Morgunblaðið - 31.03.1987, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. MARZ 1987
Hvers vegna
Þjóðarflokkurinn?
eftir Svein
Guðmundsson
Auðvitað má um það deila hvort
nýr flokkur eigi rétt á sér, en fátt
nýtt hefur komið fram í heimi hér
sem ekki hefur vakið tortryggni.
íslendingar eru ekki eftirbátar ann-
arra þjóða með að vera afturhalds-
samir og skiptir þá ekki máli hvort
þeir aðhyllast hægri eða vinstri
stefnur.
Nú má segja að Þjóðarflokkurinn
sé að mörgu leyti ómótaður flokkur
hugmyndalega séð, en hann er
stofnaður til vamar hinum dreifðu
byggðum. Hann er ekki stofnaður
til höfuðs Reykvíkingum eða öðru
þéttbýli. Stefna hans er að byggð
landsins verði í jafnvægi.
Þess vegua á hann líka
erindi til Reykvíkinga
Að mínum dómi hefur hið gamla
flokkakerfl brugðist og mun ég
reyna að færa rök fyrir mínu máli.
Ef ég gerði það ekki væri þessi
dómur aðeins sleggjudómur.
Ég geri mér grein fyrir því að
til þess að skrifa svipaða grein hef- •
ur flokkurinn yfír að ráða miklu
færara fólki, en Þjóðarflokkurinn
er flokkur fólks með sameiginleg
markmið og þorir að mynda sér
skoðanir. Hins vegar verður reynsl-
an að varða leiðir.
Um landbúnaðarstefnuna er það
að segja: Framsóknarflokkurinn og
Sjálfstæðisflokkurinn hafa markað
stefnu undanfama áratugi, sem
hefur leitt til illvígra uppgjöra,
vegna stjómarstefnu núverandi
ríkisstjómar. Þar hefur þó meira
borið á framsóknarmönnum.
Formaður Framsóknarflokksins
yflrgefur dæmigert dreifbýliskjör-
dæmi og fer á stór-Reykjavíkur-
svæðið. Auðvitað hlýtur það að vera
persónulegt mat manna hvar þeir
vilja leita miða og þegar aflinn
minnkar um of vegna ofveiði er
ekki nema mannlegt að fara á önn-
ur mið, en vísindalegra hefði verið
að bæta sín eigin mið svo að þau
gæfu af sér meiri uppskeru. Ég
hefði metið formanninn mann að
meiru hefði hann valið eflingarleið-
ina.
Nú er það staðreynd að meðalald-
ur íslendinga er með því hæsta í
heiminum og einn af þeim undir-
stöðuþáttum er að þeir lifa á
ómengaðri og hollri náttúrufæðu.
Ég er ekki tilbúinn að trúa því að
meðalaldur hækki þó að stór hluti
landsins fari að í eyði og hætt verði
að borða íslenskt dilkakjöt og
drekka mjólk.
Sjálfstæðisflokkurinn eða áhrifa-
menn innan flokksins eiga stóran
þátt í áróðri gegn bændum. Þessari
stefnu á uppgangur Reykjavíkur-
svæðisins mikið að þakka fyrir utan
þjónslundar við erlent stórveldi.
Þeir, sem hafa flutt af lands-
byggðinni, hafa hingað til getað
selt eignir sínar, reyndar á lágu
verði. Nú er því tímabili að ljúka.
Nýtt fasteignamat er gengið í garð
í sveitum landsins. Þeir bændur sem
tóku mark á áróðri framsóknar og
sjálfstæðismanna, sem þeir komu
áleiðis í gegnum landbúnaðarráðu-
neytið og Búnaðarfélag Islands,
drógu saman búrekstur sinn, standa
nú uppi sem afglapar. Þeir sem
hlýddu ekki eru nú verðlaunaðir.
Svör eiga eftir að fást við því, hvort
þetta var gert á skipulegan hátt.
Núverandi stefna hvetur bændur
til þess að vinna sér til húðar vegna
þess að fullvirðisréttur þeirra er
persónubundinn, en ekki bundinn
við héruð eða jarðir og þar á ég
við fasteignamat þeirra.
Tvímælalaust er það akkur fyrir
bændur sem búa á ríkisjörðum að
selja eða leigja ríkinu framleiðslu-
rétt sinn. Ekkert er auðveldara fyrir
ríkið að láta nýjan bónda fá nýjan
fullvirðisrétt. Það fer eftir pólitísk-
um duttlungum ráðamanna.
Fyrst þetta var svona góð stefna
þá skil ég ekki hvers vegna Halldór
Ásgrímsson batt ekki kvótann við
skipstjóra, en valdi heldur þá leið
að gera ákveðna menn ríka með
því að binda kvótann við skip, sem
ganga úr sér en hækka í verði vegna
þess að veiðiréttur er bundinn við
þau. Hins vegar ganga jarðir bara
úr sér og byggingar ónýtast þegar
hin dauða hönd ríkisvaldsins kemur.
Um Reykjavík er það að segja,
að við viljum eiga fallega og menn-
ingarríka höfuðborg. Velgengni
hennar hefur hingað til byggst fyrst
og fremst á því að fólk hefur
streymt þangað og fært björg í bú,
en því miður er brunnurinn nær
þurrausinn. Þeim fer fækkandi sem
flytja með sér auð þangað. Ekki
hefur verið gætt að því að styrkja
undirstöðuatvinnuvegina út á landi
og ekki heldur í höfuðborginni.
Helstu greinar þar eru þjónustu-
greinar.
Sveinn Guðmundsson
„í kosningnnum eru
margir flokkar í boði.
Margir munu auglýsa
sig vel. Þjóðarflokkur-
inn hefur ekki fjárráð
til þess að eyða í auglýs-
ingar og verður því að
treysta á það, að fólk
nenni að hugsa og taki
síðan sínar ákvarðan-
ir.“
Þegar byggðarlög fara að hrynja
koma öreigar til Reykjavíkur og þá
myndast fátæktarhverfl og vonandi
er það ekki óskastaða reykvískra
sjálfstæðismanna að mynda nýja
öreigastétt. Rétt er að minna á í
þessu sambandi á „hlutlaust" dag-
blað sjálfstæðismanna í Reykjavík,
Dagblaðið/Vísir. Allir sem hafa
augu sjá hvað undir grímunni er.
Við bændur höfum bent á það
að landbúnaðarráðuneytið sé að
brjóta stjómarskrána með ólöglegri
eignaupptöku hjá bændum.
Stéttarsambandið tók þá ákvörð-
un að láta rannsaka þetta mál og
má það kallast gott, því vitað er
að stjóm stéttarsambandsins er
„vilhöll" undir Framsóknarflokkinn,
og ekki má gleyma sjálfstæðis-
mönnum sem margir hveijir dingla
þar með.
Ég hef þá trú enn á íslensku
réttarkerfi að niðurstaða verði
bændum í vil. Hins vegar er það
almenn skoðun að alþýða manna
búi ekki við réttarríki og þá er átt
við það að svo dýrt sé á íslandi að
leita sér hjálpar að það sé ekki á
færi neinna aukvisa.
Það er umhugsunarvert að flestir
dómarar hafa þegið embætti sín
gegnum pólitíska ráðherra. Hins
vegar eru margir þeirra sómakærir
menn og vilja framkvæma hlutina
sem réttast. Lögfræðingar eru mjög
dýr starfskraftur og það er hægt
að drepa fólk andlega án þess að
nokkurri vöm sé við komið.
í mínum huga em stjómmál ekki
trúarbrögð heldur stálkaldir hags-
munir og ég hygg að stjórnarblaðið
DV segi hug beggja stjómarflokk-
anna til bænda og annarra dreif-
býlisbúa.
Það er ekki nóg að koma með
gagnrýni á kerflð nema að rök séu
færð fyrir því að þau standist.
Mín svör em:
1. Þeir sem á landsbyggðinni em
geta ekki með góðri samvisku kosið
stjómarflokkana vegna þess að þeir
hafa búið svo að landsbyggðinni að
þar fækkar fólki hratt. Við þurfum
þingmenn sem stuðla að uppbygg-
ingu byggðar, en ekki til þess að
fækka í byggð. Nú em síðustu for-
vöð að snúa þróuninni við og til
næstu aldamóta þarf íbúum að
fjölga um 15 til 20%.
2. Vitað er að sumar hinar nýju
búgreinar em óráðshjal ráðalausra
manna. Gestamóttaka sem atvinnu-
vegur verður að haldast í hendur
við vegakerfi með bundnu slitlagi.
Annars staðar verður nýting það
léleg að hún á ekki rétt á sér sem
aukabúgrein hvað þá meira.
3. Nýta þarf betur afurðir sem
landbúnaðurinn gefur af sér og þar
á ég meðal annars við ullina. Ullar-
verksmiðjur hafa grætt helst á því
Fj ölmiðlafrelsi
og annað frelsi
Framsóknarflokkurinn
eftir Sigurbjörn
Magnússon
Í komandi alþingiskosningum
takast á tvær meginstefnur. Annars
vegar sjálfstæðisstefnan sem bygg-
ir á einstaklings- og atvinnufrelsi
og hins vegar mismunandi saman-
safn flokka sem byggja með einum
eða öðmm hætti á forsjárhyggju
og vilja skipulagsbinda sem flesta
þætti þjóðlífsins. Umfjöllun og af-
greiðsla laga um fijálst útvarp er
ákaflega táknræn um þessar mis-
munandi stefnur. Afstaða stjóm-
málaflokkanna til þess máls lýsir
vel afstöðu þeirra til frelsis einstakl-
inganna og því svigrúmi sem þeim
er ætlað í þjóðlíflnu jafnt í þessu
máli sem öðrum.
Kvennalistinn
Harðasta andstaðan við aukið
frelsi í fjölmiðlum kom frá Samtök-
um um kvennalista. Þær vildu
beinlínis viðhalda algjörri einokun
Ríkisútvarpsins og lögðu fram sér-
stakt fmmvarp um það efni.
Sigríður Dúna Kristmundsdóttir
sagði við afgreiðslu málsins á Al-
þingi:
„I stefnuskrá Samtaka um
kvennalista er tekinn sérstaklega
fram stuðningur við þá hugmynd
að einkarétti ríkisins verði viðhald-
ið.“
Allir þingmenn Kvennalistans
greiddu atkvæði gegn frumvarpinu.
Alþýðubandalagið
Alþýðubandalagið gekk næst
Kvennalistanum og dró lappimar í
málinu og vildi takmarka frelsið
sem mest, t.d. með algjöru auglýs-
ingabanni. En eins og reynslan
hefur sýnt em auglýsingar nær eina
tekjuöflun stöðvanna og því for-
senda fyrir rekstri fijálsra útvarps-
stöðva.
Svavar Gestsson sagði við af-
greiðslu málsins á Alþingi: „Al-
þýðubandalagið er fyrir sitt leyti
tilbúið að gera bandalag, jafnvel
við Framsóknarflokkinn, um að
stöðva hina gegndarlausu útþenslu
fjármagnsins."
Allir þingmenn Alþýðubanda-
lagsins . greiddu atkvæði gegn
frumvarpinu.
eftir Vilhjálm
Þór Kjartansson
Þess hefur lítið gætt í opinberri
umræðu um kennaraverkfallið, en
einn er sá hópur nemenda sem að-
eins hefur mánuð til stefnu. Til-
gangur þessa greinarkoms er að
vekja athygli á hversu vandi þeirra
er orðinn aðsteðjandi.
Samræmd próf
eftir mánuð
Samræmd próf fyrir nemendur
sem em að ljúka grunnskólanum
verða haldin 27.—30. apríl nk. Að
undanskildu páskafríi em þijár vik-
ur til stefnu, þijár vikur og enn
bólar ekki á samkomulagi við HIK.
Framsóknarflokkurinn var klof-
inn í málinu og sátu flestir þing-
menn flokksins hjá en fjórir greiddu
atkvæði með, þrír vom á móti.
Meðal þeirra sem greiddu atkvæði
á móti var varaformaður Framsókn-
arflokksins, Halldór Ásgrímsson,
sem reynir hvað mest að kenna sig
við frjálslyndi. Formaður þingflokks
Framsóknarflokksins, Páll Péturs-
son, var enn fremur á móti málinu
og sagði við afgreiðslu málsins:
„Hagsmunagæslan hefur keyrt
langt úr hófí fram.“
Alþýðuflokkurinn
„Þetta er með öllu óvið-
unandi, og ranglætið
vex hröðum skrefum
því nær sem dregur
prófunum.“
í Æfinga- og tilraunaskóla KHÍ
hefur helmingur kennslu í 9. bekk
legið iiiðri í tvær vikur, þar á meðal
í ensku og íslensku sem em tvær
af fjómm greinum til samræmdra
prófa. Svipaða sögu er að segja úr
öðmm skólum.
Mikilvægi sam-
ræmdu prófanna
Engum getur blandast hugur um
Sigurbjörn Magnússon
kveðnu vilja fijálst útvarp en gerði
svo allt til þess að torvelda fram-
gang málsins á Aiþingi.Hrafn
Gunnlaugsson komst skemmtilega
að orði um afstöðu Alþýðuflokksins
mikilvægi samræmdu prófanna eins
og nú háttar. Hvort sem mönnum
líkar betur eða verr em þau í vissum
skilningi lykill að framtíðinni, einn
og sami mælikvarði á nemendur
allra skóla.
Mismunun vegna
verkfalls
Burtséð frá áhyggjum af yflrferð
námsefnis er ljóst að nemendum
sem fara í samræmdu prófín nú er
stórlega mismunað. Það er misjafnt
eftir skólum hvaða greinar em
kenndar í verkfallinu.
Þetta er með öllu óviðunandi, og
ranglætið vex hröðum skrefum því
nær sem dregur prófunum.
„Þessi afstaða sem birt-
ist í afstöðunni til frjáls
útvarps er táknræn af-
staða forræðishyggju-
flokkanna til frelsisins
yfirleitt. Alveg sömu
rökin koma fram þegar
rætt er um frelsi á öðr-
um sviðum.“
í Morgunblaðinu 24. mars sl. þegar
hann sagði að Alþýðuflokkurinn
vildi frelsi en styddi frelsið með því
að vera á móti því.Eiður Guðnason
sagði við afgreiðslu málsins á Al-
þingi: „Samviska manns segir að
ef Alþingi lætur lög þessi frá sér
fara með þessum hætti sé það til
ævarandi háðungar.“ Enginn þing-
maður Alþýðuflokksins greiddi
atkvæði með fmmvarpinu, þeir sátu
ýmist hjá eða vom á móti. Sjálf-
stæðisflokkurinn hafði algjöra
sérstöðu í þessu máli og með at-
fylgi sínu og samstöðu ásamt til-
Semjið við
kennara strax
Við sem emm foreldrar bama í
9. bekk höfum af þessu þungar
áhyggjur. Ég held samt að fáir vilji
fóma málstað kennara til lausnar
deilunni. Þeirra málstaður er okkar
málstaður. Þá fyrst hafa kennarar
látið sverfa til stáls, að ekki einasta
eiginhagsmunir þeirra em að veði,
heldur þjóðarheill. Rökin blasa við
og allstaðar er tekið undir þetta
sjónarmið.
Samningamenn ríkisins! Það em
þijár skólavikur til samræmdu próf-
anna. Semjið við kennara strax.
Höfundur er verkfræðingur.
Alþýðuflokkurinn sagðist í orði
Samræmd próf í skugga verkfalls