Morgunblaðið - 31.03.1987, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. MARZ 1987
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. MARZ 1987
37

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
HaraldurSveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
'Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 500 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 50 kr. eintakið.
Skoðanakannanir
sýna nýja stöðu
Skoðanakannanir, sem
gerðar voru nú um helg-
ina, sýna ótrúlega mikinn
stuðning við Borgaraflokkinn.
Af þeim má ráða, að sú
ákvörðun Alberts Guðmunds-
sonar að stofna nýjan stjórn-
málaflokk eigi hljómgrunn hjá
fólki úr öllum flokkum. Verði
úrslit kosninga í samræmi við
þessar fyrstu athuganir á við-
horfum almennings eftir að.
Albert yfirgefur sinn gamla
flokk kunna til dæmis tveir
flokksformenn að liggja í
valnum, þeir Jón Baldvin
. Hannibalsson í Reykjavík og
Steingrímur Hermannsson í
Reykjaneskjördæmi. Færu
kosningar á þann veg, að
hvorugur þeirra næði kjöri
vegna framboðs Alberts Guð-
mundssonar væri um meiri
tíðindi að ræða í uppgjöri
íslenskra stjórnmálamanna en
við höfum áður kynnst.
Hvað sem þessu líður er
ljóst, að Borgaraflokkurinn
tekur mest fylgi frá Sjálfstæð-
isflokknum. Átökin verða
harkalegust milli þeirra, sem
sitja eftir í Sjálfstæðisflokkn-
um, og hinna, sem fara í
fótspor Alberts og stíga yfir
flokksmörkin inn í annan
flokk, Borgaraflokkinn.
Enn er ekki ljóst hvaða
málefni Borgaraflokkurinn
ætlar að setja á oddinn. Raun-
ar skal það dregið í efa, þegar
litið er yfir framboðslista
flokksins, að það verði auð-
velt fyrir flokkinn að samein-
ast um eina og skýra
málefnalega stefnuskrá á
þeim tíma, sem er til stefnu
fram að kosningum. Forkólf-
um flokksins þykir það
kannski ekkert miður, að
málum sé þannig háttað. Oll-
um er ljóst, að Borgaraflokk-
urinn er orðinn til í kringum
persónu Alberts Guðmunds-
ssonar. Hefði flokkurinn látið
sér nægja að bjóða fram í
Reykjavík, hinu gamla kjör-
dæmi Alberts, hefði tæplega
verið gerð krafa til þess, að
hann setti sér annað markmið
en að koma leiðtoga sínum á
þing. Borgaraflokkurinn sæk-
ir á hinn bóginn fram um allt
land; Albert er ekki í kjöri
nema í Reykjavík; flokkurinn
kemst ekki undan þeirri kröfu,
að hann setji fram stefnu í
þeim málum, sem hæst ber inn
á við og út á við.
Úrslit kannananna, sem
gerðar voru um helgina, sýna,
að almenningur telur sig ekki
þurfa miklar upplýsingar um
stjórnmálaflokk, þegar lýst er
yfir stuðningi við hann. Það
virðist nægja, að menn viti,
hver er einn frammámanna í
flokknum. Stjórnmálabarátt-
an er ætíð að verða persónu-
bundnari. Með einfaldari og
hraðari fjölmiðlun er slegið á
aðra strengi en hina málefna-
legu; menn eru settir í fyrir-
rúm. Með hliðsjón af deilunni
um athafnir Alberts Guð-
mundssonar og afsögn hans
úr embætti iðnaðarráðherra
og þeim undirtektum, sem
flokkur hans hlýtur í skoðana-
könnunum nú, má spyija,
hvort almenningur telji, að
það beri frekar að verðlauna
Albert en áminna hann.
Hvaða vísbending felst í því
til annarra stjórnmálamanna?
Er verið að veita þeim öllum
jafn víðtækt umboð? Eða er
Albert að uppskera áralangt
starf sem fyrirgreiðslupólitík-
us? Hvernig fer, ef aðrir
stjórnmálamenn feta í fótspor
hans til að ávinna sér lýðhylli?
Spurningar af þessu tagi
hljóta að vakna, þegar hugað
er að þeirri staðreynd, að allt
í einu er kominn fram á völl-
inn stjórnmálaflokkur, sem
skákar Sjálfstæðisflokknum í
þéttbýlustu kjördæmunum,
eftir að sjálfstæðismenn hafa
tekist á um þær siðferðiskröf-
ur, sem gera á til stjórn-
málamanna.
Allir stjórnmálaflokkar
hljóta að líta í eigin barm
vegna þessara síðustu talna.
Trúnaðarmenn Sjálfstæðis-
flokksins hafa komið saman
til funda undanfarna daga.
Þar hefur ríkt mikil eindrægni
og stuðningur við formann
flokksins. Hugur almennings
sýnist stangast á við þann
einhug — eða breytist and-
rúmsloftið, þegar málin hafa
skýrst og verið reifuð frekar?
Fyrstu tölur um nýja flokka
segja sjaldan allan sannleik-
ann; þær eru á hinn bóginn
alvarleg vísbending, sem hlýt-
ur að setja mark sitt á stjórn-
málabaráttuna næstu vikur.
Sjálfstæðar varn-
ir Evrópuríkja
SÚ hugmynd að ríki Evrópu
móti sameiginlega og sjálfstæða
stefnu varðandi hefðbundinn
herafla og kjarnorkuvígbúnað
nýtur nú vaxandi fylgis. Hug-
mynd þessi er engan veginn ný
eða áður óþekkt en Reykjavíkur-
fundur leiðtoga stórveldanna
breytti viðhorfi ráðamanna í
Vestur-Evrópu. Þar munaði
minnstu að samið yrði um stór-
fellda fækkun kjarnorkuvopna
án samráðs við aðildarríki Atl-
antshafsbandalagsins. Mikhail S.
Gorbachev, leiðtogi Sovétríkj-
anna, hefur, að þvi er best verður
séð, fallist á tillögu Reagans
Bandaríkjaforseta um „núllausn-
ina“ svonefndu varðandi meðal-
drægar kjarnorkueldflaugar í
Evrópu. Bjartsýnismenn hafa
sagt að samkomulag um útrým-
ingu þeirra verði undirritað á
þessu ári. Ný staða er kominn
upp i vígbúnaðarmálum og Ieið-
togar ríkja Vestur-Evrópu eru
uggandi um sinn hag.
Fyrir skömmu ákváðu varnar-
málaráðherrar Frakklands og
Bretlands að hafa aukið samráð um
hefðbundnar vamir og kjarn-
orkuvígbúnað. Francois Mitterrand
Frakklandsforseti bauð Helmut
Schmidt, fyrrum kanslara Vestur-
Þýskalands, til fundar í forsetahöll-
inni þar sem varnir Evrópu vom
helsta umræðuefnið. Og þann 16.
þessa mánaðar lýsti Sir Geoffrey
Howe því yfir að Evrópuríkin ættu
tilkall til aukinna áhrifa innan Atl-
antshafsbandalagsins. Sagði hann
þetta einkum eiga við um stefnu
bandalagsins í varnarmálum.
Samhljóða mat
Hans Dietrich Genscher, utanrík-
isráðherra Vestur-Þýskalands,
sagði nýlega á fundi með sendiherr-
um aðildarríkja Evrópubandalags-
ins í Bonn að ríkisstjórnir Bretlands,
Frakklands, og Vestur-Þýskalands
væru sammála um að Evrópuríkin
stæðu frammi fyrir nýjum vanda á
sviði vamarmála. Genscher kvað
fulla einingu ríkja um mat þetta.
Minnti hann á ummæli Sir Geof-
freys Howe, utanríkisráðherra
Bretlands, sem hvatti til þess á
dögunum að ríki Evrópu settu fram
skýrari og gleggri hugmyndir um
eigin varnir. Howe kvaðst telja að
aukið sjálfstæði Evrópuríkja myndi
í raun styrkja innviði Atlantshafs-
bandalagsins auk þess sem unnt
yrði að treysta stöðu Evrópu gagn-
vart Bandaríkjunum á þennan hátt.
„Ef sjónarmið Evrópuríkja eiga að
koma fram í samningaviðræðum
stórveldanna, verðum við að ræða
þau og komast að sameiginlegri
niðurstöðu þegar þess er kostur,“
sagði Howe.
Frakkar og Vestur-Þjóðvetjar
hafa um nokkurt skeið lagt áherslu
á varnarsamstarf og sameiginlega
stefnumótun. Nú hafa Bretar og
Frakkar tekið að ræða varnir sín á
milli. Varnarmálaráðherrar
ríkjanna, þeir André Giraud og
George Younger, hafa ákveðið að
hefja samstarf og samráð á þessum
vettvangi. Samvinna Frakka og
Breta er tilkomin vegna þess að
bæði ríkin ráða yfir kjarnorkuvopn-
um. Ef stórveldin ná samkomulagi
um „núllausnina“ og taka síðan að
ræða helmingsfækkun langdrægra
kjamorkuvopna munu ríkisstjórnir
Bretlands og Frakklands sæta vax-
andi þrýstingi um að skera niður
eigin kjarnorkuherafla. Bretar ráða
yfir 16 Polaris kafbátum sem geta
borið kjarnorkuflaugar. Flugskeyt-
in koma hins vegar frá Banda-
ríkjunum. Sagt er að Margaret
Thatcher hafi lýst áhyggjum sínum
sökum þessa við Mitterrand Frakk-
landsforseta skömmu eftir að
niðurstöður Reykjavíkurfundarins
lágu fyrir.
Hans Dietrich Genscher, utanrík-
isráðherra Vestur-Þýskalands.
Ótti Evrópuríkja
Stjórnir aðildarríkja Atlantshafs-
bandalagsins í Evrópu óttast að
valdhafar í Bandaríkjunum muni í
framtíðinni skera niður viðbúnað
Bandaríkjahers í Evrópu og fækka
hermönnum þar. Uggur þeirra er
tilkominn vegna hugsanlegs sam-
komulags risaveldanna um útrým-
ingu meðaldrægra kjamorkuflauga
á meginlandinu. Ef stórveldin ná
samkomulagi um Evrópuflaugamar
mun ný staða óhjákvæmilega skap-
ast. Ráðamenn í Evrópu óttast að
valdhafar í Bandaríkjunum komi til
með að leiða hjá sér öryggishags-
muni ríkjanna á meginlandi Evrópu
ef breyting verður á vígstöðu aust-
urs og vesturs. Sir Geoffrey Howe
sagði á dögunum að menn yrðu að
vera á varðbergi gagnvart „sveifl-
um“ í Bandaríkjunum sem gætu
orðið til þess að ógna öryggis-
hagsmunum ríkja Vestur-Evrópu.
Howe sagði þetta ekki vera aðsteðj-
andi vanda en taldi ráðlegt að huga
að því sem framtíðin kynni að bera
í skauti sér.
Marg'aret Thatcher, forsætisráð-
herra Bretlands, fór í síðustu viku
á fund þeirra Mitterrands Frakk-
landsforseta og Helmuts Kohl,
kanslara Vestur-Þýskalands. Við-
ræðurnar voru liður í undirbúningi
fyrir Moskvuför hennar. Hún hvatti
til þess að vestræn ríki sýndu var-
færni í viðræðum við Sovétmenn.
Thatcher benti á að mikilvægi
skammdrægra kjarnorkuflauga,
efnavopna og hefðbundins herafla
Um síðustu helgi sótti Margaret Thatcher, fortsætisráðherra Bretlands, Francois Mitterrand Frakklands-
forseta heim. Frakkar og Bretar óttast að þeir muni sæta þrýstingi vegna eigin kjarnorkuherafla ef
afvopnunarviðræður stórveldanna bera árangur.
Flugskeyti og mannafli
| NATO-ríki || ] [ [| Varsjárbandalagsríki
Herafli IMATO í Evrópu Fjöldi Herafli bandarískra viðkomandi hermanna * lands "
Belgía 3.325 91.428
Bretland 29.458 32.3800
Danmörk 394 *** 29.525
Frakkland 0 557.493
V-Þýskaland 246.852 485.800
Grikkland 3.488 209.000
ísland 3.091 0
Ítalía 15.082 387.800
Lúxemborg 0 690
Holland 3.072 105.134
Noregur 223 37.300
Portúgal 1.630 68.252
Spánn 9.136 320.000
Tyrkland 4.923 654.375
Bandariskir
sjóliðar Miðjarðarhaf Norðursjór Eystrasalt 23.892
* frá 31. des. 1986 ** frá 1. júli 1986
*** þar af 324 menn á Grænlandi
Meðaldrægar kjarnorku-
flaugar f Evrópu
BANDARÍKIN - NATO
Síðla árs Nú 1986
Belgía 16stýriflaugar 32 stýrifl.
Bretiand 96 stýriflaugar 64 stýrifl.
Ítalía 80 stýrlflaugar 32 stýrifl.
Holland 0 stýriflaugar 48 stýrifl.
V-Þýskaland 16stýriflaugar 80 stýrifl. 108 Pershing II 0
SOVÉTRÍKIN
SS-20s 270 flaugar í Evrópuhluta Sovétríkjanna * 171 flaugíAsíuhluta Sovétríkjanna * SAMTALS:441 flaug
SS-4s 112 flaugar í Evrópuhluta Sovétríkjanna **
* 243 að sögn Sovétmanna
* SS-20s-flaugar munu koma i stað þeirra
Heimildir: Bandaríska varnarmálaráöuneytið
og Alþjóölega herfræðistofnunin
Sovétmanna myndi aukast til muna
ef gáleysislega yrði að málum stað-
ið.
Herafli Bandaríkjastjómar vegna
varna Evrópu er talinn vera
350.000 menn. Ef hluti þeirra yrði
yrði kallaður á brott yrðu hermenn
Evrópuríkja að taka við starfi
þeirra. Það myndi reynast flókið
verk og æði kostnaðarsamt. Her
Frakka telur 296.000 menn og
stjórnvöld þar myndu tæpast reyn-
ast reiðubúin til að beina öllum
þeim mannafla að vörnum Evrópu.
Þá hafa Frakkar og Vestur-Þjóð-
veijar á að skipa varaliði sem telur
alls um eina milljón manna. Þær
sveitir myndu þó tæpast geta kom-
ið í stað þrautþjálfaðra bandarískra
hermanna.
Örðugleikar
Vert er að benda á að á sjöunda
og áttunda áratugnum juku Evr-
ópuríkin framlög til varnarmála en
á undanförnum ámm hefur verið
dregið úr útgjöldum til þessa mála-
flokks. Svo virðist sem ekki sé vilji
til að snúa þessari þróun við.
Einhliða brottflutningur banda-
rískra hermanna og sjálfstæðar
varnir Evrópuríkja myndi leiða af
sér áður óþekkt vandamál. Í fyrsta
lagi er ekki ljóst hver ætti að stýra
varnarsamstarfi þessara ríkja. Þá
vaknar einnig sú spuming hvernig
unnt yrði að standa straum af
kostnaði vegna smíði kjamorku-
vopna, sem ætlað væri að fæla
austantjaldsríkin frá árás með hefð-
bundnum vopnabúnaði. Frakkar
ráða yfir þeirri tækniþekkingu sem
nauðsynleg er en Vestur-Þjóðveijar
búa við traustastan efnahag Evró-
puríkja. Hvomgt ríkið er reiðubúið
til að lúta stjórn hins eða varpa
þjóðlegum einkennum fyrir róða í
nafni einingar. Þá er þess að geta
að Vestur-Þjóðveijum er sam-
kvæmt gildandi samningum bannað
að ráða yfir eigin kjarnorkuvopnum.
Brot gegn þeim ákvæðum myndi
hafa hinar alvarlegustu afleiðingar
í för með sér. Talið er, að Sovét-
menn myndu einfaldlega ekki líða
það að Vestur-Þjóðvetjar kæmu sér
upp kjarnorkuvopnum. Önnur Evr-
ópuríki tækju það óstinnt upp og
tilraunir Vestur-Þjóðverja til að
treysta samskiptin við austantjalds-
ríkin, einkum á viðskiptasviðinu,
yrðu að engu.
Hans Dietrich Genscher hefur
hvatt til samstöðu um tillögu Jacqu-
es Chirac, forsætisráðherra Frakk-
lands, varðandi sameiginlega
öryggismálastefnu Evrópuríkja.
Hann telur að á þann hátt megi
móta sameiginlega afstöðu til um-
fangs og uppbyggingar hefðbund-
ins herafla og kjarnorkuvígbúnaðar
í Evrópu. Síðan yrðu gerðar áætlan-
ir um samstarf Evrópuríkja,
Bandaríkjanna og Kanada í því
skyni að tryggja öryggi vestrænna
ríkja og treysta þar með friðinn.
Genscher telur að viðræður um tak-
mörkun vígbúnaðar hafi leitt í ljós
nauðsyn þess að Evrópuríkin geti
fylgst með því að austantjaldsríkin
virði gerða samninga. Einungis er
unnt að fylgjast með umsvifum
herafla Sovétmanna og banda-
manna þeirra með gervihnöttum.
Upplýsingar um þetta koma nú frá
bandarískum gervihnöttum. Bretar
hafa í hyggju að skjóta njósna-
hnetti á loft. En einn hnöttur kemur
að takmörkuðum notum. Evrópu-
ríkin munu þurfa á mörgum slíkum
að halda ef þau hyggjast fylgjast
með því sem fram fer austan jámtj-
aldsins. Margaret Thatcher hefur
einnig tekið undir þetta sjónarmið
og ítrekað lagt áherslu á mikilvægi
eftirlits.
Vestur-Evrópusam-
bandið
Hugmyndin um varnarsamstarf
Evrópuríkja er ekki ný af nálinni.
Sú skoðun virðist hins vegar
ríkjandi að nú sé tími til kominn
að móta sameiginlega stefnu í ljósi
breyttra viðhorfa stórveldanna til
afvopnunarmála. Frakkar hafa
einkum hvatt til samstarfs á þessu
sviði. Hans Dietrich Genscher hefur
sagt að ríkjum Evrópu beri að verða
við ákalli Bandaríkjastjórnar um að
styrkja innviði Atlantshafsbanda-
lagsins í Evrópu í stað þess að hvert
ríki þess skari eld að eigin köku.
Líklegt er að samstarf þetta fari
fram á vettvangi Vestur-Evrópu-
sambandsins (Western European
Uninon), ef af því verður. Bretland,
Frakkland, Vestur-Þýskaland, ít-
alía og Benelúx-löndin stofnuðu
Vestur-Evrópusambandið á sínum
tíma og var því ætlað að tryggja
sameigjnlegar varnir aðildarríkj-
anna. Starfsemi þess var nánast
engin frá árinu 1957 til 1985 þegar
það var endurlífgað fyrir tilstilli
Frakka. Þeir Geoffrey Howe, Hans
Dietrich Genscher og Jacques
Chirac hafa allir hvatt til þess ný-
lega að tekin verði upp samvinna
að nýju á vettvangi Vestur-Evrópu-
samþandsins. Portúgalir hafa þegar
sótt um inngöngu og ríkisstjórnir
Spánar og Noregs hafa sýnt áhuga.
Þegar hefur verið ákveðið að
utanríkis- og varnarmálaráðherrar
Vestur-Evrópusambandsins komi
saman til tveggja daga fundar í
Lúxembúrg 27. og 28. apríl. Ekki
er búist við að til tíðinda dragi á
þeim fundi. Sambandsríkin munu
vafalaust forðast ályktanir sem
gætu orðið til þess að styggja
Bandaríkjastjórn .
Líklegt er að í fyrstu muni Evr-
ópuríkin freista þess að efla eigin
samstöðu. Þegar er tekið að örla á
þessu og hafa Frakkar og Vestur-
Þjóðveijar rætt um að standa
sameiginlega að smíði nýrrar og
mjög fullkominnar þyrlu svo dæmi
sé tekið. Akall ráðamanna um sam-
stöðu er tímanna tákn en ekki
verður séð að Evrópuríkin standi
frammi fyrir raunverulegum og
aðkallandi vanda á sviði öryggis-
mála. Á hinn bóginn virðast
áhyggjur ráðamanna réttlætanleg-
ar og kann því að reynast hyggilegt
að treysta stöðu Evrópuríkja innan
Atlantshafsbandalagsins. Hún
verður best tryggð með samstöðu.
Á.Sv. tók saman.
Hæstiréttur;
• •
Onnur skemma Lang-
eyrar hf. verður að vílga
HÆSTIRÉTTUR hefur kveðið upp dóm í máli sem Hafnarfjarð-
arbær höfðaði gegu Langeyri hf., en bærinn krafðist þess að
útgerðarfélagið fjarlægði tvær skemmur af lóð bæjarins við
Heijólfsgötu, en til vara að önnur skemman yrði fjarlægð.
Hæstiréttur kvað upp þann dóm að Laiigeyri hf. bæri að fjar-
lægja aðra skemmuna, en í héraði hafði fyrirtækinu verið
gert að fjarlægja þær báðar.
Skemmurnar í Hafnarfirði sem bæjaryfirvöld og Langeyri hf. deildu um. Morgunblaðið/EmarFalur
I greinargerð Hafnarfjarðar-
bæjar sagði að veitt hafi verið
tímabundin heimild fyrir birgða-
skemmunum með samþykki
bæjarstjórnar árið 1955 og hafi
þær mátt standa til 15 ára. Sá
tími hafi runnið út árið 1970, en
þá hafi eiganda borið að fjarlægja
þær á sinn kostnað. Ekki sé til
að dreifa gildum lóðarleigusamn-
ingi né heimild fyrir mannvirkjun-
um. Skipulag bæjarins geri ráð
fyrir því að aðkomuleið að bænum
liggi um svæðið og það verði nýtt
sem opið svæði til útivistar. Lang-
eyri hf. krafðist sýknu af þessum
kröfum bæjarins.
Bærinn gaf út tvo lóðarleigu-
samninga um sama landið, þann
fyrri árið 1920, en þann síðari
árið 1956. Sá eldri var ótímabund-
inn erfðafestusamningur og vildi
Langeyri hf. byggja á honum, en
síðari samningurinn var tímabund-
inn og var það sá sem Hafnarfjarð-
arbær vísaði til í greinargerð sinni.
Þá studdi Langeyri hf. sýknukröfu
sína með því, að tekið hafi verið
fram í síðari samningnum að fjar-
lægja skyldi mannvirki þegar
bærinn þyrfti á lóðinni að halda,
en vegarlagning sé ekki á næsta
leiti. Síðari samningurinn hafi ve-
rið gerður í heimildarleysi, þar sem
erfðafestusamningurinn hafi aldr-
ei verið gefinn upp. Síðari samn-
ingurinn sé því markleysa.
Héraðsdómur komst að þeirri
niðurstöðu að fallast bæri á kröfu
Hafnarfjarðarbæjar um að báðar
skemmurnar skyldu fjarlægðar,
enda hafi verið ákvæði í síðari
samningnum um að svo skyldi
verða ef bærinn þyrfti lóðina. Það
skipti ekki máli í þessu sambandi
að Langeyri hf. hefði einnig öðlast
fyrir framsal meintan rétt annars
fyrirtækis til lóðar þeirra sem
skemmurnar stæðu á.
Hæstiréttur hefur nú komist að
nokkuð annarri niðurstöðu en hér-
aðsdómur, eða að önnur skemman
skuli ijarlægð. Byggir dómurinn
þá niðurstöðu sína á því, að með
síðari samningnum hafi ekki verið
hægt að þrengja rétt hlutafélags-
ins sem átti þann rétt samkvæmt
erfðafestubréfinu. Önnur skem-
man standi að öllu leyti á erfða-
festulandinu, en Hafnarfjarðarbær
hafi ekki lýst sig reiðubúinn til að
leysa til sín landið. Væri því ekki
sannað að skilyrði það sem sett
var fyrir byggingu skemmunnar,
þ.e. að hún skyldi fjarlægð ef
bærinn þyrfti landið, væri full-
nægt. Yrði krafa bæjarins því ekki
tekin til greina varðandi þá
skemmu.
Um síðari skemmuna segir að
hún sé að hluta til reist á því landi
sem síðari samningurinn náði til,
en þar segir að lóðin sé leigð til
15 ára. Kaupstaðurinn gæti tekið
landið til sín aftur að þeim tíma
liðnum án endurgjalds. Því bæri
Langeyri hf. að fjarlægja þessa
skemmu innan fjögurra mánaða
frá birtingu dóms, að viðurlögðum
5 þúsund króna dagsektum.
Dóminn kváðu upp hæstaréttar-
dómararnir Magnús Þ. Torfason,
Guðmundur Jónsson, Guðmundur
Skaftason, Guðrún Erlendsdóttir
og Þór Vilhjálmsson.
Loðnu-
veiðum
að ljúka
LOÐNUVERTÍÐINNI er nú að
ljúka og aðeins tvö skip eru enn
að veiðum. Dagfari ÞH á eftir
um 2.500 lestir og er reiknað
með að hann ljúki veiðum i vik-
unni.
Keflvíkingur KE er einnig á veið-
um, en á aðeins eftir einn túr. Þá
er fyrirhugað að Hilmir SU taki
einn farm af loðnu fyrir Stokkfísk
á Laugum, en þar er mögur loðna
notuð í hunda- og kattamat.
Auk þeirra skipa, sem áður er
getið, var Grindvíkingur GK með
500 lestir á föstudag. Á laugardag
var Dagfari ÞH með 500 lestir og
Keflvíkingur KE með 450. Engin
afli fékkst á sunnudag og síðdegis
á mánudag hafði enn ekki verið til-
kynnt um afla til Loðnunefndar.