Morgunblaðið - 02.12.1992, Blaðsíða 40

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. DESEMBER 1992
^TO-aatiM-aBatr-.s' WJOAUU^ivarM tiiUAjainuuiiOM
t
Faðir okkar,
B. DANÍEL HJARTARSON,
frá Knarrarhöfn,
áður til heimilis að Hafnargötu 42,
Keflavík,
andaðist í Borgarspítalanum, mánudaginn 30. nóvember.
Börnin.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, amma og langamma,
NANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Stýrimannastíg 7,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn
2. desember kl. 15.00.
Fyrir hönd barna og barnabarna,
Kristján P. Pétursson.
t
Systir mín og frænka okkar,
PÁLÍNA KONRÁÐSDÓTTIR,
Skarðsá,
andaðist í Sjúkrahúsi Skagfirðinga 30. nóvember.
Andrés Pétursson,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Jón Sæmundsson.
t
HELGA JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis að Vesturgötu 65, Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju, föstudaginn 4. desember
kl. 11.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Sjúkrahús Akraness
og Dvalarheimilið Höfða.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Friðjónsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR GUÐJÓNSSON
járnsmíðameistari,
Egilsgötu 16,
Reykjavfk,
sem lést 27. nóvember sl. verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju,
föstudaginn 4. desember kl. 15.00.
Guðborg Einarsdóttir, Jónas Þórðarson,
Þuríður Einarsdóttir, Ólafur Vignir Albertsson,
Sigurberg Einarsson. Steinunn Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Sonur minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og bróðir,
BJÖRGVIN KRISTINN
FRIÐSTEINSSON,
Skipholti 40,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 3. desember kl. 15.00
Fyrir hönd aðstandenda
Friðsteinn
Halldór Björgvinsson,
Freysteinn Björgvinsson, Sigrún Jónsdóttir,
Björgvin Björgvinsson,
Einar Björgvinsson,
Samúel Björgvinsson,
barnabörn og systkini hins látna.
t
Ástkær eiginmaður minn, stjúpfaðir og afi,
STEINGRÍMUR M. GUÐMUNDSSON
bifreiðastjóri,
Kópavogsbraut 1a,
áður til heimilis á Njálsgötu 15a,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 4. desember kl.
13.30.
Þeir sem vildu minnast hans eru vinsamlegast beönir að láta líkn-
arfélög njóta þess.
Áslaug Árnadóttir,
Hörður Sigtryggsson, Rannveig Sigurðardóttir,
Kristín Sigtryggsdóttir, Jón Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Nanna Guðmunds-
dóttir- Minning
Fædd 11. febrúar 1912
Dáin 24. nóvember 1992
Ég get ekki látið hjá líða að skrifa
nokkur kveðjuorð til systur minnar
Nönnu, sem lézt 24. sl. mánaðar.
Bæði er það, að ég skulda henni
þakkir og hún var um márgt óvenju-
leg og eftirminnileg kona. Andlát
hennar kom á óvart. Hún hafði að
vísu lengi átt við vanheilsu að
stríða, en ávallt sýnt lífsvilja og
baráttuþrek.
Við vorum mjög ung, þegar við
misstum móður okkar, Guðrúnu
Einarsdóttir, Nanna tólf ára og ég
átta. Eigi að síður lét hún sig ekki
um muna að taka að sér dijúgan
hluta heimilisverkanna. Mátti með
sanni segja, að hafi gengið okkur
yngri systkinunum, þremur að tölu,
í móður stað.
Faðir okkar, Guðmundur Jónsson
frá Narfeyri, sendi hana til náms í
Menntaskólann á Akureyri, þegar
hún var seytján ára. Þannig stóð
á, að heimavist skólans var fullset-
in. En svo vel geðjaðist skólameist-
arahjónunum, Sigurði puðmunds-
syni og frú Halldóru Ólafsdóttur,
að þessari háttvísu stúlku úr fjar-
lægum landshluta, að þau buðu
henni að dvelja veturlangt á heim-
ili sínu. Það var henni vissulega
ómetanlegt.
Nanna lauk gagnfræðaprófi við
MA. Sérstaka athygli vakti leikni
hennar { tungumálum að íslenzku
meðtalinni. Hún var og tekin í úr-
valshóp kvenna, sem sýndu leikfimi
undir stjórn Hermanns Stefánsson-
ar á Alþingishátíðinni á Þingvöllum
1930.
Að námi loknu tók hún sér fyrir
hendur, meðal annarra hluta, að
undirbúa mig, heima í Stykkis-
hólmi, til prófs upp úr 2. bekk MA.
Þegar ég kom norður, urðu mér ljós-
ar vinsældir hennar. Mér var
fjarskalega vel tekið, bæði af kenn-
araliði og nemendum, sem henni
höfðu kynnzt.
Nanna lét ekki þar við sitja, held-
ur studdi mig með ráðum og dáð
öll fjögur menntaskólaárin. Fyrsta
veturinn eftir stúdentspróf, er ég
las forspjallsvísindi við HÍ, bjó ég
á heimili hennar og manns hennar,
Kristjáns Páls Péturssonar skip-
stjóra, á Stýrimannastíg 7. Síðan
hefir mér verið sérlega ljúft að
koma á þann stað, njóta gestrisn-
innar og ræða dægurmálin, enda
jafnan margt um manninn þar.
Fyrir skömmu veiktist Kristján
alvarlega, en áður höfðu hjónin
misst dóttur sína Ástu. Þessi áföll
munu hafa þyngt róðurinn fyrir
Nönnu í veikindum hennar og lík-
lega ráðið úrslitum um endalokin.
Ég votta eftirlifandi manni henn-
ar innilega samúð, svo og dætrun-
um þrem, Guðrúnu, Jóhönnu og
Eh'sabetu, og syninum Pétri. Þau
hafa misst meira en ég.
Blessuð sé minning Nönnu.
Magni Guðmundsson.
Hún Nanna föðursystir mín er
látin. Hennar er sárt saknað.
Nanna var fædd í Stykkishólmi
árið 1912, dóttir hjónanna Guðrún-
ar Einarsdóttur og Guðmundar
Jónssonar frá Narfeyri. Hún ólst
upp í stórum systkinahópi í Stykkis-
hólmi, bæ sem var henni alla tíð
kær. Móðirin Guðrún dó þegar
Nanna var 12 ára gömul og setti
það mjög mark sitt á mótun elstu
dótturinnar. Hún var sönn stóra
systir og síðar var heimili hennar
alltaf opið systkinunum og fjöl-
skyldum þeirra.
Nanna giftist Kristjáni Péturs-
syni skipstjóra árið 1937. Þau
bjuggu allan sinn búskap á Stýri-
mannastíg 7 í Reykjavík og eignuð-
ust fimm börn á tíu árum. Þau eru:
Guðrún, sem er læknir, Jóhanna,
flugfreyja, Anna Elísabet, hús-
freyja, og Pétur, rekstrartækni-
fræðingur. Ásta dóttir þeirra, sem
+
Elskulegir foreldrar okkar, tengdaforeldrar, afi, amma, langafi og
langamma,
LÁRA BJÖRG ÓLAFSDÓTTIR
MAGNÚS HALLDÓRSSON
frá Ketilsstöðum,
Hvammssveit,
Dalasýslu,
verða jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 3. desember
kl. 13.30.
Halldór Magnússon, Nanna Henriksdóttir,
Ingibjörg Magnúsdóttir, >- Erlíng S. Tómasson,
Ólafur Þór Magnússon, Daina Magnússon,
Steinunn R. Magnúsdóttir, Ragnar J. Ragnarsson,
Katrrn L. Magnúsdóttir, Sigurgeir Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og systir,
KRISTÍN KRISTMUNDSDÓTTIR,
Hjallavegi 11,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
föstudaginn 4. desember
kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim
sem vilja minnast hennar, er bent á
Krabbameinsfélag (slands.
Dadda Sigrfður Árnadóttir, Sverrir Ormsson,
Ólafur Árnason, Elín Ólafsdóttir,
Árni Sædal Geirsson, Jóna Pálmadóttir,
barnabörn, barnabarnabörn,
Elfnborg Kristmundsdóttir,
Guðjón Kristmundsson.
+
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jarðarför
ÖNNU EGGERTSDÓTTUR
frá Sauðadalsá.
Systkini og aðrir vandamenn.
var kennari að mennt, lést 3. ágúst
síðastliðinn. Barnabömin eru tólf
og barnabarnabörnin fjögur.
Þegar ég var lítil var hápunktur
tilverunnar að fara í afmæli til
frændsystkinanna á Stýró. Nanna
var snillingur að útbúa veislur og
skapa hlýlegt og vingjamlegt um-
hverfi. Einn vetur borðaði ég hádeg-
ismat hjá frænku minni og þá var
veisla á hverjum degi. Hún hafði
lag á að láta öllum líða vel í návist
sinni og fýlgidst grannt með lífi og
störfum okkar frændsystkinanna
jafnt sem eigin bama. Það var oft
gestkvæmt á Stýrimannastígnum
og vinnudagur húsfreyjunnar og
sjómannskonunnar langur. Nanna
var seinvirk og afburða vandvirk
og oft síðar hef ég undrast hvemig
henni tókst að þjóna og reka stórt
heimili, sauma og pijóna flest
plögg, stunda garðrækt og vinna
mat úr hráefnum án þeirrar vélvæð-
ingar sem nú er á heimilum. Nönnu
tókst að gera allt þetta án þess að
hún virtist hafa nokkuð fyrir því.
Nanna var fríð kona og reisnar-
leg. Mér fannst alltaf útlit hennar
spegla innri manneskju. Hún var
bæði seig og þijósk en glettnin var
aldrei langt undan þótt oft reyndi
á. Hún fékk heilablóðfall fyrir
fimmtán árum og var hreyfilömuð
upp frá því en gafst aldrei upp og
varð t.d. ótrúlega leikin við að
sauma út með vinstri hendi.
Þau Kristján bjuggu síðustu árin
tvö ein á Stýrimannastígnum og
það var ánægjulegt að sjá hvernig
þau unnu saman dagleg störf og
stríddu hvort öðm. Einhvem tímann
kvartaði hún um að baksturinn
sæktist seint svo að ég spurði hvort
henm fyndist hún vera orðin göm-
ul. „Ég viðurkenni aldrei að ég sé
gömul,“ var svarið. Þannig tekst
fólki að halda sér andlega ungu
þótt líkaminn eldist.
Ættmóðir er fallin frá. Það er
tómlegt að eiga ekki eftir að fara
í kaffi til hjónanna á Stýró, ræða
landsmálin eða fá fréttir af fjöl-
skyldunni. Ég er þakklát fyrir að
hafa átt hana fyrir frænku og sér-
staklega em mér þakkir í huga
fyrir alla þá hjálp sém hún veitti
mér við veikindi og fráfall foreldra
minna.
Kristjáni og öllum afkomendum
þeirra votta ég innilega samúð
mína.
Málfríður Kristjánsdóttir.
Gíæsileg kaili-
hlaðÍHMxll tklíegir
salir og mjög
goð þjónnsta.
llpplýsingíu*
í sitna 2 23 22
FLUGLEIDIR
nim LtmeiiiK