Morgunblaðið - 02.12.1992, Blaðsíða 41

Minning
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. DESEMBER 1992
41
Kristinn Karlsson
Við kynntumst seint en nokkuð
vel. Við lágum saman á Landspítal-
anum, rúmin lágu saman svo við
áttum gott með að tala saman. Það
kom fljótt í ljós að Kristinn var vel
lesinn í íslenskum bókmenntum.
Hann komst að því að Þórbergur
Þórðarson var frændi minn og þá
sagði hann með kímnisglampa í
augum: „Já, mér fannst vera ein-
hver geislabaugur um höfuðið á þér
þegar þú komst hér inn.“ Kristinn
dáði Þórberg mjög og taldi hann
gnæfa yfir aðra íslenska höfunda
og eina bestu bók hans, að honum
fannst, „Einum kennt öðrum bent“,
kunni hann nánast utan að, og vitn-
aði óspart í. Ég lenti í aðgerð á
undan honum og honum fannst ég
vera full lengi og sagði við mig
skömmu síðar: „Ef Þórbergur
frændi þinn hefði verið hér þá hefði
hann haldið að þú væri kominn á
Astral-planið." Kristinn hefur
ábyggilega verið seintekinn, en
hann var vinur vina sinna. Það sem
mér varð eftirminnilegast við þenn-
an ágæta vin minn var þegar hann
kom af skurðstofunni eftir erfiða
aðgerð og var búinn að sofa meir
en 2 tíma að allt í einu heyrðist
raust hans óvenju skýr og það sem
hann sagði var þetta: „Það sannað-
ist á Lasarusi, Svavari og mér að
lífið það er sterkara en dauðinn."
Ég leit til hans nokkrum sinnum
eftir að ég fór af spítalanum,
hringdi til hans eftir að hann var
kominn heim og hann bauð mér
heim til þeirra Kristbjargar á þeirra
fallega og vinalega heimili. Það
voru fallegar og vandaðar bækur í
hillum þar, hvort sem var að utan
eða innan. Þá sagði hann við mig:
„Aldrei gat ég skilið hann Jón „kad-
ett“ og þá ég við'hvað hann sá
svona mikilfenglegt við Einar Ben.“
Kristinn hafði oft stutt við bak Jóns
eins og svo margra annarra. Svona
var Kristinn vinur minn. Votta ég
Kristbjörgu og börnum þeirra
beggja innilegustu samúð, sem
einnig er frá mörgum starfsfélögum
okkar.
Svavar Guðni múrari.
Minning
Brynjólfur Jónsson
frá Broddadalsá
Elskulegur afi minn, Brynjólfur
Jónsson, lést í Borgarspítalanum
23. nóvember sl., tæplega 93 ára
að aldri. Mig langar með nokkrum
orðum að kveðja þennan mann sem
alla tíð hafði svo sterk áhrif á mig
og alla sem hann þekkti.
Á unga aldrei naut ég þeirrar
gæfu eins og svo margir frændurn-
ir að vera vinnumaður í sveit hjá
afa og ömmu á Broddadalsá. Þessi
fyrsta reynsla á starfsbrautinni
varð okkur strákunum ómetanlegt
veganesti síðar meir. Sumrin í sveit-
inni eru mér ógleymanleg ekki síst
vegna samverunnar með honum
afa.
Brynki afí var stefnufastur hvort
heldur var í stjórnmálum eða við
búskapinn. Ég minnist þess þegar
hann og Halldór bróðir hans stóðu
veðurbarðir undir húsagafli og tók-
ust á um pólitík. Stundum var svo
fast sótt af beggja hálfu að sjálf
norðanáttin virkaði sem hægur and-
vari í samanburði við magnþrungn-
Það er sagt að vegir guðs séu
órannsakanlegir og það var það
fyrsta sem okkur datt í hug er okk-
ar barst sú harmafregn að vinkona
okkar, Jakobína Sveinbjörnsdóttir,
væri látin.
Bína var hún kölluð í vinahópnum
á Selfossi, en þangað austur kom
hún 15 ára gömul er hún réðst í
vist til systur sinnar. Bína féll fljótt
inn í unglingahópinn enda var hún
ævinlega kát.og hress og hvar sem
hún fór var kátt á hjalla. Strax frá
fyrstu kynnum tókst traust vinátta
með okkur, sem. hélst þótt árin liðu
og við værum ekki ævinlega í kall-
færi hvert við annað. *
Örlögin höguðu því þannig að um
svipað leyti stofnuðum við fjölskyld-
ur, Bína giftist Símoni Grétarssyni
og átti með honum tvo efnissyni,
Grétar og Ásgeir, og var mikill sam-
gangur á milli fjölskyldna okkar.
Synir Bínu léku sér við okkar syni,
meðan mæðurnar og féðurnir ræddu
saman um lífsins gagn og nauðsynj-
ar. En leiðir skildu, og Bína flutti
til Reykjavíkur. Alltaf var samt vin-
áttan til staðar og í hvert sinn sem
leiðir okkar lágu saman var sem
birti yfir tilverunni. í Reykjavík
kynntist Bína Stefáni Sæmundssyni,
traustum manni og vel gerðum og
þróaðist samband þeirra svo, að þau
hófu búskap saman. Var auðsætt
hve mjög Bína mat Stefán og á sama
ar lýsingar þeirra á íhaldinu og
framsókn sem endurómuðu í fjöll-
unum. Ég minnist þeirra mörgu
stunda er við afí vorum að troða
heyið í gryíjunni eða að róa út í
eyju til að taka kofu og lunda. Og
líka þegar hann var að spýta sel-
skinn eða fleyga rekavið í staura.
Afi var iðinn að segja okkur strák-
unum til verka en þegar mikið gekk
á kallaði hann oft í einni bunu;
„Ómar, Hölli, Ari, Pálmi" og var
þá viðbúið að honum hafði mislíkað
eitthvað hjá stráknum.
Brynjólfur afi var í senn mikil
og hrífandi persóna, sannur bóndi
og sjálfstæðismaður og uppeldis-
fræðingur, fullur af mannauði og
gæsku sem allir fengu að njóta er
hann þekktu. Afi hafði næma til-
fínningu fyrir bæði jörð og skepn-
um. Það var eins og hann hefði
sérstakt vald yfír rollunum því þeg-
ar hann stóð heim á hlaði og tón-
aði á eftir þeim runnu þær niður
af fjalli og út að fjárhúsum í skipu-
hátt auðkenndist viðmót hans af
umhyggju og hlýju í hennar garð.
Lífið og hamingjan'brosti við þeim,
en eins og fyrr sagði þá eru vegir
Guðs órannsakanlegir og þegar Bína
er nú skyndilega farin af þessum
heimi sitjum við hin eftir og finnum
hversu vanmáttug við erum gagn-
vart forlögunum. Það er margs að
minnast og margt þarf að þakka
fyrir sem Bína veitti okkur öllum
meðan hennar naut við.
Við sendum Stefáni, Grétari og
Ásgeiri okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og sömuleiðis systkinum
Bínu og aldraðri móður hennar.
Minningin um góða vinkonu lifir.
Valdi og Hafdís, Selfossi.
lagðri röð. Á sinni löngu ævi fór
afi aldrei til útlanda, enda hafði
hann enga löngun, né sá tilgang í
slíku. Hann var rammíslenskur og
Strandamaður í húð og hár.
Á góðra vina stundu var afi hrók-
ur alls fagnaðar. Ég minnist þess
þegar ég, 11-12 ára guttinn, fékk
að fara með honum á böllin í þá
daga, þegar haldin voru sjálfstæðis-
mót í Sævangi og hestamannamót
á Eyri. Þetta voru menningarvið-
burðir sem honum þótti sjálfsagt
að við strákarnir hans tækjum þátt
í.
Þessum mikla vinnuþjarki þótti
heldur minna til koma að vera hér
aðgerðarlaus fyrir sunnan síðustu
árin, eins og hann orðaði það ein-
hvern tímann. Brynjólfur afi var
gæfuríkur maður að eiga hana
Guðbjörgu ömmu sem var hans stoð
og stytta í lífinu, bæði heima á
Broddadalsá og ekki síst nú hin
síðustu ár á Hrafnistu í Reykjavík.
Ég stend í mikilli þakkarskuld við
hann fyrir góð og farsæl ár sem
ég fékk notið hjá honum.
Um leið og ég votta elsku ömmu
innilegustu samúð mína, bið ég
góðan Guð að géyma elskulegan
afa minn, í þeirri trú að hann muni
uppskera eins og hann sáði, í móð-
ur jörð og í hjörtum okkar allra.
Pálmi Kristinsson.
+
Elsku eiginkona, dóttir, móðir, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT JÓHANIMESDÓTTIR,
verður jarðsett frá Garðakirkju fimmtudaginn 3. desember
kl. 13.30.
Georg-Franklinsson,
Hulda Lúðvíksdóttir,
Jóhannes Georgsson, Gerður Baldursdóttir,
Björk Georgsdóttir, Ársæll Friðriksson,
Lúðvík Georgsson, Birgit Engler,
Hulda Georgsdóttir, Michel Kizawi,
Baldvin Georgsson
og barnabörn.
Jakobína Sveinbjörns-
dóttir — Kveðjuorð
+
GUÐRÍÐUR ÞÓRUNN JÓNSDÓTTIR,
fyrrverandi húsmóðir á Hrífunesi,
andaðist 16. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Öllum þeim sem veittu henni aðstoð og umönnun í veikindum
hennar eru færðar hjartans þakkir, Dvalarheimilinu á Blesastöðum
og Sjúkrahúsi Suðurlands þar sem hún dvaldist síðast og var
hjúkrað og vakað yfir henni til hinstu stundar.
Kjartan Jónsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför fósturföður míns,
RAGNARS JÓNSSONAR,
frá Árnanesi,
Hvassaleiti 155,
Reykjavík,
> Bára Brynjólfsdóttir.
• "l-
Öllum þeim, er sýndu útför 1
PÁLS BJARNASONAR,
Langholtskoti,
virðingu, færum við alúðarþakkir. Vandamenn.
+
Innilegar þakkirfyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
EINARS JÓHANNESSONAR,
Strandgötu 19,
Fyrir hönd ættingjanna,
Hafnarfirði.
Sigríður Vigfúsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okk-
ur vináttu og hlýhug við andlát og útför
SIGURÐAR GUÐMUNDSSONAR,
(áður Langagerði 72),
Naustahlein 8,
Garðabæ.
Sigurjón Sigurðsson,
Sigurður Óli Sigurðsson,
Ingvi Rafn Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn
Guðrún Gunnarsdóttir,
Guðrún Þorbjarnardóttir,
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
JÓNS HELGASONAR,
Laufási,
Borgarfirði eystri.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svanhildur Guðmundsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför,
JÓNÍNU ÖLDU BJÖRNSDÓTTUR,
frá Sólbrekku í Fellahreppi.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks fyrir frábæra umönn-
un og hlýhug í veikindum hennar.
Sæbjörn Jónsson,
Guðlaugur Sæbjörnsson, Áslaug Ragnarsdóttir,
Erna Sæbjörnsdóttir, Úlfar Karlsson
Þór Sæbjörnsson, María Anna Guðmundsdóttir,
barnabörn, foreldrar.og systkini.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og mmningargreinar til birt- >
ingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjóm blaðs- •
ins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins
í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði
að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.