Morgunblaðið - 06.03.1999, Blaðsíða 35

LAUGARDAGUR 6. MARZ 1999 35
Karlsson stjömugítarleikari hefur
staðfest val Grétars með því að
hrósa Kristjáni fyrir frammistöð-
una, en Friðrik var einmitt gítar-
leikari Stjómarinnar um árabil.
Auk Friðriks hafa margir gagn-
merkir tónlistarmenn sett svip sinn
á feril Stjómarinnar í gegnum árin
og má þar nefna Hilmar Jensson
jassgítarleikara, Jóhann Asmunds-
son bassaleikara og söngkonuna
Öldu Björk Ólafsdóttm- sem stofh-
aði sveitina ásamt Grétari árið 1988.
Nokkmm mánuðum síðar tók Sig-
ríður Beinteinsdóttir við hljóðnem-
anum af Öldu óg hafa þau Sigga og
Grétar verið kjölfestan í Stjórnar-
starfinu allar götur síðan.
„Ég byrjaði að grúska í tónlist
um 14 ára aldur og hef verið sí-
spilandi upp frá því,“ rifjar Grétar
upp. „Þegar ég flutti frá Höfn í
Homafirði 17 ára gamall sótti ég
orgeltíma hálfan vetur því mér hafði
verið spáð starfi kirkjuorganista!
En ég hvarf fljótlega frá þeim fyrir-
ætlunum og nam píanóleik við Tón-
listarskóla Reykjavíkur og Tónlist-
arskóla FÍH.“
Þýska „Stjórnarandstaðan"
Fyrsta hljómsveitin sem Grétar
stofnaði í Reykjavík lék reglulega
fyrir dansi í Atthagasal Hótel Sögu.
„Ég fór eiginlega öfuga leið inn í
bransann. I stað þess að byrja í bíl-
skúrsbandi eins og flestir aðrir byrj-
aði ég í árshátíðarbransanum þar
sem margir ljúka sínum ferli,“ segir
Grétar kankvíslega og bætir við að
hann fari í raun harðnandi í rokldnu
eftir því sem árin færast yfir.
Hljómsveit Grétars Örvarssonar
stækkaði með tímanum og færði sig
yfir í Súlnasal Hótel Sögu. Upp úr
henni var Stjómin síðan stoftiuð
sem fyrr segir í apríl 1988. „Árið
eftir unnum við fyrstu Lands-
lagskeppnina sem haldin var, með
laginu Við eigum samleið,“ segir
Grétar og sonurinn tekur andköf.
„Úff, já, í býflugnabúningunum
skelfilegu," stynur hann upp hlæj-
andi og þeir lýsa röndóttum búning-
um, svörtum og gulum, sem Stjóm-
arliðar klæddust við flutning lags-
ins.
Árið 1990 var komið að glæstum
árangri í Söngvakeppni evrópskra
sjónvarpsstöðva sem einn og sér
hefði nægt til þess að halda nafni
Stjómarinnar á lofti heilan manns-
aldur. „Enginn íslenskur keppandi
hefur komist jafnnálægt því að
sigra þá keppni og Stjómin gerði í
Zagreb. Það munaði einungis
ekki geta höndlað, skilið og unnið
þér í hag. Þetta birtist í „föðurnum“
sem leiðir halarófuna og þú fylgir
nauðug viljug. Það birtist í vöru-
skemmunni/þér og hlutun-
um/orkunni sem stolið er frá þér.
Og það birtist í valdboði og hræðslu
en þar virðast togast á öfl í þér sem
gera þig sjóndapra á raunverulegt
eðli þitt. Þessi lokun gerir það að
verkum að þér hentar best að láta
aðra ráðskast með þig („faðirinn“
og halarófan) og þá er líka létt að
kenna öðmm um (lögreglan/yfir-
völd) það sem miður er og fer. Síð-
an heldur draumurinn áfram og
bendir þér á þá staðreynd að opn-
unin felst í „föðurnum" og þeim
krafti (hann var kominn með rautt
sítt hár í tagli) sem honum fylgir,
það leiðir svo af sér nýja sýn á nýtt
afl (hárið á dóttur þinni).
• í>eir lesendur sem vilja fá drauma
súia birta og ráðna sendi þá mcð fullu
nafni, fæðingardegi og ári ásamt hcimil-
isfangi og dulnefni til birtingar til:
Draumstafir
Morgunblaðið
Kringlunni 1
103 Reykjavík
Einnig gcta lesendur sent drauma
sína með tölvupósti á netfang
Kristjáns Frimimns:
krifri(a)xnet.is
nokkmm stigum. Hefðum við fengið
stig frá Þjóðverjum í samræmi við
væntingar veðbanka þar í landi
hefðum við unnið, en Þýskaland var
eina landið sem gaf okkur ekki stig.
Þeir vom víst að hugsa um sína eig-
in keppendur eins og oft vill verða í
þessari keppni,“ útskýrir Grétar.
Eitt lag enn hafnaði í 3.-4. sæti en í
minningunni er sem lagið hafi borið
sigur úr býtum, slíkur var fognuður
þjóðarinnar í leikslok.
Tónlistin erfist
í karllegg
Á meðan Grétar sneri Siggu
Beinteins í hringi í sviðsljósinu í Za-
greb, var unglingsstrákur uppi á
Akranesi að stíga sín fyrstu skref á
tónlistarsviðinu. Hann fékk gítar í
fermingargjöf frá móðurbróður sín-
um og hóf að leika í röð bílskúrs-
banda - öfugt við foðurinn. Jafn-
framt hóf hann gítamám í tónlistar-
skóla sem hann stundar enn.
Því verður ekki á móti borið að
tónlistarblóð rennur um æðar Kri-
stjáns. Móðurbræður hans era að
hans sögn músíkalskir og í föður-
ættinni virðast tónlistargenin erfast
í karllegg, eins og Grétar kemst að
orði. „Faðir minn, Örvar Kristjáns-
son, er landsþekktur harmónikku-
leikari og bræður mínir, Karl, Atli
og Karl Birgir hafa allir verið við-
loðandi tónlist að meira eða minna
leyti,“ segir Grétar.
- Hefurðu aldrei verið skammað-
ur fyrir að draga son þinn granda-
lausan út í hinn „óholIa“ hljóm-
sveitabransa?
„Hann var reyndar ekld alveg
grandalaus þar sem hann var byrj-
aður að spila reglulega áður en ég
fékk hann í Stjómina. Hins vegar
held ég að Kristján hafi mjög gott
af því að spreyta sig á jafnfjöl-
breyttri spilamennsku og í Stjóm-
inni. Þetta er ómetanlegur undir-
búningur fyrir framtíðina,“ segir
Grétar og bætir sannfærandi við:
„Ég get vottað að það er ekki svo
slæmt að spila í hljómsveit þegar
allt kemur til alls.“
Brjáluð stemmning er best
Þeir feðgar neita því þó ekki að
spilamennskan sé hverfull starfs-
vettvangur. „Þessi bransi er auðvit-
að ein allsherjar áhættuferð og eng-
inn er áskrifandi að fostum laun-
um,“ undirstrikar sá reyndari. „Það
er ekki ofsögum sagt að íslenskir
tónlistarmenn séu hörkutól upp til
hópa, skröltandi um landið í rútum í
hvemig veðri sem er...“
Stjómin fékk til skamms tíma
sinn skerf af sveitaballaharkinu og
Grétar rifjar upp að verst hafi líðan-
in verið þegar illa var mætt á böllin.
„Það gerðist þó ekki oft, kannski
einna helst vegna ófærðar í sveit-
um,“ segir hann brosmildur og gef-
ur í skyn að varla hafi fundist aðrar
gildar ástæður fyrir að sleppa
Stjómarballi...
- En ef léleg mæting er verst,
hvað er þá best í bransanum?
„Troðfullt hús og brjáluð
stemmning," svarar Kristján að
bragði. „Sérstaklega ef maður er á
prósentum, ekki satt?“ bætir pabbi
hans við og Kristján kinkar kolli.
Það liggur beint við að spyrja um
stefnu Stjómarinnar í nánustu
framtíð. „Stefnan er að halda áfram
að skemmta landslýð eins og við
höfúm gert undanfarin ellefu ár.
Þetta er svo gaman ennþá að það er
ekki hægt að nema staðar,“ segir
Grétar. „Það er að vísu hægt að
spila þannig úr þessu að þetta verði
rútína," bendir sonurinn á. „En ef
menn era duglegir að taka inn ný
lög, endurhljóðblanda og semja er
engin hætta á leiða,“ segir hann og
bætir við að honum líki Stjómar-
samstarfið vel. „Mér finnst ég ótrú-
lega heppinn að fá að vinna með
þessu hæfileikaríka fólki, þetta er
mjög lærdómsríkt og skemmtilegt."
Grétar og Kristján era sammála
um að samspilið í Stjóminni hafi
styrkt samband þeirra sem feðga og
þannig einungis verið til góðs. Vera
Kristjáns í sveitinni hefur og vakið
töluverða athygli og hvíslandi gestir
í salnum benda oft á þá til skiptis.
„Margir halda reyndar að við séum
bræður,“ segir Kristján og Grétar
kinkar kolli hróðugur.
-Eruð þið jafnlíkir að upplagi og
í útliti?
„Já, ég held að það sé margt líkt
með okkur, bæði í fasi og hugsun,“
segir Grétar. „Konumar okkar
segja það alla vega,“ bætir Kristján
við og segir unnustu sína og eigin-
konu Grétars gjarnan bera saman
bækur sínar. „Þegar þær ræða
þessi mál og kærastan mín skýrir
frá einhverju sem ég geri skakkt er
svarið oftast: „Láttu mig þekkja
það, pabbi hans er alveg eins!“,“
Nýr
fjórhjóladrifinn
Baleno Wagon
verð aðeins:
1.675.000
BALENO

■ - 1 '

$
a leið
• Nýtt stílhreint og glæsilegt útlit • Sérlega rúmgóður • ABS
Sameinar mikið afl og litla eyðslu • Öryggisbúnaður eins og hann gerist bestur
$ SUZUKI
SUZUKIBILAR HF
Skeifunni 17. Sími 568 51 00.
www.suzukibilar.is