Morgunblaðið - 06.03.1999, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ___________________
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 6. MARZ 1999 57
Deildakeppni S.í. 1998-9. Fjórða deild A
Nr. Félag |1 2 3 4 Vinn. Stig Röð
1 Taflfélag Reykjavikur F ■ 3 0 0 3 1 4
2 Taflfélagið Hellir E 3 ■ o 3 6 2 3
3 Skákfélag Grand Rokk A 6 6 ■ 6 18 6 1
4 Ungmennafélag Laugdæla 6 3 0 I 9 3 2
Deildakeppni S.í. 1998-9. Fjórða deild B
Nr. Félag 1 2 3 4 Vinn. Stiq Röð
1 Taflfélagið Hellir D 3 5 4'/2 1214 5 1
2 Skákfélag Reykjanesbæjar B 3 4 3 10 4 2
3 Taflfélag Akraness B 1 2 3 6 1 4
4 Taflfélag Reykjavikur E 1’/2 3 2+2 I 7 1 3
Deiidakeppni S.í. 1998-9. Fjórða deild C
Nr. Félag 1 2 3 4 Vinn. Stig Röð
1 Skákfélag Grand Rokk B ’/z 3+2 6 10 4 2
2 Skákfélag Hafnarfjarðar B 5'Æ 6 4 1514 6 1
3 Taflfélag Kópavogs B Z'h 0 5'/2 8 2 3
4 Taflfélagið Hellir F 0 2 'h ■B 2% 0 4
Spennandi lokaum-
ferðir í Deilda-
keppni Skák-
sambandsins
SKAK
Itej'kjavík og Akur-
eyri
DEILDAKEPPNIN í SKÁK
5.-6. feb. 1999
LOKAUMFERÐIR Deilda-
keppni Skáksambands íslands
eru tefldar nú um helgina.
Fyrsta og önnur deild eru tefld-
ar á Akureyri, en þriðja og
fjórða deild í Reykjavík.
Eftir fyrstu fjórar umferðirn-
ar, sem tefldar voru í nóvember,
er Taflfélagið Hellir með 3'Æ
yinnings forystu í fyrstu deild,
íslandsflugsdeildinni. íslands-.
meistarar Taflfélags Reykjavík-
ur eru í öðru sæti, en liðið tapaði
óvænt fyrir Skákfélagi Akureyr-
ar í þriðju umferð. Taflfélagið
Hellir og Taflfélag Reykjavíkur
mætast í sjöttu og næstsíðustu
umferð. Það verður spennandi að
fylgjast með keppni þessara
tveggja öflugustu taflfélaga
landsins um meistaratitilinn. TR
hefur unnið titilinn oftast allra
félaga, en Taflfélagið Hellir á nú
í fyrsta skipti góða möguleika á
sigri í deildinni.
í annarri deild er Tafldeild
Bolungarvíkur með þriggja vinn-
inga forystu á Taflfélag Garða-
bæjar A-sveit. Taflfélag Akra-
ness A-sveit er í þriðja sæti.
I þriðju deild er C-sveit Hellis
í efsta sæti og hefur tveggja
vinninga forystu á Taflfélag Sel-
tjamarness. Taflfélag Vest-
mannaeyja er í þriðja sæti.
I fjórðu deild er lið hins nýja
taflfélags, Grand Rokk, nánast
öruggt um sigur og þar með að
komast upp í þriðju deild.
Hraðskákmót íslands verður
haldið á Akureyri á sunnudaginn
í kjölfar Deildakeppninnar. Það
hefst klukkan 14.
Fullorðinsmót á mánudag
Taflfélagið Hellir hefur nú
hleypt af stokkunum nýjum
þætti í starfsemi félagins þar
sem boðið er upp skákmót fyrir
skákmenn 25 ára og eldri.
Þriðja fullorðinsmót Hellis
verður haldið mánudaginn 8.
mars og hefst klukkan 20. Teflt
verður í Hellisheimilinu, Þöngla-
bakka 1, Mjódd.
Tefldar verða 7 skákir eftir
Monrad-kerfi. Tímamörk eru 10
mínútur á skák. Þátttaka í þessu
þriðja fullorðinsmóti er ókeypis.
Stefán Baldursson sigraði á
síðasta fullorðinsmóti Hellis,
sem haldið var í febrúar. Þátt-
takendur á mótinu voru 20 tals-
ins.
Eins og áður sagði eru mótin
aðeins hugsuð fyrir 25 ára og
eldri.
Mót hjá T.R. í næstu viku
Skákþing Reykjavíkur,
kvennaflokkur, hefst 10. mars og
verður fram haldið 17. mars.
Taflið hefst kl. 20 báða dagana.
Tefldar verða 7 umferðir með 20
mínútna umhugsunartíma.
Skákmót öðlinga 1999 hefst
11. mars og teflt verður á
fimmtudögum kl. 19:30. Mótinu
lýkur 29. apríl. Umhugsunartími
er VÆ klst. á 30 leiki + 30 mín. til
að klára skákina.
I báðum mótunum er skráning
hjá T.R. í símum 568 1690, 568
2990 og í öðlingamótinu einnig
hjá Ólafí Ásgrímssyni í síma 567
6698 sem og á tölvupósti
trey@simnet.is
Daði Örn Jónsson
Margeir Pétursson
^ Danshelgi í
Iþróttahúsinu
við Strandgötu
síður en hinir eldri af sérkennileg-
um og aldrei venjulegum töktum
hennar.
Ingibjörg hélt fullum andlegum
kröftum og reisn allt til loka. Hún
lifði fyrir aðra og gladdist yfir
barnaláni og lífinu sjálfu. Ég bið
góðan Guð að taka henni vel á nýj-
um vegum.
Þórólfur Árnason.
Klukkan var rúmlega tíu að
morgni þegar ég bankaði á dyrnar
og kíkti inn í herbergið hjá föður-
systur minni á Dvalarheimili aldr-
aðra á Sauðárkróki. Uti var glamp-
andi sól og blíða, eins fallegt vor-
veður í byrjun sumars og hægt er
að hugsa sér. Augnablik fannst mér
ég vera komin í ameríska bíómynd,
því við mér blasti stórt herbergi
með rauðu plusssófasetti og skáp-
um, myndir á öllum veggjum og
margar í gylltum römmum. Við
gluggann innst í herberginu lá kona
í stóru vel uppábúnu rúmi, böðuð í
sólargeislunum að utan. Hún var
klædd í bleikrósóttan morgunkjól,
var með sólgleraugu og var að lesa í
tímariti. Hún var með langar rauðar
neglur og hringa á fingrum. Það eru
tæplega þrjú ár síðan ég kom í
þessa fyrstu heimsókn mína á dval-
arheimilið til Imbu frænku og ég
gleymi aldrei þessari sjón. Imba tók
auðvitað á móti mér eins og henni
einni var lagið. Hún afsakaði reynd-
ar að vera enn á morgunkjólnum en
hún hefði verið að koma úr baði. Við
frænkumar áttum ánægjulegan dag
saman og hún tíndi fram konfekt og
kökur með kaffínu.
Ég kynntist Ingibjörgu föður-
systur minni ekkert að ráði fyri’ en
ég var orðin fullorðin og flutti norð-
ur í Hrútafjörð í byrjun 8. áratug-
arins. Ég hafði hitt hana í Reykja-
vík af og til í gegnum árin þegar
hún kom í heimsóknir suður, en ég
var þá reyndar oftast í sveitinni á
Snæfellsnesi. Ég veit bara að pabbi
hafði oft samband við þessa yngri
systur sína, þótti afar vænt um
hana og hafði oft áhyggjur af því
hvernig hún hefði það, eina systkin-
ið af ellefu, í fjarlægum landshluta.
Þegar við hjónin bjuggum fyrir
norðan voru foreldrar mínir tíðir
gestir og fórum við þá nokkrum
sinnum með þau í heimsókn til
Imbu og Gunnars á Krókinn. Þau
voru afar gestrisin og oftast var
viðkvæðið hjá Imbu, þótt maturinn
nánast flæddi út af borðinu:
„eeelskurnar mínar, þið hefðuð átt
að láta mig vita að þið væruð á leið-
inni, ég á bara ekkert til að trakt-
era ykkur á.“ Mikið var gaman þeg-
ar Imba settist við píanóið og spil-
aði og Gunnar söng. Eftir þetta fór-
um við aldrei svo norður að við
kæmum ekki við hjá Imbu og gist-
um þá iðulega. Þegar pabbi dó gaf
hún mér litla folaldsmeri til minn-
ingar um bróður sinn sem við
nefndum Gjöf, hún lifir enn tæpra
20 vetra og hefur gefið okkur 3 góð
reiðhross.
Imba frænka kom í þónokkur
skipti í heimsókn til okkar hjóna,
bæði í Reykholt í Borgarfirði, þar
sem hún gisti hjá okkur nokkrar
nætur, og síðar á Selfoss með Ellu
frænku okkar, en hún heimsótti
Ellu í Hveragerði nánast í hvert
skipti og hún kom suður. Það eru
ekld mörg ár síðan hún sat hér í
stofunni, spilaði á orgelið og söng
og sagði okkur skemmtilegar sögur
frá löngu liðnum dögum með sinni
dillandi rödd, kímnisglampa í aug-
um sem og öllu andlitinu.
Við hjónin vorum á ferð um
Norðurland sl. sumar og heimsótt-
um þá frænku í síðasta sinn. Hún
var ennþá fín og puntuð, bauð okk-
ur strax kaffi og meðlæti, en það
mátti sjá að hún var orðin þreyttari
og gleymnari, enda að verða níræð.
Ingibjörg frænka mín er sú næst-
síðasta af Stóra-Hrauns-systkinun-
um ellefu til að kveðja þennan heim.
Einar, Þóra og nú Imba eru öll þrjú
farin á innan við einu ári, en eftir lif-
ir Guðmundur á 89. ári.
Við fjölskyldan og móðir mín
þökkum Imbu góða og skemmtilega
samfylgd í gegnum árin og óskum
fólkinu hennar blessunar.
Jódís Arnrún Sigurðardóttir.
Sumar minningar eru eingöngu
um sumar og sól. Þannig eru minn-
ingarnar um Ingibjörgu og Reyki.
Þó veit ég að stundum var köld
norðanátt með súld og stórbrimi.
Hugurinn reikar næstum hálfa öld
til baka til vorsins 1950. Þá var ég
níu ára gamall og mér tilkynnt að
ég ætti að fara í sveit norður í
Skagafjörð til Ingibjargar móður-
systur og Gunnars manns hennar.
Nokkur kvíði var í mér en einnig til-
hlökkun því að fyrsta flugferðin var
framundan. Kvíðinn reyndist
ástæðulaus því mér var tekið með
miklum vinskap og hlýju af þeim
hjónum og Arna syni þeirra sem
endaði með því að sumrin urðu
fimm sem ég dvaldi hjá þeim. Um
miðja öldina var Reykjaströndin að
miklu leyti byggð torfbæjum. Ekk-
ert rafmagn og vegurinn slæmur.
En nútíminn var að ganga í garð og
á Reykjum var nýbúið að kaupa
Ferguson dráttarvél, líklega þá
fyrstu á ströndinni. Á Reykjum var
nokkuð stór torfbær með þremur
burstum. Fremst í bænum sem lík-
lega hefur verið á sama stað frá
söguöld var stofa sem hét Grettis-
stofa en þar átti Grettir að hafa sof-
ið úr sér hrollinn eftir sundið úr
Drangey. AIls staðar var sagan og
dulúðin á sveimi, Glerhallavík, óska-
steinar, Grettislaug og svo sjálf
Drangey með Kerlinguna. Fyrir
kaupstaðardreng sem lifði stundum
í eigin heimi fantasíu var þetta ós-
kastaðurinn. Ingibjörg var falleg
kona, dökkhærð með brún dreym-
andi augu. Hún var skaprik, hlý og
músíkölsk, stundum fljótfær og lá
ekki á skoðunum sínum um menn
og málefni. Sjaldan hef ég kynnst
jafn duglegri konu til vinnu. Eftir
að nýtt íbúðarhús var byggt 1952
ráku þau hjón barnaheimili nokkur
sumur, og voru þá allt upp í tíu börn
á heimilinu. Engin var þvottavélin
enda ekkert rafmagn. Állan þvott
þvoði hún í Grettislaug en þangað
þurfti að bera þvottinn til og frá eft-
ir stórgrýttri fjöru. Gestrisni henn-
ar var annáluð. Ferðamenn komu
mikið að Reykjum til að fara út í
Glerhallavík og þegar árin liðu var
það oft mitt starf að fylgja þeim
þangað. Þegar komið var til baka
beið ósjaldan heilt veisluborð. Síðan
settist Ingibjörg við orgelið og
Gunnar söng með sinni fallegu rödd
„Skín við sólu Skagafjörður" og
fleiri lög. Gunnar var Skagfirðing-
ur, söngvari góður og áður en þau
fluttu norður nokkrum árum fyrir
stríð hafði hann sungið í Karlakór
Reykjavíkur. Hann var fríður mað-
ur, barngóður og trúaður og reynd-
ist mér góður vinur alla tíð. Ingi-
björg hugsaði vel um okkur börnin
og allir höfðu matarást á henni því
mikill og góður matur var ævinlega
hjá henni. Okkur samdi alltaf vel og
var hún mér ætíð mjög góð. Reykir
voru hlunnindajörð með miklum
reka, stutt á fiskimið og svo var það
matarkistan Drangey. Þangað fór
Gunnar á hverju vori ásamt bænd-
um á ströndinni til fuglaveiða og
eggjatöku. Oftast voru fyrstu vor-
verk okkar sumarkrakkanna að
reyta fugl og svíða. Þetta var nokk-
uð erfið og þreytandi vinna fyrir
litlar hendur sem stóð yfir í marga
daga. Nóg var af harðfiski og
þurrkuðum þorskhausum enda róið
til fiskjar reglulega til að fá nýjan
fisk í soðið og þar kynntist ég sjó-
mennsku í fyrsta sinn sem átti eftir
að koma sér vel seinna á ævinni.
Minningarnar líða hjá eins og filmu-
bútar. Gunnar að fara með sjóferða-
bænina og krossa yfir bátinn áður
en ýtt var úr vör. Ingibjörg stand-
andi í flæðarmálinu hrópandi á eftir
okkur um allar þær hættur sem yfir
okkur gætu dunið helst óskandi
þess að við kæmum til baka áður en
við legðum af stað. I Sandvíkinni í
norðanstormi að bjarga rekadrumb-
um úr briminu. Ingibjörg að setja
kjötbita í poka handa fátækri konu
sem kom í heimsókn. Gunnar að
smíða skeifur í litlu smiðjunni sinni.
Ingibjörg að segja okkur krökkun-
um draugasögur í rökkrinu frá
æsku sinni á Stóra-Hrauni.
Ingibjörg og Gunnar fluttu á
Sauðárkrók 1966 og búskapur á
Reykjum lagðist niður ári seinna.
Ingibjörg kom aldrei að Reykjum
eftir það. Þetta er veröld sem var.
En í farangri lífs míns öru þessar
minningar um sumrin á Reykjum,
perlur sem ég tek upp öðru hvoru
og ég mun aldrei týna. Ég sendi
Árna og Gísla innilegar samúðar-
kveðjur. Blessuð sé minning Ingi-
bjargar minnar.
Eyjólfur Einarsson.
„Víst eru álfkonur til, pabbi. Hún
amma langa sagði mér það. Hún sá
þegar ein hvarf inn í hólinn á bak
við húsið á Reykjum. Þetta er alveg
satt.“ Elsku amma mín, núna þegar
þú ert búin að kveðja okkur þá
reikar hugurinn mög ár aftur í tím-
ann til þeirra sex sumra sem ég var
í sveit hjá ykkur afa á Reykjum á
Reykjarströnd og þú sagðir mér
sögur af huldufólki. Þetta var af-
skaplega dýrmætur tími og verður
dýrmætari í huga mínum eftir því
sem árin líða. Nálægðin við náttúr-
una og dýrin voru mikilvæg reynsla
fyrir strák af mölinni sunnan úr
Reykjavík en það sem þó stendur
upp úr er allur sá tími og sú um-
hyggja og athygli sem þið afi veitt-
uð mér. Þú hafðir ávallt nægan
tíma fyrir eina sögu og eitt spil enn
eða hvað svo sem það var sem lítill
strákur bað um. Frásagnargáfa þín
var slík að eftir að hafa hlustað á
huldufólkssögur þínar, þá var varla
að ég þyrði út í fjós eftir að dimma
tók. Og fyrir mig sem föður var
stórkostlegt að hlusta á þig endur-
segja sögurnar fyrir Gísla son minn
síðastliðið sumar, síst af minni frá-
sagnargáfu þó svo þú værir orðin
níræð. Ég minnist einnig þeirrar
ánægju sem þú hafðir af blómum
og þeim stundum sem heimilisfólk-
ið á Reykjum átti á góðviðrisdögum
í blósmturgarðinum þínum eða þá í
lautarferð niður á Lækjarbotnum
þar sem þú sagðir mér sögur frá
uppvaxtarárum þínum á prestssetr-
inu á Stóra-Hrauni, sem þú varst
svo stolt af og alltaf tókstu af mér
loforð um að ég yrði prestur þegar
ég yrði stór en það var það allra
fínasta sem þú vissir um.
Gestrisnin var ætíð þitt aðals-
merki og minnist ég þess þegar
ferðamenn úr Reykjavík komu til
þess að skoða Glerhallarvík og
Grettislaug og þá var nóg ef þú
þekktir eitthvað til einhvers ferða-
langsins sem að garði bar, var bara
öllu stóðinu boðið í kaffi og skipti
engu þó um fulla rútu væri að ræða.
Vinir mínir fengu einnig að njóta
gestrisni þinnar. Ef ég kom í heim-
sókn með þá til þín á Sauðárkrók
stóð hús þitt opið fyrir þeim eftir
það og oftar en ekki var boðið upp á
silung með púra íslensku smjöri,
eins og þú tókst til orða. Heimsókn-
ir þínar hingað suður þar sem þú
gisti oftar en ekki hjá Onnu systur
þinni á Mánagötu standa mér ofar-
lega í huga. Hreint stórkostlegt var
að heimsækja ykkur þangað. Þar
voruð þið nú heldur en ekki betur í
essinu ykkar, rifust, fóruð í fýlu og
voruð að metast einsog systur á
táningsaldri en samt komst aldrei
hnífurinn á milli ykkar. Hreint að-
dáunarvert var að heyra hversu vel
þið fylgdust með öllum heimsins
málefnum og hefði margur margfalt
yngri maðurinn getað öfundað ykk-
m- af því. Amma, þú sem hafðir yndi
af því að vera innan um vini og
vandamenn hlýtur á tíðum að hafa
fundist erfitt að eldast og sjá á eftir
öllum þessum kunningjum, systkin-
um og að maður minnist nú ekki á
afa sem dó fyir mörgum árum. Ég
vona að þér hafi orðið að ósk þinní
og sért nú aftur komin í blómstur-
garðinn og búin að hitta þau öll.
Elsku amma, það er hverjum manni
hollt að fá að umgangast afa sinn og
ömmu og hvað þá langömmu sína
sem er uppfull af fróðleik og frá-
sagnargáfu. Þess fengu börnin mín
Ollý, Hulda og Gísli að njóta og færi
ég þér mínar innilegustu þakkir fyr-
ir allt það sem þú veittir mér og
mínum á meðan þú lifðir. Eitt er
víst að minningin um þig mun lifa
um ókomna tíð á meðal vor.
Jón Níels.
• Fleirí minningargrcinar nm Ingi-
hjiirgn Árnadóttur bíða biriingar og
munu birtast ( blaðinu næstu daga.
DANSNEFND ÍSÍ stendur fyrir
íslandsmeistaramóti í 5 og 5 sam-
kvæmisdönsum með frjálsri að-
ferð í dag, laugardag, kl. 14 í
íþróttahúsinu við Strandgötu í
Hafnarfirði. Forsala aðgöngumiða
hefst kl. 12.30. Samhliða verður
keppt í K-, A- og D-riðlum í
grunnsponim hjá öllum aldurs-
flokkum. Um kvöldið verður hald-
ið úrtökumót fyrir Evrópu- og
heimsmeistaramót og einnig verð-
ur haldin kántríkeppni.
Boðið verður upp á dansæfingar
fyrir nemendur í hléum og eftir
verðlaunaafhendingu, og er þetta
gott tækifæri fyrir alla, sem hafa
áhuga á dansi, að mæta og æfa sig
á rúmgóðu dansgólfi ásamt því að
horfa á bestu danspör landsins
keppa.
Urtökumótið hefst með dansæf-
ingu kl. 21 og forsala aðgöngumiða
hefst kl. 20.30. Fimm erlendir
dómarar dæma bæði mótin.
Á morgun, sunnudag, verður
haldið íslandsmeistaramót í göml-
um dönsum og hefst keppnin kl.
14, en forsala aðgöngumiða hefst
kl. 12.30.