Vera - 01.02.2005, Blaðsíða 26

/ fjölskyldan - er eitthvað að?
Við verðum að forgangsraða
SAGÐI ÁSDÍS ÓLAFSDÓTTIR AÐSTOÐARLEIKSKÓLASTJÓRI Á ÖRÞINGI KVENNA-
KIRKJUNNAR UM FJÖLSKYLDUNA 27. JANÚAR SL
Okkur er eflaust öllum Ijós ástæóa samveru okkar hér í kvöld. Þaö eru
samróma ummæli landsfeðranna á síðastliðnum áramótum um ástand og hagi
fjölskyldunnar. Ætli rómurinn hefði orðið á annan veg ef mæðurnar sætu við
stjórnvölinn og þær hefðu talað? Ekki efast ég um þaó eina mínútu. Allt er
þetta stóra spurningin um forgangsröðun verkefna. í kvöld tala ég sem leik-
skólakennarinn Ásdís meö 29 ára starfsaldur á leikskóla, alltaf í 100% starfi
viö hin ýmsu störf innan leikskólans, ekki skrýtið þó gráu hárin séu áber-
andi. Ég ætla að tala um barnið innan fjölskyldunnar og breytta stöðu
þess frá mínum sjónarhóli séð.
Börn hafa ekkert breyst, þau fæðast flest
með tíu tær og tíu fingur, tilbúin að
takast á við það að verða fullgild til að
taka þátt í samfélagi fólks, fólks sem vill
það besta fyrir sig og sína, tilbúin að
leggja sitt af mörkum. En aðstæður barna
hafa breyst, flest okkar teljum til hins
betra. Ég spyr hins vegar: Eru aðstæður
barna góðar nú á dögum?
Er gott fyrir barn, eins og hálfs árs til
tveggja og hálfs árs, að vera á leikskóla þar
sem það þarf að umgangast 41 barn og 8
-12 fullorðna á dag?
Er gott fyrir barn 3 -5 ára að vera á
leikskóla þar sem það þarf að umgangast
53 önnur börn og 8 - 12 fullorðna á dag?
Hvað getur lítið barn verið í stórum
hópi til þess að mynda eðlileg tengsl og
fundið til öryggis í umhverfi sínu?
Er gott fyrir barn í grunnskóla að vera
í svo fjölmennum bekk að kennarinn hafi
aðeins 10 mínútur á dag til að tala við
það?
Er eðlilegt að rukka verði sóðagjald í
framhaldsskólum vegna slælegrar um-
gengni nemanda?
Þegar ég byrjaði í verklegu námi sem
leikskólakennari hafði ég varla stigið fæti
mínum inn fyrir dyr á leikskóla og vissi
ekki mikið hvað þar færi fram. Á öðrum
26/1. tbl. / 2005 / vera