Vera - 01.02.2005, Blaðsíða 45

Eins og tíminn væri
allt í einu kominn
VIÐTAL VIÐ VILBORGU HARÐARDÓTTUR UM
RAUÐSOKKAHREYFINGUNA, BLAÐAMENNSKUNA
OG STJÓRNMÁLIN
var mikil göngumanneskja. Hér er hún í Tékklandi.
Vilborg er fædd í Reykjavík 13. september
1935. Foreldrar hennar skildu þegar hún
var þriggja ára gömul og yngri systirin
var hjá rnóður þeirra en Vilborg ólst að
mestu upp hjá móðurforeldrum sínum
og hjá vinafólki í Tálknafirði, en þá var
ekki kominn þar þéttbýliskjarni. Áhrifin
frá Tálknafirði voru ólík áhrifum frá
móðurforeldrunum: „Annarsvegar amma
og afi, hann embættismaður og félagi í
Sjálfstæðisflokknum. Á heimilinu var
einnig yngsta dóttir þeirra, mikil tísku-
» Viðmælandi minn er Vilborg Harðardóttir
sem var ein af stofnendum Rauðsokkahreyfing-
arinnar og um tíma var hún varaformaður Al-
þýðubandalagsins. Vilborg vann lengi sem blaða-
maóur, meðal annars á Þjóðviljanum. Síðustu ár
hefur hún unnið sem framkvæmdastjóri Félags ís-
lenskra bókaútgefenda. Hún segir hér frá ýmsu því
sem á daga hennar hefur drifið, talar um uppruna
sinn, fjölskyldu og ekki síst stjórnmálin.
drós og heimskona á þeirra tíma vísu,
ferðaðist til útlanda og hvaðeina. Hins-
vegar „sumarpabbi”, kaupfélagsstjóri og
bóndi, róttækur í skoðunum og fram-
bjóðandi Sósíalistaflokksins.”
Vilborg varð stúdent frá MR 1955 og
var þá þegar gift Árna Björnssyni, hákóla-
nema, og hafði eignast soninn Mörð.
Hún eignaðist tvær stelpur í viðbót, Ilmi
1958 og Dögg 1964. Þau hjónin skildu
1978 og hefur hún síðan verið ein að
mestu leyti. Börn hennar hafa stundum
búið hjá henni, sú yngsta Dögg, alveg til
1991, þá komin með rnann og barn. Vil-
borg á fjögur barnabörn og eitt barna-
barnabarn.
Hún og Árni voru við störf hjá Al-
þjóðasambandi stúdenta í Prag í tvö ár
þar sem hún vann við blaðið World Stu-
dent News. í framhaldi af því fór hún að
starfa við Þjóðviljann og hóf jafnframt
nám í ensku og norsku við Háskólann og
lauk BA-prófi ásamt kennslu- og uppeld-
isfræðum í ársbyrjun 1962. Síðan lá leið-
in til Þýskalands vegna þess að eiginmað-
urinn fékk sendikennarastöðu þar, fyrst
til Greifswald í Austur-Þýskalandi en síð-
an til Vestur-Berlínar. Hún mátti ekki
vinna þar af því að hún hafði ekki at-
vinnuleyfi en tók nokkra kúrsa í enskum
og norskum bókmenntum við Freie
Universitát í Berlín.
Vilborg fékk áhuga á félagsmálum á
menntaskólaárunum. Hún varð ekki
pólitísk strax en á þessum árum voru skýr
skil á milli hægri og vinstri. Hún gekk í
Æskulýðsfylkinguna eftir stúdentspróf og
nokkrum árum síðar í Sósíalistaflokkinn.
Hún var í Félagi róttækra stúdenta í Há-
skólanum og í Stúdentaráði. Hún vildi
ekki ganga í Alþýðubandalagið strax
vegna þess að henni þótti það ekki nógu
róttækt. Vilborg segir frá: „Gekk loksins í
það 1974 og fór á framboðslista í Reykja-
vera / 1. tbl. / 2005 / 45