Þjóðmál - 01.06.2010, Síða 38

36 Þjóðmál SUmAR 2010
Hjónaskilnaður kvótahafa væri illmögulegur .
Sama er að segja þegar bæði hjónin eru látin .
Erfingjar hjónanna, sem áttu bílaverkstæðið,
myndu erfa það en erfingjar kvótahafanna
erfa ekkert nema skuldirnar . Sama er upp á
teningnum ef þessi hjón ætla að hætta rekstri .
Hjónin sem eiga bílaverkstæðið gætu selt það
og hætt bílaviðgerðum, átt andvirðið til elli­
áranna eða notað féð í annan atvinnurekstur .
Kvótahafarnir eiga ekki annars kost en að tapa
sínum 100 milljónum . Ef ríkið á kvótann á
ríkið einnig kvótahafana . Illt er þeirra ranglæti
en verra er þeirra réttlæti!
Af þessu leiðir að hugmyndir 1 . gr . um sam­
eign þjóðarinnar, sem myndar ekki eignarrétt
stenst engan veginn íslenskan veruleika eða
réttarfar . Raunveruleg meðferð á kvótaeignum
er heldur ekki í samræmi við 1 . gr . heldur í
samræmi við reglur um eignarrétt eins og
hann hefur verið skilinn frá ómunatíð skv .
meginreglum laga og eðli máls .
Lögsaga íslensks ríkisvalds
M ikið af þeim hugtakaruglingi sem átt hefur sér stað í umræðum um
sjávarútvegs mál felst í því að menn nota ekki
hugtakið lögsaga ríkisins, heldur setja önnur
hugtök í staðinn eins og sameign íslensku
þjóðarinnar eða þjóðareign. Þessi tvö síðustu
hugtök eru oft notuð um það sem hingað til
hefur verið nefnt ríkiseign . Orðið ríkiseign
er of hreinskilið og fráhrindandi orð eftir fall
kommúnismans seint á níunda áratug síðustu
aldar og því klæða menn orðið ríkiseign með
hinu áróðurshlaðna orði þjóðareign.
Reyndin er hins vegar sú að það sem menn kalla
þjóðareign eru verðmæti, þjóðar hagsmunir, sem
íslensk lögsaga nær yfir, t .d . lofthelgi, landhelgi,
fiskveiði o .fl . Þetta þýðir ekki að ríkið eigi loftið
eða lofthelgina, sjóinn, fiskinn eða landhelgina,
heldur að lögsaga ríkisins nái til þess að setja
lög og reglur um umgengni Íslendinga og
útlendinga um þessi svið og mið .
Því miður hefur skilningur hins opinbera
á lögsagnarhlutverki sínu dvínað með allri
þessari umræðu um þjóðareign og eigna græðgi
ríkisvaldsins . Ríkisvaldið hefur misnotað lög­
sagnarumboð sitt til þess að leggja eignir
landsmanna undir ríkisvaldið .
Það hefur myndast gjá á milli ríkisvaldsins og
landsmanna . Í vaxandi mæli telur ríkisvaldið
sig ekki eiga að hafa afskipti af eignum og
rekstri nema það sjálft sé eigandi að hvoru­
tveggja . Eignir og rekstur í einkaeign njóta æ
minni umhyggju og eftirlits hins opinbera og
er hrun bankakerfisins skýrasta dæmið .
Í krafti lögsögu sinnar getur ríkisvaldið
stuðlað að því með góðri löggjöf og eftirliti að
atvinnulífið skapi mestu og bestu verðmætin .
Ríkisvaldið beitir lögsögu sinni í gegnum
fjölda stofnana, svo sem lög reglu, fjár mála­
eftir lit, umferðareftirlit, loftferða eftirlit, land­
helgis gæslu, fiskistofu, sóttvarnar eftirlit, dóm­
stóla o .fl .
Það er engin nauðsyn fyrir ríkið að eiga sjálft
alla skapaða hluti . Þvert á móti gengur því
betur að stjórna ef það er hlutlaust en þarf ekki
að hafa jafnframt eftirlit með sjálfu sér .
Margt hefur verið bent á sem betur mætti
fara í íslenskri útgerð en fyrning kvótans leysir
ekkert af þeim vanda . Hún skapar ný og enn
stærri vandamál . Lögsaga ríkisvaldsins gerir
mögulegt að leysa flestallan vanda fiskveiðimála
innan ramma stjórnarskrárinnar ef það er gert
í sátt og samlyndi við hagsmunaaðila .
6 . Miklar loftslagsbreytingar hafa ítrekað orðið í
jarð sögunni .
7 . 0,7° hækkun meðalhita á jörðinni síðustu hundrað
ár er í fullu samræmi við þekktar náttúrulegar lang­
tíma hitabreytingar .
8 . Kenningum Loftslagsnefndar Sameinuðu þjóð anna
(IPCC) er aðallega haldið á lofti af um 60 vís inda ­
mönn um en ekki 4 .000 eins og jafnan er staðhæft .
9 . Í hinu svokallaða Climatgate­hneyksli gaf tölvu­
póstur frá breskum vísindamönnum til kynna að
staðreyndum og vísindalegum upplýsingum væri
skipulega hagrætt til að ýkja hlýnun jarðar .
10 . Mjög margar vísindarannsóknir gefa til kynna
að meginhluta loftslagsbreytinga síðustu alda megi
rekja til sólarinnar .
Úr blaðinu Human EvEnt .
5 fleiri ástæður til að segja að hlýnun jarðar sé
ekki af mannavöldum (sjá bls . 15)