Þjóðmál - 01.06.2010, Page 61

Þjóðmál - 01.06.2010, Page 61
 Þjóðmál SUmAR 2010 59 „tjón“ SÍ hefði orðið 40% af því sem það varð, ef neyðarlögin hefðu ekki komið til . Hið bók­ haldslega tjón bankans hefði því án neyðar laga orðið 60 til 80 milljarðar króna, sem var innan við eiginfé bankans . Tjón annarra sem lánuðu íslensku bönkunum, og trúðu eins og hann endur skoðuðum reikningum um eignastöðu þeirra, varð nálægt 5000 milljörðum króna . Innan við 5% af heildartjóninu lendir því á Seðla bankanum (innan við 2% án neyðarlaga) og hlýtur það á alla mælikvarða mælt að teljast ótrú lega vel sloppið . Um leið tókst Seðla bank­ anum að verja gjaldeyrisforða sinn svo að þar tapaðist ekki neitt, en algengt var að í öllu þessu umróti töpuðu seðlabankar á milli 15 og 25 % af gjaldeyrisvarasjóðum sínum . Ætli nefndin sér í raun að starfa eftir lögunum um sjálfa sig og leita fyrst að sannleika og síðar að sök, hlýtur hún að sýna þessu síðasta atriði áhuga . Nefndin getur þess sérstaklega sem röksemda­ færslu fyrir því að Seðlabankinn hefði getað hert veðkröfur sínar umtalsvert, að það hafi Seðla­ banki Lúxemborgar og Seðlabanki Evrópu gert nokkrum sinnum gagnvart Íslandi . Þetta er mjög ónákvæmt hjá nefndinni . Seðlabanki Lúxem borgar breytti engum veðlánareglum gagnvart íslenskum bönkum . Það giltu engar sérreglur þar um þá . Þeir tóku öll sín „óvörðu“ lán þar eftir þeim reglum sem almennt giltu gagnvart Seðlabanka Evrópu, sem Seðlabanki Lúxemborgar annaðist veðlán fyrir gagnvart bankastofnunum sem þar störfuðu . Seðlabanki Lúxemborgar hótaði einfaldlega að beita geðþóttavaldi, sem hann taldi sig hafa samkvæmt reglum Seðlabanka Evrópu, ef íslensku bank­ arnir drægju ekki úr lausafjárfyrirgreiðslu sinni hjá honum . Lántaka íslensku bankanna hjá Seðlabanka Lúxemborgar var þá um 5 milljarðar evra, sem var svipuð fjárhæð og þeir höfðu að veðláni hjá Seðlabanka Íslands . Á þeim tíma voru aðeins um 10% af tekjum þeirra og eignum í útibúum þeirra í Lúxemborg og nam lánafyrirgreiðsla þeirra þar nærri 25% af heildarútlánum til banka þar í landi . Þetta fannst stjórnendum Seðlabanka Lúxemborgar orðið óeðlilega mikið, og þarf engan að undra . Mið að við umfang íslenskrar bankastarfsemi í Lúx emborg var veðlánafyrirgreiðslan þar marg­ föld á við fyrirgreiðslu seðlabanka heima ríkis íslensku bankanna . Þótt yfirmenn Seðla banka Lúxemborgar tækju fram að íslensku bank arn ir hefðu hvorki brotið lög né heldur reglur Seðla­ banka Lúxemborgar knúðu þeir á um, með lítt dulbúnum hótunum, að íslensku bankarnir drægju „sjálfviljugir“ úr sókn sinni í veðlán í Seðlabanka Lúxemborgar . Um það var gert „sam­ komulag“ og það samkomulag þrengdi auðvitað enn veika stöðu íslenska bankakerfisins og flýtti fyrir falli þess . Seðlabanki Íslands varð í öllum sínum ákvörðunum að gæta þess að íslenska peningakerfið yrði ekki fyrir óþarfa höggum eða væri stefnt í hættu . Þar sem starfsemi dótt­ ur félaga íslensku bankanna í Lúxemborg var svo lítill hluti af bankakerfinu þar í landi og aðeins örstærð miðað við það bankakerfi sem féll undir Evrópska seðlabankann, gat bank­ inn í Lúxemborg áhættulaust sett þessa þumal­ skrúfu á íslensku dótturfélögin . Enda sýndi það sig þegar þessir bankar féllu, að engin keðju­ verkandi áhrif urðu í Lúxemborg . En eftir stendur að röksemd nefndarinnar í bréfi til undirritaðs um að breytingar á veðlánareglum Seðla banka Lúxemborgar sýni og sanni að Seðla banki Íslands hefði einnig getað breytt sínum reglum eru fullkomlega staðlausir stafir . Í fyrsta lagi var engum reglum breytt, og Seðla­ banki Íslands hefði ekki getað leyft sér þá fram­ göngu sem Seðlabanki Lúxemborgar gerði vegna áhrifa á peningakerfið . Þá er rétt að geta þess að fullyrðing í bréfi nefndarinnar á bls . 3 um að undirritaður hafi komið til skýrslutöku hinn 7 . ágúst 2008 er hæpin, vegna þess m .a . að þá höfðu bankarnir enn ekki hrunið og nefndin var ekki til . Um tölulið 2 í sama kafla Varðandi athugasemdir nefndarinnar um þennan lið hefur hún ekki tilgreint þær reglur í settum lögum sem þessi athugasemd er studd við . Í athugasemdum við frumvarp um nefndina kemur skýrt fram, að séu athugasemdir nefndarinnar um mistök og vanrækslu byggðar á lagatúlkun sé nefndinni einnig rétt að reifa hana . Það gerir nefndin ekki . Hún nefnir hvorki skráð né óskráð lög . Því ber að álykta að
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Þjóðmál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.