Vísir - 24.12.1941, Page 67

J ÓLABLAÐ VlSIS
67
en án lóbaks. Þeim, sem mik-
ið ímyndunarafl hafa, þykir
þær lijálpa.
Stundum hitti eg fólk, sem er
reglulegir „reglusemis-postul-
ar“. Það eru ákaflega leiðinleg-
ar mannverur. Borða ekkert
nema grænmeti og tala ákaft
um eitrið í kjötinu, fiskunum
og sósunum. Það getur talað
um það tímunum saman hvað
það horði og hvernig það verji
tímanum — snemma að hátta
— snemma á fælur — ekkert
tóhak — ekkert áfengi — ekk-
ert kjöt eða neitt af þvi, sem vér
köllum kraftfæðu — en græn-
meti og 10 min. morgunleik-
fimi fyi’ir galopnum glugga
hvernig sem viðrar og á öllum
timum árs. Maður er farinn að
draga ýsur áður en þella bless-
að fyrirmyndarfólk er hálfnað
með lesturinn. Venjulega er
svona fólk þurrt á manninn og
hundleiðinlegt — vantar alla
gamansemi. Líf þess fer allt eft-
ir vissum reglum. — Hvílíkt líf i
Það var til þess að hughreysta
yður, að eg lét þetta út úr mér.
En ekki má gleyma því, að ó-
hófleg nautn í mat og drykk er
ekki til bóla, heldur þvert á
móti og kemur okkur i koll síð-
ar meir. Ofmiklar kræsingar,
ofmiklar reykingar, ofmikil
áfengisnautn •— allt er þetta
skaðlegt og veldur heilsutjóni,
er til lengdar lætur. Það getur
stolið mörgum árum af manns-
ævinni.
„Cocktail“-drykkja er t. d.
skaðleg. Hvergi er sú tegund
drykkjar eins útbreidd og í
Ameríku og undanfarin ár hef-
ir liún aukizt mjög hér á landi.
Cocktail er langtum skaðlegri
en óblönduð vin. Allar þessav
mismunandi áfengis- og vín-
tegundir, sem hristar eru sam-
an liafa mörgum sinnum sterk-
ari áhrif en borðvin. Og liver og
ein ung kona, sem finnst hún
ekki geta verið án jæss, að fá
sér „drykk“ daglega, verður að
greiða fyrir hann með æskufeg-
urð sinni og er það að minu á-
liti of hátt verð fyrir stundar-
gaman. Áfengið getur ef til vill
bætt skapið og aukið fjörið um
stundarsakir, en afleiðingin er
án efa liörkulegur munnsvipur
og dauflegt augnatillit.
Farið því varlega! Drepið í
cigarettunni, áður en hjartað
fer að slá of hratt. Setjið frá
yður glasið, áður en augun
missa ljómann.
Frú X.
Bart með gríni-
nna, stúlkur
Það er tími til kominn, stúlk-
ur góðar, að minnast örfáum
orðum á meðferð andlits ykkar.
Nú i seinni tið er líkast því, sem
þið hafið tekið upp þann sið, að
stinga andlitinu inn í steypuvél
Og látið s\\) sementsgrímuna
liarðna.
Andlitin eru ef til vill snotur
— en sviphörð — munnvikin
„drjúpa“ niður á við með ólund-
arsvip — allir drættir markaðir
beizkju, vei’aldaráhyggjuin og
lífsreynzlu.
Hversvegna ?
Haldið þið að það sé aðlað-
andi eða upplífgandi fyrir oklc-
ur karlfólkið? Hér áður þólti
okkur ánægja að því, að veita
ykkur athygli, en nú er svo kom-
ið á því herrans ári 1941, að
andlit vkkar og ásjóna er hulin
bak við stálgrimu, sem enginn
fær m,eð vissu séð livað bak við
býr.
Þið vitið hvað eg.á við. —
Kjóllinn er eftir nýjustu tízku
— en haugar af snyrtivörum frá
Arden eða Marinello hæta aldrei
kuldalegan svip.
Sennilega lialdið þið að við
sjáum ekki falleg augu nema
þau veki á sér athygli með sót-
svörtum augnalokum, gljáa af
koppafeiti fyrir neðan þau, og
að augnhárin sé slríð af svertu.
Ef þið kynnuð með litina að
fara, þannig að þið aðeins leidd-
uð athyglina frá helztu göllum
útlitsins, ef einhverjir eru, þá
er liægt að mæla farðanum bót,
enda sé þannig gengið frá mál-
verkjnu, að listaverk sköpunar-
innar sé ekki eyðilagt, og hafi
tilætluð áhrif á okkur karlfugl-
ana.
Svo er það munnurinn! Elsk-
urnar minu góðu! Vitið þið
ekki að hinar dýrðlegu varir
ykkar, eins og þeim er skilað
frá náttúrunnar hendi, er eitt
ykkar slerkasta vopn til ]>ess
að hjarta karlmannsins slái
örar?
En hvað skeður? Þið gjör-
breytið lagi varanna með eld-
rauðum farða, smurðum á í
tirna og ótíma, svo naumast er
hægt að sjá hve langt er á milli
munnvika.
Eða haldið þið að það bæti
matarlyst sessunautarins, þeg-
ar að lokinni súpunni aðeins er
eftir örmjó rönd af varalitnum
—- drykkjarílátin og pentudúk-
urinn gefa helzt tilefná til þess
Eínkaumboö á Islandi;
«. iu:i.«Aso\ a tn ixiiíi) h.f.
Reykjavík.
POID’S allan
hring - -
arsms
og þá
verða aUtaí
iéii