Vísir - 24.12.1942, Síða 2

2
JÓLABLAÐ VÍSIS
Ó, ekki að gráta! Sjáðu hvað ég hefi!
Nóg handa þér á einu litlu bréfi,
sem yndi augna minna
var endur fyrir löngu
í ofgnótt lita sirtna.
— Mér fór sem þér: ég flýði oft úr stríðum
og fannst ég hafður tíðum
fyrir röngu.
Sko, litli vinur, gamla, gamla kortið!
Já, gakktu með mér inn um klukkna portið
úr bláum silkiböndum,
sem bylgjast til og greiðast
með björtum silfurröndum,
og í þeim stórar kirkjuklukkur hanga.
— Nú komum við að ganga
og skulum leiðast.
Er ekki bjart og hátt — og í'ögur liöllin
og hvit í sínu mánaljósi fjöllin
og barrtrén græn í snjónum
og bjölluhljóð um veginn,
sem bugðast fram með sjónum?
Og þínu unga, hrifna hjarla, kæri
finnst sem harpa drottins væri
í fjarlægð slegin.
» \
Á húsaþökum hljóður liggur- snærinn,
í hvítavoðum sefur næturblærinn
og ljós í öllum gluggum
um byggð og borgarstræti
og bjart í öllum skuggum,
— hve undarlegur er sá himna galdur —
og ekki er snjórinn kaldur
hönd né fæti.
/
Nú byrja undrin! Þei! við sjáum sýnir,
því sælir englar klæðlausir og fínir,
sem hefðu álög brostið,
þar halda lit fríðu liði
og hræðast ekki frostið.
Og allt er fullt af englavængjaþyti
og allt i stjörnu gliti
og hörpukliði.
Og mikill söngur svífur út í geiminn
og segir: Drottins blessun yfir heiminn!
og friður hverju hjarta
og friður öllum þjóðum
í fögnuðinum bjarta!
Og allt í kring er yndislega sungið
og allt er loftið þrungið’
söng og Ijóðum.
Við förum lengra. Furðusýnir gefur:
í fjárhúsjötu lítill drengur sefur.
Þar situr kornung móðir
með sól um hár og enni,
hin sólskinshreina móðir,
í augum hennar dagar gleðin djúpa
og drottins englar krjúpa
og þakka henni.
Hún fagnar hljóð: livað hann er yndislegur:
hans hjarta slær og brjóst hans andann dregur,
hann hreyfir lilla fætur
og fínar mjúkar hendur
hann finnur til og grætur.
Hann dreymir engilsdrauma — gleðst og lifir.
Hans dagur risinn yfir
höf og strendur.
Gakk hæversklega! Hér er kóngur fæddur,
— í heiminn borinn maður smár og hræddur.
Því fagnar jörð og syngur
því lýsast lönd í friði
því logar næturhringur.
Já; vegna hans er allt í englaþyti
og allt í stjörnugliti
og hörpukliði.