Vísir - 24.12.1942, Qupperneq 37

í eldhúsinu, frænka og börnin
þrjú og stúlkurnar, Badda og
Ester, — öll prúðJbúin.
Mikill var fögnuður barn-
aníía fyrst i stað, þegar þau sáu
jólatréið, -— þetta var • í fyrsta
sinn, sem þau sáu þessa fögru
sjón — tákn jóladýrðarinnar.
Eg settist við orgelið og svo
sungum viíT jólasálm, en kven-
fólkið og börnin gengu um-
hverfis tréð — en eg var
með liugann annarsstaðar —
— lítill, elskulegur drengur —
— gömul hjón------. Mér gekk
illa að grilla nóturnar.
Gjöfum úthlutað og gleð-
skapur dálitla stund. Aftur
sunginn jólasálm,ur. En þá var
farið að nöldra: „Er pabbi úti
í vonda veðrinu? Kemur hann
ekki bráðum? Æ, hversvegpa
kemur hann pabbi ekki?“ Og
það dofnaði yfir gleðinni og
söngnum. Eg hitti ekki nóturn-
ar á orgelinu og frænka var
hætt að syngja. Svo segir hún
allt í einu: „Við skulum annars
slökkva á jólatrénu núna. Það
er ekkert gaman að því, úr þvi
að hann pabbi er ekki heima,
En liann verður heima annað
kvöld. Þá kveikjum við aftur
á trénu, — það vei'ður gaman,
krakkar!“
Börnin féllust strax á þetta.
Og nú var setzt að jólamatn-
um. En það var dauflegt borð-
hald þó að góður væri matur-
inn. Frænka min var hrygg —
og börnin orðin þreytt og
syfjuð — og þau voru lika
hrygg, af því að hann pabbi
þeirra var úti í vonda veðrinu.
Þau voru liáttuð strax að
máltíð lokinni. Stúlkurnar fóru
upp þegar þær voru búnar í
eldhúsinu. En við frænka sett-
umst sitt í hvort horn i dag-
stofunni og biðum Bjarna.
Fátt var talað. Asta hugsaði
sitt og eg rnitt. En úti hamað-
ist Norðri og ýlfraði eins og
argur úlfur um leið og hann
fór fyrir húshornin.
Um miðnætti -heyrðum við
hurðaskelli frammi. Þar mundi
Bjarni vera kominn. Við hlup-
um fram. Á honum var engin
mannsmynd, svo var hann
fannbarinn. Hann var að skafa
snjóinn framan úr sér þegar
við komum frarn, og eg sá að
vel lá á honum.
„Hvernig fór um karlinn?“
spurði eg,
„Eigum við ekki fyrst að
segja gleðileg jól!“ sagði Bjarni
og vatt sér að konu sinní og
rak að henni rembingskoss, svo
rennandi blautur sem hann var
í framan.
En nú var raunasvipurinn
horfinn af frænku minni og
JÓLABLAÐ VlSIS
37
hún hló.
„Og það eru „gleðileg jól“
framfrá, — sé eg að vera
muni,“ sagði liún.
„Já, það held ég nú! Eg liætti
ekki fyrr en eg gat kornið jóla-
grautnum ofan í karlinn. Það
var nú ekki mikið sem hann
át, — ein skeið eða svo. Hann
er annars úr allri hættu, og kon-
an var ósköp glöð þegar eg
kvaddi hana.“
„Var ekki slæm fæi'ðin??“
spurði eg.
„Fremur það — þangað til
eg fann vatnið. Eg var lengi
á leiðinni út að vatni, skafl-
arnir voru orðnir djúpir og
Brúnka óþæg. — En nú er eg
svangur. Gefðu mér jólamatinn
kona, — og rnikið af honum.
Og svo fer eg að hátta. Eg er
dálítið þreyttur.
Við Ásta sátum hjá Bjarna,
meðan hann var að borða,-
Hann lék á alls oddi og nú var
frænka mín líka glöð. Og eg var
svona mitt á milli þess að vera
glaður og ekki glaður.
Að lokinni máltíð sagði
Bjarni:
„Þú hefir fengið þér einn —
eða máske tvo, — eins og um
var talað ?“
„Eg fékk mér einn,“ svaraði
eg rogginn.
„En sú hófsemi! Þá er bezt
að fá sér einn undir svefninn“.
Og svo fengum við okkur
einn.
Þegar við komum úr apó-
tekinu aftur, sagði frænka.
„Það er svo vont veðrið, og
líklega kalt heima hjá þér, að
eg er búin að búa um þig. á
legubekknum i dagstofunni“.
„Alltaf 'ertu eins, elsku
frænka!“
„Æ, vertu ekki að þessu, Ted
En þú átt það skilið að þér
líði vel i nótt, þú hefir verið
„góður drengur" i kvöld. Og
gleðileg jól, elsku frændi!“ —
og áður en eg vissi af rauk hún
áð mér og rak að mér remb-
ings-koss, þarna beint fyrir
framan nefið á Bjarna.
„Nam-nam!‘‘ sagði eg og
glotti framan í Bjarna. Svo
'■ar það ekki meira. Við buð-
um góða nótt og eg háttaði.
Eg var hálf* dasaður eftir
daginn og fann að eg rnyndi
sofna fljótt.
— — Gömul elskuleg hjón
— — litill, ljúfur drengur —
— Hvar or hann pabbi?--------
— hann pabbi — — hann er
— norður i — — úti i — —
hafsaugá. —--------- það er ekkí
alveg nákvæmt — — — en
það munar ekki nema svo sem
hænufeti.
Svo sofnaði eg.
10
Þöroddnr E. Jónsson
Heildverzlun
Umboðssala
Sími 1747 (2 línur). Simnefni: „Þósroddur11.
SELUR:
Allskonar vefnaðarvörur,
smávörur og búsáhöld
K4IJPIR i
Flestar landbúnaðar-
afurdir —
(a.i niu c jól

LADQAVBO 46 SÍMI

fœrum vér öllum nœr og fjœr.
Viðtækjaverzlun ríkisins.