Morgunblaðið - 12.04.1979, Blaðsíða 41

I
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 1979
41
fararstjóri hjá Sunnu suður á
Spáni, segir Haukur.
Ekkert
starf að hafa
nema á
hlaupum
Þegar hér er komið sögu finnst
okkur tími til kominn að taka
okkur litla hvíld frá skriftunum og
skrifunum. Glös og bollar eru
orðin tóm og góður gestur kominn
í hópinn. Sá heitir Svein
Lund-Roland og hefur undanfarin
ár numið við háskólann í Þránd-
heimi arkitektúr og leikmynda-
hönnun. Hann leikstýrði kabarett
á litla sviði leikhússins í Þránd-
heimi í haust. Frumraun hans sem
leikstjóra. Á sama tíma leikstýrði
Haukur „Morðinu á prestsetrinu“
eftir Agöthu Christie á stóra sviði
sama leikhúss, það leikrit var sýnt
50 sinnum í leikhúsinu við góðar
undirtektir.
Sveinn er hér í páskaheimsókn
hjá Hauki og hafði þegar farið
einu sinni í leikhús í Reykjavík er
viðtalið var tekið. Hann barði þá
augum og hafði gaman af upp-
faerslu Alþýðuleikhússins á „Við
borgum ekki, við borgum ekki“.
Sérstaklega þótti honum leikar-
arnir hafa gott vald á líkamlegri
tjáningu og sviðshreyfingum, sem
honum fannst að leikstjóranum
hefði tekizt vel að notfæra sér.
En við Haukur létum okkur hafa
það að borga fyrir meiri drykk í
glösin, kaffi og kók að sjálfsögðu.
Norðmaðurinn hélt blaðamanni
selskap í kaffidrykkjunni. Áður en
talinu var snúið að Noregsdvöl
Hauks og framtíðinni var þó talið
rétt að eyða aðeins meiri prent-
svertu á fortíðina og starf Hauks
með íslenzkum leikurum síðustu
árin.
— Jú, ég fékk verkefni hjá
einum níu áhugaleikfélögum og
leikstýrði jafn mörgum leikritum
á Hornafirði, Húsavík, Egilsstöð-
um, Varmahlíð, Þorlákshöfn,
Akranesi, Sauðárkróki, Blönduósi
og Kópavogi. Á öllum þessum
stöðum er áhugasamt fólk um
leiklist, sem er reiðubúið að mæta
á leikæfingar kvöld eftir kvöld að
lokinni vinnu og æfa fram að
miðnætti í llA mánuð. Stundum
jafnvel hvert einasta kvöld í viku.
Auk áhugaleikfélaganna leikstýrði
ég verki Guðmundar Kambans,
„Þess vegna skiljum við“, hjá
Leikfélagi Akureyrar haustið 1978.
— Eg neita því ekki, að mesta
ánægju hafði ég af starfinu á
Húsavík, en þar settum við upp „í
deiglunni". Á Húsavík er einstak-
ur áhugi á leikhúsinu og þá ekki
aðeins meðal leikaranna heldur
allra bæjarbúa. Á Húsavík er
meiri leikhúsandi en víðast annars
staðar.
Haukur þurfti svo sannarlega ekki að kvarta yfir þeirri gagnrýni, sem hann fékk í norskum
blöðum eftir frumsýninguna & „Mýs og menn“ f Þrándheimi eins og sést á þessu litla sýnishorni úr
fjórum blöðum.
einu og Björn Björnsson hefur gert
sviðsmynd í tveimur stykkjum
þar. Eftir að sjónvarpsleikriíið um
Róbert Elíasson var sýnt í norska
sjónvarpinu hafði þessi leikhús-
stjóri samband við mig og eftir
bréfaskipti okkar á milli fékk ég
samning við leikhúsið í Þránd-
heimi. Það er svokallað lands-
hlutaleikhús og þjónar byggðinni í
Þrændalögum. Eg fór til Noregs í
lok október og leikstýrði tveimur
leikritum þar, það síðara var
frumsýnt 23. febrúar síðastliðinn.
Fyrst var það „Morðið á prestsetr-
inu“ eftir Agöthu Christie og síðan
„Mýs og menn“ eftir Steinbeck.
Bæði þessi verk fengu ágæta
dóma, ég þarf ekki að kvarta. Það
vakti þó nokkra athygli mína að
norskir leiklistargagnrýnendur
mæta á síðustu æfingu fyrir frum-
sýningu og skrifa síðan gagnrýni
eftir að hafa fylgst með henni.
Þannig er það í rauninni síðasta
æfingin sem gildir hjá þeim, en
ekki fyrsta sýning eins og hjá
okkur og ég tel eðlilegra.
— Eg er að vona að næsta vetur
verði eitthvert framhald á starfi
mínu í Skandinavíu, Noregi, Sví-
þjóð eða Danmörku, en á þessu
stigi málsins er það allt óráðið. Eg
hafði vonast til að fá verkefni hjá
Sjónvarpinu í sumar, en á þessu
stigi er það frekar ólíklegt vegna
peningaleysis á þeirri stofnun. Það
sem því virðist vera framundan
hjá mér á næstunni er atvinnuleit
og jafnvel atvinnuleysi ef leitin
gengur illa.
Tjaldið fellur.
eftir ÁGÚST
i. JÓNSSON
— Þegar einu verkinu hefur
verið lokið hefur yfirleitt alltaf
skapast óvissa hjá mér um hvað
tæki við næst. Það eitt er víst að
lausráðinn leikstjóri býr ekki við
atvinnuöryggi. Eg vil aðeins starfa
sem leikstjóri, en hér á landi er
nær vonlaust að fá starf sem
fastráðinn leikstjóri, þar sem leik-
húsin nota aðallega fastráðna
leikara til að leikstýra. Það er hart
að vera búinn að mennta sig í
mörg ár í leikstjórn og fá svo
ekkert starf nema á hlaupum, en
hér á landi er leikstjóramenntunin
lítils metin enn sem komið er.
Fyrst morð
svo mýs og
menn
— Noregsferðin æxlaðist þann-
ig að leikhússtjórinn í Þrándheimi
hefur átt talsverð samskipti við
Island. Sveinn Einarsson hefur
leikstýrt tveimur leikritum í
Þrándheimi, Benedikt Árnason
Haukur og Norðmaðurinn Svein Lund-Roland vinna nú í sameiningu að þvf að skrifa kvikmyndahand-
rit eftir norsku skáldsögunni „Dansaren“ eftir Mariu Takvam. Vinnan er á byrjunarstigi, en þeir
félagar eru ákveðnir f að kvikmynd skuli gerð eftir handriti þeirra.
Á sfnum tíma birtust nokkur viðtöl við Iiauk í japönskum
blöðum og þeirra á meðai það sem sést hér að ofan. Eins og
lesendur sjá er fyrirsögn þess (lengst til hægri) „íslenzk
ungmenni sjálfstæðari en japönsk“. Ef úrklippan prentast vel
geta iesendur síðan lesið um samanburð á æskufólki í þessum
óifku löndum.
„Bezta sýning árs-
ins á aðalsviðinu”
UPPFÆRSLA leikhússins í
Þrándheimi á „Mýs og menn“
eftir John Steinbeck fékk
almennt mjög góða dóma. Aðal-
leikararnir og Haukur J.
Gunnarsson leikstjóri fengu
sérstaklega jákvæða gagnrýni
og hér á eftir fer lausleg
þýðing á hluta þess
blómabúnts, sem lesa mátti um
Hauk og uppfærsluna í
norskum bíöðum.
ARBEIDERBLADET: „Ein
þýðingarmesta og áhugaverð-
asta sýning leikhússins um
nokkurt skeið.“
KLASSEKAMPEN: „Hætt er
við því, að leikritið snúist of
mikið um samband aðalsögu-
hetjanna og verði því lang-
dregið, en í þessari uppfærslu
fer aldrei svo.“
FRIHETEN: „Heildarmynd
sýningarinnar er mjög jákvæð
og uppfærslan sú bezta síðan
AÍlan Edwall var hér.“
VERDENS GANG: „íslenzki
leikstjórinn hefur skilað sínu
hlutverki mjög vel.“
ARBEIDER-AVISA: „Sýningin
er allan tímann samspil draums
og veruleika, allt frá fyrstu
mínútu hefur Hauki Gunnars-
syni tekizt að ná þessum and-
stæðum mjög skýrt fram.“
MORGENBLADET:
„Persónurnar eru allar gerðar
raunverulegar og er það senni-
lea leikstjóranum að þakka að
tilfinningarnar ná aldrei yfir-
höndinni."
TRÖNDERAVISA: „Bezta
sýning ársins á aðalsviðinu."
„Til að segja hlutir.a hreint út,
þá er það deginum ljósara að
Haukur J. Gunnarsson kann
sannarlega til verka þegar hann
hefur efniviðinn í höndunum."
Þessar úrklippur segja sína
sögu um starf Hauks í Noregi í
vetur. Ýmislegt annað hefur þó
verið skrifað í blöð um íslend-
inginn og meðal annars hafa
norskir leikstjórar sáran kvart-
að yfir því hversu margir
erlendir leikstjórar hafa á
síðustu árum starfað í Noregi.
Telja þeir að ekki eigi að veita
öllum þessum mönnum atvinnu-
leyfi í Noregi. Þeim hefur ekki
verið látið ósvarað og góðlátlega
bent á að aðeins 5—6 norskir
leikstjórar kunni almennilega
til verka. Því verði að leita til
annarra landa með leikstjóra
þar til norskir leikstjórar verði
betur í stakk búnir.
- áij.