Morgunblaðið - 17.01.1980, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JANÚAR 1980
Spjallað vjð
Sveinbjörn Arnason
sem í dag á
60 ára starfsafmæli í verzlun
„LAUGARDAGINN 17. janúar 1920 lágu
fyrstu sporin á starfsgrundvelli til hins vel-
þekkta og vinsæla kaupmanns Haralds Árnason-
ar.“ Sá sem þetta mælir er Sveinbjörn Árnason,
kaupmaður, en hann á 60 ára verzlunarstarfs-
afmæli í dag. Af því tilefni sótti blm. hann heim
og átti tal við hann um sögu hans í verzlun og
fleira.
Verzlun Haralds Árnasonar í Austurstræti var ein virðulegasta verzlunin í borginni á sínum tíma.
„Ég á þá ósk að verzlun-
in verði frjáls og óháö“
„Þessi fyrstu spor tæplega 16
ára drengs voru ekki mjög létt,
þar sem ég kom utan af landi,
frá Ólafsvík á Snæfellsnesi, og
var öllum ókunnur. Þessi fyrsti
dagur byrjaði með því, að ég var
kynntur fyrir fimm starfsstúlk-
um í verzluninni, elskulegum
stúlkum sem tóku vel á móti
mér. Þá vann ég við heimsend-
ingu á vörum úr Pósthúsinu, og
má nefna það dæmi um nýtni á
þeim tíma, að allur pappír og
snæri utan af vörusendingum
voru geymd og síðar notuð
aftur. Um hádegið bauð kaup-
maðurinn mér svo heim í mat
og hitti ég þar fyrir hans
elskulegu konu, Arndísi B.
Árnason.
Og svona liðu margir dagar
og mörg ár innan um samvalið
verzlunarfólk, sem ég ber ávallt
hlýjan hug til. Ég starfaði í allt
að 40 ár í Haraldarbúð, við öll
þau störf sem unnin eru í einni
verzlun, frá sendisveini til ráð-
gefandi framkvæmdastjóra, og í
hverju því starfi mætti ég
aldrei öðru en vinsemd og vel-
vild, bæði frá því fólki sém ég
vann með og viðskiptavinum.
Á árinu 1926 varð sú breyting
á ferli mínum á meðan aðrir
stunduðu skóla á veturna, að ég
fór til London og stundaði nám
í tvö sumur í útstillingum og
um leið í hagnýtum verzlunar-
háttum. Þetta var verkleg
menntun. Þá tók ég að fást við
útstillingar og afgreiðslu í Har-
aldarbúð. Þar voru margir
ágætisgluggar, eins og fólk man
kannski eftir. Þá var tízkan
önnur en hún er í dag, ég man
að fyrir jólin 1930 stillti ég
vasaklútum út í einn gluggann.
Ég bjó til svani á tjörn og
ýmislegt blómaskraut í kring,
en það var mikið gert af slíku
erlendis á þeim tíma. Þá sagði
Árni Óla um útstillinguna, að
glugginn væri eins og ítalskur
rósagarður.
Fyrir jól var verzlunarhús-
næðinu breytt í einn verzlun-
arglugga, svið voru sett upp
eins og gert var víða í verzlun-
um og fólk gekk um miðbæinn
og skoðaði þennan ævintýra-
heim.
Þá gerði ég ýmsa aðra glugga
í öðrum verzlunum á þessum
tíma og fyrir vörusýningar var
ég fenginn til þess að skreyta.
Ég veit ekki hvort ég á að nefna
það, en ég tók það að mér fyrir
móttökunefndina að skreyta
Hótel Borg, þegar Friðrik kon-
ungur heimsótti ísland, og síðar
þegar Svíakonungur og Kekkon-
en komu í kjölfar hans.“
Hóf rekstur
á eigin verzlun
1959
„1959 opnaði ég mína eigin
verzlun, Fatabúðina við Skóla-
vörðustíg. Þar hefur sama lög-
málið gilt og gilti í Haraldar-
búð. Að hafa góðar vörur á
Sveinbjörn Árnason, kaupmaður. Ljósm. Emilía.
boðstólum á sanngjörnu verði,
að þú kaupir ekki köttinn í
sekknum. Það verður að segja
frá hverjum hlut eins og hann
er, og ef eitthvað fer öðru vísi,
þá að gera gott úr því með
bótum eða á annan hátt. Þetta
lögmál má helzt ekki bregðast í
verzlun.
Frá því ég færði mig um set
upp á Skólavörðustíg, hef ég
líka alla tíð mætt velvild við-
skiptavina, sem ég er að sjálf-
sögðu mjög þakklátur fyrir.“
Nú hefurðu starfað mikið að
félagsmálum.
„í félagsmálum byrjaði ég að
starfa í sendisveinadeild verzl-
unarmanna, félaginu Merkúr,
undir forystu Gísla Sigur-
björnssonar forstjóra. Síðan lá
leiðin í gegnum þetta í VR, og
þar komst ég í stjórn. Ég var
Sveinbjörn sá m.a. um útstillingar í glugga Haraldarbúðar.