Morgunblaðið - 09.04.1980, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. APRÍL 1980
Ferðalög færð og veður:
Besta páskahelg-
in sem ég man
eftir í 23 ár
segir Sveinn Sæmundsson blaÖafulltrúi Flugleiða
PÁSKAHELGIN gekk stórslysalaust fyrir sig víðast hvar
um landið að þessu sinni, þótt þúsundir landsmanna hafi
lagt land undir fót í ferðalög innanlands. Veður var
fremur skaplegt alla dagana, með nokkrum undantekn-
ingum þó, og færð var með allra besta móti miðað við
árstíma; snjór óvíða til trafala, en aurbleytu ekki tekið að
gæta.
Sveinn Sæmundsson blaða-
fulltrúi Flugleiða taldi þessa
páska hafa gengið hvað best að
koma fólki milli staða hér innan-
lands þau 23 ár sem hann hefði
unnið að ferðamálum. Alls sagði
hann Flugleiðir hafa flutt um 12
þúsund manns milli staða innan-
lands þá tíu daga sem páska-
annríkið næði yfir. Það sem eink-
um gerði það að verkum að svo vel
gekk að flytja fólk að þessu sinni
sagði Sveinn vera það, hve veðrið
hefði verið gott, og svo það að
notaðar hefðu verið stórar flugvél-
ar á fjölförnustu leiðunum, svo
sem Boeingþota til Akureyrar og
stærri gerð af Fokkervél til ísa-
fjarðar.
100 írar í eyjum
Hjá Arnarflugi fengust þær
upplýsingar að vel hefði gengið að
fljúga með farþega innanlands um
páskana, nema hvað erfiðleikar
hefðu orðið á laugardaginn og
hefði verið flogið með á annað
þúsund manns til alls níu staða.
Auk þess sem flogið var með
Islendinga flaug Arnarflug einnig
með útlendinga hér innanlands,
svo sem með um 100 Ira sem fóru
og skoðuðu sig um í Vestmanna-
eyjum.
Færð með bezta móti
Hjá Vegagerð ríkisins fengust
þær upplýsingar í gær að færð
hefði verið með besta móti um
páskana, snjór lítill, og aurbleytu
ekki tekið að gæta. Nokkrar tafir
urðu hins vegar vegna aurskriða
og vatnsrennslis, en engar teljandi
tafir urðu þó af þeim völdum. I
gær var hins vegar byrjað að setja
þungatakmarkanir, svo sem á
Austfjörðum og á Þingvallavegi,
og munu þungatakmarkanir vænt-
anlega aukast næstu daga.
Þá hafði Morgunblaðið einnig
samband við lögreglustöðvar á
nokkrum þéttbýlisstöðum úti á
landi, og hafði þar ekkert borið til
tíðinda að þessu sinni, er sérstak-
lega mætti tengja páskafríi og
ferðalögum landsmanna.
Fjölþætt ljósmyndasýn-
ing fréttaljósmyndara
Félagar úr samtökum fréttaljósmyndara opna ljósmyndasýningu í
Ásmundarsal i dag kl. 6. Sýningin verður opin 4 — 10 virka daga og
2—10 um helgar til 18. aprii.
Unnið við lokaundirbúning fyrir sýningu fréttaljósmyndara.
Tónleikar
Pólýfónkórsins
G. Rossini: Petite Messe solennelle
í Háskólabíói föstudaginn langa 1980
Stjórnandi: Ingólfur Guðbrandsson
Einsöngvarar: Janet Price — sópran
Ruth L. Magnússon — alt
Jón Þorsteinsson — tenór
David Wilson-Johnson — bassi
Píanóleikarar: Agnes Löve
Anna M. Sigurðardóttir
Harmóníum: Hörður Áskelsson
Kór: Pólýfónkórinn
Rúm 30 ár liðu frá því Rossini
skrifaði Stabat mater þar til
hann tók til við að semja „Litlu
messuna“. Sjúkdómar ásamt
öðrum ástæðum virðast hafa
komið í veg fyrir afgerandi
tónsmíðar frá hans hendi á
þessu 30 ára tímabili. Hápunkt-
ur sköpunarmáttar þessa ótví-
ræða snillings nítjándu aldar-
innar var löngu liðinn með
óperum hans sem sumar virðast
jafn ódauðlegar í óperuhúsum
heimsins og óperur Mozarts,
Rossini var einnig oft líkt við
Mozart og kallaður hinn ítalski
Mozart.
Litla messan er langt frá því
að geta talist meðal merkustu
verka Rossinis, þótt víða í henni
sýni R. sína miklu tónsmíða-
kunnáttu, en oft teygir hann
einnig svo lopann að langdregið
verður að teljast og gerir það
bæði flytjendum og áheyrendum
erfitt fyrir. Þrátt fyrir hrifni
Rossinis af þýskum tónskáldum
minna hin dramatísku áhrif
messunnar meira á ítalskan
uppruna hans — og Verdi —
heldur en Mozart.
Pólýfónkórinn hefur um árabil
verið mjög góður kór og heiður-
inn af „standard“ kórsins á
stjórnandi hans. Fullyrða má að
ekki hefðu margir verið færir
um að halda uppi svo fjölmenn-
um kór áratugum saman og
flytja á hverju ári eitthvað af
hinum klassisku stóru kirkju-
verkum sem líklega hefðu ekki,
Tónllst
eftir RAGNAR
BJÖRNSSON
eða a.m.k. miklu sjaldnar, heyrst
hér ef Pólýfónkórsins og stjórn-
anda hans hefði ekki notið við.
Þegar ekki er um atvinnu-
mannakór að ræða er eðlilegt að
kórinn sé eitthvað misgóður frá
ári til árs og í þetta skiptið kom
það niður á sópran og bassa.
Sópraninn var nokkuð hljómlít-
ill og ekki samfelldur sem var
mest áberandi í „forte-söng“.
Bassinn var aftur á móti áber-
andi mattur. „Mezzo“-piano-
söngur kórsins var þó oft mjög
hljómfallegur og er það styrkur
kórsins. David Wilson-Johnson
er glæsilegur söngvari sem gam-
an væri að heyra í fleiri verkefn-
um hér, það sama er að segja um
sópransöngkonuna Janet Price
og segir mér hugur að báðir
þessir söngvarar geti sýnt miklu
meira en þeir komu við í þetta
skiptið. Persónulega hefði ég
kosið dramatískari söngvara en
Jón Þorsteinsson í tenórhlut-
verkið en fróðlegt væri að heyra
Jón á fleiri vígstöðvum. Sú
ágæta listakona Ruth Magnús-
son virtist ekki í sínu besta
formi að þessu sinni en það
hendir hana ekki oft.
Þegar Rossini skrifar fyrir
píanó í þessu tilfelli heyrir hann
alltaf fyrir sér hljómsveitina og
er því píanógerð messunnar
mjög ópíanistisk, því er forsenda
þess að píanóhlutverkið verði
áhrifaríkt, nákvæmur rythmi og
lítill pedall. Af einhverjum
ástæðum vantaði á þessar for-
sendur hjá þeim Agnesi Löve og
Önnu M. Sigurðardóttur.
Pólýfónkórinn er gott hljóð-
færi og stjórnandi hans hefur
óvenju gott lag á því að fá fólk
til þess að syngja. Þegar forma á
stór og dramatísk tónverk þarf
annað og fleira að koma til. Að
halda uppbyggingu og spennu í
langri tónsmíð reynist jafnvel
hámenntuðum tónlistarmönnum
erfiður áfangi og þótt þeirra
eina sýsla sé að fást við tónlist
daginn út og daginn inn.
Taktslagið verður að vera
tekniskt rétt, geta ákveðið ná-
kvæmlega hraða upptaktsins,
ráðið við dynamik taktsins sem í
hönd fer, hafandi í huga upp-
byggingu alls þáttarins og verks-
ins í heild. Án valds yfir þessum
teknisku atriðum er vonlaust að
koma til skila út í taktstokkinn
því sem innifyrir býr, ef eitthvað
það er sem maður hefur að segja.
Flutningurinn verður í hæsta
lagi áferðarlaglegur — ekki
meir. Þessa teknisku kunnáttu
vantar stjórnandann og nýtist
því ekki allur sá hópur sem fyrir
framan hann stendur og situr.
Við sem hættum okkur upp á
tónleikapallinn verðum um leið
að gangast undir þá áhættu sem
gagnrýnin er, án hennar viljum
við heldur ekki vera. Við getum
brosað að henni, flissað yfir
henni, — undantekningarlaust
er hún líka síður en svo sann-
gjörn, en við getum líka lært af
henni og það þurfum við að geta
gert.
Ennþá man ég Pólýfónkórinn
bestan á bernskuárum hans í
madrigölum og mótettum, sem
voru manni þá sem tærasta vín.
ólafsvík:
Ellefu prósent af laaukning
Ólafsvík. 8. apríl.
I DAG lögðu bátarnir netin
að loknu veiðibanni. Ver-
tíðin hefur gengið vel.
Heildaraflinn var 30. marz
8442 lestir, en það er 11%
aukning frá því á sama
tíma í fyrra. Áfli bátanna
er þó misjafnari en oft
áður. Nýting aflans er góð.
Aflahæsti bátur er Gunnar
Bjarnason með 712 lestir og
næstur kemur Garðar II
með 617 lestir. Fiskur var
nýgenginn á grunnslóð þeg-
ar veiðibannið gekk í gildi
og ef skerðing á netaveiði-
tíma verður meiri en orðið
er mun það koma einkar
illa við smærri bátana og
einnig að sjálfsögðu í landi.
Togarinn Lárus Sveinsson
hefur landað 1040 lestum
eftir 10 sjóferðir og er nú
sem aðrir togarar í þorsk-
veiðibanni, en reri í gær til
annarra veiða, sennilega á
karfa. — Helgi