Morgunblaðið - 17.02.1981, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. FEBRÚAR 1981
37
ófrágengnar eru í Húnavatnssýslu
frá Hrútafjarðará austur á
Vatnsskarð, en það var áætlað á
verðlagi í ágúst sl. sumar að það
mundi kosta um kr. 6 milljarða
gkr. og að auki væri hægt að
byggja upp alla aðra þjóðvegi í
sýslunni, en á verðlagi í ágúst sl.
sumar var þá áætlað að það mundi
kosta um 5 milljarða króna.
Við hér á Blönduósi höfum verið
að reyna að byggja hér höfn
undanfarin ár. Nú hefur fengist
frumhönnun og kostnaður svona
lauslega áætlaður á Páls vísu
fjórðungur úr togaraverði. Allir
þingmenn okkar kjördæmis lögðust
á eitt og gátu herjað út 62 milljónir
gkr. í þessa höfn á fjárlögum fyrir
árið 1981. Ég læt Páli svo eftir að
reikna hve mörg prósent það eru af
þessum 12—14 milljörðum gkróna
sem hann talar svo gáleysislega
um.
Þingmaðurinn kallar okkur
„kappsama skapvarga" og áfram-
gengna gapa sem viljum Blöndu-
virkjun. Við viljum hana vegna
þess að hún er ódýrasti virkjunar-
kosturinn, hún er utan eldvirkra
svæða landsins þar sem nær engin
jarðskjálftahætta er, og hún hem-
ur Blöndu. í Langadal græðum við
mikið land. Við fáum góðan veg
fram í dalina og inná heiðar og
virkjuninn skapar mikla vinnu og
færir nýtt líf inn í héraðið. Það er
nauðsyn að fá svona aflgjafa inn í
þetta hérað og kjördæmi. Árið 1888
voru íbúar í Húnavatnssýslu 3891
en þá voru liðlega 69 þúsund íbúar
Jón ísberg
á landinu öllu. Árið 1961 eru íbúar
3767 og nú um 4100 en nú eru íbúar
landsins orðnir um 230 þúsund.
Þessar tölur tala sínu máli.
Auðvitað vilja allir fá þessa gull-
kistu, sem virkjun er, til sín.
Austfirðingar vinna að sínum mál-
um og einnig sunnanmenn að
sínum hagsmunum. Þetta er eðli-
legt og þeir eru menn að meiri
fyrir. Okkar ólán er það, að einn af
þingmönnum okkar, maðurinn sem
á að vera í broddi fylkingar til
baráttu fyrir framförum í kjör-
dæminu snýr öfugt í sókninni.
Þegar aðrir snúa fram, snýr hann
aftur og heggur sina menn í stað
þess að snúa sér að verkefnum
framtíðarinnar og leysa þau.
En auðvitað hefur virkjunin
galla, og sá helsti er að mikið og
gott land fer undir vatn, en verðum
við ekki alltaf að vega og meta það
sem við fáum og það sem við
verðum að láta í staðinn. Gamlir
Reykvíkingar muna eftir túnunum
í Háteigi og Reykjahlíð svo eitt-
hvað sé nefnt. Hvernig er nú með
Korpúlfsstaði og Blikastaði? Svona
mætti lengi telja. Auðvitað viður-
kenna allir að við verðum að nota
landið undir hús okkar og götur.
Það sama gildir um virkjanir.
Þarna fer gott sauðfjárland undir
vatn, en nú er þjóðin bara ekki eins
háð sauðkindinni eins og áður fyrr.
Þótt hún hafi fætt og klætt þjóðina
á undanförnum öldum þá hefir hún
líka leikið landið grátt. Fyrir
nokkru síðan birtust einmitt mynd-
ir í Tímanum sem sýndu muninn á
landi á Auðkúluheiði, sem beitt
hafði verið og sem var friðað. Ef
Páll er sá náttúruverndarmaður
sem hann segist vera, ætti hann að
hugleiða þessar staðreyndir.
Annars ætla ég að eftirláta
öðrum að draga fram kosti virkjun-
arinnar og galla en vekja vil ég
athygli á mönnum eins og Páli á
Höllustöðum, sem segir: Ég vil
hugsa um landið og ég vil ekki
peninga, það á ekki að virkja
heldur að lofa blessuðum skepnun-
um að bíta grasið og ef þið viljið
virkja þá skulu þið gera það eins og
ég vil, þótt það kosti aukalega um
50—100 þúsund gkr. á hvert
mannsbarn í landinu, ef þið viljið
ekki fórna þessu smáræði fyrir mig
og mína líka þá kostar það ófrið.
Ég veit ekki hvort millifyrir-
sagnir í grein Páls eru hans eða
Tímans, en ein hljóðar svo: „Hvort
vilja menn nú frið eða ófrið."
Auðvitað viljum við öll frið en
hann getur líka verið of dýru verði
keyptur. Páll ásamt fleirum setur
okkur lög og leikreglur um dagleg
samskipti okkar. Ein af þessum
leikreglum er að láta borgarana
skera úr þrætum í kosningum í
stað þess að beita hnefaréttinum.
Ég vil nú skora á Pál ef hann
heykist á því að standa við tilboð
sitt að samþykkja hlut Blönduós-
hrepps í grónu landi Auðkúluheið-
ar, sem sárabætur til Svínavatns-
hrepps, þá að stuðla að því að
alménn atkvæðagreiðsla allra kjós-
enda, í þessum þremur hreppum
fari fram og úrslit birt úr hverjum
hreppi fyrir sig. Ef hann sigrar
hefir hann efni á að skrifa aðra
grein í svipuðum dúr og þá sem
birtist 5. þ.m. Ef hann tapar, þá að
beygja sig fyrir vilja meirihlutans
og hætt að berjast gegn þessu eina
mesta hagsmunamáli kjördæmis
hans og raunar alls Norðurlands.
Ég held að það sé ekki við hæfi
alþingismanna, a.m.k. ekki þing-
manna úr flokki Páls, að hóta
ofbeldi. Upphlaupsmenn og öfga-
menn hafa alltaf verið og verða
vafalaust alltaf til, en réttarríki
byggist á því að þeim sé haldið í
skefjum. Ef fámennur hópur gríp-
ur til ofbeldisaðgerða getur hann
unnið hervirki í fyrstu, en er
dæmdur til þess að tapa og það oft
með meiri niðurlægingu en efni
stóðu upphaflega til. Þetta sýnir
sagan okkur og þetta er bara lífið
sjálft.
Grunnvara allt árið
í stað skammtíma
tilboða
vam
verð
Lækkað verð á mörgum
helstu neysluvörum
Nú er að byrja nýtt fyrirkomulag
með afsláttar- og tilboðsvörur,
sem leiða mun til varanlegrar
lækkunar vöruverðs í matvöru-
✓
búðunum. I þeim stóra hópi,
sem mynda Grunnvöruna, en
þannig eru þær einkenndar í
búðunum, eru margar helstu
neysluvörur, sem hvert heimili
þarfnast svo sem hveiti, sykur,
grænmeti, ávextir og þvottaefni.
Þessi nýbreytni mun fela í sér
umtalsverða lækkun á matar-
reikningum þeirra, sem við kaup-
félagsbúðimar skipta, félags-
menn sem og annarra jafnt.
Það býður engin önnur verslun
Gmnnvöm á gmnnverði.
$ Kaupfélagið
AUGLYSINGASTOFA SAMBANOSINS
Korktöflur
í kvenstæröum
Yfirleður, ekta skinn með
skinnfóöruðum korkinn-
leggjum. Sérlega léttar.
Teg.: Myra
Litir: Blátt og rautt leóur
Verft: 137,20
Brúnt rúakinn. Verö: 99.70
Póstsendum samdæg-
urs
sími 18519.
UNIVERSAL
miðflóttaaflsdælur
með bensínmótor
Sk|öt og örugg vifrgeröarþlónusta
GlSLI J. JOHNSEN HF IfrN
SmM|uv*ei 8 - S4mé 73111
Mnbtb
í Kaupmannahöfn
FÆST
í BLAÐASÖLUNNI
Á JÁRNBRAUTAR-
STÖÐINNI
MYNDAMÓT HF.
PRENTMYNDAGERO
AÐALSTRETI 6 SfMAR: 17IS2- 1735A