Morgunblaðið - 14.02.1982, Page 38
38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1982
t
Litli sonur okkar,
MAGNÚS ÖLVER,
lést aðfaranótt 8. febrúar.
Jarðarförin hefir fariö fram í kyrrþey.
Sólveig Margrét Magnúsdóttir,
Kristján Sígurðsson.
t
Maðurinn minn og faöir okkar,
GUDLAUGUR GUOMANNSSON,
Þorsteinsgötu 19, Borgarnesi,
sem lést af slysförum 8. febrúar sl., veröur jarðsunginn frá Borg-
arneskirkju þriöjudaginn 16. febrúar kl. 14.00.
Helga Haraldsdóttir
og börnin.
t
Utför
TORFHILDAR TORFADÓTTUR,
Nönnustíg 14, Hafnarfirði,
fer fram frá Þjóökirkjunni í Hafnarfiröi mánudaginn 15. febrúar kl.
14.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuö.
Guólaugur Jónsson og börn.
Torfhildur Torfa-
dóttir - Minning
Fædd 8. mars 1913
Dáin 5. febrúar 1982
Mánudaginn 15.2. nk. verður
Torfhildur Torfadóttir jarðsett
frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði,
en hún lést 5. feb. sl. eftir langa og
þjáningafulla baráttu við erfiðan
sjúkdóm. Hún var dóttir Sigur-
bjargar Sigurðardóttur, ættaðrar
„yaf Vatnsleysuströnd, og Torfa
' Jónssonar, ættaðs úr Borgarfirði.
Torfhildur, eða Hildur eins og hún
var ævinlega kölluð, ólst upp á
Þórustöðum á Vatnsleysuströnd
hjá fósturforeldrum sínum, Stein-
unni Helgadóttur og Eyjólfi
Jónssyni.
Kynni okkar Hildar og ævilöng
vinátta hófst þegar í barnæsku á
Ströndinni, þar sem við vorum
sessunautar í skóla og fermingar-
systur. Eftir að við höfðum hvor
um sig stofnað heimili höguðu ör-
lögin því svo til að við urðum
nágrannar í Vesturbænum í Hafn-
arfirði og allt til hinstu stundar
héldust með okkur náin kynni sem
aldrei féll skuggi á.
Hildur var alla tíð einstaklega
greiðvikin og veitul kona. Góð-
gerðir hennar og gjafir til þeirra
sem minna máttu sín voru oft
meiri en lítil efni hennar eigin
heimilis leyfðu, ekki síst á fyrstu
búskaparárunum, kreppuárunum,
þegar þröngt var í búi hjá flestum.
Þó voru góðverk hennar á fárra
vitorði, enda var það fjarri Hildi
að flíka því sem hún gerði öðrum
til góða.
Allt þar til heilsan bilaði var
Hildur þrekmikil og dugnaðar-
forkur til allra verka. Á uppvaxt-
arárunum heima hjá fósturfor-
eldrunum, sem hún minntist
ávallt með hlýju, kappkostaöi hún
að verða sem mest að liði og gekk
oft til verka sem að öðru jöfnu
þóttu ekki á færi unglingsstúlku.
I sínum eigin búskap, í hlut-
verki sjómannskonunnar, sinnti
hún heimili og börnum af alúð auk
þess sem hún vann mikið utan
heimilisins.
Eftirlifandi eiginmaður Hildar
er Guðlaugur Jónsson. Þau hófu
búskap í Hafnarfirði 1934, en þá
og lengi síðan starfaði Guðlaugur
sem sjómaður. Þau eignuðust 4
börn sem öll urðu myndar- og
t
Utför móöur okkar,
GUDNYJAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Sörlaskjóli 22,
fer fram frá Dómkirkjunni þriöjudaginn 16. febrúar kl. 1.30.
Sigrún Gunnarsdóttir, Pétur Sv. Gunnarsson.
t
Utför móöur okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR JÓHANNSDÓTTUR,
Hátúni 10 A,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudag 16. febrúar kl. 13.30.
Inga Frantz, John Frantz,
Haraldur Lýðsson, Ólöf Sveinsdóttir,
Guðrún Lýðsdóttir, Þorsteinn Frióriksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Utför eiginmanns mins, föður og stjúpfööur,
VILHJÁLMS JÓNSSONAR
vélstjóra,
Álftamýri 48,
veröur gerð frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 17. febrúar kl.
15.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á líknarstofnanir.
Agatha H. Erlendsdóttir
og börn.
t
Útför mannsins míns, föður, tengdafööur og afa,
ÞORGILSAR BJARNASONAR,
Laugavegi 11,
fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriöjudaginn 16. febrúar 1982
kl. 10.30 f.h.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaöir, en þeim sem vildu minn-
ast hans er bent á sjúkrasjóð Sjómannafélags Reykjavíkur.
Hóimfríöur Benediktsdóttir,
Sigvaldi S. Þorgilsson, Ástríöur Johnsen,
Hólmfríöur Sigvaldadóttir, Jón Arason,
Inga Dóra Sígvaldadóttir,
Anna María Sigvaldadóttir,
Þorgils Már Sigvaldason.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
jarðarför sonar okkar, unnusta, bróöur, mágs og fraenda,
HANNESAR KRISTINS ÓSKARSSONAR,
Ásavegí 30,
Vestmannaeyjum.
Sigriöur Siguröardóttír, Óskar Elías Björnsson,
Jóhanna Kristín Gunnlaugsdóttir,
Ármann Óskarsson, Guðrún Óskarsdóttir,
Margrét Óskarsdóttir, Auðberg Ólí Valtýsson,
Óskar Elías Óskarsson, Guöný Oskarsdóttir,
Ármey Óskarsdóttir, Sigurður Sigurbergsson
og systkinabörn.
Aslaug Agústsdótt-
ir — Kveðjuorð
„Hversu yndislegir eru á fjöll-
unum fætur fagnaðarboðHns, sem
friðinn kunngjörir, gleðitíðindin
flytur, hjálpræðið boðar og segir
við Zion: Guð þinn er sestur að
völdum."
Þessi orð frá Jesaja-spádóms-
bók grípa hug minn, er ég meó
örfáum þakkarorðum vil minnast
kærrar húsmóður minnar, for-
stöðukonu KFUK og prestskon-
unnar frú Áslaugar Ágústsdóttur,
sem nú hefur kvatt okkur eftir
langt og farsælt ævistarf. Hún er
nú komin heim í dýrðina hjá þeim
Drottni og Frelsara, sem hún elsk-
aði og þjónaði hér.
Ég var þeirrar gæfu aðnjótandi
að þjóna um stundarsakir á heim-
ili þeirra hjóna, frú Áslaugar Ág-
ústsdóttur og vígslubiskups sr.
Bjarna Jónssonar. Ég hef svo
margs að m innast frá heimili
þeirra hjóna, en aðeins fátt eitt
mun ég rifja upp hér. Sérstaklega
er mér minnisstætt, hvernig þau
prestshjón unnu öll sín störf með
virðingu fyrir einstaklingnum, af
alúð og einlægni hjartans og há-
tíðleik og glæsibrag. Ég minnist
allra prestsverka, sem fram fóru á
heimili þeirra. Óhætt er að segja,
að heimili þeirra hjóna var önnur
kirkja sr. Bjarna. Þar komu ein-
stæðir hæfileikar frú Áslaugar vej
fram og nutu sín. Hún var með
afbrigðum hlý í viðmóti við alla,
sem að garði bar og tók á móti
þeim með reisn. Hún jók á hátíð-
leik og yndisleik allra athafna
heima fyrir með frábæru píanó-
spili og söng.
Ég minnist páskamorgnanna, er
hús þeirra hjóna fylltist af fólki
eftir morgunmessu. Þá var öllu
starfsfólki kirkjunnar og skyld-
fólki boðið í kaffi. Þetta voru
ánægjulegar stundir. Frú Áslaug
var í mínum augum hin aðdáunar-
verða og fullkomna prestskona,
sem fylgdi manni sínum við nær
öll hans prestsverk. Ég hugsaði
oft, að þessi kona ætti að halda
námskeið og kenna ungum
prestskonum listina að vera hin
þjónandi prestskona. Ég minnist
morgunstundanna, þegar frú Ás-
laug safnaði öllu heimilisfólkinu
inni í stofu, þar sem sr. Bjarni
beið með opna Biblíu og hafði síð-
an helgistund með því. Ég minnist
og hve létt var að vinna, þegar
tónar stórmeistaranna bárust til
mín frá stofunni, þar sem prests-
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö fráfall eigin-
manns míns, fööur, sonar og bróöur,
JÓNS VATTNES KRISTJÁNSSONAR.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks gjörgæsludeildar
Borgarspítalans fyrir góöa læknishjálp og hjúkrun.
Sigríöur Brynjúlfsdóttir, Dagur Tómas Vattnes,
Lovísa Vattnes, Kristján Vattnes
og systkini.
t
Alúóarþakkir sendum viö öllum þeim, sem sýndu okkur samúö og
hlýhug viö andlát og jaröarför systur, móöur, tengdamóöur, ömmu
og langömmu,
SIGFRÍDAR SIGURDARDÓTTUR
frá Patreksfiröi,
Torfufelli 29,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum viö læknum, hjúkrunarliöi og ööru starfs-
fólki á Vífilsstaöaspítala, fyrir góöa umönnun í veikindum hennar.
Jóhanna Siguröardóttir,
Erla Jennadóttir Wiium,
Vilhelm G. Kristinsson,
Sigfríöur Inga Wiium,
Margrét Sigrún Wiium,
Jenný Hugrún Wiium,
Stefanía Gunnlaug Wiium,
Kristján Wiium,
Ásgerður Ágústsdóttir,
Kjartan Bjarnason,
Alexandro Harrera,
Þorsteinn Hansen,
Elín Ósk Wiium
og barnabarnabörn hinnar látnu.
dugnaðarfólk: Sverri kvæntan
Hrafnhildi Steindórsdóttur, Eyst-
ein, kvæntan Ólöfu Gunnarsdótt-
ur, Ástu gifta Einari Ólafssyni, og
Margréti, gifta Unnþóri Stefáns-
syni.
Á kveðjustundinni eru mér efst-
ar í huga þakkir fyrir góð kynni
frá mér og minni fjölskyldu og
hennar fjölskyldu bið ég allrar
biessunar.
..Kar þú í friúi
fridur i .uds þíg blessi,
hafúu þökk fyrir allt og atlt."
(Vald. Briem)
•'Kagnhildur Magnúsdóttir
frúin lék á hljómborðið af sinni
frábæru leikni. Eða hvað það ha-
fði notaleg áhrif á mig að sjá frú
Áslaugu lesa í Nýja testamentinu,
er hún tók sér hvíldarstund eftir
að vera úti með manni sínum við
prestsverk. Og ekki má gleyma
því, hve þau hjón voru góð við þá
sem minna máttu sín og voru und-
ir í lífsbaráttunni.
Frú Áslaug var forstöðukona
KFUK um langt árabil, og í því
félagi áttum við langt og ánægju-
legt samstarf. Okkar góða sam-
starf hélst eftir að ég fór að vinna
á skrifstofu KFUK. Þá var oft gott
að leita til hennar. Henni var lagið
að leysa úr mörgum vandanum.
Sem forstöðukonu KFUK, minnist
ég hennar sem hins trúfasta,
trausta og virðingarverða ieið-
toga, sem vildi gera allt vel og
þráði það eitt að sjá vöxt í starf-
inu, sjá Guðs ríki koma með
krafti. Það var áhugamál þeirra
hjóna. Ég minnist síðustu orða frú
Áslaugar í KFUK. Mig minnir, að
það væri á aðalfundi, en þá hvatti
hún og áminnti KFUK-konur að
hleypa ekki heimsandanum inn í
starf KFUK. Oft þurfti sr. Bjarni
að halda uppi málsvörn fyrir fagn-
aðarerindið meðan hann var for-
maður KFUM.
Það er mannbætandi að kynnast
og starfa með hreinlyndu, göfugu
og góðu fólki. Ég þakka Guði mín-
um af hjarta fyrir að hafa fengið
að kynnast svo náið vígslubisk-
upshjónunum og fjölskyldu þeirra.
Ég þakka ykkur öllum í fjölskyld-
unni góð kynni um leið og ég votta
ykkur mína dýpstu samúð og bið
ykkur blessunar Guðs. Við sam-
gleðjumst yfir því, að frú Áslaug
er komin heim að hásæti náðarinn-
ar, þakkandi og lofsyngjandi Guði
ásamt hinum himneska skara,
segjandi: „Honum sem í hásætinu
situr og lambinu sé lofgjörðin og
heiðurinn og dýrðin um aldir
alda.“
Jóna Þorsteinsdóttir.