Morgunblaðið - 14.02.1982, Side 47

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1982 47
orðnir hreinir atvinnumenn í
íþrótt sinni. Við unnum jú Dani í
Baltic-cup 1979, en það var milliár
hjá Dönum, en við vorum aftur á
móti i lokaundirbúningi fyrir
B-keppnina á Spáni. Við sigruðum
Vestur-Þjóðverja á útivelli 1981,
en hvorugt landsliðið lék með sína
sterkustu leikmenn. Austur-
Þjóðverjar voru sigraðir í Laug-
ardalshöll á milliári og svo mætti
lengi telja.
Hvað er þetta drengur, er þá
ekkert að marka þessa sigra okkar
á síðustu árum, er þetta vonlaus
barátta? Nei, þvert á móti, við eig-
um möguleika að ná langt með
landsliðið okkar, meira að segja
mjög langt, ef að rétt er á spilun-
um haldið, og ekki sé um það talað
að raunsæissjónarmið séu tekin til
greina, alla vega í bland með
draumórasjónarmiðum (að verða
' heimsmeistarar 1978). Mér hefur
fundist að margir íþróttafréttarit-
arar séu undir sömu sök seldir.
Þeir hafa oft á tíðum skrifað af
iitlu raunsæi og byggt upp skýja-
borgir, sem hafa nær alltaf fallið
til grunna þegar út í alvöruna var
komið. Iþróttafréttaritarar geta
haft gífurleg áhrif á árangur
landsliðs okkar í handknattleik
með uppbyggjandi gagnrýni og
með því að skrifa af meira
raunsæi. Skrifin þurfa að vera
skipulögð yfir langan tíma, t.d.
fram að næstu B-keppni, gera ekki
of mikið úr þó að einhverjir lands-
leikir tapist, ef þeir telja að lands-
lið okkar sé á réttri leið. Ekki má
heldur að sama skapi gera of mik-
ið úr sigrum, sem hafa ekki þýð-
ingu, láta liðið standa og falla með
árangri í B-keppnum og vonandi
A-keppnum.
Kostir okkar og gallar
Á það hefur oft verið réttilega
bent, að við Islendingar séum
landfræðilegar afskiptir og allt að
því einangraðir frá hinum stóra
handboltaheimi. Vissulega hefur
þetta háð okkur, þvi að hingað til
hefur það ekki kostað neinn smá-
skilding að senda landslið okkar
utan til keppni. Til þess að komast
utan höfum við þurft að leika tvö-
faldan skammt af heimaleikjum
til þess að hægt væri að fara í eina
utanlandsferð. Eitthvað virðist þó
hafa rofað til í þessum efnum eftir
að heildarsamningur náðist við
Flugleiðir.
Það hefur þó hjálpað upp á, að
flest sterkustu landslið heims í
handknattleik hafa viljað leika
hér á landi, þar sem þau fá þá leiki
við verðugan andstæðing á mjög
erfiðum útivelli.
Það hefur og háð okkur hvað við
leikum fáa leiki i íslandsmótinu
(sjá grein) og lítið fer fyrir erfið-
um útileikjum, þar sem flestir
leikirnir fara fram á Stór-
Reykjavíkursvæðinu. Þó það
kunni að hljóma skringilega þá
felast einnig okkar stærstu mögu-
leikar í þessum einkennilegu og
sérstæðu aðstæðum sem hér ríkja.
Staðreyndin er nefnilega sú, að
það er hægt að kalla landslið
okkar saman á 10 mínútum (nema
þá fáu landsliðsmenn, sem leika
erlendis). Landsliðsmennirnir eru
nefnilega allir af Stór-Reykjavík-
ursvæðinu. Hvergi er því auðveld-
ara en á Islandi að koma á samæf-
ingum landsliðsins. Þessa mögu-
leika þarf að nýta betur en gert
hefur verið. Þeir leikmenn sem
leika með landsliðinu í dag, eru
tilbúnir að leggja hart að sér, svo
að betri árangur náist. Auðvelt
væri að koma á léttum taktískum
æfingum landsliðsins í hádeginu,
t.d. einu sinni í viku, jafnvel þó að
keppni í 1. deild væri í gangi. Alla-
vega þarf að nýta vel öll þau
óvæntu „göt“ sem alltaf myndast
á hverju ári. Eftir að ljóst varð, að
ekkert yrði af Búlgaríuferð lands-
liðsins hefði auðveldlega mátt
koma á nokkrum léttum taktísk-
um samæfingum landsliðsins.
Á Islandi ríkir hefð fyrir hand-
bolta. Allir okkar bestu strákar
fara annaðhvort í handbolta eða
knattspyrnu. Hjá öðrum þjóðum
þekkist það ekki að handknattleik-
ur sé svo ofarlega á blaði hvað
hefð snertir eins og hér á landi.
Yngri landsliðin
skila sér
Flestir eru þeirrar skoðunar að
landslið okkar í handknattleik sé
efnilegt um þessar mundir og sé
líklegt til stórafreka á næstu ár-
um verði því haldið saman og því
sköpuð viðeigandi verkefni.
Iæikmenn eru flestir ungir að ár-
um, en hafa þó hlotið umtalsverða
reynslu, þar sem flestir þeirra
hafa leikið með yngri landsliðum
íslands. Flestir hafa leikið bæði
með unglingalandsliði (18 ára
landslið) og landsliði skipuðu leik-
mönnum 21 árs og yngri. Landslið
okkar í þessum aldursflokkum
hafa staðið sig vel á síðustu árum
á Norðurlandamótum og ekki síst
í heimsmeistarakeppnum. Þeir ár-
gangar sem nú eru komnir upp í
A-landsliðið eru því mjög sterkir.
Það gefur því auga leið að hlúa
þarf vel að yngri landsliðum ís-
lands og skapa þeim verkefni engu
síður en A-landsliðinu á næstu ár-
um. Einnig hlýtur það að koma til
greina að setja á laggirnar enn
yngri landslið, t.d. 14 til 16 ára, 16
til 18 ára. Auk þess búum við slík-
ar aðstæður að snjallt gæti reynst
að velja landslið eftir turneringar
yngri flokkanna og koma á nokkr-
um samæfingum. Á þann hátt
væru tilvonandi landsliðsmenn ís-
lands í handknattleik farnir að
æfa saman strax í fimmta flokki.
B-keppnin 1983
Eins og fram hefur komið er
hafinn markviss undirbúningur
fyrir forkeppni Ólympíuleikanna,
sem haldin verður í Hollandi á
næsta ári. I þeirri keppni taka
þátt 12 svokallaðar B-þjóðir og
leikið verður í tveimur riðlum. Að-
eins efsta lið í hvorum riðli kemst
áfram á sjálfa Ólympíuleikana,
sem haldnir verða 1984. Besti ár-
angur íslands í B-keppnum fram
til þessa hefur verið 3. og 4. sæti.
Ekki er hægt að sjá hvaða 12 þjóð-
ir verða í B-keppninni, fyrr en að
lokinni sjálfri heimsmeistara-
keppninni, sem hefst seint í þess-
um mánuði. Ég ætla þó að reyna
að spá fyrir um hvaða þjóðir leiki
í B-keppninni á næsta ári og út frá
því að meta möguleika íslenska
landsliðsins.
Þau lið, sem líkleg eru til að
falla úr A-flokki eru Tékkar, SvL
ar, Svisslendingar og Danir. I
B-hópi eru Frakkar, Búlgarir,
ísraelsmenn og íslendingar. Úr
C-hópnum koma væntanlega lið
Noregs, Hollands, Austurríkis og
Belgíu.
Á þessari upptalningu sést að
róðurinn verður allt annað en létt-
ur. Til þess að komast áfram yrð-
um við að vinna tvær A-þjóðir, t.d.
Dani og Tékka, eina B-þjóð, t.d.
Frakka, og tvær C-þjóðir, t.d.
Norðmenn og Hollendinga.
Málið er ósköp einfalt. Til þess
að komast áfram þarf íslenska
landsliðiö að ná besta árangri í
B-keppni, sem það hefur nokkurn
tíma náð. Einnig er sá möguleiki
fyrir hendi, að enn sterkari þjóðir
Grein eftir Jóhann
Inga Gunnarsson
komi úr A-hópi, ef einhver óvænt
úrslit yrðu í heimsmeistarakeppn-
inni.
Svíar sögðu eftir B-keppnina á
Spáni 1979, þar sem þeir höfnuðu í
6. sæti, að þeir yrðu að komast á
næstu stórkeppni (HM í ár) til
þess að dragast ekki aftur úr. ís-
lenska landsliðið varð af þessum
möguleika í fyrra og það er því vel
skiljanlegt að allt kapp verði lagt
á að missa ekki af næstu stór-
keppni, sem eru Ólympíuleikar.
Raunhæft séð ættum við þó að
leggja mesta kapp á B-keppnir
fyrir heimsmeistaramót, því að
þar eru 5 sæti til ráðstöfunar, á
meðan forkeppni Ólympíuleika
býður aðeins upp á sæti.
Vandinn er bara sá, að næsta
B-heimsmeistarakeppni fer ekki
fram fyrr en 1985. Vonandi lend-
um við í hagstæðari riðlum á
næsta ári og þá er von, ef allt
gengur upp, eins og gjarnan er
sagt á íþróttamáli, að ísienska lið-
ið hreppi annað þeirra tveggja
sæta sem keppt verður um.
Tekst íslenska landsliðinu
nú loks að sigra það sænska?
UM ÞESSAK mundir leikur íslenska
landsliðið í handknattleik þrjá
landsleiki við Kússland.
Jafnan hefur það verið mikið
áhugamál HSÍ að fá rússneska
landsliðið til íslands. Þeir hafa
verið með allra sterkustu þjóðum
veraldar í handknattleik og til
marks um það má benda á að þeir
urðu í 2. sæti á síðustu OL svo og í
2. sæti á síðustu HM og OL-
meistarar 1976 í Kanada. Þetta
segir sína sögu enda um afburða
lið að ræða. Tíu si.inum hafa þjóð-
irnar átt saman og oftast verið um
mikla keppni að ræða. Markatalan
er Rússum í hag, 199 mörk gegn
170.
I>á eru framundan tveir
landsleikir gegn Svíum
Þegar Islendingar sigruðu Svía í
frægum landsleik í HM-keppninni
1964 með 12—10, varð mörgum á
orði að nú myndi íslenska liðið ná
langt í HM-keppninni. Það fór á
annan veg, Islendingum til mikils
sársauka. Allt frá þeim tíma hefur
umræddur leikur gegn Svíum ver-
ið handknattleiksunnendum á ís-
landi mjög minnisstæður. Síðan
1964 hafa þjóðirnar oft leikið mót
hvor annarri, og Svíar ætíð borið
hærri hlut, þó oftast hafi litlu
munað. Þjóðirnar hafa 15 sinnum
keppt, einn sigur og eitt jafntefli,
13 töp og markatala óhagstæð,
275-214.
SÆNSKA LIDIÐ
RUSSNESKA LIDIt)
Nr. 1 — Nafn Tomas (.uslavsson Aldur 29 Ijindsl.: 75 Nr. — Nafn llæd cm Ka‘ddur
12 Clac.s Mullgrt n 26 105 1 Alexander Skipenko 198 1958
Ifi Mats Olsson 21 5 12 Sergei kochergin 1H2 1950
2 Jörgen Alirahamsson 26 79 13 Juri Ridjaev 175 1955
3 Danny Augustsson 23 45 5 Alex. Karshakevich 183 1959
4 (•öran Itengtsson 25 57 4 Sergej Kushnir Juk 200 1956
5 Bengt llansson 31 90 3 Mexander Kymanov 196 1959
r> Ko Andersson 30 112 II Juri ShevLsov 182 1959
7 Kasti Kasmussen 27 114 6 Madimir Kravtsov 172 1949
h ( hrister Magnusson 23 29 9 Alexander Anpilogov 205 1954
1» ('laes KilH ndahl 29 92 10 Mikhail N asiljev 198 1961
II Sten Sjögren 24 37 19 Mikhuta Madimir 203 1959
13 Sven Kriedvall 25 II 7 \ ladimir Kel*»v 196 1958
14 Kengt IVrsson 26 15 15 \aldemar Novitski 186 1957
15 Tuomas lleinonen 24 4 14 Kaimondxs \ alutskas 193 1959
9 IVter Olavsson 24 33 2 Oleg (iagin l'jálfarar: 198 1957
l'jalfarar: Anatoli Kv tushenko adalþjálfari.
('aj-Ake Andt'rson adalþjálfari.
Kogur < arlsson ad.sloéarþjálfari.
Jan Kridén læknir.
Juri Klimov ad.stodarþjálfari.
Koman /uhov tauknir.
Serfej Murakhin nuddari.