Morgunblaðið - 20.05.1982, Blaðsíða 23
Davíð Oddsson
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. MAÍ1982
27
und8son, Árni Sigfússon, Davíð Oddsson,
„Þau hafa orðið borg-
rlvr^ atkvæðin 58 sem
al IJII111II Uj I úrslitum réðu ’78
„VIÐ HÖFUM ekki gleymt því, að
það voru ekki nema 58 atkvæði, sem
skáru úr um, að vinstri stjórn þriggja
flokka, undir forystu Alþýðubanda-
lagsins, skyldi fara með stjórn mála
hér í borginni síðustu fjögur ár. Og
það eru margar ástæður til þess, að
við höfum ekki gleymt þessum 58 at-
kvæðum. Þau hafa orðið borgarbúum
dýr. Á þessu ári eru gjöldin á borg-
arbúa 170 milljónum króna hærri en
þau hefðu orðið með gjaldstofnum
okkar sjálfstæðismanna. Hvert þess-
ara 58 atkvæða hefur því kostað
Reykvíkinga 2 milljónir 931 þúsund
nýrra króna á þessu fjárhagsári eða
rúmar 10 milljónir nýrra króna á kjör-
tímabilinu öllu.
Þetta segir okkur öllum, að hvert
einasta atkvæði getur skipt máli. Það
getur reynst afdrifaríkt. Hvert eitt
atkvæði getur kostað borgarbúa
ótrúlega háar fjárhæðir. Þetta verður
hver einasti Reykvíkingur að rauna.
Það munar um hann, hans atkvæði
getur skipt sköpum," sagði Davíð
Oddsson, borgarstjóraefni sjálfstæð-
ismanna á útifundi þeirra í gær.
„Borgarbúum mun fjölga hægt,
segja vinstri menn. Borgin mun ekki
byggjast jafn hratt og annars staðar
gerist í landinu, segja þeir, og þess
vegna er okkur óhætt að halda að
okkur höndum. Doðinn og deyfðin
virðist halda í hönd þeirra," sagði
Davíð Oddsson. Hann sagði að svo
daprar vörður yrðu aldrei teikn á
himni sjálfstæðismanna, þeir myndu
leysa vilja og styrk úr læðingi — og
ekki binda viljastyrkinn í viðjar
skrifræðis og miðstýringar. Sjálf-
stæðismenn myndu halda á loft
aðalsmerjci góðs samstarfs við borg-
arbúa. Sjálfstæðismenn gætu ekki
lent í sömu sporum og vinstri menn
nú, sem líta yfir liðin fjögur ár og sjá,
að þeir hafa vanrækt samstarfið við
borgarbúa, en segja síðan: Við ætlum
að setja reglur sem skylda okkur til
að hafa gott samstarf við borgarbúa.
„Hvaða gagn skyldu slíkar reglur
gera, þegar viljann til verksins vant-
ar, eins og komið hefur fram á þessu
kjörtímabili?" spurði Davíð Oddsson
og bætti við: „Nei — valdhrokinn er
runninn sósíalismanum í merg og
bein. Þeir, sem eru haldnir honum
hafa höndlað sannleikann og þurfa
ekki að leita hans annars staðar, og
síst hjá almenningi. Þetta sannar sá
dómari sem ólygnastur er, öll saga
mannkynsins á þessari öld.“
Davíð Oddsson vék að kosninga-
málum vinstri flokkanna. Hann benti
á slagorð framsóknarmanna um
lækkun fasteignagjalda og minnti á,
að í fjögur ár hefðu þeir verið tals-
menn þess að fella tillögur sjálfstæð-
ismanna um lækkun fasteignagjalda.
Nú á síðustu mánuðum væru togarar
Framsóknarflokksins „komnir með
skut á báða enda og nú hella fram-
sóknarmenn sér út í kosningabaráttu
með kosningaloforð sín fyrirfram
svikin í báða enda“. Talsmenn komm-
únista séu þó ósvífnastir, þeir leyfi
sér að ympra á því, að kjörseðill
merktur þeim sé innlegg í kjarabar-
áttuna — hins vegar hafi komið í ljós,
að kjörseðill merktur vinstri flokkun-
um hafi verið talinn sem skattseðill
upp úr kössunum. Um Alþýðuflokk-
inn sagði Davíð, að þeir væru eins og
statistar í leikgerð Alþýðubandalags-
ins og það hafi ekki þótt sérstakur
leiksigur hér forðum, þótt menn
fengju að leika fótatak í fjarska eða
hnerra bakatil.
„Sá maður, sú kona, það atkvæði,
sem við vinnum á okkar band, gæti
verið eitt af þessum 58 sem upp á
kynni að vanta. Það verðum við að
muna,“ sagði Davíð Oddsson.
>ir
tapað
hefur skert minn vilja né kraft.
Þrótt minn og sterkan baráttuhug
sæki ég í samtakamátt Sjálfstæðis-
flokksins. Hugsjón flokksins er afl-
gjafi hverjum þeim, sem kemst í
snertingu við hana. Við göngum
fram, hlið við hlið, í sterkri fylk-
ingu, og sækjum kraft hver til ann-
ars. Því samtakamáttur og vilji til
góðra verka er veganesti okkar."
Enginn er útundan í kosningabaráttunni.
Már Jóhannsson límir listabókstafinn á Gunnar Thoroddsen. Ljósm. Mbi. ói.k.M.
Baráttan snýst
eða óvíssa framtíð
„Að sönnu eru hverjar kosningar
hinar þýðingarmestu, en að þessu
sinni höfum við dapra reynslu af
fjögurra ára vinstri stjórn í Reykja-
vík.
Framtaksleysi og skipulagsleysi
hefur fært Reykjavíkurborg úr far-
vegi framfara á sviði atvinnumála,
félagsmála, mannlegs og menning-
arlegs umhverfis. Sérhvert atkvæði
sem fer í kjörkassann á laugardag-
inn ræður úrslitum um það, hvort
hið samhenta og styrka afl sjálfstæð-
ismanna fær tækifæri til að snúa
hjólum framfaranna á ný,“ sagði
Ingibjörg Rafnar, sem skipar 5. sæti
á lista sjálfstæðismanna í Reykja-
vík, á útifundi þeirra á Lækjartorgi í
gær.
„Styrkur Sjálfstæðisflokksins,"
sagði Ingibjörg, „felst í því að þar
skipa sér í eina sveit stétt með stétt.
Þar hefur eldmóður nýrra kynslóða
jafnan sameinast aga reynslunnar.
Þess vegna hafa mestu framfara-
tímabil í sögu landsins á undan-
gengnum áratugum verið undir
stjórn sjálfstæðismanna. Þess
vegna var saga Reykjavíkur í fimm-
tíu ár samfelld saga framfara."
Og Ingibjörg sagði: „Kosningarn-
ar skilja á milli tveggja framtíðar-
sýna, annars vegar er sundurlyndi
hóphyggjuaflanna en á hinn bóginn
er framfaramáttur einstaklings-
frelsisins. Ég segi ekki að baráttan
snúist um gæfu eða ógæfu þessarar
borgar en hún snýst um bjarta
um bjarta
borgarinnar
framtíð eða óvissa og þá er ekki of
djúpt í árinni tekið.
Þessar kosningar snúast líka um
lýðræðið. Fjórhjólavagn hóphyggju-
aflanna er skipaður forystu-
mönnum, sem neita að bera beina
pólitiska ábyrgð á störfum sínum
gagnvart borgarbúum. Þeir bjóðast
til þess að stjórna borginni úr fjór-
um skotgröfum og tefla síðan fram
tíl ábyrgðar manni, sem ekki hefur
fengið umboð frá kjósendum og
verður ekki leyft að leggja störf sín
undir dóm kjósenda. Sjálfstæðis-
flokkurinn býður fram til borgar-
stjóra ungan, skeleggan og reyndan
sveitarstjórnarmann, sem er reiðu-
búinn til þess að sækja umboð sitt
beint til fólksins í kosningum og
með því að leggja störf sín undir
þeirra dóm á nýjan leik. Sjálfstæð-
isflokkurinn óskar eftir umboði
kjósenda og ætlar ekki að skjóta
ábyrgðinni á bak við byrgða glugga
og lokaðar dyr.“
ikn
í'undi 1 gær
sem hefur sýnt það í kosninga-
baráttunni og öllum störfum
sínum að hann er verður þess
trausts, sem honum er sýnt.
Við göngum til þessara kosn-
inga með unga og hæfileika-
mikla konu, Katrínu Fjeldsted, í
baráttusætinu.
Við göngum til þessara kosn-
inga með þann bakhjarl reynslu
og dugnaðar sem Markús Örn
Antonsson, Albert Guðmunds-
son, Magnús L. Sveinsson og
Páll Gíslason hafa sýnt. Og við
fögnum liðstyrk Ingibjargar
Rafnar, Huldu Valtýsdóttur,
Sigurjóns Fjeldsted, Vilhjálms
Þ. Vilhjálmssonar og Hilmars
Guðlaugssonar í aðalsæti að
þessu sinni.
Við sjálfstæðismenn erum í
sókn. Vinstri flokkarnir í borg-
arstjórn Reykjavíkur eru á
flótta. Við skulum reka þann
flótta á laugardaginn kemur.
Kvennaframboðið gerir sér
vonir um að njóta góðs af upp-
lausn vinstri manna. Frambjóð-
endur koma svo til eingöngu yzt
af vinstri væng stjórnmálanna.
Tilgangur kvennalistans að
auka áhrif kvenna er hins vegar
dæmdur til að mistakast, vegna
aukinnar upplausnar og hrossa-
kaupa í borgarstjórn.
Enginn flokkur hefur í
stjórnmálum samtímans sýnt
konum jafnmikið traust og
Sjálfstæðisflokkurinn. Fyrsta
konan á alþingi var meðal
stofnenda Sjálfstæðisflokksins.
Fyrsta konan, sem varð borgar-
stjóri og ráðherra, er sjálfstæð-
ismaður. Við erum flokkurinn,
sem í dag bjóðum fram þær
Ingibjörgu Rafnar, Huldu Val-
týsdóttur, Katrínu Fjeldsted,
Jónu Gróu Sigurðardóttur,
Margréti Einarsdóttur og
margar fleiri. Við erum flokkur-
inn sem í áratugi hefur verið í
forystu þeirra sem vilja aukna
þátttöku og áhrif kvenna, trúir
kjörorði okkar: Einstaklings-
frelsi er jafnrétti í reynd.
Margir segja kjósendur leiða
á stjórnmálaflokkum, þeir séu
allir eins. Slíkur hugsunarhátt-
ur er lýðræðinu hættulegur.
Við verðum að verja lýðræðið
og efla með því að fela einum
flokki, Sjálfstæðisflokknum,
meirihluta í borgarstjórn, svo
að kjósendur geti krafið hann
og ábyrgan borgarstjóra, Davíð
Oddsson, reikningsskila að
kjörtímabili loknu.