Morgunblaðið - 20.05.1982, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. MAÍ1982
43
Sigurjón gisti jafnan á heimili
mínu á þessum tíma, þegar hann
kom í bæinn, sér til hvíldar og
tilbreytingar, enda þreyttur og
slitinn, og hafði raunar ekki geng-
ið heill til skógar árum saman, og
kom þá líka til þess að hafa tal af
lækni sínum. Eitt sinn lá hann um
tíma á sjúkrahúsi. Hann dvaldist
oft á heimilinu langtímum saman
og var mikill aufúsugestur að
sjálfsögðu og hafa mér ávallt ver-
ið minnisstæðar viðræður okkar,
hvort sem var heima eða er hann
lá sjúkur. Hann var vel gerður
maður, bókhneigður og vel að sér.
í uppvextinum hafði alltaf mætt
mest á honum svo að segja frá
blautu barnsbeini. Trúnaðarstörf
fyrir sveit sína bættust svo við í
ríkara mæli og meðal þeirra ýmis
opinber störf í þágu sýslunnar,
m.a. ýmis opinber störf, auk for-
ustu í félögum bænda, og ávallt
naut hann hins bezta traust,
mannkosta og hæfileika sinna
vegna. Hér var um langt árabil að
ræða þar til heilsan bilaði. Það at-
vikaðist svo, að Sigurjón var í
heimsókn hjá okkur, er það kom í
ljós að undangenginni skoðun, að
hann varð að fara tafarlaust sem
sjúklingur að Vífilsstöðum vegna
veikinda sinna (smitandi berkla).
Æðrulaus fór fór hann þangað,
rólegur að vanda. Hann vissi, að
hann yrði að þola og þreyja, og
bíða þess hlutskiptis, sem örlögin
ætluðu honum. Von er meðan líf
er. En það kraftaverk gerðist, að
hann fékk að fara heim albata til
sinnar góðu konu. Löng var biðin.
Einnig hún hafði beðið og vonað.
Nú gátu þau verið saman allar
stundir, fyrst heima á Álftárósi
nokkur ár, þar til þau fluttust á
vistheimilið í Borgarnesi. Þar lést
Sigurjón 18. sept. 1978. 5. apríl
1940 var hann útskurðaður á Víf-
ilsstaði, og heim fékk hann að fara
í júní 1963.
Næstelsti sonur minn Axel, var
aðeins fimm ára, er ég bað þau
fyrir hann, og aldrei gleymist, að
þau fögnuðu honum sem væri
hann þeirra eigin sonur. Það var
sem þau hefðu endurheimt sitt
eigið barn. Þau hjónin höfðu orðið
fyrir þeirri þungbæru reynslu, að
barn sem Ólöf eignaðist, andaðist
skömmu eftir fæðinguna. Þau
hjónin komu til móts við mig í
Borgarnesi, er ég færði þeim
drenginn. Halldóri hafði Sigurjón
kynnst í einni heimsókninni og
Halldór var aðeins ári yngri, er
Axel kom fyrst að Álftórósi. Báðir
drengirnir ílentust á Álftárósi hjá
hinum ágætu fósturforeldrum sín-
um. Þeir tóku við búrekstri þar
1950.
I endurminningum mínum hefi
ég gert grein fyrir því er þau
þáttaskil urðu í lífi mínu, þegar ég
fór í sveit. Ég taldi þau mikilvæg-
ustu þáttaskil ævinnar. „Þá
opnaðist nýr heimur". Ég hefi líka
ávallt fagnað því að allir synir
mínir hafa átt hluta sinnar
bernsku í sveit, notið þess og orðið
þeim til góðs, við gott atlæti og
aukist að þroska. Þrír sona minna
kynntust Álftáróssheimilinu, aðr-
ir en þeir sem áður voru nefndir
og eiga þaðan sínar minningar og
þakkir að gjalda og þess minnugir,
það er ég vissulega einnig.
Halldór E. Sigurðsson fv. ráð-
herra og alþingismaður var ger-
kunnugur Alftáróss-heimilinu og
minntist Sigurjóns látins í ítar-
legri minningargrein (íslendinga-
þættir Tímas 13. jan. 1979). Komst
hann svo að orði: (að fengnu leyfi
hans.)
„Mannkostir Sigurjóns á Álftár-
ósi komu vel í ljós í veikindum
hans. Hann æðraðist ekki. Hélt
vel sambandi við heimili sitt og
byggðarlag, fylgdist vel með þjóð-
málum og las flestar þær bækur,
sem hann náði í. í raun var hann
svo ríkur af trú á hið góða í lífinu
og æðri máttarvöld, að hann var
veitandi en ekki þiggjandi í við-
ræðum um lífið og um hinar
björtu hliðar þess, þrátt fyrir dvöl
í sjúkrahúsum mikinn hluta
ævinnar.“
Halldór E. Sigurðsson fer
nokkrum orðum um vináttu okkar
Sigurjóns og rekur tildrögin að
því, að Sigurjón og ólöf tóku Axel
fyrst til sumardvalar, síðar Hall-
dór, en þeir ílentust þar: „á heim-
ilinu og urðu þar sem þeirra synir
væru. Axel yngri var við nám á
Hvanneyri, er Sigurjón veiktist.
Drengskapur þessa unga manns
var slíkur, að hann hvarf frá námi
og fór heim að Álftárósi til starfa.
Sýndi hann þá og síðar, að fóstur-
launin vildi hann gjalda, og þeir
bræður hafa sýnt það með störf-
um sínum á Álftárósi og um-
hyggju fyrir hinu aldraða fólki á
því heimili."
Þakklátum huga minnist ég
þess hvers ástríkis ungir synir
mínir nutu á Álftáróssheimilinu á
barnsaldri, einnig þess að þeir
ílentust þar, og fengu goldið fóst-
urlaunin með störfum sínum þar,
fyrir og eftir að þeir hófu búrekst-
ur þar og gerðust bændur.
í lok þessara minningarorða vil
ég svo segja, að í minningunni um
hið liðna finnst mér mestur
bjarmi af hinni miklu fórnarlund
Ólafar heitinnar.
Axel Thorsteinsson
Samkór Kópavogs
syngur í Bústaðakirkju
SAMKÓR Kópavogs heldur tónleika
í Bústaðakirkju fyrir styrktarmeð-
limi og aðra í dag fimmtudaginn 20.
mai, kl. 21.00.
Einsöngvarar með kórnum eru
þau Baldur Karlsson, Elín Ósk
Óskarsdóttir, Kjartan Ólafsson og
Sigurður Pétur Bragason.
Efnisskráin er fjölbreytt, lög
eftir innlenda og erlenda höfunda,
má þar nefna íslensk þjóðlög og
negrasálma.
Stjórnandi kórsins er Ragnar
Jónsson og er hann jafnframt
undirleikari.
Fæst í næstu verslun!
Niðursuðuverksmiðjan ORA hf.
FYRIR UNGUNGA
stakar blússur með hettu.
stakar buxur____________
kr. 198,-
kr. 155,-
herrá^
húsiö.
Laugavegi 47
Bankastræti 7 og Aðalstræti 4
vsn