Morgunblaðið - 09.08.1984, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 1984
29
MorgunblaðiA/Kjartan.
Gunnar Gunnlaugsson og kona hans Hafdís Baldvinsdóttir.
en komst ekki niður. Ég reisti þvi
næst björgunarbátinn upp á rekk-
verkið, en þá datt afturendinn
niður og drapst á vélinni.
Það var ekki um annað að ræða
en að henda sér í sjóinn og synda
frá bátnum til að forðast sogið. Ég
hafði ekki tekið mörg sundtök
þegar ég heyrði „hvissið" í gúmmí-
bátnum þegar hann blés út. Ég
komst um borð í björgunarbátinn,
en þar var þá töluverður sjór og ég
tók til við að ausa hann. Mér
fannst ekki líða langur timi þar til
ég heyrði til flugvélar. Ég fór út i
gatið og stóð á flothylkjunum og
veifaði til hennar, en þá sporð-
reistist gúmmíbáturinn og ég fór i
sjóinn, og báturinn yfir mig. Mér
gekk vel að rétta hann við og
komst upp í hann aftur. Ég var
orðinn okkuð kaldur, enda búinn
að fara tvisvar í sjóinn. Eftir að ég
sá flugvélina létti mér strax því þá
vissi ég að mér yrði bjargað fljót-
lega. Eftir nokkra stund komu fé-
lagar úr björgunarsveitinni ísólfi i
Zodiac-bát og nálguðust mig. Ég
var þá að ausa bátinn og stóð á
flotholtinu og féll þá i þriðja
skipti i sjóinn. Björgunarsveit-
armenn kipptu mér snarlega um
borð í sinn bát.
Mér hefur ekki orðið meint af
þessu volki, en vil nota tækifærið
til að flytja alúðarþakkir til allra
þeirra sem að björgun minni
stóðu. Þeir eiga allir heiður skilið
fyrir fljót viðbrögð."
Aðspurður um hvað við tæki
sagði Gunnar m.a.: „Ég á ekki
annarra kosta völ en að leita til
sjávar aftur. Ég hef ekki skóla-
göngu til að snúa mér að einhverju
sem slíkrar menntunar krefst.
Konan er búin að banna mér að
kaupa annan bát, en ég get ekki
hugsað mér að fara að vinna I
landi fyrir 69 krónur á tímann."
Gunnar Gunnlaugsson bjargaði
fyrir þremur árum tveimur skip-
verjum frá drukknun er ólafur
Guðmundsson NS 83 fórst út af
Húsavík eystri. Þá er þess loks að
geta að Gunnar fór strax morgun-
inn eftir björgunina út með öðrum
báti og dró upp línuna sfna, enda
er hann hraustmenni hið mesta.
— Ólafur Már
Morgunblaðið/Jón Gunnlaugason
Þorkell Guðmundsson við nýju bifreiðina, sem hann ekur galvaskur þótt
kominn sé i tfræðisaldur.
Ætlar að Sigöldu
í sumar
Aðspurður um hvort hann hafi
ekki ferðast eitthvað í sumar svar-
aði Þorkell að enn sem komið væri
hefði hann ekkert farið, „en ég
ætla ef ég mögulega get að fara
upp að Sigöldu f sumar og sjá
þessi stóru mannvirki sem þar
hafa verið byggð.“
Við báðum Þorkel f lokin að
segja okkur eina eftirminnilega
ferðasögu frá fyrri árum.
„Já, hún tengist nú ekki bíla-
ferðalögum, heldur ferð með skipi.
Þetta var árið 1915 eða 1916 um
sumarið, ég réð mig á skiprúm á
24 tonna bát sem hét Snögg. Við
vorum á leiðinni til Siglufjarðar
og áttum að stunda handfæraveið-
ar um vorið og síldveiðar um
sumarið. Þetta sumar var mikill ís
fyrir Norðurlandi og þegar við
komum að Horni var ísinn svo
Kttur að við urðum að snúa við til
afjarðar og biðum við þar í
nokkra daga. En þegar ekkert rof-
aði til með ísinn var ákveðið að
sigla suður um áleiðis til Siglu-
fjarðar og linntum við ekki látum
fyrr en við vorum komnir til Seyð-
isfjarðar. Þar tókum við kol og
héldum ferðinni áfram til Akur-
eyrar. Gistum þar eina nótt og
héldum síðan til áfangastaðarins
Siglufjarðar og urðum á leiðinni
þangað að ýta ísnum til svo við
kæmust leiðar okkar. Nú siðan
stunduðum við handfæraveiðarn-
ar um sumarið alveg fram til 10.
ágúst. Þá um nóttina hvarf allur ís
af miðunum og var þá haldið inn
til Siglufjarðar og báturinn undir-
búinn á síldveiðar. Við vorum sex-
tán í áhöfninni og myndi það
þykja þröngt að manni búið í dag
á ekki stærra skipi. Við stunduð-
um síðan síldveiðarnar af krafti
og öfluðum vel. Ætli þetta sé ekki
eftirminnilegasta ferð mín fyrr og
síðar,“ sagði Þorkell Guðmunds-
son að lokum.
AF ERLENDUM VETTVANGI
eftir JÓHÖNNU KRISTJÓNSDÓTTUR
Námaverkamenn hafa verið í verkfalli í tæplega '/4 ár.
Margaret Thatcher er að
missa tökin í Bretlandi
Stjórnin kölluð sú versta og klaufskasta í áratugi
MEIRIHLUTI þingflokks íhaldsmanna styður að vísu Thatcher enn.
Samt er engum blöðum um það að fletta, að andstaðan gegn Thatcher og
stjórninni fer vaxandi með viku hverri og ýmislegt þykir benda til, að
forsætisráðherrann sé sjálfur að þreytast á þeirri andstöðu sem mætt
hefur honum, svo og að stjórnunarstörfin séu að verða Thatcher ofviða.
6 svo að úrskurðurinn um
Cheltenham sé samhljóða
ákvörðun stjórnarinnar og þó
svo að verkfall hafnarverka-
manna hafi leystst, hefur
Thatcher ekki getað notað það
sér til framdráttar. Ýmis öfl
innan flokksins vinna gegn
henni leynt og ljóst og Thatcher
gerir sjálf æ fleiri skyssur. Hún
getur ekki lengur tekið gagnrýni
af því yfirvegaða yfirlæti sem
hún gerði, væntanlega einfald-
lega vegna þess að hún hefur
gert sér grein fyrir því, að flest
hefur farið úrskeiðis á þessu
öðru forsætisráðherratímabili
hennar.
Brezka blaðið Economist tók
svo djúpt í árinni á dögunum að
segja „að ríkisstjórn Thatchers
nú er hin versta siðan í heims-
styrjöldinni síðari. óheppni,
mistök, gleymska og vanræksla
hefur einkennt störf hennar. Og
hefur haft þær afleiðingar að
ráðherrarnir eru komnir í and-
stöðu við bændur, námaverka-
menn, aðalsmenn, bandalagsrik-
in í Efnahagsbandalagi Evrópu,
fjármálaspekúlantana í City og
svo mætti lengi telja. Það er eins
og ekkert lánist. En öll mistök
eru skrifuð á reikning annarra
— talandi tákn um að ráðherr-
arnir eru að missa tökin. Marg-
aret Thatcher heldur enn um
stýrisvölinn, en svo virðist sem
stýrið láti ekki lengur að stjórn."
Þetta voru hörð orð að margra
dómi, ekki sízt þegar haft er í
huga að Economist hefur í flestu
stutt ríkisstjórnina. Ýmsir
stjórnmálaskýrendur afgreiddu
þessa atlögu að stjórninni með
því að blaðið væri að reyna að
vekja athygli og „selja sig“ af því
að það nyti ekki þeirrar virð-
ingar og áhrifa sem forráða-
mönnum þess finnst þeir ættu að
hafa. Aðrir voru á þeirri skoðun
að einmitt þessi skrif sýndu í
hvert óefni væri komið fyrir rík-
isstjórn Margaret Thatcher.
Nú er ekki svo að skilja að
alltaf hafi ríkt einhugur og fögn-
uður innan þingflokks Ihalds-
flokksins. Fjarri fer því. Venju-
Margaret Thatcher
lega hefur það verið fyrirrennari
hennar, Edward Heath, sem hef-
ur staðið að ýmsu makki og
reynt með öllum ráðum að vekja
tortryggni. Það er enginn vafi á
því að Heath er ekki aðeins í nöp
við Thatcher, hann hatar hana
af öllu hjarta. En Heath hefur
fram að þessu ekki náð neinum
teljandi hljómgrunni og stund-
um hafa árásir hans eða bak-
tjaldamakk hans gegn Thatcher
orðið til þess að þingflokkurinn
— þ.e. mikill meirihluti hans —
hefur þjappað sér saman að baki
forsætisráðherranum. En því er
ekki lengur svo farið, ýmsir
ráðherrar hennar hafa leynt eða
ljóst snúizt gegn henni og meðal
þeirra má nefna Francis Pym,
fyrrverandi utanríkisráðherra,
James Prior, írlandsmálaráð-
herra, og Peter Walker, orkuráð-
herra.
Fréttirnar um að ákveðinn
hópur innan þingflokksins og f
innsta hring hans hittust og
væru með ráðagerðir í huga um
að koma Margaret Thatcher frá
völdum bárust almenningi í end-
uðum júlímánuði. Þessar fréttir
komu að vísu ekki eins og þruma
úr heiðskíru lofti, blikur höfðu
verið á þvf fyrir. Margaret
Thatcher var sjálfri kunnugt um
að ýmiss konar ráðabrugg væri í
bígerð.
Hún hefur ekki getað lokað
augunum fyrir þvf, hvernig landi
hennar hefur farnazt á þessu ári.
Verkfall námamanna hefur
staðið á sjötta mánuð, sterl-
ingspundið hefur veikzt gagn-
vart dollara og deilur hafa
harðnað f sambandi við skipu-
lags- og umhverfismál. Menn
hafa á orði, að taugarnar séu að
gefa sig hjá járnfrúnni og benda
á máli sfnu t.il stuðnings ræðu
sem hún hélt nýlega á fundi inn-
an Ihaldsflokksins, hjá samtök-
um sem kalla sig „1900-samtök-
in“.
Hún talaði þar af mikilli ákefð
um, að allir væru alltaf að
hvetja sig til að breyta um stíl
og söðla yfir. En hún sagðist
hafa traust á sfnum stfl og hún
væri sannur og meðvitaður
stjórnmálamaður. „Það hefur
hæstráðandinn í Malaysiu,
Kassim, sagt,“ sagði hún og
mönnum þótti þetta undarleg
röksemdafærsla og varla sæm-
andi né samboðin forsætisráð-
herranum. Brezku blöðin gerðu
sér mikinn mat úr ræðu hennar.
„Þegar hún gat loksins hætt að
tala um sjálfa sig var eins og
hún tapaði öllum þræði og rugl-
aði áfram í fjörutíu og fimm
mínútur — mest af því heldur
samhengislaust," sagði Daily
Mail daginn eftir.
Nokkrum dögum síðar mögn-
uðust enn sögusagnir um að eins
konar bylting væri í vændum
innan thaldsflokksins. Talað var
um fjöldafundi, en sannleikur-
inn var þó sá að fáeinir andstæð-
ingar hennar hittust tvfvegis,
snæddu saman og munu án efa
hafa rætt til hvaða ráða ætti að
grípa.
Það hefur jafnan sitt sýnzt
hverjum um Margaret Thatcher
frá því að hún tók við embætti
forsætisráðherra. Þær ásakanir
sem beinast að henni nú eru öllu
alvarlegri. Það er aldrei stjórn-
málamanni til hnjóðs að vera
talinn hörkumaður og einarður í
ákvörðunum. En það er ömurlegt
fyrir stjórnmálamann að vera
sagður klaufskur, kjánaiegur og
taugaslappur. Og það er áreið-
anlega ekki sú umsögn sem Bret-
ar hefðu nokkru sinni talið að
Margaret Thatcher ætti eftir að
fá. (Heimildir; Economist, AP,
Berlingske)
JG