Morgunblaðið - 11.12.1984, Blaðsíða 56

56 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. DESEMBER 1984
Helgi Guðmunds
son — Minning
Fæddur 25. október 1936
Dáinn 30. nóvember 1984
Helgi Guðmundsson, starfsmað-
ur Landsbanka íslands, vinnufé-
lagi og vinur um árabil, er látinn
langt um aldur fram. Ég ætla ekki
að rekja ættir Helga eða æviferil í
þessari fátæklegu minningargrein
né heldur langan starfsferil hans í
Landsbankanum, væntanlega
verða aðrir mér færari menn til
þess.
Helgi réðst til starfa í Lands-
bankanum árið 1955 þá aðeins 19
ára gamall og starfaði þar óslitið
til dauðadags. Enda þótt banka-
störf yrðu hans starfsvettvangur
um hartnær 30 ára skeið, má með
sanni segja aö hugur hans hafi
meira hneigst til annarra hugðar-
efna. Helgi var afskaplega list-
hneigður maður, málari ágætur og
hagur á allt, sem hann tók sér
fyrir hendur. En hann varð að
hlíta sömu örlögum og svo mörg
listamannsefni okkar litlu þjóðar
að verða að vinna fyrir sér og sín-
um með öðrum störfum en hugur-
inn stefndi til. Frístundirnar voru
því notaðar til að fullnægja þeirri
sköpunarþörf, sem hið daglega
amstur bankastarfa megnaði ekki
að fullnægja.
Helgi var farsæll í starfi, hann
leysti þau störf, sem honum voru
falin, vel og samviskusamlega af
hendi. Hann var afar vinsæll bæði
meðal starfsfélaga og viðskipta-
vina bankans, mannlegur og hlýr
persónuleiki og ávallt í góðu skapi.
Hin síðari ár gegndi Helgi við-
kvæmu og vandasömu starfi en
það var að innheimta skuldir hjá
fólki, sem komist hafði í greiðslu-
vandræði. Eins og allir mega
skilja eru slík störf afar viðkvæm
og ég hef fyrir þvi margar sagnir,
að í þessu starfi hafi Helgi aldrei
gleymt hinum mannlega þætti og
heldur kosið samningaleiðina en
harkalegar innheimtuaðgerðir, ef
þess var nokkur kostur.
Um svipað leyti og Helgi tókst á
hendur þetta vandasama starf
hófst eiginlega hið nána samband
hans við mig og starfsfólk minnar
deildar, enda vann hann í næsta
herbergi við okkur. í þau rúm 10
ár, sem síðan eru liðin, ieið naum-
ast sá dagur að Helgi liti ekki inn
til okkar til spjalls og ráðagerða.
Dagurinn byrjaði undantekninga-
lítið á því, að Helgi kom inn til
mín með kaffibolla í hendi, bros-
mildur að vanda, og við hófum
spjall um úrslit dagsins, eins og
sagt er á íþróttamáli. Helgi var
mikill unnandi íþrótta og góður
íþróttamaður sjálfur. í hádeginu
gengum við síðan um götur mið-
bæjarins eða hring umhverfis
Tjörnina og ræddum okkar sam-
eiginlegu áhugamál. Þótt vinátta
væri ekki oft rædd á þessu rölti
okkar, enda hvorugum okkar tamt
að flíka tilfinningum sínum, fór
ekki hjá því að milli okkar skapað-
ist djúpstæð vinátta, sem aldrei
bar skugga á. Þessar morgun-
stundir og hádegisgöngur okkar
Helga heitins verða mér minnis-
stæðar um ókomin ár. Stundum
talaði Helgi um fjölskyldu sína og
þá alltaf af mikilli hlýju og inni-
leik. Mikið var hann stoltur, þegar
hann varð afi.
Helgi var eins og áður segir
ákaflega listfengur maður. Mál-
aralistin átti hvað mest ítök í hon-
um enda var hann vandvirkur og
fær málari. Hann hélt nokkrar
málverkasýningar, sem allar voru
fjölsóttar. Annað áhugasvið Helga
heitins voru laxveiðar. Hann var
með afbrigðum laginn veiðimaður.
I nokkur ár fórum við nokkrir fé-
lagar til laxveiða i Vatnsdalsá.
Þetta var harðsnúinn hópur, sem
ég kallaði Harkaliðið. Helgi var
þar fremstur í flokki og mikil var
tilhlökkunin, þegar líða tók á ág-
ústmánuð. Hann var afbragðs
flugukastari og sjaldgæft var að
hann kæmi laxlaus heim, þótt aðr-
ir fengju lítið eða ekkert. Hann
var afar glöggur á vatn og fljótur
að átta sig á aðstæðum. Voru það
kannski hin næmu augu lista-
mannsins, sem greindu nánar en
augu annarra straumköst og sí-
breytilegan leik ljóss og iita á
spegilsléttum vatnsfleti? Mér er
næst að halda að á slíkum stund-
um hafi hinn innri maður Helga
heitins birst best, með stöng í
hendi við fallega laxveiðiá velj-
andi flugu af stakri kostgæfni.
Það var unun að fylgjast með
Helga á slíkum stundum, veita at-
hygli yfirvegun hans og rósemi.
Aldrei varð æðrast þótt treglega
gengi að fá laxinn til að taka. Og
að loknum veiðidegi var hann
hrókur alls fagnaðar og gladdist
innilega yfir velgengni félaga
sinna. Fyrir þessar fallegu minn-
ingar þakka ég Helga, þær eru
mér mjög dýrmætar. Synir mínir
voru ekki háir í loftinu, þegar þeir
þáðu fyrstu ráðleggingar Helga í
laxveiði og mörg góð ráðin hafa
þeir þegið af honum síðan. Mín
bíður nú sú þunga raun að segja
syni mínum lát Helga vinar okkar,
þegar hann kemur heim frá út-
löndum rétt fyrir jólin. Þeir Helgi
voru miklir máta. Ætíð var við-
kvæðið hjá syni mínum, þegar
hann kom heim úr velheppnaðri
veiðiferð: „Þú verður að segja
Helga frá þessu." Eða ef eitthvað
óvænt hafði hent hann í veiðiferð,
t.d. ef hann hafði uppgötvað
óvæntan veiðistað: „Pabbi, þú
mátt engum segja frá þessum stað
nema Helga.“ Og að kvöldi, er
heim var komið, var síðan fyrsta
spurningin: „Hvað sagði Helgi?"
Umsögn Helga var fyrir hann
nokkurs konar hæstaréttardómur,
sem ekki varð áfrýjað.
Leiðrétting
í minningargrein um Guðmann
Þorgrímsson frá Tungufelli, sem
birtist hér í blaðinu á sunnudag,
segir að börn hans og Þóru konu
hans hafi verið tíu. Hið rétta er að
þau voru níu talsins. Þau misstu
einn son og eru því átta á lífi nú.
SVAR
MITT
eftir Billy Graham
Hvað er velgengni?
Ég bef aldrei átt jarðneskan auð
um dagana. Ætli ég sé ekki einn af
þeim, sem menn segja að séu
„fæddir skussar"? Vinir mínir eru
flestir ríkir, og láníö fylgir þeim í
öllum greinum. En ég, ræfillinn,
mér mistekst allt Vill Guð, að
sumir njóti velgengni, en öðrum
séu mislagðar hendur?
Spurning yðar bendir til þess
að þér skiljið hugtakið velgengni
í mjög þröngri merkingu. Það
táknar nánast sama og „krónur
og aurar“. En Jesús sagði, að
enginn tryggði líf sitt með eign-
utn sínum.
Sumar athyglisverðustu sög-
urnar um velgengni, sem ég hef
lesið, eru um menn, sem eru fá-
tækir að þessa heims gæðum, en
ríkir í andlegri merkingu. Ef til
vill er Guð að opna augu yðar,
svo að þér lærið að meta annars
konar auð, og hann er hugsan-
lega við bæjardyr yðar.
Til er saga um mann, sem
kunni vel að meta alls konar
þægindi. Nú dó hann og var bor-
inn í annan heim, þar sem öllum
óskum hans og löngunum var
fullnægt. Hann þurfti ekkert að
gera, ekkert að leggja á sig.
Brátt varð hann dauðleiður á
tilverunni og sagði: „Ég þoli ekki
lengur þessa eilífu alsælu. Ég vil
finna, að til sé eitthvað, sem ég
get ekki eignazt. Ég vil komast
til neðri byggðar." Þjónninn anz-
aði: „Hvar haldið þér, herra
minn, að þér séuð?“
Ég þekki margt fólk, sem fékk
öll efnisleg gæði, sem það girnt-
ist, og „lánið“ veldur því óþol-
andi leiðindum. En engan þekki
ég, sem lagði rækt við það, sem
er af andanum og varö nokkru
sinni ieiður á lífinu.
Hvað segið þér um að setja yð-
ur nýtt mark og mið?
Rex»Rotary
-7010-
Það er ekkert mál að finna smá pláss fyrir Rex-
Rotary 7010. Þessi litla en harðsnúna ljósritunarvél
er aðeins 24 cm á hæð og 47 cm á lengd. Hún annar
samt allri venjulegri ljósritun á örskömmum tíma.
Þú hlýtur að muna eftir Rex-Rotary, hún var í „ölium“
skólum hér um árið.
GÍSLI J. JOHNSEN M1 P
TÖLVUBÚNAÐUR SF - SKRIFSTOFUBÚNAÐUR SF
SMIÐJUVEGI 8 - P O BOX 397 - 202 KÓPAVOGI - SlMI 73111
Ekki veit ég, hvort laxveiðiár
fyrirfinnast í þeim heimi, sem
Helgi dvelst nú í. En sé svo þykist
ég þess fullviss að þar muni bíða
hans gamall veiðifélagi reiðubú-
inn að leiða hann að bestu veiði-
stöðunum.
Sagt er að lendur séu fagrar og
víðar í Guðs ríki. Ég vona að þar
gefist Helga betri tími og næði til
að sinna þeim hugðarefnum, sem
hugur hans stóð svo mjög til.
Eg, fjölskylda mín, svo og allir
hinir mörgu vinir í Landsbankan-
um þakka Helga eftirminnilegar
samverustundir. Við eigum öll
dýrmætar minningar um ljúfan og
góðan dreng. Án þessara endur-
minninga værum við öll miklu fá-
tækari.
Konu Helga, börnum og ætt-
ingjum sendum við okkar dýpstu
og innilegustu samúðarkveðjur.
Barði Árnason
Þegar brimaldan hnígur og
öldurótið lægir fellur kyrrðin á.
Að þessu sinni er hún djúp og höfg
— nístandi. Að nýju gárast haf-
flöturinn og skolar þá að landi
bárum minninganna.
Komið er að kveðjustund. Hnip-
in stöndum við, smá og lítils
megnug.
Minningarnar hrannast upp frá
góðum stundum er ég átti með
Helga vini mínum.
Ekki verður ævisaga Helga
Guðmundssonar rakin í þessum
fáu orðum. Frekar reikað aftur í
tímann. Til stunda í starfi og leik,
með góðum starfsfélaga úr Lands-
bankanum.
Ávallt er mér í huga listamað-
urinn Helgi, er gerði jólavökurnar
í bankanum ógleymanlegar, með
myndum sínum og skreytingum.
Réttur maður þar, úrræðagóður,
smekkvís, ómissandi okkur er
störfuðum með honum að þessum
málum.
Náttúrubarnið Helgi, sem naut í
ríkum mæli útivistar í faðmi nátt-
úrunnar. Bera myndir hans þess
glögg merki. Þá gleymast ekki
ferðalög og veiðiferðir er við nut-
um saman.
Helgi var dulur maður, sem
sjaldan ræddi um sínar tilfinn-
ingar, en mikill vinur, sem gott
var að leita til á erfiðum stundum.
í starfi var hann farsæll og
gegndi mörgum trúnaðarstörfum
fyrir bankann.
Oft er erfitt að halda lífsins
Ijósi skæru og tindrandi á storma-
samri jörð. En er veraldarfjötrar
bresta og sálin svífur laus allra
þjáninga mót eilífðarljósi til
Hans, sem öllu ræður, er það
huggun harmi gegn að vita Helga
ganga léttstígan og glaðan hinn
bjarta veg.
Ég votta Hrafnhildi, börnunum
og öðrum ættingjum innilega
samúð mína.
Jóhannes Jensson
Kveðja frá Knattspyrnu-
félaginu Þrótti
Fæddur 25. október 1936
Dáinn 30. nóvember 1984
Sú harmafregn barst okkur fé-
lögum í Þrótti, laugardaginn 1.