Morgunblaðið - 27.04.1985, Side 42

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGÁRDAGUR 07.’ APRlL 1985
42
Minning:
Bjarni Guðjóns-
son forstjóri
Fæddur 28. júní 1903
Dáinn 14. aprfl 1985
Miðvikudaginn 24. apríl sl. var
gerð útför Bjarna Guðjónssonar
forstjóra frá litlu kapellunni í
Fossvogi.
Bjarni fæddist 28. júní 1903 á
Leysingjastöðum í Sveinsstaða-
hreppi í Austur-Húnavatnssýslu.
Foreldrar Bjarna voru hjónin
• Guðjón Ingvi Jónsson bóndi á
Leysingjastöðum og kona hans
Steinunn Páisdóttir. Þau hjón
áttu fjóra syni og komust þrír
þeirra á legg. Var Bjarni þeirra
yngstur.
Foreldrar Bjarna voru komnir
af sterkum ættstofnum. Faðir
hans var sonur hins þekkta hesta-
manns Jóns bónda á Þingeyrum,
Ásgeirssonar alþingismanns
Einarssonar. Kona Guðjóns Ingva
var Steinunn Pálsdóttir hrepp-
stjóra á Akri, Ólafssonar. Voru
þeir hálfbræður Páll á Akri og Jó-
hannes, faðir dr. Sigurðar Nordal
prófessors og fræðimanns. Stein-
unn, móðir Bjarna, var systir Ingi-
ahjargar, konu Jónasar Rafnar
læknis á Kristnesi, og systir séra
Bjarna prófasts í Steinnesi. Allt
eru þetta kunnar norðlenskar ætt-
ir.
Bjarni naut fræðslu í heima-
sveit sinni og síðar í Gagnfræða-
skóla Akureyrar. Þaðan lá leiðin
til Danmerkur þar sem hann
stundaði nám í Paalmanns Hand-
elsskole. Lauk hann burtfarar-
prófi frá þeim skóla.
Meðan á dvölinni stóð í Dan-
mörku kynntist Bjarni ungri
ljóshærðri stúlku, Elnu Hilfling-
Olesen. Sú kynning olli straum-
hvörfum í lífi þeirra Bjarna og
Elnu. Þau gengu í hjónaband árið
1930.
Að fá Elnu fyrir lífsförunaut
var mikið heillaspor fyrir Bjarna.
Elna reyndist ekki aðeins fram-
úrskarandi húsmóðir heldur perla
af manni, hugljúf og hógvær.
Nú lá leiðin til baka til Islands.
Þau Bjarni og Elna eignuðust
heimili í Reykjavík og síðar sitt
eigið hús við Egilsgötu.
Bjarni var nú vel undir það bú-
inn að takast á við störfin í við-
skiptalífinu. Hann hóf fyrst störf
hjá heildversluninni Nathan og
Olsen en síðar stofnaði hann
heildverslunina Eddu með Karli
Þorsteins. Það fyrirtæki sérhæfði
sig í innflutningi á vefnaðarvör-
um.
Um þetta leyti hafði heims-
kreppan teygt arma sína til ís-
lands. Erlend viðskipti voru erfið.
Með óvenjulegum dugnaði tókst
Bjarna og samstarfsmönnum hans
í Eddu að byggja upp myndarleg
viðskipti á þeirra tíma mæli-
kvarða.
Þegar heimsstyrjöldin síðari
skall á 1939 varð erfiðara um vik
með erlend viðskipti. Markaðir
lokuðust á meginlandi Evrópu og
viðskiptin beinast til Bretlands og
Bandaríkjanna.
Árið 1944 var ákveðið af ís-
lenskum stjórnvöldum að sett yrði
á stofn í Bandaríkjunum samband
um kaup á vefnaðarvörum fyrir
íslenska innflytjendur. Bjarni
Guðjónsson var valinn í hóp
þriggja manna, sem veita skyldu
forstöðu vefnaðarvöruinnkaupa-
skrifstofu í New York. Þau Elna
og Bjarni fluttu til New York 1944.
Með í förinni var dóttirin Björg á
5. ári. Urðu nú aftur þáttaskil í lífi
Bjarna og Elnu. Fjölskyldan kom
sér vel fyrir í Forest Hills-hverfi í
New York.
Fljótlega eftir að stríðinu lauk
1945 var vefnaðarvöruinnkaupa-
skrifstofan lögð niður. Elna og
Bjarni tóku þá ákvörðun að dvelja
áfram í Bandaríkjunum. Stofnaði
Bjarni fyrirtæki með Bandaríkja-
manni sem seldi vélar frá Evrópu
fyrir vefnaðarverksmiðjur.
Á næstu árum lagði Bjarni hart
að sér við störf í hinu nýja fyrir-
tæki. Hann ferðaðist mikið um
Bandaríkin og dugnaður hans
tryggði það, að hann gat séð fjöl-
skyldu sinni farborða. Flutt var í
nýtt húsnæði lengra úti á Long
Island í New York og síðár flutti
fjölskyldan til Greenville í Suður-
Karólínu.
Björg var þá orðin gjafvaxta
mær, hún hafði dvalið um tíma á
íslandi við nám og kynnst ungum
manni, Kristjáni E. Þórðarsyni.
Brúðkaup þeirra Bjargar var
haldið í Reykjavík. Síðan komu
börnin til sögunnar, Bjarni fædd-
ur 1963 og Elna fædd 1965.
Það fer vart á milli mála að fjöl-
skylda Bjargar átti mestan þátt í
því að aftur verða þáttaskil í lífi
Elnu og Bjarna. Þau fluttu til ís-
lands 1965 og eignuðust heimili í
Hátúni 4 þar sem þau hafa búið
síðan.
Eftir að hafa flutt til íslands
ferðuðust Elna og Bjarni mikið til
útlanda, bæði Evrópu og Banda-
ríkjanna. Veit ég að Elna á góðar
endurminningar frá þessum ferð-
um.
En aldurinn færðist yfir og
fyrir tveim árum varð Bjarni að
gangast undir mikla læknisað-
gerð. Sjúkralegan varð Bjarna erf-
ið. Lundafar hans var slíkt, að
hann þoldi illa að geta ekki gengið
heill til skógar. Strengir höfðu
brostið í brjósti hans. Karl-
mennskan hafði orðið að lúta í
lægra haldi fyrir aldri og heilsu-
bresti.
Síðasti spölurinn á lífsleið
Bjarna var erfiður, bæði fyrir
hann sjálfan og líka Elnu, sem
ekki var heil heilsu. Hún reyndi þó
eftir mætti að veita hjálp við erf-
iðar aðstæður. Ástæða er til að
minnast sérstaklega með þakklæti
Helgu Jónsson, nágrannkonu
þeirra, fyrir mikilsverða hjálp.
Nú er vinur okkar Bjarni allur.
Merkilegu lífi er lokið. Eftir
standa minningarnar. Við minn-
umst með þakklæti vináttu hans
og margra ánægjulegra samveru-
stunda. Flestar minningarnar á
Elna. í því safni munu finnast
margar geislandi perlur. Megi þær
verma hug hennar og hjarta á
komandi árum.
Ég flyt Elnu, Björgu, Kristjáni
og barnabðrnunum innilega sam-
úð. Megi góðar minningar um lát-
inn vin gefa ykkur styrk.
Blessuð sé minning Bjarna Guð-
jónssonar.
Erlendur Einarsson
Karitas K. Berg-
mann — Minning
Fædd 14. október 1913
Dáin 19. aprfl 1985
Þeim fækkar óðum leikfélögun-
um úr Keflavík á þriðja áratugn-
um. Það var fyrir tíma hand- og
fótboltaleikja og ekki voru diskó-
tek. Varla að til væri grammó-
fónn.
Þá fór maður gjarnan niður á
bryggju og veiddi ufsa og kola í
köttinn. Þegar lengra leið var not-
ast við eina harmonikku er farið
var að dansa.
Við Kaja vorum fermingarsyst-
, ur og höfðum áður verið mikið
saman við störf og leik. Hún pass-
aði systkini sín, en ég var svo
heppin að fá að passa 5 frændur
•j^mína, svo við áttum alltaf samleið.
Mikið öfundaði ég hana af systr-
um hennar, Ingu og Köllu, sem
voru svo fallegar og hárprúðar. Ég
átti aldrei systur. Enn héldum við
áfram að fylgjast að, við giftum
okkur um sama leyti og fengum
báðar strákana, sem við endilega
vildum og það hefur enzt.
Líka eignuðumst við dætur
okkur um sama leyti og alltaf var
nóg um að tala þegar við hittumst.
Nú áttum við ekki lengur heima í
sama byggðarlagi, svo smáfjar-
lægðumst við meira en skyldi í ein
16 ár. Enn fylgdumst við aftur að
þegar Kaja eignaðist Mörtu sína
og ég dótturdóttur, sem ég fékk að
mala upp, aftur fórum við að hittast
og það var skrafað og hlegið eins
og við hefðum aldrei skilið. Kaja
var trygglynd og sannur vinur
vina sinna, en hún var aldrei
mannblendin. Hún var mikil
heimsmanneskja, fór lítið útaf
heimilinu en las einhver ósköp af
allskyns bókum, hún var alæta á
lestrarefni.
Á tímabili fóru þau hjón marg-
ar utanlandsreisur og mikið naut
hún þeirra ferðalaga með góðum
vinum.
Þau Kaja og Hreggviður fluttu
til Reykjavíkur á seinni árum, sem
urðu þeim að mörgu leyti erfið.
Hreggviður missti heilsuna og
þurfti mikla umönnun, sem Kaja
veitti honum með alúð. Hann lézt
á heimili þeirra 22. desember 1978.
Kaja var búin að vera heilsulítil
árum saman. Eftir að hún varð ein
dvaldi hún oft á Vífilsstöðum og
mátti komp. þangað hvenær sem
hún þurfti með.
Hún fluttist aftur til Keflavíkur
þar sem dætur hennar, þær Guð-
laug og María, eru búsettar, en
Marta giftist til Hollands og þang-
að fór Kaja í heimsókn þegar
heilsan leyfði. Mér er í minni hvað
það gladdi mig þegar hún hringdi
til mín frá Hollandi á 70 ára af-
mælisdegi mínum, ég held það
hafi verið ein besta afmælisgjöfin,
þó margar væru góðar.
Með þakklæti fyrir vinskapinn
kveð ég Kaju og óska að henni
verði að trú sinni.
Innilegar samúðarkveðjur til
dætra, tengdasona, barnabarna og
systkina.
Anna í Breiðagerði
Ég vil með nokkrum orðum
minnast vinkonu minnar, Kaju, en
svo var Karitas nefnd af vinum
sínum. Hún fæddist hér í Keflavik
14. október 1913. Foreldrar hennar
voru Karl Guðmundsson sjómaður
og María Magnúsdóttir. Þau eign-
uðust alls 8 börn.
Árið 1934 giftist Kaja Hreggviði
Bergmann. Hann var sonur Guð-
laugar Bergsteinsdóttur og Stef-
áns Bergmann. Þau bjuggr hér í
Keflavík. Karitas og Hreggviður
eignuðust 3 dætur, Guðlaugu,
Maríu og Mörtu Guðlaug og
María búa hér í Keflavík en Marta
er gift hollenskum manni og býr í
Hollandi.
Kynni okkar Kaju hófust er
Huxley, maðurinn minn, tók við
forstjórastöðu fyrirtækisins
Keflavík hf og við fluttumst
hingað suður. Seinna gerðist
Hreggviður meðeigandi að Kefla-
vík hf. og síðar forstjóri þess, en
Huxley gerðist forstjóri Fisk-
iðjunnar sf. hér í Keflavík. Við
þetta sköpuðust náin tengsl milli
fjölskyldna okkar. Seinna byggð-
um við bæði hús, sem skammt var
á milli. Lá leið mín því oft til
Kaju, er ég átti leið fram hjá og
röbbuðum við þá margt saman.
Kaja var ákaflega dul og hlé-
dræg, svo oft fannst. manni það
um of, en þeir sem hún batt vin-
áttu við, áttu í henni traustan og
tryggan vin og gagnkvæman trún-
að.
Kaja var mjög myndarleg hús-
móðir og handavinnukona góð.
Hún átti fallegf, heimili, lengstum
hér í Keflavík, en seinna fluttust
þau hjónin til Reykjavíkur og
bjuggu þar í nokkur ár. Flutning-
urinn til Reykjavíkur skapaðist
aðallega af því að Hreggviður
hugðist draga sig í hlé frá störfum
því heilsu hans fór hrakandi. Nú
ætlaði hann að eiga róleg ár og
seldi því hlut sinn í Keflavík hf.
Því miður urðu árin ekki mörg, því
heilsu hans hrakaði stöðugt. Hann
lést 22. desember 1978.
Heilsa Kaju hafði aldrei verið
góð, því hún fékk berkla á unga
aldri og lá um skeið á Vífilsstöð-
um. Heislusleysi Hreggviðs fékk
mjög á hana, eins og gefur að
skilja, en hún hjúkraði honum af
stakri kostgæfni, þó hennar kraft-
ar væru takmarkaðir.
Eftir lát manns síns fluttist
Kaja aftur til Keflavíkur og bjó
sér fallegt heimili að Háteigi 14.
Heilsu hennar fór nú hrakandi og
og dvaldi hún meira og minna á
sjúkrahúsum hin síðari ár
Kaja hafði mjög gaman af lestri
góðra bóka og átti mikið af þeim.
til að stytta sér stundir við. Eins
og fyrr sagði var Kaja ákaflega
dul kona og flíkaði lítt tilfinning-
um sínum, en hún var greind og
mjög hugsandi um lífið og tilver-
una í heild og framhald lífsins.
Hún var gædd dulrænum hæfi-
leikum og varð áskynja ýmislegs,
sem fáum var opið.
Það er gangur lífsins að maður
sér á bak vinum sinum Þó heilsa
Kaju hafi verið tæp undanfarið,
bjóst ég ekki við svo snöggri burt-
för hennar. Ég veit að Kaja vin-
kona mín á góða heimvon og ég bið
henni blessunar í nýjum heim-
kynnum, um leið og ég þakka
henni öll góð kynni.
Samúðarkveðjur sendum við
hjónin dætrunum og öllum öðrum
ástvinum.
Vilborg Ámundadóttir
+
Eiginmaður minn,
BJÖRN JÓNSSON,
f.v alþingismaöur frá Akureyri,
Leifsgötu 20,
Reykjavík,
er látinn.
Þórgunnur Sveinsdóttir.
Innilegt þakklæti til allra þeirra er sýndu okkur samúö og hlýhug
viö andlát og útför eiginmanns míns,
ÚLFARS KRISTJÓNSSONAR
og sonar,
JÓHANNS ÓTTARS,
Sandholti 44,
Ólafsvlk.
Sérstakar þakkir færum við félögum í björgunar- og slysavarnar-
deildunum, svo og öllum öörum er lagt hafa liö fyrir mikiö og fórn-
fúst starf. Guö blessi ykkur öll.
Fyrir hönd aöstandenda,
Alda Jóhannesdóttir.
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLt skal vakin á því, aó
afmælis og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara Þannig verður
grein sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, af berast í síðasta lagi
fyrir hadeg a mánudag og hlið-
stætt mec greínar aðra daga. f
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaösins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
Legsteinar
granít — marmari
Optð alto daga, ^ J
•CnnCg hvMd Unnarbraut 19, 8att|arnarnaal,
• aimac 620909 09 72919.
Jarðarfarar-
skreytingar
Kistuskreytingar, krans-
ar, krossar.
Græna höndin
Gróðrarstöö viö Hagkaup,
sími 82895.