Morgunblaðið - 06.06.1985, Qupperneq 25

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. JÚNl 1985
25
Opið bréf til
þingmanna
eftir Sigurð
Garðarsson
Vogmn, 29. maí.
Kæri þingmaður.
Ég veit að þú hefur óskaplega
mikið að gera þessa dagana. Þú
ert að hugsa um bjórinn og út-
varpið og svo að leysa vanda hús-
byggjenda, en ættir að vera kom-
inn í sumarfrí.
Þetta með söluskattinn er alveg
tilvalið, eitt lítið prósent í viðbót
er ekkert mál og þú hlýtur að
finna einhvern flöt á stóreigna-
skattinum út á þennan spýtukofa
sem ég er nýbúinn að byggja. Ég á
líka hlut í útgerðar- og
fiskvinnslufyrirtæki og það mun-
ar engu þó þú bætir nokkrum
krónum við út á það, þeir hjá
Þjóðhagsstofnun hljóta að geta
fundið einhver stóreignaskatt-
skyld verðmæti þar, ef þeir gá vel.
Mitt mál er svo lítilfjörlegt í
samanburði við fyrrnefnd atriði,
að ég veit ekki, hvort þú hefur
tíma til að sinna því.
Þannig er að við félagarnir í
„grátkórnum" erum stöðugt að
týna tölunni og nú er svo komið að
þetta er varla meira en tylft eftir.
Og okkur fer fækkandi. Við höfum
reyndar ekkert grátið opinberlega
núna í langan tíma enda bara gert
grín að okkur ef við troðum upp.
Við höfum samt sem áður grátið
fyrir þig á einkafundum undan-
farið, og þú tekið því vel að okkur
virðist. Þess vegna héldum við að
þér stæði ekki á sama um okkur.
Hvað um það, mig langaði til að
minnast á nokkur af þeim atriðum
sem valda þessari fækkun í hópn-
um ef vera mætti að þú vissir ekki
af þeim.
Einn þáttur í starfsemi okkar er
innflutningur ýmissa gjaldmiðla.
Þeir helstu eru dollarar og pund.
Af einhverri ástæðu sem við eig-
um bágt með að sætta okkur við
erum við skyldaðir til að selja
þessa innfluttu vöru á fyrirfram
föstu verði til Seðlabankans. Þetta
er eins og að skylda alla bflainn-
flytjendur til að selja þá til Inn-
kaupastofnunar ríkisins á föstu
krónuverði, eða að skikka náms-
menn sem læra erlendis til að
skila prófskírteinum sínum til há-
skólans og fá í staðinn kaup-
greiðslur í samræmi við launa-
töflu ASÍ. Eins og þú sérð þegar
við berum þessi atriði saman eru
þau öll fáranleg. Eða hvað finnst
þér?
f beinu framhaldi af ofan-
greindu er eðlilegt að víkja að arð-
seminni. Auðvitað er krónan arð-
samasti gjaldmiðiliinn. Það er
eðlilegt í ekki nema 10 til 30 pró-
sent verðbólgu. Þeir sem eiga
krónur, bílasölu, innflutt hugvit
eða hvað annað en fiskbirgðir og
búnað til veiða og vinnslu á fiski
verða náttúrlega að fá arð af eign-
um sínum og striti. Við skussarnir
sem safnað höfðum skuldum og
skreið undanfarin ár höfum auð-
vitað ekkert við hann að gera,
okkur er trúandi til að eyða hon-
um í einhverja bölvaða vitleysu
eins og viðhald fiskiskipa eða
vinnslustöðva. Sumum væri jafn-
vel trúandi til að borga niður
skuldirnar. Nei, eftir því sem ég
hugsa meira um það sé ég að við
þurfum engan arð. Ég ætlaði að
fara að biðja þig að kíkja á þessi
arðsemismá) okkar, en við skulum
sleppa því. Bankarnir, heildsal-
amir og húsbyggjendur ásamt öll-
um hinum verða að fá sitt. f versta
falli borðum við félagarnir skreið-
ina til að halda lífi og þeir fá
skuldirnar í hausinn, sem hafa
verið svo vitlausir að lána okkur.
Þriðja málið sem ég vildi minn-
ast á er vinnuaflið. Þessi atvinnu-
tækifæri sem nú bjóðast eru
hreint frábær. Þeir segja að á
Keflavíkurflugvelli séu ráðnir 2 til
3 í hvert laust starf. Að komast að
hjá banka eða ríki og bæ er gull-
trygging. Kaupið er reyndar lítið,
en samanborið við vinnuframlag
er þetta fínt. Toppurinn er svo að
komast á atvinnuleysisskrá.
Hugsaðu þér. Sama kaup og í fisk-
inum fyrir ekki neitt.
Við í grátkórnum héldum alltaf
að gera þyrfti meira en mæta á
vinnustað til að fá kaup. Við höf-
um verið að mæla bæði tímann
sem fólkið er við vinnu, og líka
magn afurða, sem það skilar á
þessum mælda tíma, og síðan
borgað því bónus í samræmi við
það. Þetta er ekkert annað en
fyrirhöfn, bæði hjá okkur og fólk-
inu. Við erum núna búnir að skoða
tuttugu ára tímabil þar sem
starfsfólkið okkar hefur bætt nýt-
ingu og verðmæti afurðanna um
mörg hundruð prósent. Og af ein-
hverjum óskiljanlegum ástæðum
eru hvorki við né starfsfólk okkar
betur sett í dag en fyrir tuttugu
Sigurður Garðarsson
árum. Við getum vel samþykkt
kveðskapinn hans Bubba Morth-
ens í fsbjarnarblúsinum hans.
„A skrifstofuniii arArcninpnn situr og hler
þrí línuritid sýnir nA afkostin eru meiri í dag en i
gær
þúsund þorskar í færibandi þokast nær.“
„Fiskvinnslugrýlan" sem krökk-
um á skólaaldri er hótað með, ef
þau eru löt við lærdóminn, er
raunveruleg. Áhyggjur mínar eru
meðal annars vegna hennar.
Ef þú vildir nú vera svo vænn að
hugleiða þetta augnablik. Al-
mennt halda nefnilega félagar
mínir, að þessi vandamál eigi ræt-
„Ef þú vildir nú vera
svo vænn og hugleiða
þetta augnablik. Al-
mennt halda nefnilega
félagar mínir að þessi
vandamál eigi rætur sín-
ar aö rekja til aðgeröa
starfsbræðra þinna
þarna á Alþingi og ef
svo er ekki, þá þætti
mér miður, ef þið væruð
hafðir fyrir rangri sök.“
ur sínar að rekja til aðgerða
starfsbræðra þinna þama á Al-
þingi, og ef svo er ekki þætti mér
miður ef þið væruð hafðir fyrir
rangri sök.
Ég hef tekið eftir einu sem kom
út úr einhverri skoðanakönnun
um daginn. Fólk heldur, að við lif-
um að meginhluta á sjávarútvegi.
Þú og ég vitum að þessi sjávarút-
vegur skiptir engu máli. Það eru
erlendu lánin og skattarnir sem
skipta máli. Og innflutningurinn.
Ekki megum við gleyma honum.
Ég skil reyndar ekkert í þessari
niðurstöðu því við þekkjum báðir
marga, sérstaklega úr Reykjavík,
sem einmitt hafa lifibrauð af lán-
unum, sköttunum og innflutn-
ingnum. Fólk á að vita betur. Þeir
hafa líklega ekki spurt rétt fólk.
Jæja, nú er mál að linni. Þú
þarft að nota alla þína orku í að
berjast við framsókn, íhaldið,
kratana, kommana, kvensurnar og
bandalagsstrákana þarna í saln-
um við Austurvöll. Þetta eru nú
meiri þverhausarnir að sjá ekki
hvílík þjóðarnauðsyn er að fá
bjórinn og frjálst útvarp. Ég sam-
þykki eins og fyrr segir þessa
lausn á málefnum húsbyggjenda.
Við lifum nú einu sinni á sköttum.
Þú getur líka bent þeim á að taka
bara erlent lán, ef skattarnir duga
ekki.
Að lokum langar mig að þakka
þér fyrir athyglina og fyrir að
vera góður hlustandi þegar við í
grátkórnum höfum sungið fyrir
þig. Skilaðu kveðju.
Þinn einlægur
Siggi Garðars
P.S. Eins og þú veist, þá er byrjað
að draga dilkana i sláturhúsið
hérna suður með sjó. Hver veit
nema ég verði næsta fórnarlamb í
sláturtíð uppboðshaldaranna. Ég
mun reyndar berjast hart fyrir
sæti mínu í kórnum og veit að ég á
hauk i horni þar sem þú ert.
Höfuadur er framkvæmdastjóri
bjí Vogum bf. í Vogum.