Morgunblaðið - 06.06.1985, Side 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ1985
mmm
„ pu $efb i/olííol ab Láka mig borga.
•ftyrir priggjtX'm\nulna. kennslu. "
Mótmælum ríkis-
styrkjum Norðmanna
D.K. skrifar:
Vinir mínir, Norðmenn, reyna
af veikum mætti að útskýra nauð-
syn mikilla ríkisstyrkja til sjávar-
útvegs þeirra. Ottar nokkur Brox
fær birta grein um þetta efni í
Mbl. nýverið. Brox segir: „Fisk-
veiðar eru ekki framleiðsla í sama
skilningi og iðnframleiðslan." Þær
eru það að vísu ekki, en það er
aðeins hártogun, því ekki skiptir
máli á hvaða stigi styrkirnir eru
greiddir. Meginmáli skiptir, að
fiskurinn er samkeppnisfær á
heimsmarkaðnum. Enda viður-
kennir Brox þetta síðar, er hann
segir: „Ríkisstyrkir til sjávarút-
vegsins færa Norðmönnum ekki
ódýrara hráefni." Síðan fáum við
ráðleggingar: „íslendingar verða
því að leita heima fyrir hjá sér að
lausn á þeim vanda, sem þeir eiga
við að etja í sjávarútvegi ...
Norðmenn gefa starfsbræðrum
sínum á (slandi ekkert eftir. Þjóð-
irnar ráða yfir mjög svipaðri
þekkingu og tækjabúnaði."
Eftir þessar yfirlýsingar stend-
ur fátt eftir af rökum Norðmanna
um að þeir þurfi að styrkja fisk-
veiðar og -vinnslu sína vegna
„byggðastefnu". Brox vitnar í um-
mæli Willochs forsætisráðherra,
að Norðmenn gætu stutt mál sitt
með haldbærum rökum.
Því gera þeir það ekki? íslenskir
ráðamenn verða að halda áfram
að mótmæla þessari stefnu Norð-
manna ekki síður en Kanada-
manna.
Frændur okkar hafa ódýrt
eldsneyti á fiskiskip sín. Ekki höf-
um við olíugróða upp á að hlaupa.
Þess vegna leitum við að lausn
þessa vanda. En Norðmenn leita
ekki.
ást er ...
mynd af henni.
TM Rea. U.S. Pat. Ofl —all rights reserved
«1985 Los Angeles Times Syndicate

Mér virðist mikill uppgröftur fram-
undan hér á þessum stað?
stakk að vísu af með konuna mína,
en ég skuldaði honum tæplega
hálfa milljón kr.!
HÖGNI HREKKVÍSI

Ö1 er
annar
maður
Rúnar Guðbjartsson skrifar:
Kæri Velvakandi:
Það var sárt fyrir mig að horfa
á útsendingu sjónvarpsins af
harmleiknum í Brússel, sérstak-
lega þar sem Bretar hafa verið
mín uppáhaldsþjóð í gegnum árin.
Ég hef farið á knattspyrnukapp-
leiki í Bretlandi og verið vitni að
hinni miklu bjórdrykkju meðal
áhorfenda.
Orsakir þessa harmleiks eru
ábyggilega margar, en ég trúi því
að alkóhólið hafi verið dropinn,
sem fyllti mælinn. Ég hugga mig
við það að öl er ekki innri maður
— öl er annar maður. Þetta ölæði
sumra áhorfenda á leikvanginum í
Brússel hefur styrkt þá skoðun
mína að ekki eigi að leyfa áfengt
öl á íslandi.
Er ekki í hópi
framhyggjumanna
llannes H. Gissurarson skrifar:
Kæri Velvakandi:
í Mbl. 18. apríl 1985 birtist grein
eftir ungan og ákafan mennta-
mann, Stefán Snævarr, þar sem að
mér er vikið nokkrum orðum.
Stefán virðist halda, ef marka má
orð hans, að ég sé í hópi „pósitív-
ista“ eða framhyggjumanna í
heimspeki. Svo er ekki. Ég er sam-
mála Stefáni (og þeim Max Weber
og Karli Popper, sem hann vitnar
til) um það, að krafan um „stað-
reyndir og ekkert nema stað-
reyndir" stenst ekki röklega. Ég
hef aldrei talið mig pósitívista: við
verðum að hafa í huga einhverja
kenningu, sem segir okkur hvaða
staðreyndir skipti máli og hvernig
eigi að „raða“ þeim, ef svo má til
orða taka. Hitt er annað mál að ég
sé ekki að þetta réttlæti að skipt
sé í skólum á kynningu á menn-
ingararfi okkar, sögu og bók-
menntum, og hinum hræðilegu
gervivísindum sem kalla sig „fé-
lagsfræði" og „sálfræði" og nú eru
í tísku.
Eina ritið, sem komið hefur út á
íslensku og verið kennt við pósitív-
isma, svo að ég viti, er „Tilraun
um manninn" eftir Þorstein
Gylfason, en fyrri hluti þeirrar
bókar er eins konar pósitívísk
endursögn á kenningum Poppers
að viðbættum nokkrum fimm-
aurabröndurum og útúrsnúning-
um. (Seinni hlutinn var síðan
endursögn á kenningum Gilbert
Ryle, sýndist mér, þegar ég las
bókina en nokkur ár eru siðan.) Ef
Stefán Snævarr hyggst hefja rit-
deilur við íslenska pósitívista, ætti
hann því að snúa sér að Þorsteini
Gylfasyni. Mér sýnist á öllu, að
þeir Stefán og Þorsteinn séu verð-
ugir andstæðingar hvor annars.
Þessir hringdu . .
Miðaverðið
hærra en
auglýsingin
segir
l*órey Jóhannsdóttir hringdi:
„í Mbl. 11. maí sl. var birt
auglýsing um að verið væri að
sýna myndina Hvíta máva.
Miðaverðið var auglýst 190 krón-
ur. Sama daginn fórum við í
Regnbogann og sjáum þessa
mynd, en þá kostar miðinn 250
krónur. Ég vil því gera fyrir-
spurn til ábyrgra aðila hvernig
þetta sé hægt. Auglýsingin sagði
190 krónur en kvikmyndahúsið
heimtaði 250 krónur. Það munar
þarna 60 krónum á miðanum.
Éinnig stendur á miðanum sem
við fengum „alls 110 krónur" en
ég hef ekki hugmynd um hvaðan
sú upphæð kemur.
Hvítir mávar
10. •ýningarvlka
NA aýnd fe
Regnboganum Reykjavfc
Dalvtkurtoéói DaMk
Egrtatooö NorMlröi. og á ruMtunnl á EgHaatööum,
EakNlrM. RayövflrOI. FáskrúöaflrOI og Vopnaflrdl
Sann ter sýnlngum aó fnkka i Raykjavfc an f)ága á lands-
byggölnnl
Mímíó *kkl mt þMsari aimtöku mynd.