Morgunblaðið - 28.06.1986, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDÁgUR 28. JÚNÍ1986
Meiri kraft á.
HÖGNI HREKKVlSI
Áster...

... að skyggnast
saman inn í framtíð-
ina og lesa stjömu-
spána.
TM Rag. U.S. Pat. Ott.—atl rights reserved
® 1983LOS Angeles Times Syndicate
Nei við höfum ekki al-
fræðibækur. En hvað vill
prófessorinn fá að vita?
Við erum ábyrg fyrir
okkar eigin lífi
Til Velvakanda.
Undanfamar vikur hafa
skemmtistaðir borgarinnar verið
með atriði eins og leðjuslag og
fatafellusýningar á kvölddagskrá
sinni. Hópur sem nefnist Pan-
hópurinn hefur einnig verið með
ósiðlegar sýningar í gangi. Auglýs-
ingar frá viðkomandi skemmtistöð-
um í dagblöðum hafa gert grein
fýrir því sem fram fer. Þessum
auglýsingum fylgdu myndir sem
voru og eru ósiðlegar og brutu í
bága við mína siðferðisvitund,
myndir sem ekki ættu að sjást í
blöðum fremur en annað efni sem
ber vott um óeðli eða annað slíkt.
Morgunblaðinu vil ég þakka fyrir
að hafa stöðvað birtingu þessara
mynda með viðkomandi auglýsing-
um.
Landsmenn. Við þurfum að
staldra við, hugsa og sjá. Okkar líf
er ekki til þess að við fyllum það
af slíkum hlutum sem eyðileggja
líkama, sál og anda. Til þess erum
við á þessari jörðu að við lifum
heilbrigðu lífí. Og nú segir kannski
einhven Annar afturhaldsseggur
eða siðapostuli. Þú fávísi maður -
Eyfirðingar
athugið
Athygli Eyfirðinga, skal vakin
á því, að ritstjómarskrifstofa
Morgunblaðsins, Hafnarstræti 85,
Akureyri, tekur við bréfum og
fyrirspumum i Velvakanda.
veist þú ekki að það sem þú sáir
það muntu uppskera. Það sem þú
framkvæmir í hugsun, það verður
hluti af sjálfum þér. Þinn innri
maður verður að nærast á réttum
hlutum, ekki þvi að stela og eyði-
leggja. Til era náttúraleg lögmál
og til era andleg lögmál. Það er
t.d. lögmál að ef við önnumst Iíkama
okkar ekki rétt með því að velja
rétta fæðu, eðlilega hreyfingu
o.s.frv. þá veslast hann upp. Eins
er farið okkar andlega lífi. Okkar
innri maður þarf að nærast líka.
í Iok maí vora umræður í Kast-
ljósi um Pan-hópinn og fl. í svipuð-
um dúr. Þar vora hinar og þessar
hliðar þessa máls ræddar. Einnig
vora sýndar nokkrar svipmyndir
frá þessum sýningum. Allt var þetta
ungt fólk sem sýndi og leiðinlegt
var að sjá þessa hluti eins og þeir
era. Vegna þess að þetta unga fólk
á völ á dýrmætum hlutum og á
þess kost að lifa heilbrigðu lífi sem
heilsteyptar og dýrmætar persónur.
Og nú tala ég bæði um þá sem era
áhorfendur og þátttakendur á sýn-
ingum sem þessum. Sjálfur er ég
ungur maður og það hryggir mig
að sjá slíkt meðal ungs fólks.
Við eram ábyrg fyrir okkar eigin
lífi frammi fyrir Guði og frammi
fyrir mönnum. Við getum valið að
leggja þann grann sem hver maður
ætti að leggja í Iffi sínu til að dafna
og þroskast og til þess að lifa heil-
brigðu lífi sem lifandi Guð hefur
gefið honum. Guð hefur gefið okkur
lögmál lífsins til að breyta eftir, og
það er kærleikur. Hver vill ekki það
besta fyrir sitt eigið líf? Hver sækist
ekki eftir því að vegna vel í lífinu?
Læram að sá rétt, þannig að við
uppskeram góða ávexti og séum
tilbúin að sýna þá og gefa hveijum
sem er, óhrædd og ófeimin. Við
teljum okkur kristna þjóð og þar
af leiðandi ættum við að bera vitni
um það í lífi okkar að Jesú Kristur
er lifandi Guð. Að Drottinn lifír í
dag, sá sem var tilbúinn að deyja
fyrir þig og mig til þess að við
mættum lifa. Sá sem elskar okkur
og er tilbúinn að mæta þörfum
okkar dag eftir dag. Þetta er kær-
leikur Krists til okkar. Hvera marg-
ir lifa í þessum sannleika í dag?
Svari hver fyrir sig. Við beram sjálf
ábyrgð á því hvað við látum ná
tökum á hug okkar og koma inn í
líf okkar. Hver þráir ekki líf sem
er fullt af kærleik, gleði og frið?
Sönnum frið. Varanlega hluti.
í Kastljósi var rætt um afleiðing-
ar þessara ósiðlegu sýninga — af-
leiðinga sem snerta einstaklingin á
margvíslegan hátt. Rangar gerðir
skapa gerandanum alltaf óöryggi,
samviskubit, sektarkennd — hluti
sem fjötra okkur og hindra. Þeir
eyðileggja og leiða til fordæmingar,
og að lokum leiða þeir af sér andleg-
an dauða, vegna þess að þá þeklg'-
um við okkur ekki sjálf og lifum
ekki eins og við eigum að gera í
Jesú Kristi.
Við eram hreykin af landi okkar
og náttúrafegurð þess, og vafalaust
dást margir útlendingar að íslandi.
En það sem laðar fólk að þjóðum
er þó fyrst og fremst hin óforgengi-
lega fegurð hjartans hjá einstakl-
ingunum er landið byggja. Látum
það einkenna þjóð okkar um alla
framtíð.
Hákon G. Möller
Víkveiji skrifar
að er alltof sjaldgæft að les-
endur taki sig til og sendi Vík-
veija bréf, þótt granni hans Velvak:
andi fái hins vegar nóg af þeim. í
gær barst Víkveija hins vegar
svohljóðandi bréf frá Þorbjörgu K.
Jónsdóttur, hjá markaðssviði Iðnað-
arbankans: „Kæri Víkveiji: Ifyrir
nokkra var til umfjöllunar hjá þér
fyrirkomulag afgreiðslu í bönkum
hér á landi og fundust okkur það
orð í tíma töluð. Starfsfólk Iðnaðar-
bankans tekur fullkomlega undir
það sem þar kemur fram um tíðkan-
lega afgreiðsluhætti hérlendis. Nú
hefur Iðnaðarbankinn gert tilraun
til að bæta úr þessu. Síðastliðinn
mánudagsmorgun, 23. júní, hóf
Iðnaðarbankinn tilraun til að skapa
biðraðamenningu í útibúi sínu í
Lækjargötu. Nú bíða viðskiptavinir
okkar í skipulegri röð í ákveðinni
flarlægð frá gjaldkera og einungis
einn kemst að hjá gjaldkera í senn.
Að gefiiu tilefni vill Iðnaðarbankinn
bjóða Víkverja velkominn í útibú
sitt í Lækjargötu til að reyna hið
nýja afgreiðslufyrirkomulag."
Með þessu bréfi fylgir ljósrit af
öðra bréfi, sem bankanum hafði
borizt frá viðskiptavini sinum en
þar segir. „Einu sinni enn er Iðnað-
arbankinn fyrstur með framfarir.
Þvílikur munur að geta gert sín
viðskipti við gjaldkera án þess að
hafa fólk hreinlega hangandi á sér
um leið. Til hamingju." Eins og sjá
má af þessu er allt í lukkunnar
velstandi hjá þeim í Iðnaðarbankan-
um í Lækjargötu. Víkveiji mun hins
vegar taka það til athugunar, eftir
því sem efni og aðstæður leyfa,
hvort hann þiggur þetta góða boð!
XXX
Kvöldstund nú í vikunni sat Vík-
veiji og ræddi m.a. við unga
stúlku sem býr í sjávarplássi á
landsbyggðinni. Það sem vakti sér-
staka athygli í frásögn hennar var
að atvinna væri feykilega mikil og
þá ekki síður, að fasteignaverð á
staðnum hefði stórhækkað á
skömmum tíma svo og húsaleiga.
Þessi orð vöktu athygli vegna þess,
að nokkur síðustu ár hefur verið
dauft yfir atvinnulífi á landsbyggð-
inni og víða hefur fasteignaverð
beinlínis hranið. Ekki er ólíklegt,
að þessi frásögn sé til marks um
að hér sé að verða breyting á. Það
er segin saga, að um leið og lifnar
jrfir sjávarútveginum gjörbreytist
hagur fólksins í landinu.
Fyrir skömmu hafði Víkveiji
spumir af því, að athafnasamur
útgerðarmaður og fiskverkandi,
sem nokkur síðustu ár hefur lent í
miklum erfiðleikum með atvinnu-
rekstur sinn, hefði snúið dæminu
við á örskönmmum tíma og væri
það nánast allt vegna þess, að
loðnuveiðar og vinnsla á hans veg-
um hefði gengið afburða vel. Þetta
sýnir okkur að þrátt fyrir allt tal
um að auka íjölbreytni atvinnulífs-
ins er það enn sem fyrr sjávarútveg-
urinn, sem ræður úrslitum. Sjálf-
sagt verður svo um langa framtíð.
Engu að síður hafa aðrar at-
vinnugreinar vaxandi þýðingu.
Svo er t.d. um móttöku erlendra
ferðamanna. Einn viðmælenda Vík-
veija sagði frá því á dögunum, að
í byijun júlí þyrfti hann að taka á
móti rúmlega eitt hundrað manna
hóp frá Ítalíu, sem hér ætti leið um
og aftur f september. Það kom í
Ijós, að ómögulegt reyndist að fá
hótelherbergi fyrir þetta fólk í
Reykjavík, hvorki í júlí né septem-
ber. Lausnin var sú, að fá gistingu
fyrir fólkið á hinu nýja hóteli í
Hveragerði. Svipaða sögu heyrði
Víkveiji af ástandi á hótelum í
Reykjavík í maímánuði. Þetta er
auðvitað í aðra röndina mjög
ánægjulegt, um leið og það getur
skapað mikil vandamál, ef ekki er
hægt að fínna hótelherbergi t.d.
fyrir kaupsýslumenn, sem hingað
koma í viðskiptaerindum. En nú
virðist töluvert líf í hótelbyggingum
í höfuðborginni, þannig að vafa-
laust er þetta aðeins tímabundið
ástand.
xxx
Víkveiji biður lesendur sína
velvirðingar á því að dálkar
víxiuðust á þessum stað í gær. Þrátt
fyrir markvisst starf að því að bæta
gæði Morgunblaðsins verða mistök
alltaf við og við. En vonandi hafa
lesendur áttað sig á því, að eftir
lestur fyrsta dálks þurfti að fara
yfir í þriðja dálk og svo annan dálk
til þess að fá samhengi í hugleiðing-
ar gærdagsins!