Morgunblaðið - 28.10.1986, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. OKTÓBER 1986
Segjum nei — o g eflum
Bandalag kennarafélaga
*
eftir Gísla Ol.
Pétursson
Kennarar í Hinu íslenska kenn-
arafélagi taka þátt í allsheijarskoð-
anakönnun dagana 28. og 29.
október. Spurt er hvort þeir vilji
segja
JA við því að leggja félag sitt nið-
ur og ganga ásamt kennurum
í KÍ til stofnunar eins félags,
sem hafi samningsrétt fyrir
bæði skólastigin — eða — hvort
þeir vilja segja
rNEIvið því, sem leiðir þá til þess
að félögin, HÍK og KÍ, munu
starfa áfram saman í Banda-
lagi kennarafélaga (BK), þar
sem hvort mun hafa samnings-
rétt fyrir sitt skólastigið, en
bandalagið annast sameiginleg
málefni.
1. Kennarafélög
íslenskir kennarar skipa sér nú
í 5 stéttarfélög sem gera fyrir þá
kjarasamninga. Þau eru: Kennara-
samband íslands (KÍ), Hið íslenska
kennarafélag (HÍK), Félag tækni-
skólakennara (FT), Félag háskóla-
kennara (FH) og Kennarafélag
Kennaraháskóíans (KKHÍ).
Tafla 1 (Nýlegar tölur):
Félðg; KÍ HlK FT FH KKHÍ
Kennarar við;
grunnskóla 2800 300
(*) (*)
framhaldsskóla 240 780
(*) (*) (*) (*)
háskóla(3) 23 277 47
30401080 23 277 47
(*) milli skólastiga merkir að
nokkrir kennarar félagsins
starfa á þeim báðum.
(3) vísar til þess að til eru fram-
haldsskólar, s.s. Hvanneyri,
sem starfa að hluta á háskóla-
stigi og lýkur með kandidats-
prófi, en viðkomandi háskóla-
kennarar eru í HÍK.
Auk þessara félaga hafa Félag
skólastjóra og yfirkennara (FSY),
sem eru í KÍ, og Skólameistarafélag
íslands (SMÍ), sem er í HÍK, hvort
um sig samningsrétt um sín sérmál.
2. Kennarar standi
saman
Kennarar hafa hingað til fylkt
sér í kjarabaráttu með ólíkum stétt-
arfélögum. Til skamms tíma var
KÍ í BSRB og hin félögin fjögur í
BHMR. KÍ og HÍK hafa stofnað
Bandalag kennarafélaga (BK) og
vonast til að safna fleiri kennarafé-
iögum undir eitt merki.
Starfstilhögun kennara og launa-
útreikningur þeirra skilur þá veru-
lega frá öðrum starfsstéttum.
Kjarasamningar þessara 5 stéttar-
félaga eru í meginatriðum aðeins
þrenns konar og utan ólíkra kjara-
atriða eiga félagsmennimir, kenn-
aramir, mjög margt sameiginlegt
og margra sameiginlegra hags-
muna að gæta.
3. Ungt bandalag
kennarafélaga
Bandalag kennarafélaga er ungt
ogenn í mótun. Félögin, sem mynda
það, KÍ og HÍK, hafa enn ekki sam-
ið um hvemig það skuli líta út:
hvort það skuli starfa áfram eða
verði lagt niður og stofnað eitt fé-
lag. Þess vegna hefur ekki verið
tímabært að bjóða hinum kennara-
félögunum til samstarfs. þetta mun
hins vegar ráðast næsta haust og
þá er unnt að hefjast handa um
stærri samfylkingu allra kennara.
4. HÍKogKÍ-eitt
félag eða tvö?
Margir kennarar á grunnskóla-
stigi og á framhaldsskólastigi —
bæði félagsmenn KÍ og HÍK — telja
að heppilegt sé fyrir þessi tvö félög
að sameinast í eitt. Aðrir telja betra
að félögin séu áfram tvö í BK og
að til sama liðs beri síðan að stefna
hinum kennarafélögunum. Til að
kanna vilja framhaldsskólakennara
í HÍK í þessu efni hafa stjómir fé-
laganna á undanfömum mánuðum
samið sín í milli um útlit tillögu að
lögum fyrir slíkt eitt félag.
5. Allshenarkönnun
ÍHÍK
Nú liggur lagatillagan fyrir. Hún
er þokkalega skýr þannig að félags-
menn HÍK geta gert sér sæmilega
grein fyrir því hvemig það eina
kennarafélag yrði, sem rúmaði
kennara beggja skólastiganna. Þess
vegna em þeir nú í stakk búnir til
að gera upp hug sinn um það hvort
þeir telja sterkara fyrir framhalds-
skólakennara að leggja niður félag
sitt og ganga til hins nýja ásamt
grunnskólakennurum — eða að
halda áfram að vera í félagi fram-
haldsskólakennara og í bandalagi
með félagi gmnnskólakennara.
6. Um hvað er verið
að velja?
Framhaldsskólakennarar em að
gera upp hug sinn um það hvemig
hagsmunum þeirra verður best
borgið. Með tilkomu lagatillögunnar
em þeir loks í aðstöðu til að taka
ákvörðun. Hana taka þeir eftir því
hvemig þeir svara hver fyrir sig
m.a. þessum spumingum:
A. Er víst að framhaldsskólakenn-
arar bæti samningsstöðu sína með
því að leggja félag sitt niður og
ganga í eitt með gmnnskólakennur-
um?
B. Er víst að framhaldsskólakenn-
arar tryggi betur sérhagsmuni sína
með því að leggja félag sitt niður
og ganga í eitt með gmnnskóla-
kennumm?
C. Er víst að faglegur viðræðuvett-
vangur framhaldsskólakennara og
gmnnskólakennara verði betri með
Frettabréf úr Breiðuvikurhreppi:
Tíðarfar hefur verið
með afbrigðum gott
Tíðarfar hefur venð með af-
brigðum gott í sumar og man ég
ekki eftir betra sumri. Heyskap-
ur gekk mjög vel og er honum
löngu lokið. Heyfengur er hér
mikill og góður.
Slátmn dilka er hafin hjá Kaup-
félagi Borgfirðinga Borgamesi og
í Stykkishólmi hjá Hólmkjöri. Dilkar
em frekar vænir að ég held og vigt-
in lofar góðu á því fé, sem búið er
að slátra, en nú er hætt við að
vænstu dilkamir fari í verðfellingu
vegna offitu og er það nýtt í sög-
unni. Eitt enn til að rýra tekjur
bænda, en íslenskir bændur standa
af sér hveija raun í von um betri
tíma.
0
Utgerð.
Nú er trillubátum farið að fækka,
sem róa hér frá Amarstapa og
Hellnum. Aðkomubátar em margir
famir, gæftir hafa verið góðar og
afli sæmilegur. Nokkrir bátar hafa
reynt með línu og hefur verið reyt-
ingsafli.
Bjami, 9 tonna þilfarsbátur, er
nýkominn úr slipp og byijaður að
róa með línu.
Vegamál, samgöngu-
mál og ferðamanna-
þjónusta.
Það situr við sama og áður, eng-
ar áætlunarferðir em í þessa sveit,
Breiðuvíkurhrepp, og kvartar fólk,
sem ferðast í sveitina með áætlun-
arrútunni, sáran yfir þessu sem
eðlilegt er.
Ferðamannaþjónusta bænda fæ-
rist í aukana hér á sunnanveröu
nesinu og hefur ferðafólk notfært
sér þessa þjónustu í ríkum mæli.
Þeir sem hafa þessa þjónustu hafa
ságt mér að mikið hafi verið um
gesti í sumar, enda ferðamanna-
straumur verið mjög mikill hér um
nesið. En eitt vantar tilfinnanlega
í sambandi við ferðamannaþjón-
ustuna og er það betri vegir, því
það er tvímælalaust þjónusta við
ferðamenn, að vegimir séu í þokka-
legu ástandi, en það er langur vegur
frá því að svo sé hér sums staðar
á nesinu og í því sambandi vil ég
nefna Útnesveginn sérstaklega.
Það hefur ekki verið keyrt eitt ein-
asta bílhlass ofan í hann í sumar,
sem ég hélt þó að stæði til, en mik-
il vöntun er á ofaníburði á þennan
veg á stórum köflum. Vegurinn er
víða svo giýttur og klappimar
standa upp úr hraununum og því
ekkert til að hefla.
Þama er ferðamannaþjónustan í
mjög slæmu lagi, sem þarf úr að
bæta hið bráðasta, ef vegurinn er
ekki friðlýstur fyrir umferð eins og
kona ein minntist á í Velvakanda
fyrir nokkm.
Mikil aðsókn hefur verið að Am-
arbæ á Amarstapa síðan hann var
opnaður og er þar opið enn á helg-
um. 70 manns var þar í kaffi í gær.
Ánægjulegt
æskulýðsmót.
Æskulýðsmót var haldið á vegum
Þjóðkirkjunnar í Laugagerðisskóla
á Snæfellsnesi dagana 29.-31.
ágúst. Ég var á þessu móti og var
þar samankomið um 80 manns,
yngst 13 ára en ég var elstur, 76
ára. Ég var undrandi yfir því að
ekkert skyldi vera þama af eldri
kynslóðinni nema ég. Ég hefði get-
að verið afi þess alls. Ég fór að
leiða hugann að því, hvemig á þessu
stæði og flaug mér þá í hug, að
kannski væri þama um misskilning
að ræða hjér mér, að ég ætti
kannski ekki að vera þama með
þessu unga fólki, en brátt kom í
ljós að svo var ekki, ég var velkom-
inn meðal æskulýðsins sem þarna
var. Allir voru elskulegir við mig,
fólkið glatt og samstillt eins og einn
maður. Eitt í Kristi.
Ég hef ekki verið á æskulýðs-
móti áður og var þetta því upplyft-
ing fyrir mig. Ég er glaður yfír því
að hafa átt þess kost að vera á
mótinu og geymi lengi um það ljúfa
minningu.
Það kom fram hjá æskulýðsfull-
trúum og fleirum, sem þama voru
að meiningin með því að bjóða eldra
fólki þátttöku í mótinu væri sú að
brúa bilið á milli kynslóðanna, sem
þeir töldu æskilegt. Ég tel að ekki
eigi að draga kynslóðirnar of mikið
í dilka heldur að yngra og eldra
fólk eigi að blanda sem mest geði
saman, og ég vona að svo verði í
framtíðinni.
Ég sendi æskulýðsfulltrúum og
öllum, sem með mér vom á mótinu,
ámaðaróskir, bestu kveðjur og
þakklæti fyrir ánægjulega samveru
í Laugagerði.
Finnbogi G. Lárusson
Gísli Ól. Pétursson
því, að þeir séu saman í einu félagi
— en ekki í tveimur saman í Banda-
lagi kennarafélaga?
D. Er víst að faglegur viðræðuvett-
vangur framhaldsskólakennara og
háskólakennara (kennaraháskóla-
kennara, tækniskólakennara) verði-
betri ef framhaldsskólakennarar
leggja félag sitt niður og ganga í
eitt með grunnskólakennurum?
7. Onákvæmnií
Félag'sblaði BK
Af lestri síðasta tölublaðs Félags-
blaðs BK mætti ætla að stjóm og
fulltrúaráð HÍK hafí fallið í stafí
yfír lagatillögunni og orðið einhuga
um að boða framhaldsskólakennur-
um þá afstöðu, að leggja beri félag
þeirra niður og ganga til eins félags
með grunnskólakennurum. Svo er
ekki. Stjórn og fulltrúaráð HÍK
vinna samkvæmt áður gerðri áætl-
un um að kanna hug félagsmanna
í þessu máli og gerð lagatillögunnar
var nauðsynleg til að það væri unnt.
Stjórn og fulltrúaráð vom á einu
máli um að í samningum við KÍ
mundu ekki nást fram frekari end-
urbætur og því skyldi fyrirliggjandi
lagatillaga kynnt sem valkosturinn:
eitt félag.
8. Stjórn HÍK er hlut-
laus í þessu máli
Af lestri félagsblaðsins mætti
ætla að stjómin legði að félags-
mönnum að velja eitt félag (þ.e.
segja JÁ í skoðanakönnuninni) en
svo er ekki. Tveir stjómarmanna
segja þar hins vegar að sú sé þeirra
skoðun á málinu og óska fylgis við
hana.
9. Svarmitt
A. Ég er þess fullviss að samnings-
staða framhaldsskólakennara muni
rýma veralega ef þeir leggja niður
félag sitt og ganga í eitt félag ásamt
gmnnskólakennumm. Hins vegar
verði þau beinlínis sterkari ef þau
haldi áfram að vera tvö saman í
Bandalagi kennarafélaga, hvort
með samningsrétt fyrir sitt skóla-
stigið í samræmi við þau samnings-
réttarlög, sem fjármálaráðherra
boðar.
B. Ég tel augljóst að sérhagsmunir
framhaldsskólakennara verði ekki
betur tryggðir með því að leggja
félag þeirra niður. Og sérhagsmun-
ir þeirra em að sjálfsögðu margvís-
legir og nægir að líta til
kjarasamninga til að sjá það. En
jafnframt er fagleg umræða stund-
um á sömu nótum en stundum á
öðmm nótum heidur en hjá gmnn-
skólakennumm.
C. Fagleg samskipti gmnnskóla-
kennara og framhaldsskólakennara
tel ég betra að tryggja með því að
félögin séu áfram tvö í Bandalagi
kennarafélaga. Samskipti aukast
ekki með því að ganga í félag held-
ur með því að framkvæma þau og
í bandalagi er það einmitt verkefni
bandalagsstjómar og skrifstofu að
auðvelda, skipuleggja og fram-
kvæma samskipti þeirra einstakl-
inga, kennara, sem em félagsmenn
aðildarfélaganna.
D. Hið sama á við um samskipti
framhaldsskóiakennara og kennara
við háskóla, tækniskóla og kennara-
háskóla. Þau tel ég best tryggð
með Bandalagi, sem hefur einnig
þau samskipti sérstaklega í sínum
verkahring.
10. SegjumNEIogefhim
Bandalag kennarafélaga
Ég sé fyrir mér öflugt Bandalag
kennarafélaga. Þar verði öll stéttar-
félög kennara og félög skólastjórn-
enda. Þar verði sameiginlegur
rekstur á skrifstofu, almennum fag-
legum samskiptum kennara,
sameiginlegum endurmenntunar-
málum, orlofssjóðum og verkfalls-
sjóði. Þar verði gætt lífeyrishags-
muna allra kennara og átakamáttur
aðildarfélaganna skipulagður til
samstilltrar sóknar eftir stórbætt-
um kjömm.
Innan þessa bandalags sé ég hin
einstöku aðildarfélög. Þau einbeita
sér að sérmálum síns skólastigs og
sérkjömm sinna félagsmanna um
leið og þau af alefli styðja lqarabar-
áttu hinna, t.d. með fjárstuðningi
þegar eitt þeirra tekur að sér að
heyja verkfallsbaráttu. Þau vinna
að bættri aðstöðu eigin félags-
manna til að sinna endurmenntun,
fara námsferðir eða stunda rann-
sóknir, og þau vinna að eflingu
þeirrar faglegu umræðu sem við-
komandi skólastigi er sérstaklega
mikilvæg.
Það er fyrir þessa hugsjón, þar
sem hagsmunir framhaldsskóla-
kennara em tryggðir í öflugu
Bandalagi kennarafélaga, sem ég
mun nota seðil minn í skoðanakönn-
uninni og segja NEI.
Höfundur er kenaari ogerístjóm
HÍK og í stjóm BK.
Slökkviliðsmenn:
Niðurskurði á fé til ör-
yggisfræðslu mótmælt
Á STJÓRNARFUNDI Landssam-
bands slökkviliðsmanna þann 18.
október var rætt um þann niður-
skurð til öryggisfræðslu sjó-
manna, sem fram kemur í
fjárlagafrumvarpi fyrir árið
1987.
í fréttatilkynningu frá samband-
inu segir m.a.:
„Stjóm Landssambands slökkvi-
liðsmanna lýsir furðu sinni á því,
að í íjárlagaframvarpi fyrir árið
1987 er ekki gert ráð fyrir neinu
framlagi úr ríkissjóði til öryggis-
fræðslu sjómanna. Á þessu ári voru
veittar 6 milljónir króna til þessa
verkefnis. Vonandi er hér frekar
um yfírsjón að ræða, en ásetning,
því svo brýnt er þetta mál.
Landssamband slökkviliðsmanna
vann á sínum tíma mikið undirbún-
ingsstarf við að koma á öryggis-
fræðslu sjómanna. Fyrst og fremst
í sambandi við eldvamir og slökkvi-
störf um borð í íslenskum skipum,
sem er einn þáttur þessarar
fræðslu. Þessu undirbúningsstarfí
lauk reyndar með því, að ráðinn var
atvinnuslökkviliðsmaður til að inna
þessa fræðslu af hendi.
Stjóm Landssambands slökkvi-
liðsmanna var svo sannarlega að
vona, að framlagið á þessu ári
væri aðeins byijunin á öðm og
meira í sambandi við öryggis-
fræðslu sjómanna. Eldvamir á sjó
em Landssambandi slökkviliðs-
manna vissulega viðkomandi, þar
sem slökkviliðsmenn urti land allt
em iðulega kallaðir til, ef eldsvoði
verður á sjó. Þess ber einnig að
geta, að eldsvoðar í skipum em
sérstaklega hættulegir og erfiðir
þeim sem við þá eiga að fást. Það
væri slökkviliðsmönnum, sem kall-
aðir em til aðstoðar við að slökkva
í skipum, ómetanlegur styrkur, að
vita af kunnáttumönnum í þessum
efnum um borð.
Stjóm Landssambands slökkvi-
liðsmanna beinir því eindregið til
fjárveitinganefndar Alþingis, að
hún gerir allt sem í hennar valdi
stendur, til þess að framlag ríkis-
sjóðs til öryggisfræðslu sjómanna
verði síst minna 1987 en á þessu
ári.“