Morgunblaðið - 04.01.1987, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. JANÚAR 1987
43
Minning:
Snorrí Gunnlaugs-
son á Esjubergi
Fæddur 5. janúar 1913
Dáinn 19. desember 1986
Hann afi á Esjubergi er dáinn.
Ég á bágt með að trúa því, en verð
samt að sætta mig við það. Þannig
hugsaði ég og sjálfsagt margir aðr-
ir þegar þessi sorglegu tíðindi
bárust.
En afi deyr ekki, a.m.k. ekki í
hugum þeirra sem þekktu hann, því
hann var sú manngerð sem ekki
er hægt að gleyma.
Hann var fullkominn afi, það
fannst mér og okkur krökkunum.
Hann var eins og sveitaafamir í
ævintýrunum. Vingjamlegur, svo-
lítið þybbinn og sköllóttur. Ef
maður spurði hann í sínum óvita-
skap hvers vegna hann væri sköll-
óttur svaraði hann oftast á þessa
leið: „Það bara fauk af í roki.“
Já, afi kunni svör við öllum
spumingum frá smáfólkinu, spum-
ingum sem enginn annar gat svarað
og maður spurði engan annan um.
Mínar bestu minningar í sam-
félagi við afa vom þegar við vorum
að stússa saman í hinum ýmsu
sveitaverkum í fjárhúsunum á Esju-
bergi. Þá fékk maður alltaf smá
sögustundir inn í milli því afí kunni
frá svo mörgu að segja frá því í
gamla daga. Sögumar gátu verið
úr öllum áttum, bæði vestan úr
Hnífsdal og vestan úr Djúpi og frá
hinum ýmsu stöðum þar sem hann
dvaldi á sínum yngri árum, en hann
fluttist ekki suður fyrr en hann var
kominn undir tvítugt.
Sveitamennska virtist honum í
blóð borin, enda hóf hann sinn
starfsferil hér fyrir sunnan sem
vinnumaður á Korpúlfsstöðum og
minntist hann oft þeirra ánægju-
stunda sem hann taldi vemna að
Korpúlfsstöðum hafa fært sér.
Seinna gerðist hann leigubílstjóri
í Reykjavík og var hann meðal
stofnenda leigubílastöðvarinnar
Hreyfils. Þeir sem stunda þá at-
vinnu virðast kynnast því sem er
að gerast mun betur en gengur og
gerist um þá sem bundnir eru við
fastan vinnustað. Þess vegna gat
afí sagt okkur svo margar sögur
frá stríðsámnum, sem gaman var
að hlusta á.
Amma mín, Sigríður Gísladóttir,
er ættuð ofan af Kjalamesi, dóttir
Gísla bónda á Esjubergi.
Einhvem veginn æxlaðist það svo
til að þau fluttust að Esjubergi og
tóku þar við búi. Þar hófst nýr
þáttur í ævi afa.
Þegar ég kom fyrst til sögunnar
var afi orðinn fullorðinn maður, en
ég var í sveit hjá afa og ömmu.
Þegar ég hugsa aftur í tímann man
ég ekki eftir öðm en að þau hafi
alltaf verið hress og kát. En eitt
vissum við krakkamir alltaf, afi var
eitthvað veikur, hann var hjartveik-
ur. En því vildi maður gleyma því
hann vann öll störf og kveinkaði
sér aldrei, heldur var það frekar
að hann vildi grínast og gantast
við okkur.
Það kom vel í ljós á mínum ungl-
ingsámm í gagnfræðaskóla hversu
gott var að eiga afa að. Það kom
fyrir að manni fannst allt vera
ómögulegt og allir ómögulegir
nema ef vera skyldi afi og amma.
Þá fór maður stundum upp að Esju-
bergi, en þar var öllum vandamálum
bjargað.
Nú veit ég að það vom ekki bara
við unglingamir sem fengum lausn
á vandamálum okkar hjá afa og
ömmu á Esjubergi, heldur margir
aðrir og eldri sem leituðu þar ráða.
Nú þegar ég kveð afa verður
mér líka hugsað til ömmu og bam-
anna þeirra. Pabbi var annar
strákurinn, hinn var Ami, en systir-
in Oddný. Oddný er gift Ólafi
Friðrikssyni og búa þau og starfa
á skógræktarstöðinni við Mógilsá.
Árni er kvæntur Kolbrúnu Guð-
mundsdóttur, en þau búa og starfa
uppi á Kjalamesi. Gísli, pabbi minn,
er kvæntur Önnu Steinarsdóttur,
mömmu minni, en þau hafa búið
allan sinn búskap í Mosfellsdal.
Línum þessum fylgir samúðar-
kveðja til ömmu minnar og bið ég
Guð um að blessa hana og styrkja
um komandi ár.
Snorri Gíslason
hverflaðist um heimilið. Það var svo
auðvelt að lifa í slíku andrúmslofti.
Þó að oft væri mikið að gera og
sjálfsagt mörg vandamál að leysa
var þar engin andleg streita eins
og þjáir marga í nútíma þjóðfélagi.
Rannveig hélt fullri reisn fram
yfír níræðisafmælið. Hún hafði frá-
bært minni og hafði frá mörgu að
segja, enda hafði hún lifað tímana
tvenna eins og hennar kynslóð öll,
byrjaði m.a. á að matreiða á hlóðum
og endaði í rafvæddu eldhúsi.
Mér er ljúft að kveðja mína gömlu
húsmóður með hlýjum huga og
góðum minningum.
Ég votta börnum þeirra hjóna
og öðrum aðstandendum samúð
mína við fráfall Rannveigar og bið
Guð að blessa minningu góðrar
konu.
Hún verður jarðsungin á morgun,
mánudag, frá Stafholtskirkju í
Borgarfírði og jarðsett í Hjarðar-
holtskirkjugarði.
Karl T. Sæmundsson
Það kom mér ekki á óvart þegar
ég frétti lát ömmu minnar, Rann-
veigar Oddsdóttur, að morgni
Þorláksmessu, svo mjög var af
henni dregið siðustu vikurnar sem
hún lifði og aldurinn orðinn hár,
rúm 96 ár, enda er falls von af
fornu tré. Það fer þó ekki hjá því
að maður staldri við á slíku augna-
bliki og hugurinn leiti til baka yfir
þá rúma fjóra áratugi sem við vor-
um samvista lítt sundurslitið. Það
sem hæst ber í huga mínum þegar
ég minnist hennar að leiðarlokum
er það einstæða jafnvægi sem henni
var gefið, ásamt stálminni og frá-
sagnarhæfileika. í frásögnum
sínum brá hún gjarnan upp mynd-
um af mönnum og atburðum, sem
hún var vitni að eða heyrði um frá
samferðafólki sínu, þannig að það
var engu líkara en að tjald væri
dregið frá leiksviði. Þetta er
, kannske sá þáttur í samskiptum
L okkar sem ég vildi síst hafa farið
á mis við þótt margt annað mætti
nefna.
Rannveig Oddsdóttir fæddist á
Steinum í Stafholtstungum 11. nóv-
ember 1890, dóttir hjónanna Odds
Þorsteinssonar sem ættaður var úr
Skorradal og Kristínar Árnadóttur
sem ættuð var úr sveitum sunnan
Skarðsheiðar. Þau voru vinnuhjú á
Steinum á þeim tíma og síðar hús-
bændur þar, var Rannveig eina
barn þeirra sem upp komst. Átti
hún heima á Steinum nær óslitið
alla ævi.
Árið 1911 giftist amma Kristjáni
Fr. Björnssyni frá Svarfhóli í sömu
sveit. Hann var fæddur 29. febrúar
1884 og lést 19. apríl 1962. Bjuggu
þau alla tíð á Steinum utan fyrsta
búskaparárið, það ár bjuggu þau á
Bjargarsteini í landi Svarfhóls.
Varð þeim fimm barna auðið og auk
þess ólu þau upp eina fósturdóttur.
Þau eru í aldursröð: Málfríður,
maður hennar var Finnur Jónsson,
vélstjóri, hann lést árið 1969, þau
áttu fjögur börn; Oddur, bóndi á
Steinum, kvæntur Laufeyju Péturs-
dóttur, eiga fjögur böm; Kristín,
gift Axel Olafssyni bónda í Bakka-
koti í Stafholtstungum, eiga fjögur
börn; Björn, kennari í Reykjavík,
kvæntur Ingibjörgu Sigurjónsdótt-
ur, eiga 2 börn; Þuríður, prófessor
við Kennaraháskóla íslands; fóstur-
dóttir þeirra er Sigríður Baldurs-
dóttir, gift Ásgeiri Pálssyni, búa á
Álafossi og eiga 4 börn. Þriðji liður-
inn telur nú hátt í 40 einstaklinga.
Heimilið á Steinum var á búskap-
arárum afa og ömmu mannmargt
eins og gjarnan var á íslensku
sveitaheimili á þessum tímum. Auk
búskapar stundaði afi húsbygging-
ar víða í héraðinu í marga áratugi,
var auk þess hreppstjóri í rúma
fjóra áratugi og hafði á hendi mörg
önnur störf fyrir sveitarfélagið sem
gerði það að verkum að hann var
langtímum fjarri heimilinu. Kom
það þá í hlut ömmu að standa fyrir
heimilinu og þó vel væri mannað
utan bæjar og innan, þá komu best
i ljós þeir eiginleikar hennar að víla
ekki fyrir sér smámuni né láta yfir-
leitt nokkum hlut raska jafnvægi
sínu. Þessi eiginleiki kom vel í ljós
þegar hún missti mann sinn mjög
snögglega eftir rúmlega 50 ára
sambúð, og eins þegar hún hvarf
frá Steinum eftir rúmlega 80 ára
heimilisfesti þar, á þeim stundum
heyrðist ekki eitt æðruorð, enda
átti hún að góðu að hverfa hjá dótt-
ur sinni í Reykjavík. Vinir og
kunningjar héldu líka áfram að
leggja leið sína til hennar, enda
hafði hún alla tíð gott lag á að
halda uppi samræðum við hvem
sem er.
Síðustu æviárin dvaldi amma í
Hafnarbúðum, þar sem henni leið
eins vel og hægt var, enda tók hún
oft fram meðan hún skynjaði um-
hverfi sitt hvað allir væm sér góðir
á þeim stað og að hún hefði það
gott. Það má því segja að allt til
hins síðasta hafi hún átt góða ævi
enda byggðist það ekki hvað síst á
því jákvæða lífsviðhorfi sem var
alla tíð hennar aðalsmerki.
Blessuð sé minning ömmu
minnar.
Kristján Fr. Oddsson.
GLEÐILEGT
NÝTT ÁR!
Skólinn tekur til starfa 12. janúar
í Bolholti allir aldurshópar frá 12 ára
aldri. Framhald - byrjendur.
Tími 2 sinnum og 3 sinnum í viku.
Þriðji tíminn frjálst val. Jazz eða ballett.
Opnir tímar á laugardögum. Ath.
nemendur sem eru 3 sinnum í viku fá
fría tíma á laugardögum.
Gestakennari Jack Gunn frá London.
Kemur 12. janúar.
Ps. Ekki missa af fyrsta tíma.
Pps. Framhaldsnemendur mæti á
sömu tímum og áður.
í Suðurveri: Barnaskóli 5—12 ára.
Byrjendaflokkar - framhaldsflokkar.
Tímar 1 sinnum og 2 sinnum í viku.
IMýtt - nýtt: Nemendur teknir frá 5 ára
aldri.
í Hraunbergi - Nýr skóli.
Byrjendaflokkar — framhaldsflokkar.
Ath. nú einnig tímar 2 sinnum í viku.
Innritun hefst í alla flokka
5. janúar.
Kennarar skólans:
Bára, Anna, Margrét A., Sigríður, Margrét
Ó., Agnes og Arndís.
Vinsælu „Pas de deux“
tímarnir byrja aftur.
Nemendasýning f apríl.
Dansarapróf tekin í maí. Skólanum slitið
24. maí með veglegri veislu og afhendingu
prófskírteina.
Nú geta allir komið og kynnt sér tímana
hjá JSB. Opnir tímar á laugardögum.
Jazz - þol - og teygjutímar.
Gjald 250 kr. per tíma.
J azzballettskóli
Báru
Bolholt,
36645.
Suðurver,
83730.
Hraunberg,
79988.
Þökkum nemendum okkar góðar samveru-
stundir á liðnu ári.
FÍD
Félag fsl. danskennara.