Morgunblaðið - 26.06.1987, Blaðsíða 36

v'rföt twfU )*c‘ fffinAmiTÞfVs nrrtA IwWrihWnv
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. JÚNÍ 1987
rr.
36____
Minning:
Guðrún Sæmunds-
dóttirfrá Króki
Fædd 7. ágúst 1904
Dáin 17. júní 1987
Mig langar að minnast fýrrver-
andi tengdamóður minnar með
örfáum orðum. Þegar ég kynntist
Guðrúnu Sæmundsdóttur og manni
hennar, Guðmundi Jóhannessyni,
bjuggu þau á Króki í Grafningi.
Þangað var gott að koma, öllum
sem þangað komu var vel tekið af
frábærri gestristni. Húsmóðirin
myndarleg, glaðvær og skemmtileg.
Hún hafði yndi af tónlist og söng,
þess vegna var það eftir að þau
hjónin höfðu brugðið búi á Króki
og fært sig um set til Reykjavíkur,
að Gunna, eins og ég kallaði hana
oftast, kom með mér og minni fjöl-
skyldu til átthaganna í Grafningn-
um, á leiðinni var slegið á léttari
strengi og stundum sungnir gamlir
slagarar upprunnir hér í Reykjavík.
Eg kynntist Gunnu árið 1955.
Kynnin urðu góð og fyrir það vil
ég þakka er leiðir skilja um sinn.
Eg vil og þakka Gunnu minni hvað
hún var bömum mínum alla tíð.
Þau minnast hennar með söknuði.
Að endingu vil ég þakka Gunnu
hvað hún var mér er ég og dóttir
hennar slitum samvistum. Þá fann
ég hvað innra sló.
Fari Guðrún í friði og hafí hún
þökk fyrir allt og allt. Guðmundi
mínum votta ég mína dýpstu sam-
úð.
Friðrik Hermannsson
í dag, 26. júní, er borin til grafar
amma mín, Guðrún Sæmundsdóttir.
Ég mun minnast ömmu minnar sem
einstakrar konu. Ég mun seint
gleyma þeim ánægjustundum sem
við áttum saman heima í Ljós-
heimum þegar ég bjó hjá henni og
afa einn vetur. Oft var setið í eld-
húsinu yfír kaffíbolla og sagði hún
mér frá gamalli tíð, frá bemsku
sinni og uppeldi sínu. Þegar hún
kynntist afa, þegar hún flutti að
Nesjavöllum í Grafningi undir hin-
um stóra hengli og ófrísk af öðru
bami sínu. Það hafa verið viðbrigði
fyrir unga stúlku að flytjast að
Nesjavöllum sem vom ekki alfara-
leið.
Á bemsku- og unglingsámm
mínum var ég mikið hjá ömmu og
afa. Á þeim ámm kynntist ég því
hvað hún var söngelsk og bókelsk,
og las hún allar bækur höfuðskáld-
anna. Amma var síung, hjá henni
var ekki til kynslóðabil og var það
einn af kostum hennar.
Ég þakka elsku ömmu minni fyr-
ir allt sem hún hefur fyrir mig gert
í gegnum árin.
Elsku afí, megi guð styrkja þig
á þessari saknaðarstundu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V.Briem)
Guðrún Björk Hallbjömsdóttir
Með þessum fáu orðum langar
mig að kveðja ömmu mína þar sem
ég get ekki verið við jarðarförina.
Að ég hafi kvatt hana í síðasta
sinn núna þegar ég fór út í byijun
maí átti ég ekki von á. Brosandi
andlit hennar er ég kvaddi er mér
ljóslifandi og hún sagði við mig að
það tæki því nú varla að kveðja
mig, það væri svo stutt þangað til
ég kæmi aftur. Það verður tómlegt
að koma næst til afa, þegar amma
er þar ekki lengur. Álltaf var hún
tilbúin með kaffi og með því. Sem
betur fer lifír minningin um hana
áfram.
Amma var alltaf skapgóð og já-
kvæð, gat alltaf séð skoplegu
hliðamar á hlutunum og tók alltaf
hanskann upp fyrir þá sem verra
áttu.
Ég minnist kvöldanna, sem við
áttum saman inni í eldhúsi, þar sem
hún sagði mér frá gömlu dögunum,
þegar hún var lítil stelpa og eftir
að hún var gift kona. Þessi kvöld
eru mér ógleymanleg, mér fannst
gaman að því að heyra hvemig lífíð
var hjá henni þegar ég var ekki
til. Ég lærði margt af þeim kvöld-
um. Eg ætla að vona að ég eigi
eftir að líkjast ömmu í ellinni, skap-
lyndi hennar, jákvæðni og lífsgleði.
Ég vil þakka ömmu fyrir allt, sem
hún hefur gert fyrir mig á meðan
ég bjó hjá henni og afa. Núna er
hún komin til hinna, sem á undan
em famir, ég trúi eins og hún, að
það bíði okkar eitthvert framhald
eftir þetta líf. Megi Guð vera með
henni. Ég hugsa til hennar.
Elsku afí, ég hugsa líka til þín,
og megir þú fá styrk í þessum
missi, það verður tómlegt hjá þér
án ömmu, en bömin ykkar og
bamaböm em hjá þér, og við mun-
um styrkja þig. Megi Guð vera með
okkur öllum.
Guðrún Katrín Ólafsdóttir
Guðrún Sæmundsdóttir andaðist
í Landakoti miðvikudaginn 17. júní
á 83ja aldursári. Þjóðhátíðardagur-
inn skartaði sínu fegursta, fuglamir
sungu, litlu lömbin léku sér í hagan-
um og áttum við systkinin von á
henni heim hvað úr hveiju, en kall-
ið var komið. Hún var farin. Farin
inná annað svið.
Við oft munum hugsa um það,
allt er þú varst.
Hve andi þinn hreinn og fagur
og einlægnin sönn er í sálu þú barst
og svipurinn bjartur og fagur.
(Einar Kvaran)
Guðrún fæddist í Reykjavík 7.
ágúst 1904, dóttir hjónanna Sæ-
mundar steinsmiðs Þórðarsonar,
bónda í Fellsmúla á Landi. Móðir
Sæmundar var Guðrún Sæmunds-
dóttir bónda, Lækjarbotnum,
Guðbrandssonar. Móðir hennar var
Guðlaug Jóhannsdóttir, fædd í Eyr-
arkoti, Eyrarbakka (Bergsætt).
Foreldrar hennar skildu svo hún
fór ung að ámm til Þórðar Þórðar-
sonar, föðurbróður síns, og Katrínar
Pálsdóttur að Krókstúni og síðan
að Björk í Grímsnesi.
Frá Björk fór hún að Eyvík í
Grímsnesi. Þar var stórt og mikið
heimili, 5 synir og 2 dætur auk
annars heimilisfólks. Þar kynntist
hún eftirlifandi eiginmanni sínum,
Guðmundi Jóhannessyni, einum
sonanna. Þau felldu hugi saman.
Þau bjuggu 3 ár í Eyvík og þar
t
Sambýlismaður minn og faöir okkar,
GARÐAR JÓNSSON
sjómaður,
Jökulgrunni B,
lést í Borgarspítalanum að kvöldi 24. júní.
Guðrún Karlsdóttir,
Birgir Garðarsson, Baldur Garðarsson,
Bragi Garðarsson, Bergur Garðarsson.
t
Faöir okkar, tengdafaðir og afi,
PÉTUR KRISTJÁNSSON
fró Bræðraminni Bfldudal,
Bólstaðarhlfð 41,
Reykjavfk,
andaðist í Landspítalanum 24. júnf.
Rannveig Pótursdóttlr, Guðbjartur Eggertsson,
Ólafur Pótursson, Elfn Þorkelsdóttir,
Sigmundur Pótursson
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn,
KRISTJÁN ANDRÉSSON,
Ásbyrgi, Garði,
Gerðarhreppi, '
andaöist aö morgni miðvikudags 24. júní.
Fyrir hönd barna, tengdabarna og barnabarna,
Sigrfður Sigurðardóttlr.
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
ANNA MARÍA LEÓPOLDÍNA ÞORGEIRSDÓTTIR,
Skiphoitl 45,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 26. júní kl.
13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuö, en þeir sem vildu minnast
hennar eru beðnir að láta Hjartavernd eða Slysavarnafólagið njóta
þess.
Hjördfs H. Kröyer, Benedikt Guðmundsson,
Guðmundur Geir, Sigurbjörg,
Haraldur Ingi, Ingibjörg,
Hafsteinn Þór, Lfsbet
og barnabarnabörn.
t
Hugheilar þakkir fyrir auösýnda samúð og vináttu við andlát og
útför
JÓNS GUÐMUNDSSONAR
fv. framkvæmdastjóra Sjúkrasamlags Akraness,
Heiðargerði 11,
Akranesi,
Slgrfður Steinsdóttir,
börn tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Þökkum öllum þeim sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát litlu dóttur okkar,
INGIBJARGAR MARINÓSDÓTTUR.
Mary Kolbeinsdóttir, Marinó Sigursteinsson,
Heiða Björk og Bjarni Ólafur Marinósbörn.
t
LENA LÍSA ÁRNADÓTTIR,
Reykjavfkurvegl 40,
veröur jarösungin frá Þjóðkirkjunni f Hafnarfiröi í dag, föstudaginn
26. júní, kl. 15.00.
Börn hinnar látnu,
Haukur G. Karlsson,
foreldrar og systkln.
Lokað
Ellimáladeild Félagsmálastofnunar Reykjavíkurborgar á
Tjarnargötu 11 og félagsstarf aldraðra verður lokað
föstudaginn 26. júní eftir hádegi vegna jarðafarar GEIR-
ÞRÚÐAR HILDAR BERNHÖFT fyrrv. ellimálafulltrúa
Reykjavíkurborgar.
eignuðust þau fyrsta bam sitt,
Egil. Árið 1923 fluttu þau að Nesja-
völlum í Grafningi þar sem þau
eignuðust dætumar Guðrúnu Mjöll
og Áslaugu Fjólu. Árið 1926 keyptu
þau Krók í Grafningi og bjuggu þar
um 30 ára skeið eða þar til Egill,
elsti sonurinn, og kona hans tóku
við og þau fluttu til Reykjavíkur í
Ljósheima 4. í Króki fæddust þeim
bömin Jóhannes Þórólfur Gylfí,
Sæunn Gunnþórann, Jóhanna, Elfa
Sonja og Erlingur Þór. Heimilið að
Króki var og mikið í sniðum, oft
tvær kaupakonur og einn vinnu-
maður. Oft þurfti því mikið að elda
og flytja þurfti mat út á engjar
þegar byijað var að slá útengi. Af
hestasláttuvélinni kom svo nútíma-
tæknin. í félagsbúi með Guðmundi
var Jóhann, bróðir hans, sem dó
ungur. Þeir réðust í það stórvirki
að raflýsa 1929 og með því að
þiýsta á einn hnapp var allt upp-
ljómað — flós, hlaða, fjárhús,
hesthús auk útiljósanna.
Alltaf var það siður að einn
sunnudag í ágúst var farið í útreið-
artúr á sólskinsdegi. Farið að
Hengli og laugar og hverir skoðað-
ir. Frúmar á Nesjum heimsóttar,
Guðrún Jónsson og Gunnþórann
Halldórsdóttir, stoppað dagsstund
og þáðar veitingar. Á heimleiðinni
vora hestamir látnir lötra hægt í
gegnum hraunið að Hagavík og
lagið tekið í kvöldhúminu, t.d. Álfa-
borgin há og fögur og Látum
gamminn geysa fram.
í Ljósheimum átti Guðrún heima
í um 30 ár. Bamabömin vora mörg
og alltaf var hún tilbúin að taka á
móti þeim og veita þeim skjól í því
lífi sem þeim bar. Hún var veitug
og afburða gestrisin og enginn fór
tómhentur frá garði. Guðrún var
falleg kona. Hún var rólynd í skapi
og elskaði allt sem fagurt var og
lífíð hafði upp á að bjóða, unni tón-
list, kórsöng og ættjarðarlögum.
Minning hennar lifír björt og hlý í
hugum vina og vandamanna.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja í friðarskaut.
(V. Briem)
Guðrún Mjöll Guðmundsdóttir
í dag verður til moldar borin
Guðrún Sæmundsdóttir frá Króki í
Grafningi, en hún lést í Landakots-
spítala 17. júní sl.
Guðrún fæddist í Reykjavík þann
7. ágúst 1904 og foreldrar hennar
vora þau Sæmundur Þórðarson,
múrari, frá Lækjarbotnum í Land-
sveit, af Víkingslækjarætt og
Guðlaug Jóhannsdóttir frá Baugs-
stöðum í Flóa, af Bergsætt.
Þeim hjónum varð sjö bama auð-
ið og var Guðrún þeirra næstelst.
Þau vora: Sigurður, en hann lést
komabam, síðan Guðrún, Kristín,
Laufey, Óskar, Jón og Ingibjörg.
Eftirlifandi af þeim era Laufey,
búsett í Reykjavík, og Ingibjörg,
búsett í Bandaríkjunum.
Foreldrar Guðrúnar slitu sam-
vistum þegar hún var aðeins 10 ára
gömul og sem oft að þeirra tíma
hætti varð að senda bömin sitt í
hveija áttina. Guðrúnu var komið
fyrir hjá Þórði Þórðarsyni, föður-
bróður hennar, og konu hans,
Katrínu Pálsdóttur að Björk í
Grímsnesi. Þetta var um vorið 1914
en það var ekki fyrr en leið að
hausti sem henni var skýrt frá þessu
skipbroti foreldra hennar. Þetta
merkir vel, hve foreldramir hafa
reynt að vemda sinn stóra bamahóp
fyrir áhrifum skilnaðarins. Guðrúnu
leið vél á Björk og dvaldi þar til
sextán ára aldurs. Foreldramir
höfðu gott samband við hana þar
og hún við systkini sín, enda hún
elst.
Árið 1920 var Guðrún ráðin að
Eyvík í Grímsnesi, þar sem hún
kynntist mannsefni sínu, Guðmundi
Jóhannessyni, og vora örlög hennar
þar með ráðin. Guðmundur er sonur