Morgunblaðið - 16.08.1987, Side 62

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. ÁGÚST 1987
Enrico Gorelli, kvikmyndatökumaður frá RAI, festir á filmu þegar ein Pandan á í basli með að kom-
ast upp sandbrekku á leið upp að Öskju.
í hópferð um ísland
a sjöbu og átta bílum
Það vakti nokkra
athygli, þegar hingað
^' til lands kom hópur
ítala í lok síðasta
mánaðar, til þess að
ferðast um landið á
Fiat Panda-bflum. Alls
voru ferðamennirnir
u.þ.b. 150 talsins og
að auki um 30 manna
starfslið með hópnum.
Ferðin um landið tók
tíu daga og að henni
lokinni kom annar
jafnstór hópur sem fer
% aðra einsferð. Síðan
fer þriðji hópurinn
styttri leið og tekur
bflana með sér í
ferjunni Norrönu til
Skotlands eða Noregs
ojg ekur þeim síðan til
Italíu. Morgunblaðið
fylgdist með fyrsta
hópnum íhringferðinni
í boði ítölsku
ferðaskrifstofunnar,
sem stendur að
' ,þessum leiðöngrum á
norðurslóðir.
Ævintýraferðir
Það er samsteypa ítalskra fyrir-
taekja í ferðaþjónustu, sem stendur
að þessum ævintýraferðum. Eink-
um eru það þó fyrirtaekin Safari
Ways og Safari Land sem koma
við sögu. Hið fyrrnefnda útbýr
bílana, þ.e. gerir á þeim þær breyt-
ingar, sem þörf krefur til þess að
fara í slík ferðalög. Ennfremur
framleiðir fyrirtækið svokallaða
„camper" bíla, þ.e. einskonar sum-
arbústaði á hjólum. Safari Land er
ferðaskrifstofa og sérhæfir sig i
ævintýraferðum þar sem aðal-
markmiðið er, að bjóða upp á
óvenjuleg ferðalög á ókunnar slóð-
ir og lítt fylgt hefðum í þeim efnum.
Áður hafa verið farnar ferðir í þess-
um dúr um norðurhluta Afríku og
þvert yfir Ástralíu. Þegar íslands-
ferðum er lokið, verður lagt í
Brasilíuferð inn í myrkviði Amaz-
on-svæðisins, síðan um norður-
héruð Kanada, þar næst um
Argentínu til Eldlands og í lok
næsta árs á að leggja í Kínareisu
mikla.
Allar þessar ferðir eru farnar á
Fiat Panda 4x4 i fylgd með stærri
bílum. Sá ferðamáti er sérstakur,
einkum að því leyti, að hópurinn
er svo stór. Þessi, sem hér fór um
landið, var sá stærsti fram að
þessu, 71 Panda lagði af stað.
Áður höfðu þær verið 50 til 60.
Með þessu móti er i rauninni um
marga hópa að ræða í samfloti. I
hverjum bíl eru tveir til fjórir far-
þegar og geta þeir að verulegu leyti
ráðið ferðum sínum sjálfir. Þeir eru
í reynd aðeins háðir þeim takmörk-
unum á ferðahraða, að vera komnir
í sameiginlegan næturstað áður
en aftur er lagt af stað að morgni.
Þeir geta verið einir á ferð í sínum
bíl, eða í samfloti með öðrum. Þeir
geta fylgt fyrirfram ákveðinni leið,
eða farið aðrar leiðir, ef um þær
er að ræða. í þessum ferðum er
sem sagt hægt að ferðast eins og
maður væri einn á eigin vegum og
vera samt í vel vernduðum, skipu-
lögðum hóp.
Fylgdarbílarnir eru tvenns konar.
Annars vegar eru öflugir jeppar
sem fararstjórarnir eru á og í hverj-
um áfanga dreifa þeir sér um
hópinn og eru tiltækir, ef eitthvað
bjátar á. I þeim eru einnig viðgerð-
armenn til að lagfæra, ef bilanir
eða skemmdir verða á Pöndunum.
Hins vegar eru birgðabílarnir. Þar
Það getur verið gott að tjalda bara uppi á bilþakinu. Hér
er ein fjölskyldan að búa sig til gistingar á jöklinum.
orðiö að algengum ferðamanna-
slóðum. Þá sagði Ferri, að eftir allar
hitabeltisferðirnar hefði þótt rétt,
að bjóða ferðir á norðurslóðir og
þá var um tvennt a ræða, Island
eða Noreg. ísland varð fyrir valinu,
af því einfaldiega, að það var ekki
jafn vel þekkt og Noregur.
78 bflar í hóp
Það fer ekki hjá því, að 71 Fiat
Panda með eitt eða tvö tjöld uppi
á þakinu og allskyns auglýsingar
límdar um allan bílinn, veki athygli
í einum hóp. Þegar svo við bætast
fjórir stórir jeppar með sama bún-
aði og þrír enn stærri bílar, verður
Ijóst, að þarna er eitthvað sérstakt
á ferð. Það var því e.t.v. ekki að
undra, þótt ýmsar sögur spryttu
upp um ítalina og háttalag þeirra
á leiðinni. Flestar gengu þær sögur
í þá átt, að þarna færu um landið
miklir landspjallamenn og hefðu
meðferðis allt sem þeir þyrftu á
að halda. Væri því af þeim lítið að
hafa, annað en kostnað og fyrir-
höfn. Þetta viðhorf kom m.a. fram
í útvarpsþætti á rás 1 nú nýlega.
Að vísu viðurkenndu talendur í
þeim þætti, að þeir vissu ekkert
fara kokkarnir með matinn og vara-
hlutina. Raunar eru það einungis
þeir, sem þurfa að fylgja tímaáætl-
un í ferðinni, þeir þurfa jú að vera
komnir tímanlega í áfangastað, til
þess að hafa matinn kláran á kristi-
legum tíma.
íslandsferðin
Fyrir ári hófst undirbúningur ís-
landsferðarinnar, með því að
nokkrir forráðamenn Safari Land-
ferðaskrifstofunnar komu hingaö
og könnuðu aðstæður. í samvinnu
við íslensku ferðaskrifstofuna Sam-
vinnuferðir/Landsýn voru valdar
leiðir og SL sá um að útvega nauð-
synlega þjónustu á áfangstöðum
sem og aðra nauðsynlega fyrir-
greiðslu hér innan lands. Ennfrem-
ur lagði SL til íslenska fararstjóra.
Andrea Ferri, forstjóri og einn
eigenda ítölsku fyrirtækjanna, sem
standa að ferðinni, sagði í samtali
við blaðamann, að ástæður þess,
að ísland varð fyrir valinu að þessu
sinni, væru þær, að landið félli full-
komlega að þeirri ímynd, sem
Safari Land sækist eftir. Landið er
tiltölulega óþekkt á Ítalíu, það býð-
ur upp á nýstárlegt umhverfi og
erfiðar leiðir um óbyggðir. Þá kvað
hann jöklana og óbrúaðar árnar
hafa sérstakt aðdráttarafl. Fólk,
sem sækist eftir ferðum af þessu
tagi, vill sjá eitthvað nýtt, eitthvað,
sem ekki er þegar heimsþekkt og
Rétt fyrir brottför fyrsta hópsins frá Reykjavík. Andrea Ferri, for-
stjóri ítölsku ferðaskrifstofunnar Safari Land, er lengst til vinstri, þá
Matthías Á. Mathiesen, samgönguráðherra, en hann ræsti hópinn
af stað, loks er Wladimiro Bombacci, einn framkvæmdastjóra Safari
Land og fararstjóri.
Þessir fengu að vinna frameftir. Ein Pandan hafði fengið
eitthvað óblíða meðferð og þurfti hjálpar við. Bifvélavirkjarn-
ir höfðu annars Iftið að gera, annað en að hjálpa kokkunum.
um málið, en það hindraði þá ekki
í að gera ráð fyrir því versta af
ferðalöngunum. Við skulum hér
fara að fordæmi Ara fróða og hafa
það, er sannara reynist.
ítalirnir hafa með sér hingað
hluta af þeim mat, sem þeir neyta
á ferðalaginu. Þar er um að ræða
allan sérítalskan mat, sem erfitt
eða ógerlegt er að fá annars stað-
ar, t.d. Parmesan-ost, pöstu o.þ.h.
Aðrar vistir kaupa þeir hér, t.d. kjöt,
fisk, brauð, kökur og drykkjarföng.
Þá kaupa þeir allt eldsneyti á bílana
hér og er það á reikning hvers og
eins ferðalangs.
Utanvegaakstur kom inn í um-
ræðuna, einkum eftir fréttir um að
Pöndurnar í fyrsta leiðangrinum
hefðu spænt upp landið við Hvera-
velli, þar sem höfð var næturdvöl.
Ekki ber heimildum saman um
þennan meinta skaðakstur. Ferða-
langarnir sjálfir bentu blaðamanni
(sem var ekki samferða aðalhópn-
um þennan fyrsta áfanga) á, að
bílastæðin þar uppfrá hefðu ekki
rúmað alla bílana og því hefðu sum-
ir óhjákvæmilega farið út fyrir hin
merktu stæði, auk þess sem erfitt
hefði verið fyrir þá að átta sig á,
hvar mátti keyra og hvar ekki. Sam-
vinnuferðir/Landsýn höfðu við
undirbúning ferðarinnar lagt á það
ríka áherslu við ftalina, að halda
sig á vegum og höfðu þeir fengið
um það bæði munnleg og skrifleg
fyrirmæli. Strax og fréttir birtust
um Hveravallamálið, kvisaðist það
um hópinn og ítölsku fararstjórarn-
ir sýndu allt að því sjúklega árvekni
um þessar umgengnisreglur það
sem eftir var ferðarinnar. Þeir
gerðu sér augljóslega grein fyrir
því, að með utanvegaakstri skað-
aðist ekki einungis landið, heldur
ekki síður þeirra eigin orðstír og
það kærðu þeir sig ekki um.
Raunin varð síöan sú, að vegirn-
ir voru fólkinu kærastir og varð
blaðamaður ekki var við tilraunir til
ævintýra utan þeirra, enda hefur
þeirri þörf vafalaust verið vel full-
nægt á sumum þeim troðningum,
sem farið var um, hafi hún verið
fyrir á annað borð.