Morgunblaðið - 03.10.1987, Blaðsíða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. OKTÓBER 1987
„Tengda.(dh'\r minn t\L\JonaridiSeg)ry
ah Þú sért Þest'i hárskerinn í borg'mni "
Þessir hringdu . . .
Haldið áfram með
Oskalög- sjúklinga
Þórunn hringdi:
„Ég vil taka undir með þeim sem
hafa mótmælt því að ríkisútvarpið
ætlar að hætta með þáttinn Óskalög
sjúklinga. Það er engin ofrausn að
sjúklingar fái þennan háltíma
áfram, kveðjumar hafa verið þeim
til gleði gegn um árin og þátturinn
hefur verið vinsæll. Haldið áfram
með óskalög sjúklinga."
Sundiaugarnar of
grunnar
Hlynur hringdi:
„Mig langar til að vekja athygli
á því að Sundlaugamar í Laugardal
eru svo grunnar að þar er ekki
hægt að stinga sér með góðu móti.
Ég legg til að bætt verði úr þessu
og laugamar verði dýpkaðar."
Sýnið fjölbragðaglí-
muna áfram
Kona hringdi:
„Mig langar til að koma því á
framfæri við Stöð 2 að byijað verði
á ný að sýna ameríska fjöl-
bragðaglímu á sunnudögum því það
var gaman að fylgjast með henni.
Og í sambandi við myndaval Stöðv-
ar 2. Mér fínnst vanta meira af
spennumynum, leynilögreglumynd-
um og þess háttar en of mikið vera
sýnt af hryllingsmyndum og glæpa-
myndum."
Árangurslítil sam-
keppni
A.S. hringdi:
„Fimmtudaginn 1. október gerð-
ist sá merkisatburður að Ríkissjón-
varpið sendi út dagskrá og braut
þar með áratuga hefð. Þessi breyt-
ing mun hafa verið gerð til að
mæta samkeppni við Stöð 2 sem
aldrei hefur látið fímmtudagana
aftra sér frá útsendingum. Þetta
var spor í rétta átt. En því miður
hefur samkeppnin ekki haft
hvetjandi áhrif á sjónvarpið á öðrum
sviðum. Sjónvarpið þyrfti að sýna
meira af góðum kvikmyndum en
þær hafa verið bæði fáar og lélegar
að undanfömu. Kvikmyndir em það
efni sem vinsælast er í sjónvarpi
og því full ástæða til að leggja
rækt við þær. í þessum málum verð-
ur sjónvarpið að gera mikið átak
ef það vill komast með tæmar þar
sem Stöð 2 hefur hælana.
Ast er...
... að þjóna henni.
TM Rag. U.S. P«t Off.—all rights resarvad
° 1987 Los Angetes Times Syndicate
Svaka tækni. En kæmi
sér nú betur ef þú breytt-
ir henni í pönnuköku-
bakstrinum.
Með
morgunkaffimi
HÖGNI HREKKVÍSI
HVAÐ OERÐI H/UVIN pEGAR pi) XALL-
AÐlR /( þRiOJA KAST'' ? "
Hvers vegna er
Tíbet undirokað?
Skrif ið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 13 og 14, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, eru ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspumir og
frásagnir, auk pistta og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski naftileyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
Kæri Velvakandi
Undanfama áratugi hefur mikið
verið rætt og ritað um yfírgang
risaveldanna, sem sé Bandaríkja-
manna í Víetnam og Sovétmanna
í Afganistan. En lítið hefur verið
rætt eða ritað um yfírgang Kínveija
í Tíbet. Ég vil taka fram að ég ber
mikla virðingu fyrir kínversku þjóð-
inni en ég get ekki litið framhjá
þeirri staðreynd að síðan 1950 hafa
kínversk jrfírvöld upprætt með kerf-
isbundnum hætti þjóðlíf Tíbet-
manna. Þótt Tíbet hafí einu sinni
tilheyrt kínaveldi og innrás hafí
verið gerð 1950 til þess að sameina
landshlutan, hvers vegna var Tíbet
virkilega tekið í gegn? Mig langar
til að fá svar við þessari spumingu
hér í Morgunblaðinu. Ég trúi ekki
öðru en að kínverskir sendimenn
hér á íslandi verði við þessari beiðni.
Vilhjálmur Alfreðsson
Víkveiji skrifar
Isíðasta hefti The Economist er
fróðleg grein sem kallast Nýjar
hugmyndir handa vinstrihreyfing-
unni. í henni er fjallað um þann
vanda sem vinstri menn standa
frammi fyrir víðast hvar á Vesturl-
öndum. Gamlar leikreglur vinstri
manna á borð við miðstýringu og
ríkisíhlutun eiga ekki lengur upp á
pallborðið og mikill vöxtur í al-
þjóðlegum viðskiptum og ekki síður
fjármagnsflæði milli hinna ftjálsu
hagkerfa gerir stöðugt erfíðara að
koma við strangri stýringu í þjóðar-
búskap einstakra landa. Jafnvel
glæstasta rós sósíalista í norðan-
verðri Evrópu, sjálft velferðarkerf-
ið, þykir ekki lengur án þyma.
Miklum fjárveitingum til velferðar-
mála hefur fylgt aukin skattheimta,
sem aftur gerir almenning ófúsari
til að leggja hart að sér og dregur
úr framleiðni.
Ríkisbáknið hefur fyllst að venju-
legu fólki sem iðulega tekur starf
sitt fram yfír þarfír neytendanna,
þegnanna. Og jöfnuður auðs, vel-
ferðar og tækifæra sem þetta kerfí
átti að tryggja, hefur ekki bundið
enda á fátækt og misrétti. Á sama
tíma hefur vemleg breyting orðið á
vinnuaflinu. Stöðugt fjölgar í þjón-
ustugreinum en fækkun verður í
röðum hins almenna verkafólks
þangað sem vinstri hreyfíngin hefur
einkum sótt styrk sinn. Og jafnvel
þar sækja miðstéttarþarfír, hug-
myndir og verðmætamat sífelt á,
svo að í röðum vinstri flokka gætir
stöðugt meira sjónarmiða alls kyns
minnihluta hópa og velmenntaðs
sérhyggjufólks, sem iðulega eru í
litlum takt við ríkjandi viðhorf gras-
rótarinnar.
The Economist telur að vinstri
hreyfingin nú á dögum geti margt
sótt til Bandaríkjanna, svo undar-
lega sem það kann að hljóma.
Blaðið bendir á að þar vestra ríki
ákveðin hefð í félagslegum endur-
bótum er miði að því að tengja
jöfnuð jafnan frelsi einstaklingsins.
Kjaminn er að tryggja öllum jafna
möguleika í lífínu, að hinir veikari
hafí sömu tækifæri í lífinu og hinir
sterkari en þó fyrst og fremst að
líf sérhverrar manneskju, hvort
heldur hún er rík eða fátæk, sé
mál er varði ríkið og beri að taka
alvarlega. Blaðið segir reyndar að
þessar hugmyndir séu ekki nýjar
af nálinni en séu þær nægilega
gaumgæfðar og brotnar til mergj-
ar, felist í þeim vemlega róttæk
hugmyndafræði. Vinstri menn eiga
að halda áfram að stefna að sama
marki og fyrr, markinu um jöfnuð
og réttæti í þjóðfélaginu en hætta
að einblína á gömlu leiðimar eins
og hveija aðra trúarsetningu.Til
dæmis ef ríkisrekstur þjónar ekki
þegnunum betur heldur en einka-
rekstur, hvers vegna að ríghalda
þá í ríkisreksturinn?
Margar nýtilegar hugmyndir em
settar fram í blaðinu um hina nýju
vinstri stefnu og allt er þetta hin
skemmtilegasta lesning, ekki síst í
ljósi þeirrar uppdráttarsýki sem
ríkir nú í Alþýðubandalaginu, og
endurspeglar tilvistarvanda vinstri
manna betur en flest annað.
XXX
Víkveiji lenti í leigubíl á dögun-
um sem oftar og við stýrið sat
ökumaður nokkuð við aldur. Sá
trúði farþeganum fyrir því að um-
ferðarþunginn og öngþveitið í
borginni væri orðið slíkt að hann
væri á nálum allan tímann sem
hann sæti undir stýri.
Bílstjórinn sagði einnig að nú
væri svoð komið að margir eldri
mennimir í stéttinni væm nú hrein-
lega hættir að þora að aka yfír
hádaginn og kysu heldur að aka á
nóttinni, þegar ró væri kominn yfír
borgarbúa.
Það er lítill vafí á því að gífurleg
§ölgun bíla á undanfömum misser-
um er orðið vemlegt vandamál og
umferðarkerfí borgarinnar virðist
hreinlega spmngið. Jafnframt virð-
ist þenslan í þjóðfélaginu valda því
að fólk er almennt mikið á ferðinni
og flestir em að keppa við tímann,
sem aftur kemur fram í aukinni
streitu í umferðinni og almennu til-
litsleysi. Þetta er því vissulega
áhyggjuefni.
XXX
Fjölmargir íslendingar leggja
leið sina til Lundúna þessa
haustdaga og það er ástæða til að
vekja athygli þeirra á söngleiknum
Chess sem þar er verið að sýna í
einu af leikhúsum borgarinnar. í
sjálfu sér er þessi söngleikur ekkert
stórvirki, nema ef vera skyldi fyrir
mjög sérstaka og íburðarmikla
sviðsmynd, en efniviðurinn snýst
hins vegar um eitt helsta áhugamál
íslendinga, skákina, og það sem
meira er að hugmyndin að söng-
leiknum er í vemlegum atriðum
sótt í heimsmeistaraeinvígi aldar-
innar hér á landi, milli þeirra
Spasskys og Pischers fyrir um 15
ámm. Islendingar ættu því flestum
öðmm betur að geta lifað sig inn
í þennan söngleik. Lítil þekking og
lítill almennur áhugi á skák annars-
staðar virðist þó ekki há söngleikn-
um vemlega, því að hann er sýndur
fyrir fullu húsi flesta daga vikunnar
og ekki alltaf heiglum hent að ná
í miða.