Morgunblaðið - 06.01.1988, Page 43

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 6. JANÚAR 1988
43
Ólafur var mjög vinnusamur mað-
ur, var sívinnandi, og féll ekki verk
úr hendi. Vann oft myrkranna á
milli og gerði lítinn mun helgra daga
og virkra. Hann varð þó aldrei ríkur
af veraldlegum auði, enda mikill hluti
þeirra verkefna sem hann tók að sér
unninn fyrir vini og kunniningja, oft
án þess að greiðsla kæmi til. Hjálp-
samur var Olafur með afbrigðum og
reyndi ávallt að leysa vanda þeirra,
sem til hans leituðu. Ég tel mér það
mikla gæfu að hafa ungur kynnst
Ólafi og notið vináttu hans síðan.
Og mikill er söknuður bama, tengda-
bama og bamabama sem nú hafa
kvatt en eru þó viss um endurfundi
fyrir handan rúm og tíma, þar sem
grætt er hvert sár og þerrað tár.
Ólafur var trúaður maður og unni
kirkju og kristni. Hann rækti bæn-
ina, og enginn dagur leið án þess
hann bæði bænina sem Kristur
kenndi, faðirvor.
Við lát Ástu, konu Ólafs, sem
hann unni mjög, skrifaði systir hans
nokkur minningarorð sem enduðu
svohljóðandi: „Ásta trúði á uppris-
una. Nú hefur hún lagst til svefns
og falið sig guði á vald. Þegar hún
gengur fyrir skapara sinn mun hún
ekki hrósa sér af verkunum sem hún
vann á þessari jörð. Hún mun segja
eitthvað á þessa leið: Guð, vertu mér
syndugri líknsamur." Ég hygg að
eins verði þessu varið með Ólaf mann
hennar.
Ólafur skildi eftir hjá ástvinum
sínum margar fagrar og dýrmætar
minningar sem munu verða þeim til
blessunar á ókomnum árum.
Magnús Ó. Schram
Þriðjudaginn 5. janúar verður
jarðsunginn frá Dómkirkjunni í
Reykjavík Ólafur Haukur Matthías-
son fv. bókhaldari, en hann lést 28.
desember á Sjúkrahúsi Skagfirðinga,
Sauðárkróki, eftir stutta sjúkdóms-
legu. Góðan nágranna og vin vil ég
hér kveðja með þessum fátæklegu
línum.
Ólafur var fæddur 19. mars árið
1898 í Haukadal í Dýrafirði. Hann
var sonur hjónanna Marsibil Ólafs-
dóttur og Matthíasar Ólafssonar og
voru þau systkinin 15 alls. Matthías
faðir Ólafs var verslunarstjóri og
kennari í Dýrafirði og talinn braut-
ryðjandi í skólamálum þar vestra í
sinni tíð, auk þess sem hann var um
tíma þingmaður V-ísfirðinga.
Ólafur naut ekki mikilar menntun-
ar umfram þá sem hann öðlaðist hjá
föður sínum heima fyrir en dvaldi
þó hjá séra Sigtryggi á Núpi við nám
í einn eða tvo vetur. Árið 1914 flutti
fjölskyldan til Reykjavíkur og stund-
aði Ólafur þá ýmis störf. Var m.a.
til sjós um tíma. 1918 réðst hann til
starfa að Kaupfélaginu í Norðurfirði
á Ströndum og var hann þar í nokk-
ur ár við ýmis störf allt frá pakk-
húspuði til bókhalds, en á þeim tíma
voru störfín ekki eins sundurgreind
og nú er. Þama við kaupfélagið lærði
Ólafur bókfærslu og að færa full-
komið bókhald. Sá lærdómur varð
honum notadijúgur því bókhald varð
hans aðalstarf alla tíð eftir að ver-
unni á Ströndum lauk. Starfaði hann
lengst sem skrifstofustjóri hjá Sam-
ábyrgð íslands, eða í áratugi, en þar
fyrir utan annaðist hann bókhald
fyrir flölda einstaklinga og fyrir-
tæki. Var Ólafur alla tíð virtur
bókhaldari, enda fær í greininni og
nákvæmur svo af bar.
Á árunum á Ströndunum kynntist
Ólafur fyrri konu sinni Sigrúnu Guð-
mundsdóttur frá Melum í Ámes-
hreppi og eignuðust þau tvo syni,
Matthías sem nú er látinn og Torfa
sem er prentari í Reykjavík. Þau
Sigrún slitu samvistum eftir fá ár í
hjónabandi. Árið 1934 giftist Ólafur
síðari konu sinni Ástu Jósepsdóttur
frá Hrísum í Helgafellssveit. Eignuð-
ust þau saman tvö böm, Knút, sem
er bankastarfsmaður í Varmahlíð og
Gunnhildi, sem búsett er (Reykjavík.
Ásta Jósepsdóttir lést árið 1961.
Skömmu eftir lát konu sinnar, eða
árið 1965, fluttist Ólafur norður í
Varmahlíð til Knúts, sonar síns og
Guðrúnar Oddsdóttur, konu hans, og
hjá þeim átti hann sitt heimili alla
tíð eftir það, utan vetrarpart sem
hann dvaldist á Akranesi. Hjá Knúti
og Guðrúnu var gott að vera, þar
fann Ólafur skjól og þar leið honum
vel.
Eftir að Ólafur kom norður í
Varmahlíð vann hann fullur starfs-
orku við bókhald í mörg ár eða allar
götur þar til sjóndepra eða blinda
hamlaði, en nú hin síðustu ár var
Ólafur því nær alveg blindur. Að
öðm leyti var andlegt atgervi í full-
komnu lagi allt fram undir síðasta
dag, og þótt svo með augum sínum
sæi hann ekki ljós dagsins þá var
ætíð bjart hið innra. Þar skein ljós
sem birtu stafaði af allt í kring um
hann, það fundu allir sem Ólafi
kynntust.
Alla tíð var Ólafur mikill áhuga-
maður um hverskonar menningar-
starfsemi. Var mikill áhugamaður
um leiklist, góður leikari sjálfur og
frábær upplesari. Hann hlustaði mik-
ið á útvarp eftir að sjónleysið hrakti
hann frá skrifborðinu og í gegn um
útvarpsfréttir fylgdist hann af eld-
móði með gangi þjóðmálanna og fór
ekki dult með skoðanir sínar á efna-
hagsmálum þjóðarinnar eða öðrum
þeim málum sem efst voru á baugi
hveiju sinni.
Glaðværð og hlýja var einkennandi
í fari Ólafs, góðvild og hjálpsemi við
alla þá er á hans vegi urðu og voru
hjálpar þurfí. Þá var snyrtimennskan
alveg einstök. T.d. var hann ætíð
klæddur í hvíta skyrtu og með háls-
bindi upp á hvem dag. Hann var
gleðimaður og félagslyndur. Hrókur
alls fagnaðar í góðra vina hópi. Frá-
sagnir hans ógleymanlegar enda
jafnan kryddaðar með eftirhermum
og gæddar lífi sem fáum einum er
fært að gera. Sagði hann gjaman
frá veru sinni á Ströndunum. Frá
mönnum og mannlífi þar, svo sem
það kom honum fyrir sjónir. Ekki
síður var unun að hlýða á frásagnir
úr bæjarlífí Reykjavíkur hér fyrr á
árum. Ólafur var aldrei magnaðri en
þegar hann brá sér í gervi stjóm-
málaskörunga fyrri ára og ýmsar
merkispersónur sem settu svip á
bæinn í þá tíð er hann var upp á
sitt besta.
Nú er lokið langri ævi og hvíldin
kærkomin, eða eins og Öm Amarson
orðar það í sínu frábæra kvæði: Þá
var ég ungur.
Er syrtir af nótt til sængur er mál að ganga
- sæt mun hvíldin eftir vegferð stranga...
Við, og bömin okkar viljum þakka
fyrir kynnin. Þakka fyrir góðvild og
hlýju í öllum samskiptum. Við send-
um öllum aðstandendum og syrgj-
endum hlýjar samúðarkveðjur.
Sérstakar kveðjur til Knúts og Guð-
rúnar og bama þeirra.
Helga og Páll, Varmahlíð
Hann Ólafur vinur minn er látinn.
Þegar ég fékk þessar fréttir komu
þær mér ekki á óvart vegna þeirra
veikinda sem hann hafði átt við að
stríða sl. mánuði en samt sem áður
finnst mér ótrúlegt að hann sé far-
inn. Þessi myndarlegi, fallegi og vel
gefni maður.
Ég kynntist Ólafi fyrir 14 ámm
þegar ég var að vinna í söluskálanum
í Varmahlíð. Hann sá um bókhald
söluskálans en vegna þess hve sjón
hans hafði hrakað mikið fórum við
að vinna saman, þannig að ég var
augun hans, eins og við sögðum.
Sumarið eftir var ég bamshafandi
og þurfti að hafa hægt um mig og
liggja mikið. Þá var það Ólafur sem
kom til mín og sat hjá mér. Við
spjölluðum saman til að stytta okkur
stundir eða þá að ég las úr góðri
bók. Með þessari miklu samveru okk-
ar mynduðist smám saman sterk
vináttubönd milli okkar sem héldust
æ síðan. Við höfðum bæði mikla
unun af að fara í göngutúra og
spjalla saman því það var varla til
það málefni sem Óláfur hafði ekki
gaman af að tala um. Hann fylgdist
vel með málefnum líðandi stundar,
hafði unun af söng og leiklist. Yfir-
leitt enduðu göngutúramir með því
að við fórum inn á eitthvert kaffíhús-
ið og fengum okkur skammtinn
okkar, þ.e.a.s. kaffi og rúnstykki.
Minningin um þennan yndislega
mann, sem gaf mér svo mikið af
þekkingu sinni og kærleik, mun ylja
mér um aldur og ævi og það sem
hann gaf mér af gæsku sinni gerir
mig ríka í anda, því eitt af því sem
ég met mest í lífinu er einlæg vin-
átta og það var það sem Olafur
heitinn gaf mér. Ég sendi fjölskyldu
hans og vinum samúðarkveðjur og
megi minningin um þennan stórkost-
lega og elskulega mann, Ólaf Hauk
Matthíasson, ylja okkur um ókomna
framtíð.
Stína
Hanna
Frímannsdóttir
fáw 'Actsbtm
Fellagörðum - Breiðholti III (í dansskóla HEIÐARS)
Nýnámskáð
hefast
ínæstuviku
ALMENN NÁMSKEIÐ - 5 VIKUR
Líkamsstaða, göngulag, fótaburður, fata- og litaval, and-
lits- og handsnyrting, hárgreiðsla, mataræði, borðsiðir,
almenn framkoma o.fl.
MÓDEL NÁMSKEIÐ - 7 VIKUR~
Sviðsframkoma, göngulag, hreyfingar, líkamsbeiting,
snyrting fyrir svið og Ijósmyndir, hárgreiðsla, fatnaður o.fl.
INNRITUN ALLA DAGA FRÁ KL16-22 í SÍMA 38126.

#
%

‘'KJPN
Hjálparsveit skáta
Reykjavík
Þrettánda
flugeklar
Opið frá kl. 13-18 í dag
í Skátabúðinni við Snorrabraut.
20% afsláttur af öllum vörum.
Styðjið okkur - stuðlið að eigin öryggi