Morgunblaðið - 07.01.1988, Blaðsíða 48
48
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 1988
Ragna Jónsdóttir er látin. Var
hún fædd 15. desember 1916 að
Svínafelli í Hjaltastaðaþinghá,
Norður-Múlasýslu. Foreldrar henn-
ar voru Ingibjörg Einarsdóttir og
Jón Sigfússon, en þau voru bæði
Austfirðingar. Fluttu þau til Norð-
fjarðar um 1920, en Ragna varð
eftir að Svínafelli og fluttist
skömmu síðar með afa sínum og
ömmu til Norðfjarðar. Foreldrar
Jóns, Sigfús Jónsson og Stefanía
Jónsdóttir, bjuggu til dauðadags á
heimili sonar síns. Þar var einnig
Ingólfur bróðir Jóns, og hélt hann
mikið upp á Rögnu. Böm Ingibjarg-
ar og Jóns voru fjögur. Ragna var
elst, Sigfús lést fyrir nokkrum
árum, en Snorri og Guðný búa í
Neskaupstað.
Bjó fjölskyldan lengst af í Bár,
sem stendur á einum fegursta stað
-íJjænum ofan við listigarðinn. Við
þetta hús var allt fólkið kennt.
Faðir Rögnu var mikill athafna-
maður. Hann var kaupmaður,
bæjarstjóri, fyrsti skattstjóri á
Austurlandi og síðast í Kópavogi.
Ragna í Bár eins og Norðfirðing-
ar kölluðu hana oftast, var ágæt-
lega gefín og bráðþroska. Settist
hún í annan bekk Menntaskólans á
Akureyri 15 ára gömul, en í þá
daga voru flestir nemendur eldri.
Við vorum þá fyrir í Menntaskólan-
um 6 piltar frá Neskaupstað og
þóttu það margir frá sama stað.
Ragna varð stúdent 1936. Stund-
aði hún kennslu bæði meðan hún
dvaldi á Akranesi og síðan í
Reykjavík. Þótti hún góður kenn-
ari, og átti létt með að ná athygli
nemenda.
Árið 1939 giftist Ragna þeim,
sem hún hafði verið heitbundin frá
menntaskólaárunum, Ragnari Jó-
hannessyni frá Búðardal, en hann
var gott skáld og með allra
skemmtilegustu nemendum í skól-
anum. Ragnar var um tíma skóla-
stjóri Gagnfræðaskólans á
Akranesi. •
Ragnar lést fyrir 11 árum. Eftir
það bjó Ragna með bömum sínum
í húsi því sem þeir bræður Jón og
Ingólfur reistu saman í Kópavogi,
þegar þeir fluttu frá Neskaupstað.
Böm Rögnu og Ragnars eru
Ragnar, Ingibjörg og Guðrún. Það
var mikill samgangur milli okkar
systkinanna í Svalbarði og bam-
anna í Bár, enda örstutt milli
húsanna. Það skapaðist einlæg vin-
átta, sem hefur haldist alla tíð.
Kynnin urðu náin bæði í leik og
starfí. Ég kom mjög oft til Ingi-
bjargar og Jóns en þau vom ein-
staklega ræðin ,og vel gefín. Átti
Jón mikið af bókum og vom bæði
víðlesin. Einkum var náin vinátta
milli systkina minna og Rögnu og
Guðnýjar, sem vom á líku reki.
Ragna í Bár var kraftmikil og
einstaklega lifandi í allri framkomu.
Hún var alltaf bjartsýn, kát og
miklaði ekki hlutina fyrir sér. Hún
var mjög vinsæl og einstaklega
trygglynd. Var hún mikill Norð-
fírðingur og heimsótti æskustöðv-
amar á hveiju sumri, þegar hún
gat komið því við. Heilsaði þá upp
á kunningjana á sinn hressilega
hátt. Ragna var félagslynd og kom
öllum sem hún umgekkst í gott
skap. Var hún starfandi af lífí og
sál í Norðfírðingafélaginu, og fyrir
tveimur ámm heiðursgestur á árs-
hátíð þess, þar sem hún flutti
bráðskemmtilega minningar frá
æskuámnum. Ragna sýndi vel
gestrisni sína þegar hún á stundum
bauð til sín vinkonum sínum frá
Norðfírði, sem þá vom staddar í
Reykjavík og svo einnig nokkmm
æskuvinkonum, sem fluttar vom
suður. Rómuðu konumar þessar
skemmtilegu stundir á heimili
Rögnu, þar sem rifjuð vom upp
m.a. ærsl og gamanmál æskuár-
anna, en sumar þessar konur nöfðu
ekki sést, jafnvel um tugi ára. Þetta
gat aðeins Ragna í Bár gert á sinn
lifandi hátt.
Ég veit, að ég mæli fyrir munn
okkar systkinanna í Svalbarði, þeg-
ar við kveðjum tryggan vin, góða
og mikilhæfa konu, Rögnu í Bár,
með söknuði ,og trega, þökkum
henni góða samfylgd allt frá æsku-
ámm.
Við hjónin vottum bömum
Rögnu, systkinum og öðmm að-
standendum dýpstu samúð.
Jóhannes Stefánsson
„Hratt flýgur stund" er sungið
um áramót og okkur fínnst tíminn
líða æ hraðar eftir því sem aldursár-
unum fjölgar. Jafnframt hverfa
fleiri og fleiri starfsfélagar og vinir
yfir móðuna miklu, en þeir standa
nálægt okkur í tíma og minningu.
í þann mund sem árið kvaddi
andaðist Ragna Jónsdóttir kennari,
hún lést í Borgarspítalanum 30.
desember eftir erfiða sjúkdómslegu.
Fyrir einu ári fengum við hjónin
jólakveðju frá Rögnu, þar sem hún
dvaldi á Kanarí með vinkonu sinni,
hress og kát eins og venjulega.
Vom þá góðar vonir um að hún
væri búin að ná fullum bata, það
vom því mikil vonbrigði er þau
tíðindi bámst okkur í haust að hún
væri- aftur komin í sjúkrahús.
Rögnu kynntist ég fyrst þegar
eiginmaður hennar, Ragnar Jó-
hannesson, tók við skólastjóm
Gagnfræðaskólans á Akranesi, og
þau hjón fluttu þangað. Ragnar var
að vísu áður kunnur fyrir sín fleygu
ljóð og sem góður útvarpsmaður.
Én á Akranesi kynntist ég honum
persónulega, hann var ljúfmenni
sem öllum vildi vel og ágætur kenn-
ari. Þegar þau hjón fluttu til
Akraness áttu þau þijú böm, sem
öll vom ung, Ragna var því bundin
við bú og böm fyrstu árin og stund-
aði ekki kennslu þann tíma, sem
ég kenndi við Gagnfræðaskóla
Akraness. Ég kynntist því ekki
kennarahæfíleikum hennar á Akra-
nesi, en ræddi það við Ragnar að
kona hans væri líkleg til að verða
góður kennari. Hveijum þeim sem
kynntist Rögnu mátti vera það ljóst,
að hún var gædd þeim hæfíleikum
og hafði þá skapgerð að líklegt var
að flest störf fæm henni vel úr
hendi. Með sinni hlýju léttu og glað-
legu framkomu vann Ragna fljótt
hugi Akumesinga.
Þegar þau hjón fluttu til
Reykjavíkur sagði Ragnar mér að
Ragna væri að svipast um eftir
kennslu í Kópavogi eða Reykjavík,
og spurði hvort fullráðið væri við
minn skóla, svo var ekki sem betur
fór, það vantaði dönskukennara og
Ragna tók það starf, þótt hún hafí
þá fremur kosið að kenna íslensku.
Dönskukennsla var ekki eftirsótt
af kennumm, vegna þess að flestir
nemendur vom andvígir því að læra
dönsku. í fyrirferðarmiklum bekkj-
um gat því reynt talsvert á dönsku-
kennarann, að halda stjóm, vekja
áhuga og ná árangri, en ekkert af
þessu varð Rögnu vandamál. Það
var sama hversu órólegan bekk
Ragna fór inn í, bekkurinn varð
eitt bræðralag í höndum hennar,
hún virtist ekkert hafa fyrir því að
stjóma hópnum, og aldrei heyrði
ég nokkurn nemanda Rögnu tala
um að hún væri leiðinleg.
Ragna átti mjög auðvelt með að
umgangast fólk, var lagið að lífga
upp á andrúmsloftið og koma öllum
í gott skap. Það fylgdi henni alltaf
hressandi blær. Nemendur hennar
dáðu hana, hún umgekkst þá með
móðurlegri umhyggju og var í senn
kennari þeirra og trúnaðarvinur.
Kennaramir em máttarstoðir
hvers skóla. Það skiptir því sköpum
fyrir hvern skóla að fá góða kenn-
ara. Ragna var traust máttarstoð,
hún átti sinn ríka þátt í því hversu
góður andi var alla tíð meðal kenn-
aranna, meðal nemendanna og milli
kennara og nemenda.
Við samkennarar Rögnu söknum
hennar og sendum dætmm hennar
og syni samúðarkveðjur.
Magnús Jónsson
Þeim fækkar óðum gömlum vin-
unum. Þeir hverfa einn af öðrum.
Og nú var röðin komin að Rögnu.
Fréttin um andlát hennar, þann
30. desember sl. kom ekki á óvart,
því hún hafði átt við mikil veikindi
að stríða undanfarið.
Ragna var Austfírðingur, fædd á
Svínafelli í Hjaltastaðaþinghá 15.
desember 1916. Foreldrar hennar
vom Jón Sigfússon, skattstjóri í
Neskaupstað og kona hans Ingibörg
Einarsdóttir.
Það var ekki algengt á upp-
vaxtarárum Rögnu að unglingar
legðu fyrir sig menntaskólanám og
sjaldgæft um stúlkur.
En Ragna ákvað að fara þá braut
og settist í Menntaskólann á Akur-
eyri. Þaðan lauk hún stúdentsprófi
vorið 1936. Var hún eina stúlkan
í hópnum. Ragna giftist haustið
1939 Ragnari Jóhannessyni eand.
mag. sem lauk háskólanámi sínu
það ár. Þau hjónin bjuggu fyrstu
árin í Reykjavík þar sem Ragnar
fékkst við blaðamennsku og
kennslu auk þess sem hann var vin-
sæll útvarpsmaður.
Árið 1947 flytja þau til Akra-
ness, en þar tók Ragnar við stjórn
Gagnfræðaskólans. Á Akranesi
bjuggu þau til ársins 1960 að þau
flytja aftur til Reykjavíkur, þar sem
þau bjuggu þar til Ragnar lést
1976. Þaðan fluttist Ragna í Kópa-
vog og bjó síðan þar. Þau Ragna
og Ragnar eignuðust þtjú böm, en
þau em: Ragnar verkam. í
Reykjavík, Ingibjörg kennari í
Kópavogi og Guðrún bankam. í
Kópavogi gift Áma Jónassyni
verkfr.
Ég fluttist til Akraness haustið
1948 og réði þá tilviljun því að við
hjónin tókum á leigu íbúð í sama
húsi og þau Ragna og Ragnar
bjuggu í. Við þekktumst áður þar
sem maðurinn minn og Ragna
höfðu verið bekkjarsystkini og sam-
stúdentar frá MA. En Ragnar var
skólabróðir þeirra, stúdent tveim
ámm áður eða 1934.
En þarna urðu kynni okkar nán-
ari og vináttan dýpri, því samgang-
ur varð strax mikill milli heimilanna
og börn okkar sem vom á svipuðu
reki urðu góðir leikfélagar. Áttum
við hjónin og börn. okkar margar
ánægjustundir á heimili þeirra
Ragnars og Rögnu.
Ragnar klippti út margskonar
konur og karla handa börnunum
að leika sér að en Ragna ávallt
hress og skemmtileg-og ekki upp-
næm fyrir þótt ýmsilegt væri úr
lagi fært þar sem börnin vom að
leik.
Eitt af því sem við Ragna áttum
sameiginlegt var áhugi okkar á
brids. Á þessum ámm var ekki al-
gengt að húsmæður störfuðu utan
heimilis og átti það einnig við um
okkur. Gáfum Við okkur oft tíma
til að grípa til spilanna ásamt vin-
konum okkar og var ekki hikað við
að taka daginn snemma ef því var
að skipta. Kom jafnvel fyrir að við
suðum kartöflurnar fyrir hádegis-
matinn allar saman spilakonurnar
til að nýta tímann betur til spila-
mennskunnar.
Á síðari hluta þess tíma sem þau
bjuggu á Akranesi fékkst Ragna
við kennslu við gagnfræðaskólann
hjá Ragnari manni sínum. Eins og
vænta mátti var hún vel til kennslu
fallin. Með hispursleysi sínu og
græskulausri gamansemi vann hún
strax hug og hjarta nemenda sinna
og ekki var til hjá henni neitt sem
hét agavandamál.
Þau hjón voru bæði félagslynd.
Tóku þau þátt í margháttuðu fé-
lagslífi á Skaga. Var Ragna m.a.
form. Kvennadeildar Slysavarnafé-
lagsins í allmörg ár.
Eftir að Akranesdvölinni lauk og
fjölskyldan flutt aftur til Reykjavík-
ur hóf Ragna kennslustörf þar og
kenndi hún m.a. við Gagnfræða-
IWIHÉIHHaSSSHiB
i
*
ÉffaSilS
Verzlunarskóli
íslands
FULLORÐINSFRÆÐSLA
Innritun á vorönn verður á skrifstofu
skólans 5.-8. og 11. janúar 1988
kl. 08.00-19.00.
Boðið er upp á eftirtalda náms-
möguleika auk stakra námskeiða:
ÖLDUNGADEILD
Nám til verslunarprófs og stúdents-
prófs.
StARFSNÁM
Bókhaldsbraut og skrifstofubraut.
FORNÁM TÖLVUHÁSKÓLA VÍ
Áfangar fyrir þá nemendur, sem
ekki hafa lokið stúdentsprófi af við-
skiptabraut, en hafa áhuga á að
sækja um íTVÍ næsta haust.
Áfangalýsingar, umsóknareyöublöð
og nánari upplýsingar fást á skrif
stofu skólans, Ofanleiti 1.
HANDKNATTLEIKSLAIMDSLIÐ í HEIMSKLASSA!
Á Ólympíuleikunum 1984 og heimsmeistarakeppninni 1986 átti ÍSLAND 6. besta landslið heims
ÞINN stuðningur getur gert gæfumuninn á Ólympíuleikunum í Seoul 1988.
Afram ísland
14. desember 1987 var dregið um 1S bíla.
5 SUZUKI FOX komu upp á eftirtalin númer:
9401 13709 70457 75462 98385
10 SUZUKI SWIFT komu upp á eftirtalin númer:
42457 44260 53685 63614 65235
68125 85377 85568 89571 104540