Morgunblaðið - 02.07.1988, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. JÚLÍ 1988
Stórborg rís og fellur
eftirKristínu
Steinsdóttur
Þokan kemur veltandi á móti
bílnum löngu áður en komið er
upp á Norðurbrún. Hún er í byrj-
un létt og ljós, næstum gegnsæ,
veltur eftir þúfum og rofabörðum
beggja megin vegarins og gælir
við bláklukku og gullmöðru. Þeg-
ar kemur lengra inn á Fjarðar-
heiði þykknar hún, verður þung
og þrúgandi. Hver steinn og þúfa
meðfram veginum birtist eins og
ófreskjur. Sá sem yfirgæfi bflinn
og færi út af veginum væri vísast
snarvilltur eða í tröllahöndum.
Það er reimt á Fjarðarheiði eins
og öllum öðrum fjallvegum á ís-
landi! Vegurinn er ekki enn orðinn
þurr eftir veturinn og mitt í allri
forinni og þokunni birtast verur
í gulum regnfötum. Þetta eru
ekki ófreskir menn heldur vega-
vinnukarlar við vinnu sína. Þér
hverfur allt tímaskyn ásamt til-
fínningu fyrir öðru en svartri þoku
og aurbleytu. Loks fer þó að halla
undan fæti og skömmu ofan við
Fjarðarsel byrjar þokunni að létta.
Þú ert komin til Seyðisfjarðar.
Gömlu húsin á Öldunni hafa séð
betri daga, þau kúra í rigningunni
misjafnlega farin. Hér vitnar
margt um forna frægð þegar
byggt var af stórhug í höfuðstað
Austurlands; norsk kataloghús
með kvistum og tréútflúri, deyj-
andi tré í görðum. Grjóthleðslan
í kringum Lónið er vönduð og
hólminn fallega grænn.
Á túninu innan við Tungu kveð-
ur við annan og nýrri tón. Þar
er risin upp stórborg. Gul, rauð,
græn og blá tjöld, Volkswagen-
svefnvagnar, mótorhjól, fólks- og
jeppabílar. Sum tjöldin eru reist
á stöngum yfir bflunum. Forvitni-
leg sjón og athygli verð. Við nán-
ari athugun reynist þetta vera
þýskt hugvit og bílarnir eru á
þarlendum númerum. Ferjan
Norræna er væntanleg til landsins
í fyrramálið. Svona stórborg rís á
hverjum miðvikudegi allt sumarið
og fellur jafnharðan á fimmtu-
dagsmorgni.
Það er hlýtt og notalegt að
koma inn á Farfuglaheimilið.
Gömul verbúð, Haföldubragginn,
hefur verið dubbaður upp, and-
rúmsloftið er hlýlegt og mannlífið
gott. Þarna sitja enskar og amer-
ískar stúlkur, drekka te og lesa
þykka doðranta í kiljuformi. Þær
hlæja upp úr eins manns hljóði
með reglulegu millibili.
Sænskur farandsöngvari situr
á bekk og slær gítarinn umkringd-
ur raulandi fólki af ýmsu þjóðerni.
Úti í horni situr frönskumæl-
andi Belgi og drekkur viskí. Hann
er að segja ferðasögu sína á
ensku. Maðurinn hafði verið búinn
að dvelja um hríð í Loðmundar-
firði og leita að sporum ódysseifs
og kýklópsins. Með haka og skóflu
fór hann um fjörðinn við annan
mann. Hann lenti í ýmsum hrakn-
ingum og öll var ferð hans án
árangurs. Að því búnu gafst hann
upp og hélt til Seyðisfjarðar aftur
þaðan sem hann hugðist taka
Norrænu.
En viti menn, hann frétti af
miklum hellum í eyðifirði nokkr-
um sem Hellisfjörður heitir og
gengur inn í Norðfjörð. Ákvað
hann á samrí stundu að þangað
skyldi ferðinni haldið á báti.
Fannst honum allar líkur á að nú
væri hann loksins kominn á slóðir
Ódysseifs og kýkiópsins!
Allur þessi mannfagnaður fer
fram á lægri nótunum, menn taka
tillit hver til annars. Með einni
undantekningu þó. í fjögurra
manna herbergi sefur Finni og
hrýtur svo hátt að enginn treystir
sér til að deila með honum her-
bergi. Hafa nokkrir vaskir menn
gert tilraun en allir orðið frá að
hverfa. Og í ofan á lag á allt
annað er maðurinn svo vær að
hann sefur bókstaflega allan dag-
inn. Hrotur Finnans blandast
svæfandi lækjarniðinum í Bjólfin-
um, regnið suðar á þakinu.
Næsta morgun er sól upp á
hvern tind. Sólargeislarnir reyna
að vinna á snjóbreiðunum í fjöll-
unum en gengur hægt. Norræna
er komin og tjaldborgin fallin.
Bflalestin í ferjuna nær inn undir
Brú. Sólin bakar, menn sitja í bið-
röðinni léttklæddir og þolinmóðir
H
„Gömlu húsin á 01-
dunni hafa séð betri
daga, þau kúra í rign-
ingunni misjaf nlega
farin. Hér vitnar
margt um forna fræg-ð
þegar byggt var af
stórhug í höfuðstað
Austurlands; norsk
kataloghús með kvist-
um ogtréútflúri, deyj-
andi tré í görðum.
Grjóthleðslan í kring-
um Lónið er vönduð
og hólminn fallega
grænn."
meðan hún þokast áfram bfl fyrir
bíl kflómetra eftir kílómetra en-
skir, franskir, þýskir, hollenskir,
svissneskir, danskir. Lögreglan
og eftirlitsmenn eru ábúðarfullir.
Hver bíll fer inn á afgirt svæði
og jjaðan inn í skipið.
A bryggjunni er urmull af fólki.
Þar eru innfæddir að sinna erind-
um, aðkomumenn að forvitnast
og ferðalangar úr Norrænu ný-
stignir á land. Þeir síðastnefndu
reyna að átta sig á umhverfinu.
Sumir eru furðu fljótir að ná átt-
um eins og svartklædda mótor-
hjólagengið sem gefur í og hverf-
ur með allt sitt fret og marglita
hjálma í rykskýi inn dalinn.
Æskulýður staðarins er mættur
til að skoða fólkið. „Hvað með
þennan litla. Er hann íslenskur?"
spyr strákur með fótbolta.
„Nei, hann er í svo asnalegum
skóm, útlendingaskóm!" svarar
kotroskin stelpa með krakka í
kerru.
„Do you speak english? spyr
fótboltamaðurinn.
„Bonjour," svarar litli maður-
inn glaðlega.
Þau fá æðisgengið hláturskast
og stökkva af stað með kerruna
í eftirdragi.
„Bonjour... bonjour... hol-
lendingur," og þau flissa í smá-
stund. En að vörmu spori hafa
þau jafnað sig og nú er röðin
komin að mér.
„Halló kona, ertu íslensk?"
Eg jánka því og spyr hvernig
sé að búa á Seyðisfirði.
„Fínt," segir stelpan.
„Mest gaman á fimmtudögum
þegar ferjan kemur," segir strák-
pattinn.
„Og þegar ferjan er farin, hvað
þá?"
„Ég æfí fótbolta," svarar
stráksi.
„Ég er að passa," segir stelpan
og bendir á búlduleitt barnskrílið
í kerrunni. „Er hún ekki mikið
krútt?"
„Svo spila ég í Kattabandinu,"
heldur strákurinn áfram.
„Sko, hér bý ég," segir stelpan
og bendir á hús sem stendur á
bryggjunni í Örtröðeins og í dag.
„Pabbi hennar á helminginn í
Norrænu," segir strákurinn hrif-
inn.
„Þegiðu," skipar hún og heldur
svo áfram:
„Ég hef farið hundrað sinnum
með Norrænu ... tíu sinnum ...
tvisvar sinnum ... Æðislegt!"
Hún brosir hikandi en snýr sér
svo glaðbeitt að næsta ferðalangi:
„Ertu íslenskur?"
Upp úr hádegi leggur ferlíkið
úr höfn. Það siglir út spegilsléttan
fjörðinn og sendir í kveðjuskyni
reykjarstrók upp á milli hárra
fjallanna. Allra þjóða kvikindi
standa á þilfarinu og veifa til
lands. Ferjan siglir áfram út með
Háubökkunum og yfír olíuskipið
sem Þjóðverjar sökktu fyrir
bandamönnum í seinni heims-
styrjöldinni... framhjá Vestdals-
eyrinni, gamla verslunarstaðnum
sem nú er t eyði og hverfur loks
fyrir bugðu á firðinum.
Bærinn er fljótur að tæmast
aftur. Ferðalangarnir úr Norrænu
tínast upp yfir Fjarðarheiði og á
fimmtudagskvöld eru aftur komin
rétt hlutfóll í samfélagið. Trilla
leggur frá landi og klífur spegil-
sléttan fjörðinn. Skellirnir í henni
enduróma í fjöllunum og eru það
eina sem rýfur kvöldkyrrðina.
Kristín Steinsdóttir
Brids
Arnór Ragnarsson
Sumarbrids
Yfir 40 pör mættu til leiks í Sum-
arbrids sl. þriðjudag á sama tíma
og landinn var að kenna danskinum
sitthvað á NM á Loftleiðum sama
kvöld. Spilað var í þremur riðlum
(að venju) og urðu úrslit þessi (ef stu
pör):
A)
Guðlaugur Sveinsson —
Magnús Sverrisson 238
Ólína Kjartansdóttir —
RagnheiðurTómasdóttir 232
Pétur Guðjónsson —
Tryggvi Gunnarsson 228
Árnína Guðluagsdóttir —
Bragi Erlendsson 228
Aldís Schram —
Júlíana Isebarn 225
Soffía Guðmundsdóttir —
Stefanía Sigurbjörnsdóttir 221
Eyjólfur Magnússon —
Steingrímur Þórisson 221
Marsibil Ólafsdóttir —
Þórunn Guðmundsdóttir 201
Hjálmar S. Pálmsson —
Þórarinn Andrewsson 187
Dóra Friðleifsdóttir —
Sigurður Sigurðsson 186
Kristín Jónsdóttir —
Þorsteinn Erlingsson 171
Erlendur Jónsson —
Þórir Flosason 169
Ásthildur Sigurgísladóttir —
Lárus Arnórsson 168
9
Arsæll Sveinsson —
Trausti Harðarson 183
Baldur Bjartmarsson —
Sveinn Sigurgeirsson 179
Anton R. Gunnarsson —
Friðjón Þórhallsson 174
Guðmundur Baldursson —
Jóhann Stefánsson 169
Baldvin Valdimarsson —
Guðmundur Hansson 169
María Ásmundsdóttir —
Steindór Ingimundarson 166
Og staða efstu spilara að loknum
16 kvöldum í Sumarbrids er þá
þessi:
Sveinn Sigurgeirsson 226
Guðlaugur Sveinsson/
Magnús Sverrisson 189
Anton R. Gunnarsson 178
Jakob Kristinsson 152
Lárus Hermannsson 126
Spilað er alla þriðjudaga og
fímmtudaga í allt sumar. Húsið
opnar kl. 17.30 og hefst spila-
mennska í hverjum riðli um leið og
hann fyllist. Spilað er í húsi Brids-
sambandsins að Sigtúni 9.
lillllWi^ Sælkcra „Pasta
mcð cggjum
&j$>

^^ffffijjm-.,. '*;
m
•u»>

r<wa^»
'-fínatif
-*"ií?S*
¦v«r-
V-O

513
r

oetken
Gæðavörur
Rétt suðuaðferð tryggír gæðí Gluten Pasta. Notíð
nóg vatn, ca. 1 Itr. fyrir 100 gr. Bætíð 2 msk. saltí
og 1 tsk. matarolíu út í og sjóðíð upp. Setj'íð
pöstuna út í sjóðandí vatníð og Iátíð malla í 10 mín.
án loks. Sííð vatníð frá og beríð fram strax.
Efnkaumboð:
í slensk/////
Ameríska
Tunguháls 11. Sími 82700.

&UÚ

Steinakrýl
er meira en
venjuleg
málning
málning'lt
Höfðar til
.fólksíöllum
starfsgreinum!