Morgunblaðið - 13.09.1988, Blaðsíða 64

Morgunblaðið - 13.09.1988, Blaðsíða 64
64 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. SEPTEMBER 1988 Minning: Elín J. G. Hafstein Ein lítil ömmubæn í dag kveð ég ömmu mína Elínu og þakka fyrir mig. Átján ára um- hyggju og ást af öllu hjarta. Öll bemskuánn mín og bestu árin hennar. Árin okkar afa míns og ömmu. í dag lifa áfram öll myndbrotin frá aldamótum. Um milda móður hennar og glaðan bamahóp í hlýjum föðurgarði. Heiður var hálft hennar nafn og hálft leitt af sjálfum guði. Um ljúfan föður í heimastjóm með hetjuljóðin. Bað um storm en ekki logn og að mega elska og treysta á landið. í dag er ég því glaður þó falli heitu tárin. Þegar afi minn og amma falla í faðma fyrir guði. Al- faðir blessar nú bömin sfn og þau leiðast aftur inn í garðinn. Hönd í hönd á fagnaðarfund við löngu látna soninn. Og eftir stendur einn lftill ömmu- strákur og þakkar fyrir sig þó falli tárin. Ásgeir Hannes Frú Elín Hafstein kvaddi þennan heim að kvöldi dags hinn 4. septem- ber sl. á háum aldri með þeirri reisn og virðuleik og hógværð sem ein- kenndi hennar líf. Er Elínar sárt saknað af aðstandendum sem og öðrum, sem urðu þeirrar gæfu að- njótandi að fá að kynnast þessari hjartahlýju og góðu konu. En kall tímans fær enginn umflúið. Við sem eftir stöndum þökkum það að hafa fengið notið svo lengi samferðarinn- ar með Elínu. Þótt andlát hennar bæri brátt að og hún kenndi sér ekki meins utan þess er fylgir háum aldri, var eins og hún skynjaði það að eigi væri langt í endurfund við horfna ástvini. Einstök sálarró hvfldi yfir Elínu, tengdamóður minni, síðustu vikumar sem hún dvaldi meðal okkar. Hún kvaddi þennan heim södd lífdaga í fullri sátt við Guð og menn. Við sem eft- ir lifum varðveitum minningar um góða og göfuga konu, sem með lífi sínu vildi gjöra öllum gott. Elín Jóhanna Guðrún Hafstein fæddist á ísafirði jóladaginn 25. desember 1900 og var sjöunda bam Hannesar Hafstein, sýslumanns og síðar fyrsta ráðherra íslands 1904, og konu hans Ragnheiðar Stefáns- dóttur Thordarsen. Önnur böm þeirra Hannesar og Ragnheiðar vom: Sigurður, f. 4. aprfl 1891 d. 2. febr. 1900, Kristjana, f. 27. marz 1892 d. 27. jan. 1904, Ástríð- ur f. 30. ág. 1893 d. 6. des. 1985, Þórunn f. 19. okt. 1895, Sigríður f. 3. des. 1896 d. 17. nóv. 1983, Soffía Lára f. 17. des. 1899 d. 9. febr. 1981, Ragnheiður f. 4. jan. 1903 d. 22. ág. 1981, Kristjana f. 30. maí 1911 d. 22. maí 1952 og Sigurður Tryggvi f. 6. jan. 1913 d. 21. ág. 1985. Við fráfall Elínar er Þórunn Kvaran eitt bama Ragnheiðar og Hannesar enn á lífí. Ættbogi er stór. Böm Ragnheiðar og Hannesar Hafstein er komust á legg, voru öll farsællega gift og gátu sér hvar- vetna gott orð. Þau kusu sér að lifa og starfa í kyrrþey. Sannkallað heiðursfólk, í þess orðs fyllstu merkingu. Mikill hlýhugur og elska ríkti milli systkinanna. Elín Hafstein var sannkallaður aldamóta íslendingur, fædd á sjálfu aldamótaárinu. Þá kvað skáldið fað- ir hennar hið magnþrungna kvæði, Aldamótin. Þótt Elín flíkaði ekki tilfínningum sínum né færi með kvæði föður síns í heyranda hljóði, finnst mér eins og boðskapur þessa kvæðis hafí höfðað mest til viðhorfa hennar og lífsskoðana. Hún elskaði land sitt og þjóð í anda skáldsins, er það segir: íslenzkir menn! Hvað öldin ber í skildi, enginn fær séð, hve feginn sem hann vildii. Eitt er þó víst: Hún geymir Hel og Hildi. Hlifi þér, ætljörð, guð í sinni mildi. Hitt er og víst, að áfram, áfram miðar. Upp, fram til ljóssins timans lúður kliðar. Öldin oss vekur ei til værðarfriðar. / Ung er hún sjálf, og heimtar starf, án þiðar. Starfið er margt, en eitt er bræðrabandið, boðorðið, hvar sem þér í fylking standið, hvemig sem striðið þá og þá er blandið, það er Að elska, byggja og treysta á landið. Þá mun sá guð, sem veitti frægð til foma, fóstuijörð vora reisa endurboma. Þá munu bætast harmasár þess tiorfna, hugsjónir rætast. Þá mun aftur morgna. (Hannes Hafstein) Elín Hafstein tilheyrði þeirri kyn- slóð sem upplifði framtíðarsýn skáldsins. Það var þessi kynslóð sem tryggði frelsi og sjálfstæði íslensku þjóðarinnar. Kynslóðin sem elskaði, byggði og treysti á landið. Við sem á eftir komum, eigum þess- ari kynslóð mikið að þakka og stóra skuld að gjalda, sem er að vemda land vort og þjóðarauð og skila komandi kynslóðum enn betri arfí. Á uppvaxtarárum Elínar var stormasamt í íslenzkum stjóm- málum. Hatrammlega og ómaklega var ráðizt á Hannes Hafstein af stjómmálaandstæðingum hans. Sagan hefur sannað að stefna Hannesar f sjálfstæðisbaráttunni, sérstaklega í utanríkis- og öryggis- málum, hefur reynst vera rétt. Á þeim tíma var það ekki fyrirséð. Óhjákvæmilega hafa þessi átök haft áhrif á fyölskyldu hans. Þar við bættist, að Hannes missir Ragn- heiði konu sína en hún lézt árið 1913, á bezta aldri. Ragnheiður var mikill harmdauði öllum, er til þekktu. Elín, tengdamóðir mín, sagði mér að þau systkini hefðu notið mikillar elsku og umhyggju frá ömmum þeirra, frú Kristjönu, móður Hann- esar, og frú Sigríði, móður Ragn- heiðar, en þær bjuggu báðar í ell- inni og samtímis á heimili þeirra. Elín hlaut bamamenntun sína m.a. í kaþólska skólanum í Reykja- vík og stundaði síðan nám í 1. og 2. bekk í Menntaskólanum í Reykja- vík. Þá tóku við störf hjá Landssíma íslands. Árið 1925 giftist Elín heitmanni sínum, Ásgeiri Þorsteinssyni, verk- fræðingi, Jónssonar eldsmiðs á Vesturgötu í Reykjavík og Guðrún- ar Bjamadóttur, eiginkonu hans. Böm þeirra Elínar og Ásgeirs em: Sigríður, húsfreyja og lögfræðing- ur, gift Hafsteini Baldvinssyni, hrl., Ragnheiður, húsfr. og læknaritari, gift Guðmundi H. Garðarssyni, al- þingismanni, og Þorsteinn Ásgeir, tæknimaður, kvæntur Vilhelmínu Sveinsdóttur. Þá áttu þau Þorstein er lézt bamungur. Mikið jafnræði var með þeim hjónum, Ásgeiri og Elínu. Þau reistu sér glæsilegt heimili á Fjöln- isvegi 12, þegar á fyrstu hjóna- bandsárum sínum, og hélt Elín því enn, er hún féll frá á 88. aldurs- ári, en Ásgeir lézt 1. janúar 1971. Höfðu þau þá verið í ástríkri sam- búð í 45 ár. Á Fjölnisvegi 12 var jafnan mannmargt og minnast ættingjar og vinir margra gleðistunda á heim- ili þeirra Ásgeirs og Elínar. Elín var sérstök kona, sem erfitt er að lýsa með fáum orðum. Hún hafði fágaða og glæsilega framkomu. Hjálpsemi hennar var viðbmgðið. Mátti hún aldrei neitt aumt sjá, þá var hún boðin og búin til að rétta hjálparhönd. Á erfíðum stundum var Elín staðföst og sterk og veitti þeim sem var hjálpar þörf, ömggan stuðning. Bamgóð var hún með afbrigðum. Fastheldin var hún á hefðbundnar venjur og góða siði. Til hinztu stundar fylgdist hún vel með því sem fram fór í kringum hana og kunni góð skil á þjóðmál- um. Allt sem miður fór vildi Elín færa til betri vegar. Velvilji og góð- mennska einkenndi allt hennar líf. Jafn fágætrar konu sem Elín var, er sárt saknað. Á kveðjustund er þakkað fyrir allt hið góða er göfug kona skilaði til samferðamanna sinna á langri ævi. Guð blessi minningu hennar. Þóranni Kvaran, elskulegri syst- ur Elínar, em sendar innilegar sam- úðarkveðjur. Guðmundur H. Garðarsson Eftir langa ævi og farsæla hefur Elín Hafstein kvatt þennan heim og langar mig að minnast hennar í fáeinum orðum. Elín var ein göfuglyndasta kona sem ég hef kynnst og sérlega greið- vikin, sannur vinur vina sinna. Þess fékk ég ríkulega að njóta sem unglingur er ég dvaldi á heim- ili þeirra einstöku hjóna, Elínar og Ásgeirs Þorsteinssonar. Var mér tekið sem einni af fyol- skyldunni og naut alls til jafns við böm þeirra. Þess fékk einnig móðir mín, sem var æskuvinkona Elínar, ríkulega notið í sínum veikindum og verður það seint fullþakkað. Þannig var hjartalag Elínar. Hún var ávallt boðin og búin til að hjálpa þeim sem með þurftu. Hún fékk það endurgoldið í ríkum mæli frá bömum sínum og öðmm þeim sem stóðu henni nærri. Fyrir hönd fjölskyldu minnar sendi ég bömum Elínar og öðmm aðstandendum þakkir og dýpstu samúðarkveðjur. „Far þú í friði, friður Guðs þig blessi. Hafðu þökk fyrir allt og allt“. (Valdimar Briem) Katrín Stella Bríem + Eiginmaður minn, BERGUR BJARNASON bifreiðastjóri, Holtsgötu 11, Hafnarflrðl, andaðist 10. september í St. Jósepsspítalanum, Hafnarfirði. Fyrir hönd sona, tengdadætra og barnabarna, Ingibjörg Jónsdóttir. Ástkær eiginmaður minn, GUÐBERGUR ÞORSTEINSSON, Álfaskeiði 29, Hafnarfirðl, varð bráðkvaddur þann 11. september. Fyrir mína hönd og dætra okkar, Margrót Þ. Slgurðardóttir. + Eiginkona mín, KRISTJANA SVEINSDÓTTIR, Hjallabraut 23, Hafnarfirðl, andaðist í Landspítalanum 10. september. Jarðarförin auglýst síðar. Jóhann Rúnar Guðbergsson. + Ástkær móðursystir okkar, GYÐA GUÐMUNDSDÓTTIR, Leifsgötu 3, Reykjavfk, lést í Borgarspítalanum 11. september. Guðríður J. Pótursdóttir, Matthfas Guðm. Pótursson. + Móðirokkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma, SIGRÍÐUR EINARSDÓTTIR, áöur tll heimilis f Skaftahlfð 34, andaðist í Borgarspítalanum að morgni sunnudagsins 11. sept- ember sl. Valgerður Eyjólfsdóttir, Jón E. Guðmundsson, Rósa Eyjólfsdóttir, Ingi Hallbjörnsson, Kristbjörg Þórðardóttlr, Björn Ómar Jónsson, Guðbjörg Jónsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn. Móðir mín, tengdamóöir og amma, MARGRÉT JÓNSDÓTTIR fyrrv. sklpsþerna, Möðrufelli 13, R. lést i Landakotsspítala 11. september. Nanna Jónsdóttir, Hafsteinn Sigurðsson og börn. + Sonur minn, HAUKUR HAFSTEIN, er látinn. Ragnheiður Hafstein. + Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, SNÆBORGAR ÞORSTEINSDÓTTUR, Hátúnl 12, ferfram frá Akraneskirkju þriðjudaginn 13. september kl. 14.15. Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. + Móðir okkar, tengdamóðir og amma, STEINUNN SVEINHELGA STEFÁNSDÓTTIR, Eyrarvegi 21, Akureyri, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju miðvikudaginn 14. septem- ber kl. 13.30. Torfi Gunnlaugsson, Guðflnna Gunnarsdóttir, Stefán Gunnlaugsson, Hugrún Engilbertsdóttir og barnabörn. + Ástkær eiginmaður minn, faöir, sonur, tengdasonur, bróðir og mágur, SVERRIR SVERRISSON rennlsmlður, Kóngsbakka 5, Reykjavfk, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju miövikudaginn 14. septem- ber kl. 13.30. Jarösett verður í Hafnarfiröi. Fyrir hönd aðstandenda, Kristfn Ragnarsdóttir, Sverrlr Sverrisson, María Jónasdóttlr, Sverrir Jónsson.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.