Morgunblaðið - 14.01.1990, Blaðsíða 39

MORtíUNBLÁÐIÐ FÓLK í FRÉTTUM íunnudaóur 14. JANÚAR 1990
39
Morgunblaðið/Grímur Bjarnason.
Veiðimenn þenja sig.
Stefán Hjaltested leiðbeinir ungri
veiðikonu.
Að sögn A1 berts var það árið
1943, að flugvélin, 4 hreyfla, kom
inn Reyðarfjörðinn til að varpa
sprengjum sem gerðist all nokkrum
sinnum á þessum slóð um. Banda-
menn voru þarna með bækistöð og
hröktu vélina út fjörðinn aftur með
skothríð. Þoka var mikil, en vélin
leitaði út fjörðinn og ætlaði svo að
beygja norður. Flugmaðurinn hefur
misreiknað sig, talið sig vera kom-
inn út fjörð inn og beygði of
snemma. Flaug beint í fjallið með
þeim afleið ingum að flug vélin
sprakk og allir um borð fór ust.
Og nú eru ryðgandi stál grindur
þögull minnisvarði um ragnarökin
miklu.
Morgunblaðið/Sverrir
LEIKLIST
Þú ert í blóma lífsins
fíflið þitt
„Leikritið heitir „þú ert í blóma lífsins
fíflið þitt“ og fjallar á skoplegan hátt um
ævi einstaklings á íslandi frá getnaði til
stúdentsprófs frá sjónarhóli unglingsins,“
sagði Davíð Þór Jónsson leikstjóri um verk
það sem unglingadeild Leikfélags Hafíiar-
fjarðar frumsýnir nú um helgina í Bæj-
arbíói. Leikritið hefúr Davíð sjálfúr samið
í samvinnu við krakkanna í unglinadeild-
inni.
Morgunblaðið/Þorkell.
Þarna er altarisgangan í
algleymingi.........
Unglingadeildin er ekki göm-.
ul, stofnuð haustið 1988 og
var þá sett upp verkið „Þetta er
allt vitleysa Snjólfur“ sem leik-
stýrt var af Guðjóni Sigvalda-
syni. í félaginu starfa nú 25
krakkar úr 7. - 9. bekkjum
grunnskóla Hafnarfjarðar.
Davíð sagði enn fremur, að alls
yrðu sýningarnar fjórar talsins.
I fréttatilkynningu frá leikhópn-
um segir jafn framt að ráðgerð
sé leikferð um landið.
... og þarna hefúr eitthvað slegið í brýnu milli kynslóð-
anna. A innfeldu myndinni efst er leiksljórinn Davíð Þór
Jónsson.
DÆGURLÖG
Rokklingarnir fá platínuplötu
Hópur barna söng gömul og þekkt lög inn á plötu náði 7,500 eintökum og því fékk hópurinn, sem kallast
fyrir jólin. Platan sló í gegn og varð með söluhæstu Rokklingar, afhenta platínuplötu frá útgefandanum. Voru
plötum jólavertíðarinnar. Svo mikil varð salan að hún plötumar afhentar við hátíðlega athöfn á Hótel Sögu.
MIIH
íþróttamenn
ársins
Við getum sannarlega verið
þakklát íþróttafréttamönn-
um, nú sem endranær, fyrir val
þeirra á íþróttamönnum ársins.
Nú stilla þeir upp þremur fyrir-
myndarpiltum og
gefa þeim titilinn
íþróttamenn árs-
ins. Það gladdi
mig mjög hvað
valið var gott í ár,
því þarna fara
þrjár hetjur sem
hafa stundað
iþrótt sína,
handboltann, oft
á dag allan ársins hring síðan
þeir voru börn. En það besta við
þessa íþróttamenn er að þeir eru
allir drengir góðir og virðast vel
gefnir ef marka má viðtöl, fram-
komu og útlit. Við konurnar
hljótum að vera þakklátar því að
fá að líta þessar þrjár hetjur í lit
á forsíðum blaðanna í stað lands-
lagsmyndanna sem svo oft truíla
mann í lífsgæðakapphlaupinu.
Svo virðist sem í ár hafi brjóst-
mál, mjaðmamál og tvíhöfða-
stærðin (upphandleggsvöðvar)
ráðið úrslitum. Það hefur greini^"-
lega einnig hjálpað til með valið
að greind drengjanna ér vel yfir
meðallagi svo og félagslegur
þroski. Þeir eru góðir félagar sem
sýna að heilbrigð sál i hraustum
líkama getur náð langt. Þeir hafa
tekið virkan þátt i sölum og
kaupum á iþróttamönnum úti á
Spáni, í Þýzkálandi og víðar. Það
verða nú allir að vinna fyrir sér
og þvi ekki að fá borgað fyrir það
sem mönnum finnst allra allra
skemmtilegast að gera.
Hvar væru nú áhorfendur ,
staddir ef þeir fengju ekki að litav
„vitringana þijá" í landsleikjun-
um. Fólk neyddist ef til vill til
þess að horfa á kvennaíþróttir,
en eins og við vitum öll þá finna
íþróttafréttamenn ekki þörf hiá
sér að geta þeirra í umfjöllun
sinni um íþróttir, ailra sist að
velja konu sem íþróttamann árs-
ins. Samt rugluðust þeir einu
sinni og völdu óvart konu en virð-
ast ætla að passa sig á því að
gera það aldrei aftur.
En við hverju má búast ef litið
er á konur yfir höfuð. Þær gefa
sig að andlegum efnum og leiðiST
þær af slysni inn í íþróttafréttirn-
ar þá er það aðallega svona um
jól, til þess eins að fréttamaður-
inn fái nú nammi i skóinn sinn„
Ég er alveg hissa á þeim þarna
harðlífismönnunum á sjónvarp-
inu að byrja ekki að sýna t.d. box
á skjánum. Karlmenn virðast
hafa mikla þörf fyrir að horfa á
box. Box felur í sér leikni manna
til þess að lemja hver hvern ann-
an þannig að karlmennskan fer
upp í háls og heilinn niður í Karl-
inn. Síðan finnst þessum „karl-
mönnum" mjög gott að fá nokkur
högg á höfuðið. Heilablæðing er
engin, því auðvitað blæðir ekki
inná eitthvað sem ekkert er . . .
Hvað er íþrótt og hvað ekki
virðist ekki veijast fyrir íþrótta-
fréttamönnum. Líkamsrækt er
t.d. ekki íþrótt, en iþróttir eru
líkamsrækt. Merkilegt hvað karl-
menn hafa i gegnum tíðina þurft
að geta mælt, talið eða þreifað á
hlutum áður en þeir sjá gildi
þeírra. Þessi dæmalausa dýrkun
íþróttafréttamanna á sínu eigin
kyni er einfaldlega sýnishorn af
þröngsýni karlmanna yfir höfuð.
Enda hvað gerir það svo sem til
þó að konur, íþróttir og íjölmiðlar
fari ekki saman nema um jól?
Þessir menn vita ekki einu sinni
hvað íþróttir eru. Þeirra starf
felst í þvi að fullnægja kröfum
samkynglaðra bræðra sinna: Að
horfa á boltann með bjórinn í
hendinni virðist vera ein af frum-
þörfum karlmanna. Og vití
menn, svona til þess að þagga
niður í vaðmálskerlingunum, þá
koma íþróttafréttamenn án efa
bráðum með , aðskilnaðarstefn-
una og velja íþróttakonu ársins.
Og íþróttakona ársins 1990
er . . . amma Jóns H. þvi hún
bakaði 500 pönnukökur til
styrktar karlalandsliðinu í hand-
bolta.
eftir Jónínu
Benediktsdóttur