Morgunblaðið - 09.10.1990, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 1990
11
en hún minnir á að á þessum málum
þarf að taka.
Uppbygging stóriðnaðar hefur
verið hæg á Islandi. Gylfi bendir á
að því hafi m.a. fylgt ótvíræðir
kostir. T.d. sé náttúra íslands til-
tölulega lítt snortin og vilji íslend-
ingar reisa stórar, orkufrekar verk-
smiðjur í viðkvæmu umhverfi sínu
þá geti þeir lært af mistökum ann-
arra þjóða í umhverfismálum.
En efnisleg verðmæti einnar
þjóðar eru einungis grunnur undir
varðveislu og viðgang annarra verð-
mæta. Gylfi bendir á að efnahags-
legur ávinningur eyþjóðar eins og
íslendinga væri lítils virði ef hann
skilaði sér ekki í meiri umhyggju
fyrir þjóðlegum verðmætum, í því
sem sameinar okkur: í ástundun
sögu, tungu, bókmennta og lista:
„Þjóðum, ekki síst smáþjóðum,
verður æ ljósara, að ómetanleg
verðmæti eru tengd þjóðerni, tungu
og sögu þeirra sjálfra." Gylfí minnir
enn fremur á að það er hvorki
hægt né æskilegt að lifa í friðsælli
einangrun og um leið að njóta fram-
fara af alþjóðlegum samskiptum.
Mestu blómatímar íslenskrar menn-
ingar hafa verið þegar samskipti
þeirra við útlönd hafa verið sem
mest, þegar íslendingar hafa tekist
á við erlenda menningarstrauma og
umskapað þá í sína eigin. Og í þess-
um samskiptum felst einmitt ögrun-
in að vera íslendingur.
Ingibjörg á Löngumýri.
einlæg trú á hið góða með guð að
bakhjarli í öllum störfum.
Það er gaman fyrir Ingibjörgu
og samkennara hennar Björgu að
líta tilbaka í þessari bók og gott
og fræðandi fyrir alla hina sem lesa
um Ingibjörgu á Löngumýri. Von-
andi að þá hrannist upp minningar
um gengin spor mikilhæfra kvenna
og karla sem samtíðin á meira að
þakka en unnt er að gera sér grein
fyrir.
Sigurður Gunnarsson hefur mjög
vandað til ritsins. Margar myndir
prýða bókina og prófarkalestur er
góður. Frágangur er útgefendum
til sóma.
■ I DAG, þriðjudag, er síðasti
sýningardagur á sýningu Clieo
Cruz í Asmundarsal. Af því tilefni
verður dagskrá í tali og tónum, þar
sem fram koma tónlistarmennirnir
Ólöf De Bont, Esther Helga Guð-
mundsdóttir, Einar Kristján Ein-
arsson, Robyn Koh og Einar Jó-
hannesson. Einnig mun Kristín
Ómarsdóttir, rithöfundur, lesa úr
verkuin sínum. Dagskráin hefst kl.
21.00 og er enginn aðgangseyrir.
FESTINGAJÁRNI
FYRIR BURÐARVIRKI
FLESTAR GERÐIR TILÁ LAGER.
GETUM AFGREITT SÉRPANTANIR
MEÐ STUTTUM FYRIRVARA.
K.ÞOBBBIMSSOW&CO
ÁRMÚLA29, SÍMI 38640
LÍNA í
FULLU FJÖRI
Eva Hrönn Guðnadóttir í hlutverki Línu langsokks
_________Leiklist____________
Súsanna Svavarsdóttir
Gamanleikhúsið
Höfundur: Astrid Lindgren
Tónlist: Georg Riedel
Þýðing: Þórarinn Eldjárn
Leiksljórn: Magnús Geir Þórð-
arson
Lýsing: Magnús Þór Torfason
Helgi Jóhannesson
Eitt öflugasta áhugaleikfélagið
í Reykjavík, er án efa Gamanleik-
húsið, sem þrátt fyrir ungan ald-
ur, í bókstaflegri merkingu, frum-
sýndi sitt sjöunda verkefni síðast-
liðinn laugardag. Það var Lína
Langsokkur, sem fór á fjalimar í
Iðnó. Gamanleikhúsið var stofnað
fyrir fímm árum, nánar tiltekið
29. ágúst 1985, af börnum og
unglingum, sem greiniiega eru illa
haldin af leikhúsbakteríunni. Ég
meina það ekki í neikvæðri merk-
ingu, vegna þess að vinnubrögðin
eru ótrúlega góð — og það tekur
mann dálítinn tíma að kyngja því
að fullorðið fólk, með Ieikhúsþjálf-
un, kemur hvergi nálægt upp-
færslum þeirra.
Fyrsta verkefni Gamanleik-
hússins var Töfralúðurinn, árið
1985, Maddúska, árið 1986, Gili-
trutt, einnig 1986, Brauðsteikin
Litla svið Þjóðleikhússins á
vegum Alliancce Francaise
Sorgarsaga Timoleon Magnus
Látbragðsleikur eftir Laurent
Decol
Leikari: Laurent Decol
Franski látbragðsleikarinn
Laurent Decol var staddur hér á
landi um síðustu helgi og hélt
tvær sýningar á Litla sviði Þjóð-
leikhússins. Var hann þar með
sýningu sína Sorgarsaga TIMO-
LEON MAGNUS, sem hann hefur
flutt yfír 600 sinnum, um allan
heim og er fjöldi áhorfenda hans
nú kominn yfír 4.000.000. Timo-
leon þessi er einfari sem glímir
við heim, sem er of hraður fyrir
hann og skiptir Decol sýningunni
niður í sjö atriði sem lýsa lífí hans
frá upphafi til enda.
Fyrsta atriðið lýsir fæðingu
Timoleons, þar sem farið er að
þrengja að honum í móðurkviði,
og hann ákveður að yfírgefa plás-
sið. Timoleon fer að gægjast út
og líst ekki meir en svo á umhverf-
ið. Að lokum lætur hann sig þó
hafa það, treður sér út í heiminn,
harla lukkulegur með sína per-
sónu og heldur að hann geti höndl-
að hann.
og Tertan, árið 1987, sem farið
var með á leiklistarhátíð í Hol-
landi. Haustið 1987 sýndi félagið
Gúmmí Tarsan og árið 1988 Kött-
inn sem fer sínar eigin leiðir. Sú
sýning fór á leiklistarhátíðir í
Hollandi og Austurríki. Og nú er
það Lína Langsokkur.
Línu þekkja eflaust flestir sem
hættir eru að nota snuð, enda
voru áhorfendur á frumsýningu
frá tveggja ára aídri. Það var
óneitanlega kliður í salnum fyrir
sýningu, en um leið og Lína birt-
ist á sviðinu snarþagnaði samko-
man og þau litlu göptu á hana,
opinmynnt. Og svo áhugaverð er
persónan, skemmtileg og lífleg,
að hún hélt athyglinni alla sýning-
una.
Með hlutverk Línu fer Eva
Hrönn Guðnadóttir, og skilaði
hlutverki sínu með miklum ágæt-
um. Hún er skýrmælt, hefur góða
rödd og skemmtilega sviðsfram-
komu. Það gæti verið leikur einn
að gera Línu leiðinlega og uppá-
þrengjandi, þennan agalausa og
óuppalda krakkaorm, en Evu
Hrönn tókst að gera hana að
stelpunni sem allir vilja kynnast,
þrátt fyrir allt. Vini Línu, þau
Ónnu og Tomma, léku Bryndís
Björk Ásgeirsdóttir og Víðir Óli
Guðmundsson, og voru þau hæfí-
í öðru atriði kannar Timoleon
veröldina. Hann er puttaferða-
langur í lífinu, og eftir að hafa
fengið aðstoð áhorfanda við að
fara í jakka, skellir hann á sig
bakpoka og heldur af stað. Það
sem vekur athygli hans á því
ferðalagi, er fluga, sem hann
reynir að drepa — fær síðan sam-
viskubit og vekur hana aftur til
lífsins með líföndun. Og hann stel-
ur sér epli af tré.
í þriðja atriði er Timoleon orð-
inn fimleikamaður — eða eins
konar kraftajötunn í sirkus. Hann
reynir með miklum tilfæringum
að lyfta lóðum — með litlum ár-
angri. Áhorfendur hlæja að getu-
leysi hans, svo Timoleon verður
reiður, veður út í sal og skipar
einum áhorfanda að koma og sýna
hvort hann er eitthvað betri. Á
sýningunni á sunnudag valdi hann
smá pottorm, sex eða sjö ára,
skipaði honum upp á sviðið og sá
litli lét sig ekki muna um að
sveifla lóðunum, hvort sem var
með báðum höndum eða annarri,
eða með tönnunum. Eftir það gat
kraftajötunninn ekki verið minni
maður og á endanum tókst honum
að sveifla lóðunum — með miður
legt mótvægi við Línu — óskap-
lega öguð. Steinunn María Stef-
ánsdóttir lék Herra Níels, litla
apann hennar Línu og það var
gaman að sjá svo ungt bam afs-
lappað á sviðinu og ómeðvitað um
áhorfendur.
Önnur hlutverk voru mun
minni, en allir skiluðu sínu með
miklum ágætum. Leikmyndin var
skemmtilega hugsuð og féll vel
að sýningunni, búningar sömu-
leiðis, en hvort tveggja unnu
góðum afleiðingum.
í fjórða atriði er Timoleon orð-
inn þjónn á kaffihúsi, hreinsar
glös, sópar, og reynir síðan að
komast með yfirfylltan bakka um
salinn. Auðvitað tekst það ekki.
Hann hrasar og það sem á bakk-
anum er, sullast út um allt gólf.
Þegar gestir sýningarinnar hlæja
að honum, verður hann móðgað-
ur, rýkur að einum áhorfandan-
um, skipar honum úr jakkanum
og þurkar með honum upp af
gólfinu.
í fimmta' atriði er Timoleon
rokkari — mikil stjarna, sem þvæ-
list í snúrugerinu sem til þarf á
sviðinu, til að tónleikar geti átt
sér stað. Hann reynir aftur og
aftur að byrja, en kemst ekki í
gang, fyrr en hann hefur fengið
sér að reykja og eilítið í nösina.
Þá teksfhonum að flytja lagið —
þar til hljómflutningstækin bila.
Eftir þessar hremmingar er
Timoleon illa staddur í tilverunni
og ekki til annars bragðs að taka
en að ræna banka. Það gerir hann
í sjötta atriði. Hann er ekki meiri
fagmaður í bankaránum en það,
að hann er rétt að byija að troða
inn á sig seðlabúntum, þegar lög-
krakkarnir í sameiningu. Magnús
Geir Þórðarson er leikstjórí, ungl-
ingur sem hefur verið ein aðalsp-
rautan hjá Gamanleikhúsinu frá
upphafi, og honum fer það mæta
vel úr hendi. Sýningin var bráð-
skemmtileg og lífleg og á fullt
erindi til okkar. Þótt hún beri
ekki yfirbragð atvinnumennsku,
skín áhuginn og sú þjálfun sem
krakkarnir hafa tileinkað sér, í
gegn og það er alls virði.
reglan mætir á svæðið og eftir
að hann skýtur tvo lögregluþjóna,
er hann leiddur út í handjárnum.
í lokaatriðinu er Timoleon
leiddur fyrir rétt og í því atriði
bregður Decol sér í hlutverk sækj-
anda, veijanda og dómara, auk
Timoleons og niðurstaðan verður
sú, að hann skuli dæmdur til
dauða.
Decol var nemandi hins óum-
deilda meistara látbragðslistar-
innar, Marcel Marceau. Hann hef-
ur þó þróað sína eigin aðferð og
sækir fyrirmyndir í Chaplin, Kea-
ton og Tati. Auk þess hefur hann
opnað sýningar sínar, þannig að
hann dregur áhorfandann inn í
þær. Það er vel og skemmtileg-
asta atriðið í sýningu hans var
þegar kraftajötunninn náði í
strákinn og lét hann sýna hvað
hann gæti.
Það voru nokkur fleiri skemmti-
leg atriði, til dæmis fæðingin, sem
Decol útfærði mjög vel og atriðið
í öðrum þætti, þegar Timoleon er
að eltast við fluguna. Samspil
hans við áhorfendur var líka
ágætt. Annars verð ég að segja
eins og er, að mér fannst hann
dálítið stirður og rokksöngvaraat-
riðið og lokaatriðið, Timoleon fyr-
ir dómstólum, voru heldur undir
þeirri hæfni sem maður gæti búist
við af svo þjálfuðum látbragðs-
leikara.
Frá upphafi til enda
Sjálfstæðisfólk
Hef opnað prófkjörsskrifstofu í Sigtúni 7, þar i
sem ég og stuðningsmenn mínir starfa að kjö.ri
mínu í prófkjöri sjálfstæðismanna í Reykjavík
dagana 26. og 27. okt. nk.
Kosningastjóri er Sigurjón Ásbjörnsson og ápj- |
verður skrifstofan opin frá kl. 9-22 alla daga § ' H ét* > 1
til kjördags. Verið velkomin.
Sími 29600.
Eyjólfur Konráð Jónsson J