Morgunblaðið - 09.10.1990, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 1990
ARNFRÍÐUR GESTSDÓTTIR
frá Mel í Þykkvabae,
sfðasttil heimilis á Dalbraut 23,
lést á Borgarspítalanum sunnudaginn 7. október.
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barnabarna og barnabarnabarna,
Haraldur Elíasson.
Maðurinn minn,
GÍSLI ÞÓRARIIMN HALLDÓRSSON
pípulagningameistari,
Úthlíð 6,
er látinn.
Elín Sigurbjörg Jónsdóttir.
+
Móðir okkar og tengdamóðir,
HÓLMFRÍÐUR RÖGNVALDSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu þann 6. október.
Guðrún Pálsdóttir, Finnur Kolbeinsson,
Erlendur Pálsson, Hamely Bjarnason,
Guðbjörg Pálsdóttir, Anna Pála Guðmundsdóttir.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SVEINN SIGURÐSSON,
Bakkagerði 8,
lést á Landspítalanum 6. október.
Elín Sveinsdóttir, Kjartan Kjartansson,
Þóra Sveinsdóttir, Davíð Óskarsson,
Sigurður Sveinsson, Anna ísleifsdóttir
og barnabörn.
+
Ástkaer sambýlismaður, bróðir og faðir,
RAYMOND G. NEWMAN,
Vesturgötu 46, Keflavík,
lést 5. október.
Unnur Þórhallsdóttir,
Geir Newman,
Jón Newman,
María R. Newman,
og dætur.
+
Útför föður okkar, tengdaföður og afa,
SVEINBJÖRNS SIGURÐSSONAR
bifvélavirkjameistara,
Meðalholti 14,
Reykjavik,
fer fram frá Háteigskirkju miðvikudaginn 10. október kl. 15.0t>.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐLAUG JÓHANNESDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 10. október
kl. 15.00.
Jóhanna Helgadóttir, Haraldur Helgason,
Magnea Helgadóttir, Sigurjón Guðjónsson,
Magnús Helgason, Kolbrún Ástráðsdóttir,
Dóra Stína Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ALBERTS ERLINGSSONAR
kaupmanns,
Grenimel 2,
fer fram frá Neskirkju föstudaginn 12. október kl. 13.30.
Auður Albertsdóttir, Jón Ragnar Steindórsson,
Kristín Erla Albertsdóttir, Gunnar Finnsson,
Erna Albertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kristinn Guðjónsson
forstjóri - Minning
Árið 1932 og 1933 fengu ung
hjón, nýflutt frá ísafirði til
Reykjavíkur, leigt á Sjafnargötu 12.
Húsið átti Guðný, systir Kristins,
og þar hittumst við Kristinn fyrst,
smábarnið og ungi maðurinn ógifti,
sem bjó hjá systur sinni.
Ég man óljóst eftir karamellum
og súkkulaði, sem Kristinn stakk
að Gyðu systur minni og mér, oft
við lítinn fögnuð pabba og mömmu,
ef þetta gerðist rétt fyrir matinn.
Svo fluttum við af Sjafnargöt-
unni og leiðir skildu í mörg ár, en
lágu svo saman aftur, þegar við‘
vorum kjörnir samtímis í stjórn
Félags iðnrekenda vorið 1968. Þá
hófst samstarf okkar, sem varð æ
nánara eftir því sem árin liðu og
leiddi loks til vináttu, sem aldrei
bar skugga á, allt til æviloka Krist-
ins.
-Kristinn var fagurkerinn í stjóm
iðnrekenda. Tónlist, myndlist og
byggingarlist voru hans kjörsvið og
smekkvísin frábær og við, sem niit-
um þess að vera með honum í
stjórninni, lærðum margt af honum
á hveijum fundi. Heimilið á Víði-
melnum og sumarbústaður Siggu
og hans bera því vitni að þar höfðu
tveir fagurkerar um vélt.
En hann átti fleiri strengi í hörpu
sinni. Fyrir utan að stofna óg reka
Stálumþúðir af miklum myndar-
skap í marga áratugi, sem er afrek
miðað við það efnahagsumhverfi,
sem íslenskum iðnaði er búið, var
Kristinn þjóðsagnapersóna meðal
evrópskra ljósbúnaðarframleið-
enda.
Það var fyrír tilviljun að ég frétti
það fyrir nokkrum árum að Kristinn
var sá, sem innleiddi flúrljós í Evr-
ópu, því það var hann, sem smíðaði
fyrsta flúrlampann í Evrópu, mörg-
um árum áður en sú tækni barst
til annarra landa Evrópu. Ég hef
það fyrir satt að á evrópskum fund-
um um ljóstækni hafi jafnan fjöldi
ljósbúnaðarframleiðenda þyrpst í
kringum Kristin, til að fá að sjá
þennan frumkvöðul, þó ekki væri
nema til að geta gortað af því síðar
að þeir hefðu bæði séð hann og
snert.
Kristinn var fastur fyrir í skoðun-
um, ávallt hreinn og beinn, hver
sem í hlut átti, og lét aldrei hlut
sinn fyrir neinum. Við gátum til
dæmis aldrei orðið sammála um
Schumann og hann sagði alltaf „þú
skalt samt eiga eftir að kunna að
meta Schumann, þegar þú þrosk-
ast“. Ætli sé ekki best ég dragi
Schumann fram enn einu sinni, til
að athuga hvort ég hef náð þessum
þroska.
Kristinn var maður gleðinnar,
kátur og skemmtilegur og svo orð-
heppinn að af bar, hann var líka
heimsmaður í besta skilningi þess
orðs og nutum við Steffí margra
samverustunda með Siggu og hon-
um úti í heimi.
Ég sakna Kristins mjög, bæði
vegna þess að nú verður ekki oftar
um skemmtilegar samverustundir
að ræða, svo og vegna þess að nú
get ég ekki lengur leitað ráða hjá
honum, þegar taka þarf erfiðar
ákvarðanir.
Kristinn var svo lánsamur að
kvænast Sigurveigu Eiríksdóttur
og var samband þeirra á þann veg
að betur færi í heimi hér, ef önnur
hjón bæru gæfu til að ganga saman
ævislóð á þann hátt, sem þau gerðu,
tryggð, hreinlyndi, gagnkvæm virð-
ing, umburðarlyndi og glettni, allt
í senn og lýsingu Siggu og Kristins
á þeirra fyrstu kynnum gleymir
enginn sem heyrði.
Sigga mín, við Steffí sendum þér
og dætrum ykkar, svo og öllum
ykkar, innilegustu kveðjur á þessari
erfíðu stundu, en huggum okkur
við að „orðstír deyr aldregi hveim
er sér góðan getur“.
Davíð Sch. Thorsteinsson
í dag er kvaddur öðlingsmaður-
inn Kristinn mágur minn.
Foreldrar Kristins voru Guðjón
Jónsson, af rangæskum ættum, og
Kristín Ólafsdóttir bónda í Stóru
Mörk. Þau hjón hófu sinn búskap
í kaupamennsku hjá foreldrum
Kristínar, en fluttu 1898 til Hafnar-
fjarðar. Þar fæddist Kristinn, en
+
Unnusta mín og dóttir,
SIGURBJÖRG GUNNARSDÓTTIR,
Ásvegi 15,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 10. október
kl. 10.30.
Fyrir hönd litlu dóttur hennar og systkina,
Bjarni Sverrisson,
Hólmdís Jóhannesdóttir.
+
Systir mln, fóstursystir Og frænka,
SIGRÍÐUR SIGURBJARNADÓTTIR,
Grenimel 27,
andaðist a'heimili sínu 3. október.
Jarðsett verður frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 11. október
kl. 13.30.
Ásta Sigurbjarnadóttir,
Sofffa Sigurbjarna,
Edda Herbertsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐBJÖRG RUNÓLFSDÓTTIR^
frá Gröf,
Hvassaleiti 56, Reykjavík,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju miðvikudaginn 10. október
kl. 11.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á Krabbameinsfélag
íslands.
Kristinn Jónsson,
Sigurborg Kristinsdóttir, Kári Valversson,
Guðmundur Kristinsson, íris Sigurðardóttir
og barnabörn.
skömmu síðar fluttist fjölskyldan
til Reykjavíkur.
Kristinn var næstyngstur systk-
ina sinna, en þau voru Kristolína,
Guðmundur, Guðný, Ólafur, Krist-
ján, Hanna og Vilborg yngst. Svo
bættust í hópinn Magnús og Már,
synir Kristolínu, sem voru teknir í
fóstur af afa og ömmu.
Það getur nærri að oft var þröngt
í búi hjá þeim hjónum og ekki hef-
ur veitt af hjálparhendi barnanna.
Mér er sagt, að mest hafi mætt á
elsta syninum, Guðmundi, en að
fljótt hafi farið að muna um Krist-
in, en hann var aðeins 16 ára þeg-
ar faðir hans lést 1923.
Hann byijaði barnungur að vinna
fyrir sér, fyrst í Landsstjörnunni,
og bar Kristinn Pjetri fyrsta hús-
bónda sínum ávallt góða sögu, og
sagði hann hafa styrkt sig með
ráðum og dáð.
Á þessum árum varð Kristinn sér
úti um „einkaleyfi" á sölu „sælgæt-
is, sígaretta og vindla", fyrst í Nýja
bíó og síðar einnig á Melavellinum.
Komu þær aukatekjur sér vel fyrir
heimilið en Magnús systursonur
hans og uppeldisbróðir, sagði mér,
að Kristinn hefði fært móður sinni
hveija krónu sem hann aflaði.
Kristinn var við verslunarnám,
m.a., í Englandi á árunum 1921-25,
og hóf eftir það störf hjá Vélsmiðj-
unni Heðni. Fyrst var hann fulltrúi
forstjóra og skrifstofustjóri, en eftir
lát hans kæra vinar, Bjarna Þor-
steinssonar, varð hann fram-
kvæmdastjóri.
Fáum árum síðar, 1942, lét hann
af störfum hjá Héðni, og stofnaði
heildverslunina E. Ormsson hf. og
stuttu síðar Stálumbúðir hf. með
Halldóri Kjartanssyni. Það fyrir-
tæki rak hann þar til heilsan gaf
sig fyrir 2 árum.
Honum var ekki að skapi að gef-
ast upp, enda búinn að sýna það
fyrr á ævinni. Gleggsta dæmið er
líklega að þegar hann af mikilli
framsýni var búinn að koma upp
tækjabúnaði sem framleitt gat 300
lýsistunnur á dag, breyttust við-
skiptahættir þannig að lýsið var
sent í tönkum en ekki tunnum.
Þótti nú mörgum vera fokið í flest
skjól hjá Stálumbúðum, en án þess
að hika fór hann að nota tunnutæk-
in til að búa til þvottapotta. Litlu
síðar tók hann að framleiða flúr-
lampa, og er gaman til þess að vita
að það voru fyrstu lampar þeirrar
gerðar sem framleiddir voru í Evr-
ópu.
Kristinn kvæntist systur minni,
Sigurveigu Margréti, 1.6. 1935.
Þau eignuðust 3 dætur, Rannveigu
Hrönn, Guðrúnu Drífu og Kristínu
Mjöll. Það var alltaf vel tekið á
móti gestum á þeirra heimili, hvort
sem maður kom boðinn eða óboð-
inn. Ástæðan fyrir sannri gestrisni
hlýtur að vera sú að gestgjafar
hafa ánægju af að hitta fólk og
blanda geði. Kristinn átti ekki langt
að sækja létta lund og hnyttin til-
svör, það vitum við sem kynntumst
Kristínu móður hans. Að auki
fylgdu Kristni hjáipsemi og gjaf-
mildi svo lengi sem líf entist.
Að leiðarlokum langar mig að
þakka órofa vináttu og tryggð.
Minningin um Kristin, þennan
göfuglynda drengskaparmann, mun
Btómmtofa
Friöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Simi 31099
Opiö ÖIS kvöld
til kl. 22,-einnig um helgar.
Skreytingar við ölf tilefni.
Gjafavörur.