Morgunblaðið - 30.01.1991, Page 14

14
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. JANÚAR 1991
Dásamlegt að hafa heila
hljómsveit á bak við sig
Arinbjörn mun leika Píanókon-
sert númer eitt eftir Franz Liszt
á tónleikunum á fimmtudaginn.
„Ég valdi verkið í samráði við
kennarann minn. Mig langaði til
að glíma við erfiðan konsert og
þessi reynir á allar hliðar píanó-
leikarans en þó sérstaklega á
tækni enda hef ég lært mikið af
því að æfa hann,“ segir Arinbjörn
og brosir þegar hann er spurður
að því hvort hann hlakki ekki til
tónleikanna. „Mig hefur dreymt
um að kom fram með stórri hljóm-
sveit frá því ég var smástrákur
og nú er sá draumur að rætast.
Mér finnst dásamlegt að hafa
heila hljómsveit á bak við mig.
Allt virðist einhvern veginn auð-
velt og skemmtilegt enda magn-
ast maður sjálfur upp,“ segir Ar-
inbjörn en hann hefur helgað sig
tónlistinni í vetur. Síðastliðið
haust lauk hann studentsprófi af
tónlistarbraut frá Menntaskólan-
um við Hamrahlíð á aðeins þrem-
ur árum.
Losnaði ekki við bakteríuna
Fjórði Tónlistarskólaneminn
Sigurjón Halldórsson er frá Akur-
eyri. Hann byijaði að læra á klari-
nett 11 ára gamall og lærði í 10
ár í Tónlistarskólanum á Akur-
eyri. „Þá flutti’ég til Reykjavíkur
og var eiginlega hættur í tónlist,"
segir Siguijón. „Einhvern veginn
losnaði ég samt aldrei við bakter-
íuna og byrjaði aftur í Tónlistar-
í AÐALSAL Háskólabíós er rökkur nema á sviðinu þar sem Sin-
fóníuhljómsveit íslands æfir Fiðlukonsert eftir Sibelius ásamt
Sigurbirni Bernharðssyni nemanda úr Tónlistarskóla Reykjavík-
ur. Á fimmtudaginn munu hann og þrír aðrir nemendur skólans
leika einleik með hljómsveitinni í Háskólabíói en tónleikarnir eru
hluti af einleikaraprófi þeirra frá skólanum. Einleikaraprófinu
ljúka fjórmenningarnir með einleikstónleikum næsta vor.
Ekki er hægt að sjá á Sigurbirni
að hann sé óstyrkur en nemarnir
sem eru auk hans Sif Túliníus
fiðluleikari, Arinbjörn Árnason
píanóleikari og Siguijón Halldórs-
son klarinettuleikari eru samt
sammála um að það taki á taug-
amar að standa frammi fyrir
stórri hljómsveit í fyrsta sinni.
Engu að síður eru þau ánægð
yfir að fá þetta tækifæri til að
koma fram með stórri hljómsveit.
Eftir æfínguna er í ýmsu að snú-
ast en tónlistarfólkið gefur sér þó
tíma til að staldra við og rabba
við blaðamann.
Forréttindi að leika með
hljómsveitinni
Sigurbjörn segist hafa byijað
að læra á hljóðfæri þegar hann
var 6 ára. „Við bjuggum í
Ameríku og ég lærði eftir Suzuki-
aðferðinni," segir hann og bætir
við að námið hafi ekki staðið yfir
nema í um það bil háift ár.
„Eftir að ég kom heim fór ég
að læra hjá Gígju Jóhannsdóttur
en á þeim tíma fór mikill tími í
önnur áhugamál. Til dæmis var
ég í blaki, körfubolta og fótbolta
og það dreifði auðvitað athygl-
inni. Fjórtán ára byijaði ég svo
hjá-Guðnýju Guðmundsdóttur. Ég
man alltaf eftir því að í fyrsta
tímanum sagði hún mér að ég
yrði að laga bogatæknina en í
næsta tíma á eftir sagði hún að
ekkert hefði breyst. Mér fannst
þetta mjög leiðinlegt og smám
saman fór ég að eyða meiri tíma
í æfingar. Núna æfi ég nánast
öllum stundum og í hveijum tíma
læri ég eitthvað nýtt. Guðný er
líka mjög góður kennari og lætur
mann ekki komast upp með að
gera vitleysur. Hún leggur líka
mikla áherslu á tækni en henni
er alltaf beitt í þágu tónlistarinn-
ar,“ segir Sigurbjörn og tekur
fram að námið í Tónlistarskólan-
Bæði spennandi og
krefjandi verkefni
-segir Bernharður Wilkinsson, sem
sljórnar hljómsveitinni á tónleikunum
Hljomsveitarstjóri a tonleikun-
um er Bernharður Wilkinsson
flautuleikari í Sinfóníuhljóm-
sveit Islands. Hann hefur ekki
áður stjórnað Sinfóníuhljóm-
sveitinni en hefur reynslu af
því að stjórna minni hljómsveit-
um. „Mér finnst þetta bæði
spennandi og krefjandi verk-
efni sem ég vona að ég standi
undir," sagði Bernharður í
samtali við blaðamann Morgun-
blaðsins.
Hann sagði að gaman værí að
starfa með nemendum Tónlistar-
skólans en Bernharður hefur tölu-
verða reynslu af því að starfa með
ungu íslensku tónlistarfólki. Til
dæmis hefur hann í nokkur ár
verið leiðbeinandi hjá Sinfóníu-
hljómsveit æskunnar. Hann benti
á að tónlistarlíf á íslandi væri fjöi-
breytt en sagði skammariegt að
enn hefði ekki verið byggt tónlist-
arhús.
Bernharður Wilkinsson
Tíu nemendur Tónlistarskóla Reykjavikur ljúka einleikaraprófi frá skólanum í vor, á sextugasta
afmælisári skólans. Aftari röð frá vinstri: Elín Anna Isaksdóttir, píanó, Arinbjörn Árnason, píanó,
Unnur Vilhelmsdóttir, píanó, Sigurjón Halldórsson, klarinett, Sigurbjörn Bernharðsson, fiðla.
Fremri röð frá vinstri: Jón Ragnar Örnólfssont selló, Sif Túliníus, fiðla, Svanhvít Friðriksdóttir,
horn, Aðalheiður Eggertsdóttir, píanó, Stefán Orn Arnarsson, selló.
um muni án efa reynast honum
góður undirbúningur undir fram-
haldsnám.
Hann getur ekki neitað því að
það sé stressandi að leika með
SÍnfóníuhljómsveitinni og tekur
fram að hann æfi sig eins mikið
og hann mögulega geti. „Ég er
líka dálítið feiminn að leika fyrir
þetta fólk sem ég hef spilað með
nokkrum sinnum,“ segir hann.
„Annars eru það auðvitað ótrúleg
forréttindi að vera íslendingur og
fá að leika með svona stórri hljóm-
sveit.“
Hvað framtíðma varðar segist
Sigurbjörn vera á förum til
Bandaríkjanna þar sem hann mun
leggja stund á framhaldsnám í
fiðluleik. „Ég stefni svo að því að
fá pláss hér heima en ég veit að
það er erfitt því margir sækja um
fáar stöður."
Ofsalega gaman að spila með
hljómsveitinni
Sif Túliníus byijaði að læra á
fiðlu hjá Gígju Jóhannsdóttur þeg-
ar hún var 7 ára en stundar nú
nám hjá Guðnýju Guðmundsdótt-
ur. í haust er ferðinni heitið til
Bandaríkjanna þar sem hún mun
sækja tíma til hjóna sem heita
Vamos og hafa kennt nokkrum
öðrum íslenskum fiðluleikurum.
Má þar nefna Sigrúnu Eðvalds-
'dóttur og Auði Hafsteinsdóttur.
„Mér hefur líkað mjög vel hjá
Guðnýju og í Tónlistarskólanum,"
segir Sif og bætir við að henni
hafi fundist sérstaklega gaman
að spila í hljómsveitum með öðru
tónlistarfólki.
Þó Sif sé aðeins tvítug hefur
hún nokkrum sinnum leikið með
Sinfóníuhljómsveitinni. „Ég hef
komið inn sem aukamanneskja
nokkrum sinnum. Til dæmis í
haust þegar ég lék með hljóm-
sveitinni á tónleikum í Finnlandi,
meðai annars í Tampere. Þrátt
fyrir það er taugaálagið töluvert
fyrir tónleikana núna en mér
finnst ofsalega gaman að fá að
spila með hljómsveitinni enda er
hún mjög góð,“ segir Sif.
Hún segist ekki hafa miklar
áhyggjur af framtíðinni. „Ég ætla
að halda áfram að læra og sjá
til. Ég er ánægð meðan ég fæ
að spila,“ segir hún og bætir við
að sennilega muni líða 4-5 ár
þangað til hún ljúki framhalds-
námi.
Langjþráður draumur
að rætast
Sex ára fékk Arinbjörn Árna-
son fyrstu nótnabókina. „Pabbi
gaf mér hana og hjálpaði mér
svoiítið af stað,“ segir hann.
„Tveimur árum seinna fór ég til
Ragnars Björgvinssonar í Nýja
tónlistarskólanum en nú er ég hjá
Halldóri Haraldssyni í Tónlistar-
skóla Reykjavíkur. Næsta haust
fer ég líklega í framhaldsnám í
Tónlistarakademíuna í Glasgow.“
skóla Reykjavíkur þar sem ég hef
stundað nám hjá Sigurði Snorra-
syni í ijögur ár.
Að sögn Siguijóns hafði hann
ekki um mörg verk að velja fyrir
tónleikana. „ Því miður eru ekki
til mörg bitastæð verk fyrir
klarinett en ég valdi þetta vegna
þess að það er nokkuð óvenjulegt
og vinnur á við hlustun,“ segir
Siguijón sem viðurkennir að fátt
annað hafi komist að hjá honum
síðustu tvo til þijá mánuði. Eftir
einleikaraprófið segist Siguijón
stefna á framhaldsnám. Hann
langar að fara til Frakklands en
enn er ekkert ákveðið í því sam-
bandi. Hvað atvinnumöguleika að
námi loknu varðar er Siguijón
ekki mjög bjartsýnn. „Ég býst
ekki við að pláss losni í Sinfóníu-
hljómsveitinni næstu árin. Þar að
auki veit ég um að minnsta kosti
þijá klarinettuleikara sem eru í
námi erlendis," segir Siguijón.
„Ætli það verði ekki kennsla og
lausamennska sem tekur við.“
Sigurjón segir hljóðfæraleikara
Sinfóníuhljómsveitarinnar hafa
tekið afar vel á móti Tónlistar-
skólanemendunum á fyrstu æf-
ingunni í síðustu viku. „Þeir voru
mjög jákvæðir enda er það siður
tónlistarmanna að hrósa hver öðr-
um. Þess vegna er líka nauðsyn-
legt að fólk reyni að gera sér
grein fyrir því sjálft hvar það
stendur og hvernig því hefur tek-
ist til,“ segir Siguijón.