Morgunblaðið - 17.05.1991, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. MAÍ 1991
41
tímum var óvenjulegt að sjá arin á
heimilum fólks. Aldís, húsmóðirin á
heimilinu, tók þarna árlega á móti
fjölda manns af alkunnum myndar-
skap og dugnaði. Gleðin var mikil
enda fjölskyldan kunn fyrir allt
annað en lognmollu. Aldís var þarna
allt í öllu, stjórnaði án hávaða og
geislaði af einstakri fegurð, því fáar
konur fegurri hefur landið alið.
Aldís og Björgvin Schram voru
par gæfunnar, gæfu sem ekki alltaf
kom fyrirhafnarlaust en gæfu sem
þau kunnu að meta. Þau eignuðust
sjö einstaklega mannvænleg börn.
Aldís átti eflaust stærstan þátt í
því uppeldi sem þau hlutu og árang-
urinn lét ekki á sér standa. Óll
hafa lagt dijúgan skerf til þjóðfé-
lagsins og hafa þau ásamt fjölskyld-
um sínum auðgað líf foreldra sinna
með ræktarsemi og umhyggju.
Fjölskyldusamkomunum hefur
fækkað með árunum í okkar fjöl-
skyldu eins og flestum öðrum. Þó
hefur tekist að halda Schramsfagn-
aði, eins og við köllum þá, öðru
hveiju og þau bönd sem við í æsku
bundumst fjölskyldunni í Sörla-
skjóli hafa aldrei rofnað. Bæði í
gleði og sorg höfum við sterklega
fundið hvert fyrir annars návist.
Kynslóðaskipti hafa orðið undan-
farin ár, aðeins tvö barna Ellerts
og Magðalenu Schram eftirlifandi,
þau Margrét og Björgvin. Afi og
amma á Vesturgötu kvöddu fyrir
nokkrum árum háöldruð. Nú kveður
Aldís okkur, heldur fyrir tímann að
okkar mati. Án efa á hún sér góðr-
ar heimkomu von. Vonandi tekst
okkur að halda uppi merkjum fyrir-
myndanna í fjölskyldunni, þótt ekki
nema að litlu leyti verði, því þá
megum við vel við una.
Við vottum elskulegum frænda
okkar, Björgvin, og allri íjölskyld-
unni innilega samúð okkar.
Pjölskyldan frá Jörva
Kveðja frá Lionsklúbbi
Reykjavíkur
Það var hress og kátur hópur,
félagar í Lionsklúbbi Reykjavíkur
og makar þeirra, sem lagði upp í
dagsferð frá Lionsheimilinu 1. maí
sl., þrátt fyrir að þoka grúfði sig
yfir borgina. Meðal ferðalanganna
voru vinir okkar og félagar, Aldfs
og Björgvin.
Fyrsti áningarstaður var Kamba-
brún, en þá höfðum við keyrt út
úr svarta þoku, og við okkur blasti
Suðurlandið bjart og fagurt. Við
ferðalangarnir litum björtum aug-
um á hinn fagra dag, sem framund-
an var. Síðan var haldið í Hvera-
gerði, en þar héldum við klúbbfélag-
arnir aðalfund okkar, en makarnir
fóru í skoðunarferð um Hveragerði.
Eftir aðalfundinn var sameigin-
legur hádegisverður á Hotel Ork,
og var þar glatt á hjalla. Man ég
það vel hversu ánægja og vellíðan
skein af hinu glaðlega andliti Aldís-
ar. Hún hafði á orði við mig að
gaman væri að við skyldum endur-
vekja vorferðir klúbbsins, en þær
höfðu legið niðri um nokkurra ára
skeið. Henni fannst að þetta væri
vettvangurinn til að kynnast betur
og treysta vináttuböndin. Þannig
hugsaði hún um klúbbinn okkar.
Eftir hinn ánægjulega hádegis-
verð var haldið í sumarbústað þeirra
feðga Gísla og Leifs í Þrastar-
skógi. Þar var yndislegt veður og
vordýrðin skartaði sínu fegursta.
Skyndilega dró ský fyrir sólu. Aldís
veiktist snögglega, en með nútíma
tækni gátum við kallað á aðstoð
strax. Aldís var flutt í sjúkrabifreið
í skyndingu á Landspítalann og
með henni fór Björgvin og einn úr
okkar hópi. Við hin héldum ferð
okkar áfram, þótt áhyggjur væru í
hugum allra vegna þessa atviks.
Þegar til borgarinnar kom frétt-
um við strax að henni liði vel á
spítalanum, þess vegna voru það
óvænt tíðindi, þegar við fréttum á
sunnudeginum 5. maí að hún hefði
látist þá um morguninn, þrátt fyrir
að við vissum að hún hefði átt við
veikindi að stríða undanfarin ár.
Við félagarnir þökkum Aldísi
ánægjulegar samverustundir á liðn-
um árum og allt það sem hún gerði
fyrir klúbbinn okkar.
Við sendum þér, Björgvin minn,
börnum þínum og fjölskyldum
þeirra okkar dýpstu samúðarkveðj-
ur. Gott er að eiga bjartar minning-
ar um góða og glæsilega konu.
Haukur Leósson
Aldís var ein þeirra kvenna sem
gercþ móðurhlutverkið göfugast
allra starfa. Glæsileg en hógvær,
umhyggjusöm og örvandi. Hún
hafði sterka nærveru.
Þau hjón bjuggu við barnlán, en
mest var happið barnanna að eiga
slíka móður og Björgvin slíka konu.
Við Ellert lásum saman undir
stúdentspróf og var þá oft verið í
Sörlaskjóli. Mér fannst þá strax og
alla tíð að Aldís væri vinur minn;
að ég skipti töluverðu máli. Það var
góð tilfinning.
Sú skýring er gefin á sigurgöngu
KR-liðsins hér á árum fyrr, að
heima í Sörlaskjóli biðu nýbakaðar
pönnukökur eftir kappleiki. Aldrei
gat ég sparkað bolta, en fyrir Aldísi
held ég hefði getað unnið leik,
kannski aleinn.
Aldísar er nú saknað en hún
skildi eftir sigurlaunin stærstu,
minninguna um mikla konu.
Ragnar Tómasson
KR-ingar minnast frú Aldísar
Schram með virðingu og þakklæti.
Hún var mikill og dyggur stuðn-
ingsmaður félagsins og ávallt reiðu-
búin til starfa.
Frú Aldís var ekki aðeins eigin-
kona og móðir mikilhæfra keppnis-
og forystumanna í félaginu, heldur
einnig virkur þátttakandi. Hún var
m.a. stofandi KR-kvenna og for-
maður þess ágæta félagsskapar
fyrstu 10 árin, en þá var mótuð
markviss stefna, sem hefur verið
KR mikill styrkur.
Við erum fjölmargir félagarnir
sem minnast heimsókna á heimili
frú Aldísar. Þar vorum við ætíð
velkomnir og allar móttökur voru
eins og best verður á kosið. Þar
kynntumst við þessari fallegu og
glæsilegu konu með bros á vör og
blik í auga. Hún var glettin og
kát, en undir niðri bjó styrkur og
viljafesta og hún hvatti okkur
gjarnan til frekari dáða og sigra á
knattspyrnuvellinum.
Knattspyrnufélag Reykjavíkur
færir frú Aldísi Schram þakkir fyr-
ir öll hennar góðu störf fyrir félag-
ið og sendir fjölskyldu hennar ein-
lægar samúðarkveðjur.
Sveinn Jónsson, formaður KR.
Það var á haustdögum ’73 að við
komum saman nokkrar konur og
hugðumst stofna klúbb fyrir konur,
sem voru hættar að keppa í íþrótt-
um fyrir KR eða áttu börn, sem
æfðu með KR. Það var mikill áhugi
á að halda hópinn og láta gott af
sér leiða fyrir félagið. En ein var
mikilvæg spurning: Hver átti að
leiða hópinn? Það kom aðeins eitt
nafn til greina, Aldís Schram. Það
voru góðar móttökur, sem við feng-
um hjá henni er við komum og
bárum upp ósk okkar um að hún
yrði formaður hópsins. Hún tók
þetta að sér, af sinrii alþekktu alúð
og trausti, sem henni einni var Iag-
ið. Heimili þeirra hjóna stóð okkur
alltaf opið, hvenær sem við þurftum
á því að halda, og þar var einmitt
haldinn fyrsti stjórnarfundur KR-
kvenna. Hún var formaður okkar í
7 ár, og fórst henni það með miklum
ágætum. í dag kveðjum við KR-
konur okkar fyrsta formann, með
hjartans þakklæti fyrir allt hennar
góða framlag okkur til handa. Við
sameinumst í innilegri hluttekningu
með Björgvini, börnum þeirra,
barnabörnum og öllum þeim mörgu,
sem elskuðu hana og virtu.
Hjartans þakkir fyrir allt og allt.
Með vinsemd og virðingu.
KR-konur
í dag er til moldar borin móður-
systir mín, Aldís Brynjólfsdóttir
Schram. Foreldrar hennar voru þau
hjónin Brynjólfur Jónsson, Brynj-
ólfssonar bónda frá Klauf í Vestur-
Landeyjum og Margrét Magnús-
dóttir, Magnússonar bónda að
Litla-Landi, Ölfusi. Yngst var hún
níu systkina, sem öl! eru nú látin.
Aldísi voru miklar gáfur gefnar.
Greind hennar var viðbrugðið og
enginn sem henni kynntist efaðist
um glöggskyggni hennar og rétt-
sýni. Þa var hún ekki aðeins óvenju
fögur kona, hún var glæsileg, bæði
til orðs og æðis.
Sem yngsta systir var hún allra
eftirlæti, borin á höndum fjölskyld-
unnar og og naut sem barn ástar
og framúrskarandi atlætis. Enda
átti hún af nógu að taka til að
miðla öðrum, er hún óx úr grasi.
Umhyggja fyrir öðrum var henni
eðlislæg og hugsjónir jafnaðar-
stefnunnar drakk hún í sig með
móðurmjólkinni, en fjölskyldan
studdi Alþýðuflokkinn á uppvaxt-
arárum hennar og hafði það mikil
áhrif á alla lífsskoðun hennar. Auk
Sigríður Þorgilsdóttír
Kiishnmms - Miiming
Fædd 7. júlí 1904
Dáin 12. maí 1991
í dag kveðjum við kæra vinkonu,
Sigríði Þorgilsdóttur Kristmanns,
vinkonu, sem var ofurlítið öðruvísi
en venjuleg vinkona. Hún var móð-
ir tvíburanna Dóru og Nínu, sem
eru bekkjarsystur okkar úr Kvenna-
skójanum í Reykjavík.
Á Kvennaskólaárunum stofnuð-
um við nokkrar bekkjarsystur
saumaklúbb og þar á meðal voru
þær Nína og Dóra. En einn góðan
veðurdag máttum við allar, Sigríður
móðir þeirra og vinkonurnar í
saumaklúbbnum, horfa á eftir þeim
til Bandaríkjanna, þar sem þær
settust að og eignuðust sínar fjöl-
skyldur.
Við í saumaklúbbnum sáum okk-
ur leik á borði. Til að missa ekki
sjónar af þeim systrum, fengum við
Sigríði í saumaklúbbinn og þannig
gátum við alltaf fengið nýjustu
fréttir af þeim og þær af okkur,
og þar með var Sigríður, þessi ynd-
islega kona, orðin ein af okkur, hún
sem gat verið móðir okkar allra að
aldri til, en þó urðum við aldrei
varar við neitt kynslóðabil.
Sigríður fylgdist vel með tíman-
um og var svo opin og jákvæð gagn-
vart æskunni og flestum nýjungum
nútímans. Við, sem þá vorum ungar
konur, gátum margt af henni lært
og nutum þess að heyra hana segja
frá bernskuárum sínum vestur í
Dölum.
Alla tíð stóð hennar fallega heim-
ili okkur opið, og áttum við þar
margar gleðistundir, þar sem
Sigríður var hrókur alls fagnaðar á
heimavelli.
Um leið og við „stelpurnar“, eins
og Sigríður kallaði okkur, kveðjum
hana með virðingu og þakklæti,
sendum við börnum hennar og fjöl-
skyldum þeirra innilegar samúðar-
kveðjur.
Saumaklúbburinn
ríkrar réttlætiskenndar, einkenndi
stolt mjög skapferli Aldísar. Um
leið og hún krafðist þess að þjóðfé-
laginu væri þann veg stjórnað að
allir fengju tækifæri til sjálfbjarg-
ar, hafnaði hún ölmusum. Hún var
alin upp við það , að skömm væri
að því að þiggja „af sveit“.
Arið 1936 giftist Aldís eftirlif-
andi manni sínum Björgvin Schram,
stórkaupmanni. Með þeim mikla
heiðursmanni eignaðist hún sjö
börn, sem öll eru á lífi, en þau eru:
Bryndís, Ellert, Björgvin, Margrét,
Magdalena, Ólafur og Anna Helga.
Starfsvettvangur Aldísar var
heimili hennar. Og heimilið var
hennar stolt. Vandfundið mun það
heimili, hvort heldur hérlendis eða
erlendis, sem er eins fallegt og
glæsilega búið og jafnframt eins
hlýtt og þeirra hjóna Aldísar og
Björgvins. Það sem einkenndi þó
enn frekar, það var sá mikli
lífskraftur og gleði er þar réði
ríkjum. Þar var ætíð eitthvað að
gerast og miðpunktur alls og allra
var Aldís. Allir litu til hennar, þyrftu
þeir einhvers við, hvort heldur var
eitthvað efnislegt eða örvunar- og
hvatningsorð. Og allt var fúslega
látið af hendi með gleði. Aldís hafði
einstakt lag á því að laða fram það
besta í hveijum og einum. Hún var
jákvæð og hafði gott lag á að
byggja upp sjálftraust fólks. Af-
komendur hennar bera þess glöggt
vitni.
Þau hjónin Aldís og Björgvin
voru mjög félagslynd og tóku mik-
inn þátt í því sem var að gerast í
umhverfí þeirra og öfluðu sér hvar-
vetna mikilla vinsælda. Það fór því
ekki hjá því að heimili þeirra var
mjög gestkvæmt og gestrisni var
þeim í blóð borin. Þar var gott að
koma og gott að vera. Undirritðaur
er einn þeirra mörgu sem áttu því
láni að fagna að njóta gestrisni
þeirra hjóna og vináttu. Fæ ég aldr-
ei fullþakkað þá tryggð og vinarþel
sem þau hjónin hafa sýnt mér og
mínum frá því ég fyrst man eftir
mér. Ég kveð Aldísi með miklli virð-
ingu og eftirsjá og sendi Björgvin
og afkomendum mínar dýpstu sam-
úðarkveðjur.
Þór Guðmundsson
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma okkar,
ÞÓRUNN E. CLEMENTZ,
lést á uppstigningardag, 9. maí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum auðsýnda samúð.
Þórunn Þorkeisdóttir,
Helgi Tómasson,
Þór Tómasson,
Kristinnn Tómasson,
Tómas Heigason,
Anna Sigurmundsdóttir,
Gunnhildur Þórðardóttir,
Þorbjörg Jóh. Gunnarsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EINAR THORODDSEN
fyrrv. yfirhafnsögumaður,
Hjarðarhaga 27,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 22. maí
kl. 13.30.
Ingveldur B. Thoroddsen, Gígja Thoroddsen,
Ólafur Thoroddsen, Sólveig Hákonardóttir,
Ásta St. Thoroddsen, Bollí Héðinsson
og barnabörn.
t
Maðurinn minn, faðir ókkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN KRISTÓFERSSON
frá Litla Bergi,
Skagaströnd,
sem andaðist 9. maí sl., verður jarðsunginn frá Hólaneskirkju,
Skagaströnd, laugardaginn 18. maí kl. 14.00. Jarðsett verður í
Blönduóskirkjugarði.
Teitný Guðmundsdóttir,
Guðmundur Sveinsson, Margrét Guðbrandsdóttir,
Gunnar Sveinsson, Bára Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginkona mín, móðir, amma og langamma,
ÁSLAUG GUÐLAUGSDÓTTIR,
Eskihlíð24,
andaðist 3. maí. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinn-
ar látnu.
Þökkum innilega auðsýnda samúð.
Kjartan Jakobsson,
Bára Björg Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Lokað
Vegna jarðarfarar verður verslunin lokuð frá
kl. 13.00-15.00 í dag, föstudaginn 17. maí.
Grensáskjör.
Lokað
Verslunin er lokuð í dag frá kl. 12.00-18.00 vegna
jarðarfarar ARNÞÓRS SIGTRYGGSSONAR.
Matvörubúðin,
Hraunbergi 4.