Morgunblaðið - 28.09.1993, Side 37
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1993
37
I
I
1
<
<
i
í
í
4
4
Gunnlaugur Alberts
son — Minning
Fæddur 9. maí 1924
Dáinn 17. september 1993
Okkur langar í örfáum orðum
að minnast hans Gulla okkar. Það
er erfitt að sjá á eftir honum svo
skyndilega en við trúum því að
hans bíði hlutverk á æðri stað.
Allt frá því að kynni Gulla og
mömmu hófust kom hann fram við
okkur sem sína bestu vini. Hann
tók börnum okkar af slíkri ástúð
sem um eigin barnaböm væri að
ræða, enda var hann gæddur þeim
eiginleikum að börn hændust að
honum.
Gulli var rólyndur maður að eðlis-
fari, gleymdi sér gjarnan við lestur
bóka, enda víðlesinn og fróður um
land og þjóð.
Fyrir nokkrum árum reistu Gulli
og mamma sumarbústað í Vatns-
dal, var það gert af mikilli natni
og alúð. Þar undi Gulli sér vel og
var þar flestum stundum yfir sum-
artímann, enda mikill náttúruunn-
andi.
Minningar okkar er heimsóttum
þau þangað eru ljúfar. Þar var
Gulli hrókur alls fagnaðar og mik-
ill gestgjafi. Hann var óþreytandi
við að hlúa að og bæta umhverfíð
og var þar til hinstu stundar.
Þú hafðir fagnað með gróandi grösum
og grátið hvert blóm sem dó.
Og þér hafði lærst að hlusta uns hjarta
í hveijum steini sló.
Og hvemig sem syrti, í sálu þinni
lék sumarið öll sín ljóð
og þér fannst vorið þitt vera svo fagurt
og veröldin ljúf og góð.
(Tómas Guðmundsson)
Við minnumst Gulla með hlýhug
og þakklæti. Elsku mamma, stönd-
um saman á þessum erfiðu stund-
um.
Svandís, Einar, Þór og Linda.
Nú er hann Gulli afi dáinn.
Afi, við vorum svo miklir vinir
og ég var eins og skugginn þinn.
Við gerðum allt saman. Ég man
þegar ég kom á Háaleitisbrautina
og þú tókst á móti mér brosandi.
Ég man þegar við vorum í sveitinni
og við vorum svo mikið að vinna.
Við töluðum svo mikið saman og
þú sagðir mér svo margt. Þú varst
mér svo góður.
Nú ert þú hjá Jesú og ég veit
þér líður vel hjá honum.
Ó, Jesús bróðir bezti
og bamavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á bamæskuna mina.
(P. Jónsson)
Gunnar Þór.
GuðmundurJón
Bjamason - Minning
Fæddur 30. ágúst 1927
Dáinn 1. september 1993
Hinn 10. þessa mánaðar var bor-
inn til grafar Jón Bjarnason, en
hann lést af slysförum 1. september
sl. Fullu nafni hét hann Guðmundur
Jón, en var alltaf nefndur Jón af
þeim sem hann þekktu. Jón var
fæddur i Reykjavík 30. ágúst 1927.
Foreldrar hans voru Bjarni Guð-
mundsson og Gestfríður Ólafsdótt-
ir. Hann var elstur þriggja alsystk-
ina, á lífi eru Svala og Rafn, en
þau áttu einn hálfbróður, Hilmar
Jóhannsson, er lést tvítugur að
aldri.
Jón var ungur þegar hann hóf
nám í húsamálun hjá Ágústi Peter-
sen málarameistara og lauk sveins-
prófi 1949, en meistarabréf fékk
hann 1952. Hann gekk í Málarafé-
lag Reykjavíkur sama ár og hann
tók sveinsprófið og var þar félagi
alla tíð síðan og vann nær óslitið í
faginu hjá ýmsum málarameistur-
um. Síðustu starfsárin vann hann
hjá Hákoni í. Jónssyni sem hann
mat mikils bæði sem fagmann og
félaga, en undirritaður var fýrsti
nemandi Hákonar og var Jóni sam-
mála hvað það snertir. Af félögum
yngri áranna hélst öll árin góður
kunningsskapur með Jóni og Eiríki
Eiríkssyni strætisvagnabílstjóra.
Jón var bæði léttur á fæti og
léttur í lund, óvini átti hann enga
og ef í odda skarst kaus hann frek-
ar að bopa en að standa í deilum
við fólk. Að eðlisfari var hann gleði-
maður sem kaus að lifa lífinu á
fijálslegan hátt
Jón hafði mikla ánægju af ferða-
lögum og ferðaðist hann talsvert
bæði innanlands og utan. Hann fór
m.a. eina ferð með Gullfossi og síð-
ar í hina umtöluðu Baltíkuferð sem
ætíð var honum mjög eftirminnileg.
Þau systkinin Jón og Svala voru
mjög samrýnd, bæði ógift og eyddu
þau mörgum frístundum sínum í
útivist og ferðalög sem var þeim
sameiginlegt áhugamál. Saman
fóru þau fyrir nokkrum árum til
Kanaríeyja og dvöldust þar yfir jól
og áramót, eignuðust góða kunn-
ingja og nutu ferðarinnar vel. Einn-
ig fóru þau til Lúxemborgar og
skoðuðu sig þar um og á nálægum
slóðufh. Síðasta ferðalag systkin-
anna var austur fyrir íjall á afmæl-
LEGSTEINAR
720 Borgarfirði eystra,
sími 97-29977, fax 97-29877
isdegi Jóns 30. ágúst sl., en haust-
ið var árstími sem Jón hafði mikið
dálæti á.
Jón átti snyrtilegt heimili á Furu-
grund 66, þar sem sjá mátti ýmsa
hluti sem hann hafði sjálfur gert
og settu svip á heimilið.
Kynni mín af Jóni voru aðallega
tengd starfi mínu hjá Málarafélag-
inu, þar sem hann var góður félagi
og virti lög og reglur félagsins að
öllu leyti.
Ég sendi systkinum og öðrum
nákomnum samúðarkveðjur.
Hjálmar Jónsson.
+
Ástkær systir okkar og mágkona
HANNA SANDHOLT,
Barmahlíð 38,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju, miðvikudaginn 29. septem-
ber kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar er vinsamlega bent á Samband
íslenskra Kristniboðsfélaga.
Camilla Sandholt
Ásgeir Sandholt, Þóra Sandholt,
Martha Sandholt, Sigríður Sandholt.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall eiginmanns míns,
fósturföður, tengdaföður, afa og langafa,
MARTEINS MARKÚSSONAR,
trésmíðameistara.
Elísabet Jóna Sigurðardóttir,
Inga S. Þorsteinsdóttir, Júlíus Gíslason,
Marteinn H. Hreinsson, Ásgerður Pólsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minnismerki úr steini
Steinn er kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki.
Áralöng reynsla.
BS S. HELGASON HF
I STEINSMiÐJA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677
Ragnar Erlingsson
málarameistari
Fæddur 26. desember 1903
Dáinn 7. september 1993
Hann afi þinn er dáinn. Þegar
hún mamma færði mér þessar frétt-
ir þutu ótal hugsanir í gegnum
kollinn á mér. Hann afi, nei það
gat ekki verið. Ég var nýbúin að
tala við hann og þá var hann svo
hress.
Þegar ég fór til að kveðja hann
áður en við fluttumst norður á
Hólmavík, ég og ijölskyldan, þá
spurði hann okkur hvort við kæm-
um ekki í hófið sem hann ætlaði
að halda þegar hann yrði níræður,
það yrði heljar mikil veisla. Auðvit-
að sögðumst við ætla að koma, við
ætluðum sko ekki að missa af því.
Það var alltaf gaman að ræða
við afa. Þótt heyrnin og fæturnir
væru farin að gefa sig þá var hann
alltaf með á nótunum og vissi allt
sem var í fréttum í það og það
Skiptið. Ef við fórum eitthvað út í
pólitík kom það fyrir að honum hitn-
aði í hamsi og lét hann „þá“ fá það
óþvegið heima í stofu.
Afi var góður maður sem vildi
allt fyrir alla gera. Ef maður bar
upp eitthvert vandamál við hann
var hann áður en maður vissi af
búinn að taka upp símann til að
„redda“ málunum. Þótt hann hefði
ekki úr miklu að spila var hann
alltaf tilbúinn til að lauma ein-
hveiju að manni þegar hann vissi
að ekki stæði vel á.
Afi sefur svefninum langa. Hann
er eflaust feginn hvíldinni sem hann
fékk á þann hátt sem hann óskaði
sér. Eftir lifir minningin um góðan
mann. Elsku afi, hvíl þú í friði.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
Hnigin er sól í sjó.
Sof þú í blíðri ró.
Við höfum vakað nóg.
Værðar þú njóta skalt.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
(Jóhann Jónsson)
Kristín Ragna Pálsdóttir.
+
Móðir okkar og tengdamóðir,
ÓLÖF ANNA BENEDIKTSDÓTTIR,
lést á Kumbaravogi 20. þessa mánaðar.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu, föstudaginn 1. október
kl. 10.30.
Sæmundur R. Jónsson, Hrafnhildur Jónasdóttir,
Loftur H. Jónsson, Jónína Gróa Jónsdóttir.
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN GUÐMUNDSSON,
Vallartúni 8,
Keflavfk,
andaðist í Vífilsstaðaspítala 26. september.
Jóhann Jónsson, Sesselja Birgisdóttir,
Þórir Jónsson, Marfa Jóhannsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim
mörgu, sem sýndu okkur samúð og vin-
arhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
ARENTS CLAESSEN.
Sérstakar þakkir færum við læknum og
hjúkrunarfólki á deild 13D, Landspítal-
anum, og einnig á Gjörgæsludeild Land-
spítalans.
Sigurlaug Claessen,
Hjördfs Claessen, Jón Eyjólfur Jónsson,
Hildur Claessen, Skapti Steinbjörnsson,
og barnabörn.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegrar eiginkonu
minríar, móður okkar, tengdamóður,
dóttur, systur og ömmu,
GUÐRÚNAR KJARTANSDÓTTUR,
Brekkulandi 1,
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir flytjum við starfsfólki
Krabbameinsdeildar Landspítalans.
Ársæll Ársælsson,
Kjartan Þór Ársælsson,
Ársæll Ársælsson, Jóhanna Einarsdóttir,
Leifur Sveinn Ársælsson
Kjartan Gíslason, Þórleif Guðjónsdóttir,
systkini og barnabörn.
1