Morgunblaðið - 11.03.1994, Side 36

Morgunblaðið - 11.03.1994, Side 36
36 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. MARZ 1994 Minning Guðjón Bergþórs- son skipsijóri Fæddur 21. mars 1944 Dáinn 2. mars 1994 Fallin er frá, langt um aldur fram, mágur minn og vinur Guðjón Bergþórsson skipstjóri, en hann andaðist á sjúkrahúsinu á Akranesi miðvikudaginn 2. mars sl. tæplega fimmtugur, eftir erfið veikindi. Margs er að minnast og margt kom mér í hug þegar móðir hans hringdi í mig og sagði: „Hann er farinn." Ég skildi hvað þetta þýddi. Þetta kom mér ekki á óvart eftir að hafa séð hvemig honum hrakaði í hans erfiða veikindastríði. Guðjón fæddist á Akranesi 21. mars 1944 og ólst upp í foreldrahús- um hjá Bergþóri Guðjónssyni skip- stjóra og útgerðarmanni og konu hans Guðrúnu Brynjólfsdóttur ásamt systkinum sínum, Brynjari, fæddum 1937, og Ósk, fæddri 1948, sem undirritaður er kvæntur. Guðjón hóf komungur sjósókn og var orðinn skipstjóri 19 ára gam- all og kallaður „Karlinn" þótt hann væri yngstur á skipinu. Sjómennskan varð hans ævistarf og var hann sérlega fengsæll og farsæll skipstjóri. Honum féll best að stunda nótaveiðar og fór hann síðast í erfiða 10 daga veiðiferð í desember sl. en þá var sjúkdómur- inn farinn að segja vemlega til sín. Á sínum sjómannsferli stýrði Guðjón ýmsum skipum. Fyrst var hann stýrimaður á Sigurvon AK 56 og síðan skipstjóri á því skipi. Þá var hann stýrimaður á Sigur- borgu SI þar til hann hóf skipstjórn á Sigurfara AK 95 sem hann átti með föður sínum til hausts 1971. Eftir það var hann skipstjóri á Skími og Rauðsey, skipum Harald- ar Böðvarssonar og co., en síðstu árin ýmist á Höfmngi AK 91 eða Víkingi AK 100. Mikið áhugamál Jonna, eins og hann var vanalega kallaður, var laxveiði og var hann mjög slyngur laxveiðimaður og hafði oftast sigur í glímu við laxinn og oft kom hann í veiðihús með lax eftir að veiðifé- lagamir höfðu afskrifað veiðistaði, þar sem laxinn tók ekki. Þar kom fram natni hans og þolinmæði til að vinna sigur. Margar skemmtileg- ar veiðiferðir fómm við saman, sem telja má til qölskylduferða, einkum í Flekkudalsá, en þar er náttúmfeg- urð mikil og því auðvelt að eyða tíma bæði í veiðar og náttúmskoð- un. Annað áhugamál Jonna var knattspyma, en hann hætti henni ungur þar sem ekki var hægt að stunda hvort tveggja, sjósókn og knattspyrnuiðkun, en hann setti sig aldrei úr færi að horfa á knatt- spymu ef tækifæri gafst til. M.a. fékk hann ævinlega leyfí til að ERFIDRYKKJUR RéTEL ESJA sími 689509 bregða sér af spítalanum til að sjá Skagamenn spila og var honum það mikil ánægja í sínum erfíðu veikind- um sl. sumar að sjá hve uppáhalds- lið hans, Skagamenn, léku vel á liðnu sumri, og gjarnan fór hann langar ferðir tii að fylgjast með lið- inu. Guðjón kvæntist 4. febrúar 1967 Salóme Guðmundsdóttur frá ísafírði, dóttur Guðmundar M. Ólafssonar og Lám Veturliðadóttur. Guðjón og Salóme eignuðust eina dóttur, Lám Huld. Það var Guðjóni mikið gæfuspor þegar þau Salóme giftu sig. Þau vom sérlega samrýnd og báru mikið traust og virðingu fyrir hvort öðru. Heimilishaldið mæddi á Salóme þar sem Jonni var oft lengi að heiman og vegna at- vinnu sinnar. Margar spurningar koma manni í hug þegar burt er kallaður dug- mikill maður í blóma lífsins. Hvað veldur? Var verkefninu lokið? Eða kölluðu ný verkefni? Þessu verður aldrei svarað, en eftir stendur efí og e.t.v. nokkurt óöryggi. Hver er tilgangurinn? Jonni hafði ríka ábyrgðartilfinn- ingu og er mér minnisstætt fyrir tæpu ári þegar fjölskyldan ætlaði að koma saman hjá okkur hjónun- um í tilefni 80 ára afmælis föður hans og bíll Jonna renndi í hlað. Ég varð undrandi á því að hann ók ekki eins og venjulega, en ég hafði talað við hann klukkustund áður og var hann þá tilbúinn og alveg að leggja af stað í Borgar- nes. Atvikin höguðu því þannig að rétt eftir að við slitum samtalinu var hringt í Jonna. Fréttir höfðu borist um að loðna hefði fundist út af Öndverðarnesi. Skyldan kall- aði, Jonni kallaði skipshöfnina til skips, fór síðan úr sparifötunum og lagði úr höfn. Á siglingunni á mið- in hringdi hann svo til að spjalla við foreldra sína á þessum merku tímamótum. Jonni bar mikla umhyggju fýrir sínu skyld- og venslafólki og vildi allra vanda leysa, eftir því sem tök voru framast á. Salóme eiginkona hans stóð eins og klettur við hlið manns síns í veikindum hans. Vil þakka henni þá elju, ósérhlífni, kraft og styrk sem hún veitti honum þar til yfír lauk. Sólargeislinn hans, hún Lára Huld, er nú við nám í lögfræði og vissi ég hvað það gladdi hann hversu vel henni miðaði áfram í því námi, en þau voru einstaklega sam- rýnd og hefur hún misst mikið. Um leið og við kveðjum góðan dreng, bið ég góðan Guð að styrkja hans nánustu, eiginkonu og dóttur, foreldra og systkini. Elsku Salóme og Lára Huld, á þessum erfiða tíma stendur eftir minning um góðan dreng, föður og eiginmann. Góður Guð gefí ykkur styrk á erfíðum tímum. Far þú í friði, vinur. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. (V. Briem.) Óli Jón Gunnarsson. í dag kveðjum við í hinsta sinn mág minn Guðjón Bergþórsson skipstjóra sem lést 2. mars sl., tæp- lega fímmtugur að aldri. Þegar hann greindist með krabbamein sl. sumar grunaði okkur ekki að hann ætti aðeins nokkra mánuði eftir ólifað. Það var hart barist og hald- ið í vonina en hinn illvígi sjúkdómur hafði betur. Jonni eins og við kölluðum hann var fæddur á Akranesi 21. mars 1944, sonur hjónanna Guðrúnar Brynjólfsdóttur og Bergþórs Guð- jónssonar. Hann var annar í röðinni af þremur systkinum. Snemma hneigðist hugur hans að sjónum og fór hann í Stýri- mannaskólann strax og hann hafði aldur til. Hann tók við skipstjórn aðeins tvítugur að aldri. Mestan hluta af sinni skipstjómartíð var hann hjá Haraldi Böðvarssyni hf., eða frá 1971. Jonni var mjög dug- andi og aflasæll skipstjóri. í desem- ber sl. kom hann að landi með síð- asta farminn, þá orðinn veikur, en hann vildi halda út sem lengst. Aðaláhugamál hans var íþróttir og þá helst knattspyrnan og lét hann sig ekki vanta á völlinn ef því varð við komið. Hann hafði einnig ángæju af laxveiðum og var afla- sæll þar sem á sjónum. Jonni kynntist Sallý systur minni þegar hún kom í heimsókn til mín á Akranesi og frá þeirra fyrstu fundum var sem þau hefðu verið ætluð hvort öðru. Þau giftu sig 3. febrúar 1967 og stigu þar mikið gæfuspor. Þau eignuðust eina dótt- ur, Láru Huld, sem var augasteinn foreldra sinna. Þau feðgin voru mjög samrýnd og var hún stundum á sjónum með pabba sínum sem kokkur. Síðustu vikurnar dvaldi hann á Sjúkrahúsinu á Akranesi og Sallý mín var hjá honum öllum stundum og Lára Huld þegar hún gat og veittu honum ómetanlegan styrk. Sýndu þau öll mikið æðruleysi á þessum erfiða tíma. Jonni minn, við Kristófer þökkum þér fyrir þær fjölmörgu ánægju- stundir sem við áttum með ykkur Sallý. Söknuðurinn er þungbær og sorgin mikil. Megi guð styrkja Sallý mína og Láru Huld og aldraða for- eldra á þessari erfiðu stund. Sigurlína og Kristófer. Elskulegar vinur minn og svili, Guðjón Bergþórsson skipstjóri, er látinn, en hann lést í Sjúkrahúsi Akraness að morgni 2. mars eftir erfíð veikindi. Jonni, en svo var hann kallaður af vinum sínum, var fæddur á Akra- nesi 21. mars 1944, sonur heiðurs- hjónanna Bergþórs Guðjónssonar skipstjóra og eiginkonu hans Guð- rúnar Brynjólfsdóttur á Akranesi, sem nú horfa háöldruð á eftir syni sínum yfír móðuna miklu. Það tekur langan tíma að átta sig á því að hann sé ekki lengur hjá okkur, sem skipað hefur svo stórt rúm í lífi þeirra sem tengdust honum náið. Hann er samt ekki alveg farinn því hann lifír í hjörtum okkar og minn- ingar um hann streyma fram í hug- ann hver af annarri, allt góðar og hlýjar minningar sem ylja um hjartarætur. Jonni byijaði snemma að fást við sjómennsku eins og hraustra stráka var siður á þeim tíma. Hann lauk prófí frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík árið 1963 og gerðist að námi loknu stýrimaður á ms. Sigur- von frá Akranesi, en árið 1964 gerðist hann skipstjóri á sama skipi og er ýmist skipstjóri eða stýrimað- ur til ársins 1965. Frá þeim tíma var Jonni fengsæll skipstjóri á Akranesskipunum Sigurfara, Skírni, Rauðsey, Höfrungi og Vík- ingi. Jonni var mikill aflamaður og sérstaklega aðgætinn skipstjórn- andi og það var lítið sem fram hjá honum fór í sambandi við öryggi skips og áhafnar. Jonni var næstelstur þriggja systkina. Elsturer Brynjar, sjómað- ur á Akranesi, en yngst er Ósk, húsmóðir í Borgarnesi. Eftirlifandi eiginkona Jonna er Salóme Guð- mundsdóttir frá ísafírði og eignuð- ust þau eina dóttur, Láru Huld, f. 21. maí 1968, nema í lögfræði við Háskóla íslands. Elskulegi vinur okkar, kall þitt kom alltof fljótt og er sárt að sætta sig við það, en vonandi tekst það með guðs hjálp. Elsku Sallý, Lára Huld, Bergþór og Guðrún, Binni og Ósk og aðrir aðstandendur, megi góður guð styrkja ykkur í þessari miklu sorg. Guð veri með ykkur. Blessuð sé minning góðs drengs. Kallið er komið, komin er nú stundin, vinaskilnaðar viðkvæm stund. Vinimir kveðja vininn sinn látrta, er sefur hér hinn síðsta blund. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. (V. Briem.) Hjalti M. Hjaltason og fjöl- skylda, Isafirði. Er sú sorgarfrétt barst mér að Jonni væri dáinn, varð ég harmi sleginn, en hann hafði háð stutta, en harða baráttu við erfiðan sjúk- dóm. Þegar ég hugsa til baka til þeirra ófáu stunda sem ég átti með þeim Jonna, Sallý og Láru Huld á Jaðarsbraut og Heiðarbraut þá var þetta mitt annað heimili, því mikla hlýju og ástúð var þar ávallt að finna. A mínum yngri árum hafði Jonni gaman af að fara með mig í fótbolta og minningarnar um þær góðu stundir sem við Jonni áttum saman, þegar hann fór með mig á völlinn að æfa mig, gleymast aldrei. Elsku Jonni minn, þá skiljast leið- ir og ég vil þakka þér fyrir allar ómetanlegu samverustundirnar sem við áttum saman. Elsku Sallý, Lára Huld, Guðrún, Bergþór, systk- ini og aðrir aðstandendur. Missir ykkar er mikill og bið ég góðan guð að styðja ykkur og styrkja á þessum erfíðu tímum. Minningin um Jonna lifir í hjörtum okkar allra. Blessuð sé minning hans. Þótt sviplegt fínnist og sorglegt þá, er sannir vinir á jðrðu kveðjast, þá hræðumst ekki, því himnum á, þeir hittast aftur og saman gleðjast. Þá festir böndin þá yngist öndin við drottins dýrð. (Þýð. M. Joch.) Árni Brynjólfur Hjaltason. Okkur setti hljóðar þegar hringt var í okkur að morgni 2. mars og tilkynnt að Jonni væri dáinn. Jonni hafði átt við erfíðan sjúkdóm að stríða undanfarna mánuði, en alltaf er erfitt að sætta sig við þegar maður í blóma lífsins er hrifinn burt frá ástvinum sínum. Kynni okkar systranna við Jonna hófust þegar við vorum ungar. Þá þurfti mamma okkar að fara á spít- ala og ég man hvað við ljómuðum þegar mamma sagði að við færum til Akraness til Sallýjar frænku, Jonna og Láru Huldar. Vera okkar hjá þeim var yndisleg í einu orði sagt, við munum það enn þó við höfum verið svo ungar. Við vorum umvafðar ástúð og hlýju og aldrei leiddist okkur þótt við værum svo langt í burtu að heiman. Þetta var eins og okkar annað héimili óg oft eftir þetta dvöldum við hjá þeim. Ég bjó í Reykjavík í tvö ár og oft skrapp ég upp á Skaga til að heilsa upp á Sallý og Jonna, og ekki gleymir Stella systir þeim tíma sem hún dvaldi hjá þeim þegar hún var við æfíngakennslu í Grundar- skóla á Akranesi haustið 1991, hvað það var yndislegur tími að dvelja hjá þeim hjónum. Við kveðjum Jonna með sorg í hjarta en gleðjumst þó yfir því að hafa kynnst svo góðum manni sem hann var. Elsku Sallý, Lára Huld, Guðrún, Bergþór, systkin og aðrir aðstand- endur, megi guð styrkja ykkur í þessari miklu sorg, minning um góðan mann mun lifa í hjörtum okkar allra. Guð veri með ykkur. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Málfríður og Stella Hjaltadætur. í dag verður jarðsunginn frá Akraneskirkju Guðjón Bergþórsson skipstjóri sem látinn er langt um aldur fram. Guðjón var fæddur á Akranesi 21. mars 1944, sonur hjónanna Guðrúnar Brynjólfsdóttur og Bergþórs Guðjónssonar, skip- stjóra og útgerðarmanns. Hann ólst upp á heimili foreldra sinna að Skólabraut 31 ásamt systkinum sín- um Brynjari og Ósk. Á kveðjustund streyma minning- ar fram. Jonni, eins og hann var jafnan kallaður í fjölskyldunni, var stóri og sterki frændi sem alltaf var litið upp til, en ellefu ár skildu okk- ur bræðrasynina að. Fyrsta minn- ingin um frænda minn er þegar hann eitt sinn um vor var að koma af knattspyrnuæfingu allur blóðrisa á hnjánum. Fjögurra ára gutta brá að sjá frænda sinn svona og hljóp til hans. Hann var nú ekki að gera mikið úr því, brosti á sinn rólega og yfirvegaða hátt sem alla tíð ein- kenndi hann og sagði: „Þetta er ekkert, frændi.“ Áhugi hans á knattspyrnu var mikill frá fyrstu tíð og fylgdist hann ætíð með fót- boltanum og var það eitt hans helsta áhugamál. En það átti ekki fyrir honum að liggja að stunda fótboltann því þá þegar var stefnan í lífínu tekin. Á sumrin var sjórinn stundaður og á vetrum námið. Sjómennskan var honum í blóð borin enda til sjómanna að rekja í báðar ættir. Faðir hans var farsæll skipstjóri og aflamaður og einnig móðurafí hans. Guðjón lauk námi frá Stýrimannaskólanum vorið 1963 og réðst þá þegar sem stýri- maður á Sigurvon AK hjá Jóhann- esi föðurbróður sínum sem þar var skipstjóri. Mér eru minnisstæðir blíðviðrisdagar í maí 1964 þegar verið var að undirbúa Sigurvon AK fyrir síldveiðar um sumarið. Jonni hafði þá verið ráðinn skipstjóri á síldveiðiskip nýlega tvítugur að aldri. Áhuginn og krafturinn leyndu sér ekki við undirbúning sumarsins því að nú var hann að halda í sitt fyrsta skipstjóraúthald. Margir ef- uðust um að tvítugur stráklingurinn gæti valdið þessu verkefni. En eins og annað sem Jonni tók sér fyrir hendur leysti hann það á farsælan hátt. í ársbyijun 1965 réðst hann sem stýrimaður til Þórðar föður míns á nýtt skip, Sigurborgu SI, sem þeir sóttu til Hollands. Um haustið gerðist Guðjón skipstjóri á Sigurfara AK sem þeir feðgar höfðu þá fest kaup á og var með það skip þar til þeir seldu það árið 1971. Réðst hann þá sem skipstjóri til Haraldar Böðvarssonar & Co og var þar upp frá því. Ég varð þeirrar ánægju aðnjót- andi að fara með honum eina loðnu- vertíð á Höfrungi AK fyrir nokkrum árum. Þegar ég grennslaðist fyrir um pláss hjá honum spurði hann hvort ég treysti mér og ég játti því. Svar frænda var einfalt: Ef þú treystir þér þá treysti ég þér. Tíminn með Jonna á sjónum gleym- ist seint. Þar kynntist maður honum í hans eigin umhverfi, störfunum á EUROBATEX PIPU- UNION FQAM EINANGRUN kk í sjálflímandi rúllum, Vk plötum og hólkum. Þ. ÞORGRÍIUISSON & CO ÁRMÚLA 29 - REYKJAVÍK - SÍMI 38640 > I I R > í I í I I D I I , i D D D I I [ ! !

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.