Morgunblaðið - 11.03.1994, Síða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. MARZ 1994
Farsi
Með
mor^unkaffinu
Ertu búinn að vera lengi
hérna?
Ást er...
\Z-<)
. . . upphringing um
miðja nótt.
TM Reg. U.S Pat Otf,—all rights reserved
° 1993 Los Angeles Times Syndicate
HÖGNI HREKKVÍSI
BREF TTL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Peningakeðjubréf
- Atvinnuskapandi?
Frá Sonju Viðarsdóttur:
Mig langar til að skrifa um pen-
ingakeðjubréfin sem hafa verið í
gangi undanfarið. Ég er alls ekki
sammála um að það eigi að banna
þau.
Útaf peningakeðjubréfí nokkru í
Þýskalandi hefur verið stofnað fyrir-
tæki með 17 starfsmönnum (að ég
seinast vissi) sem vinna eingöngu
við þessi bréf. Hér á Islandi er víst
búið að stofna svipuð fyrirtæki.
Eins og efiaust flestir vita þá
margfaldar bréfið sig eftir því sem
það gengur lengra, og eykst þá auð-
vitað vinnan með hveiju keyptu
bréfí, hjá þeim fyrirtækjum sem
halda utan um þau. Með tímanum
þarf því að bæta við starfsfólki til
að hafa undan öllu þessu. Fyrirtæki
þessi taka auðvitað þóknun fyrir. svo
þannig geta þau borgað starfsfólki
sínu laun, og skapað þar með at-
vinnu. (Þá myndu útgjöld vegna at-
vinnuleysisbóta minnka.)
Með tilkomu vissra peningakeðju-
bréfa náðu svokölluð Alþjóðleg frí-
merki að seljast upp á flest öllum
pósthúsum á höfuðborgarsvæðinu. Á
því hefur ríkið grætt þónokkuð mik-
ið. Oftast þarf að senda eitthvað af
gögnunum með pósti og flestir velja
þá ábyrgðarpóst. Þar koma peningar
inn. Einnig hlýtur velta bankanna
að hafa aukist því flest öll bréfín
fara í gegnum þá.
Peningarnir sem fólk notar í þessi
Gagnasafn
Morgunblaðsins
Allt efni sem birtist í Morgun-
blaðinu og Lesbók verður fram-
vegis varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskil-
ur sér rétt til að ráðstafa efninu
þaðan, hvort sem er með endur-
birtingu eða á annan hátt. Þeir
sem afhenda blaðinu efni til
birtingar teljast samþykkja
þetta, ef ekki fylgir fyrirvari
hér að lútandi.
bréf eru þau laun sem það hefur
þegar borgað skatta af.
Af hveiju ætti frekar að leyfa
spilakassa, lottó, happdrættismiða
og þ.h. frekar en peningakeðjubréf?
Gengur þetta ekki allt út á það sama?
Maður leggur út einhvetja upphæð,
og vonast svo til að vinna hærri
upphæð. Þú veist í báðum tilfellun-
um að þú tekur vissa „áhættu".
Kannski nærð þú ekki að selja bréf-
in þín, eða eins og í sumum pening-
akeðjubréfum sem enginn heldur
utan um, ná kaupendur þínir ekki
að selja, og þá færð þú auðvitað
engan gróða. Þannig er eins-farið
með spilakassa, lottóið o.s.frv. það
er ekkert öruggt að þú vinnir. Þú
veist um „áhættuna" sem þú tekur
í báðum tilfellunum. (Ég hef per-
sónulega ekki grætt á þessu eftir
að hafa tekið þátt, en veit samt að
margir hafa verið heppnir.) Spila-
kassar, lottó og happdrætti eru til
styrktar ýmsum góðum málefnum
svo sem Rauða krossinum, ýmsum
íþróttahreyfingum o.fl. Svipað og
það, þá fær t.d. ríkið (pósthúsin) inn
peninga og sumt fólk fær atvinnu
af peningakeðjubréfum. Það tel ég
einnig vera gott málefni.
Ég legg til að það verði frekár
lögð áhersla á að leita uppi það sem
skiptir meira máli og hefur neikvæð
áhrif (heldur en að eltast við að taka
saklaus keðjubréfin af fólki), t.d.
með því að leita uppi þá sem þiggja
atvinnuleysisbætur, en hafa þó tekj-
ur af atvinnu sem þeir gefa ekki
upp, eða þá að leita af meiri krafti
uppi landasalana.
SONJA VIÐARSDÓTTIR,
Suðurbraut 28,
Hafnarfírði.
Geð ver ndarfélag
Islands mótmælir
Frá Jóni G. Stefánssyni:
Geðverndarfélag íslands mót-
mælir því að kostnaður sjúklinga
vegna lyíjameðferðar við þunglyndi
sé aukinn sérstaklega.
Með reglugerð heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneytisins frá
23.2. 1994 er sérstaklega lögð auk-
in kostnaðarbyrði á þá er þurfa á
tilgreindum lyfjum að halda sem
notuð eru við þunglyndissjúkdóm-
um og í nokkrum .öðrum tilvikum.
Aðgerð ráðuneytisins stuðlar að
því að fækka þeim sem meðhöndl-
aðir eru með tvíhringlaga afbrigð-
um geðdeyfðarlyfja, að stytta tíma-
lengd slíkrar meðferðar og að beina
læknismeðferð þunglyndis í annan
farveg en hún hefur komist í með
aukinni þekkingu.
Allt er þetta óskynsamlegt. Stór
hluti þeirra er þjást af þunglyndis-
sjúkdómum fær aldrei viðeigandi
meðferð með viðtölum og geðdeyfð-
arlyfjum. Þeim sem fá slíka með-
ferð þarf að fjölga en ekki fækka.
Þeir sem fá lyfjameðferð fá oft.
ekki nægilega lyfjaskammta og í
of stuttan tíma. Því þarf að auka
notkun geðdeyfðarlyfja en ekki
draga úr henni. Eldri lyfin sem
ráðuneytið beinir notkuninni til hafa
mun meiri aukaverkanir en tví-
hringlaga .afbrigðin og eru miklu
hættulegri í ofskömmtum. Notkun
þeirra er því mun erfiðari fyrir
sjúklinginn og hefur miklu meiri
vandamál í för með sér en notkun
tvíhringlaga afbrigðanna.
Geðverndarfélag íslands styður
sparnað í ríkiskerfinu en mótmælir
því harðlega að þeim sem þjást af
þunglyndi eða öðrum geðtruflunum
sé gert að spara umfram aðra og
að heilbrigðis- og tryggingarmála-
ráðuneytið hvetji til að beitt sé úr-
eltri meðferð.
Fyrir hönd stjórnar Geðvemdar-
félags íslands.
JÓN G. STEFÁNSSON,
formaður.
Yíkverji skrifar
„VW EPU/M MBÐ NVJA FVLLINGU SE/H
. KANN LÍ 1<A VEL."
að er kannski að bera í bakka-
fullan lækinn að skammast
yfir skemmtiþættinum „Á tali hjá
Hemma Gunn“ eina ferðina enn,
ekki síst þar sem Víkveija skilst
að enn þann dag í dag, sé þessi
ofurþreytti þáttur, með hinum ofur-
þreytta stjórnanda Hermanni
Gunnarssyni, alvinsælasta sjón-
varpsefni, sem Ríkissjónvarpið býð-
ur nefskattgreiðendum sínum upp
á. Víkveiji getur þó ekki stillt sig
um að fara nokkrum orðum um þá
alvarlegu misnotkun stjórnandans
á sjónvarpi allra landsmanna, sem
hann varð vitni að, er hann horfði
á ofangreindan þátt í fyrrakvöld.
x x x
Að því er Víkveija skilst, þá var
þessi þáttur í fáu frábrugðinn
fyrri þáttum, þar til líða tók á hann.
Blómasendingar til stjórnandans,
stjórnandinn mærður í hástert af
blómasendum, aðalgestur var til
staðar, falda myndanvélin var til
staðar, og allt virtist ætla að verða
samkvæmt hundrað og eitthvað
þátta formúlu. Þá gerðust þau und-
ur og stórmerki, að stjórnandinn
greindi landslýð frá því, að eitt
hans viðfangsefna í þessum þáttum
hefði verið að kynna landsmönnum
það sem helst væri á döfínni í leik-
húslífí hér á landi. Að þessu sinni
yrði um kynningu að. ræða á
skemmtun sem nú væri á boðstólum
á Hótel íslandi.
xxx
En hvað kom svo á daginn?
Hvaða brodd eða nýjung í
leikhúslífi landsmanna hafði stjórn-
andinn ákveðið að leyfa Landanum
að fá örlitla innsýn í? Jú, það var
skemmti„sjóv“ á Hótel íslandi, í
flutningi Sumargleðinnar. Stjórn-
andanum láðist að geta þess, þegar
hann kynnti Sumargleðifólkið, að
hann.sjálfur - Hermann Gunnarsson
- er einn höfuðpaurinn í þessu ör-
þreytta skemmtigengi, og hefur
verið um árabil! Síðan voru þau
leidd fram á sjónarsviðið, hvert á
fætur öðru, Sumargleðifólkið, hvert
með sitt „sólónúmer". Fyrstur kom
fram Bessi Bjarnason, síðan þau
Magnús Ólafsson, Þorgeir Ást-
valdsson, Ómar Ragnarsson, Ragn-
ar Bjarnason, Sigríður Beinteins-
dóttir og loks hver? Auðvitað enginn
annar en sjálfur Hermann Gunnars-
son, sem Ömar Ragnarsson dró að
sjálfsögðu nauðugan viljugan upp
á sviðið, svo að allt liti þetta nú
eðlilega út í augum sjónvarpsgláp-
ara og enginn hefði það á tilfinning-
unni að einn höfuðpaurinn í Sumar-
gleðinni, sjálfur Hermann Gunnars-
son, sem jafnframt er stjórnandi
þáttarins Á tali hjá Hemma Gunn,
væri í skjóli dagskrárgerðar sinnar,
að troða sér fram og trana, í auglýs-
ingaskyni fyrir gróðavertíð þá sem
framundan er, þegar Sumargleðin
bregður undir sig betri fætinum og
hrellir landsmenn vítt og breytt um
landið með eldgömlum og þreyttum
lummum sínum.
xxx
Hvernig má það vera að svona
lagað er látið viðgangast á
stofnun sem er ríkisfjölmiðill og
vill standa undir því að vera fjölmið-
ill allra landsmanna, enda í eigu
þjóðarinnar? Er þessi stofnun, með
öllum sínum stjórnendum algjörlega
stjórnlaust fyrirbæri? Spyr sá sem
ekki veit.