Morgunblaðið - 11.05.1995, Blaðsíða 36

36 FIMMTUDAGUR 11. MAÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
HULDA
HELGADÓTTIR
+ Ilulda Helga-
dóttir var fædd
í Vestmannaeyjum
4. september 1930.
Hún lést í Landa-
kotsspítala 1. maí
1995. Banamein
hennar var krabba-
mein. Foreldrar
Huldu voru Eyrún
Helgadóttir, f. 16.
maí 1891, d. 31. mai
1980, og Helgi Guð-
mundsson, f. 10.
október 1881, d. 31.
mars 1937. Hulda
var ein af sex börn-
um þeirra hjóna og
er ein systir hennar látin, Guð-
laug Helgadóttir, f. 9. nóvember
1913, d. 8. febrúar 1987, og var
hún gift Ragnari Elíassyni, f. 1.
nóvember 1909, d. 13. október
1991. Þau fjögur, sem eftir Iifa,
eru: Fjóla, sem er tvíburasystir
Huldu, gift Birni Ólafi Þorfinns-
syni; Guðmundur, f. 6. nóvember
1911, giftur Elsu Guðmundsdótt-
ur; Sigdór Helgason, f. 18. jan-
úar 1917, giftur Guðrúnu Eg-
gertsdóttur, og Ingi R. Helga-
son, f. 29. júlí 1924, giftur Rögnu
M. Þorsteins.
Hulda fluttist með foreldrum
sínum frá Vestmannaeyjum fjög-
urra vikna gömul, ólst upp og
HÉR ERU að skilnaði hripuð nfður
fátækleg þakkarorð.
Mamma Eyrún lagði okkur lífs-
reglumar í uppvextinum, gaf okkur
virðinguna fyrir hveiju öðru og
kenndi okkur umfram allt að halda
saman og styðja hvert annað. Öllum
misklíðarefnum bægði hún frá af
festu en með nærgætni. Þú varðst
síðar lifandi eftirmynd hennar.
Ég naut mannkosta þinna umfram
aðra menn. Þegar við opnuðum lög-
fræðiskrifstofuna á Skólavörðustíg
24 árið 1953, áður en ég hafði feng-
ið leyfi til málflutnings, umvafðir þú
bjó í Reykjavík til
dauðadags. 27. des-
ember 1969 giftist
hún eftirlifandi eig-
inmanni sínum,
Pálma Sigurðssyni,
fyrrverandi flug-
stjóra, f. 7. mars
1934, og bjuggu þau
í Akraseli 6 hér í
borg síðan 1974.
Þeim varð ekki
barna auðið, en
Pálmi átti þijú börn
af fyrra hjónabandi
og er eitt þejrra á
lífi, Sigríður Ósk, f.
18. september 1963,
gift Guðlaugi Ágústssyni.
Hulda stundaði nám ásamt
Fjólu tvíburasystur sinni í Hús-
mæðraskólanum á Blönduósi
veturinn 1948 og 1949. Hún
vann á lögfræðiskrifstofu Inga
R. Helgasonar í 28 ár, frá 1953
til 1981, og þremur árum betur
eftir að Guðjón Ármann Jónsson
tók við rekstri skrifstofunnar.
Frá árinu 1989 vann Hulda
skrifstofustörf hjá Vélalandi hf.
Þ. Jónssyni, einkum við bók-
hald.
Útför Huldu fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 13.30. Jarðsett verður
í Fossvogskirkjugarði.
mig umhyggju þinni. Velgengni mín
og velferð í einu og öllu varð þér
mikið kappsmál og fómfýsi þín ein-
stök. Leiðbeiningar þínar í mannleg-
um samskiptum enduðu oft þannig:
„Ég er viss um það, Ingi minn, að
svona hefði mamma viljað að þú
hefðir gert.“ Alltaf tókst þú glöð á
móti viðskiptavinum okkar, ræddir
við þá um þeirra vandamál og lagðir
einatt gott til málanna, enda veit ég,
að margir þeirra litu á þig sem per-
sónulegan trúnaðarvin.
Manndómur þinn kom aðdáanlega
fram í andlegu þreki þínu í þeim
t
Ástkær eiginkona mín,
MARGRÉT ÓLAFSDÓTTIR,
Túngötu 63,
Eyrarbakka,
lést að morgni 10. maí.
Jón Ingi Sigurjónsson.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EGGERT G. ÞORSTEINSSON
fyrrverandi ráðherra,
Móaflöt 59,
Garðabæ,
lést í Landspítalanum þriðjudaginn 9. maí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Helga S. Einarsdóttir,
Þorsteinn Eggertsson, Marta Ragnarsdóttir,
Jón Ágúst Eggertsson, Þórdís Helgadóttir,
Eggert Eggertsson, Þórhalla Magnúsdóttir,
Guðbjörg Eggertsdóttir, Gunnar Jónasson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ELÍNBORG TÓMASDÓTTIR
frá Seljalandi,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu, Reykjavík, 9. maí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Sigrfður Sigurjónsdóttir, Björn Önundarson,
Dýrfinna Sigurjónsdóttir, Sigurður Jónsson,
Ingibjörg Sigurjónsdóttir,
Sigrún Ingimarsdóttir,
Jörgen Sigurjónsson, Anna Ingólfsdóttir,
Jón Oddur Sigurjónsson, Helga Snorradóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
miklu veikindum, sem þú áttir við
að stríða seinni hluta ævi þinnar.
Æðruleysi, harka og lífslöngun var
letrað á þinn skjöld. En kannske reis
manndómur þinn hæst í glaðlyndi
þínu og -hvernig þú gast notið góðra
stunda með okkur þrátt fyrir veikind-
in og með þeim hætti gefið okkur
ógleymanlegar minningar um þig.
Aldrei fæ ég fullþakkað þér, elsku
Hulda mín, hvað þú varst mér í lífinu.
Sár harmur er kveðinn að Pálma
og Fjólu og þeirra nánustu. Ég og
Ragna kona mín sendum þeim okkar
alúðarfyllstu samúð.
Ingi R. Helgason
Tengslin milli pabba og Huldu
systur hans voru alla tíð óvenju náin.
Tvíburarnir Hulda og Fjóla voru
yngstar og pabbi næstyngstur, hin
systkinin þrjú voru nokkru eldri og
öll uppkomin þegar afi dó. Pabbi var
því stóri bróðirinn, þótt þær ættu
aðra eldri. En þau Hulda og pabbi
voru ekki bara systkini. Þau voru
líka vinir, ferðafélagar innan lands
og utan, samheijar og samstarfs-
menn, því allan tímann sem pabbi
rak lögfræðistofuna eins og sagt er,
var það í raun Hulda sem rak hana.
Hann var bara í vinnu þar, hún sá
um allt: móttöku, símvörslu, bréfa-
skriftir, gjaldkerastörf og bókhald.
Og lögfræðingurinn átti henni að
mæta ef hann fyllti ekki svunturnar
í tékkheftunum almennilega út!
Þegar ég var lítil og mér þótti ég
sjá eitthvað lítið af pabba, var ekki
laust við að ég væri afbrýðisöm út
í þetta nána samband þeirra Huldu.
En ég naut þess líka hversu auðvelt
Hulda átti með að tengjast öðrum
tilfínninga- og vináttuböndum, bæði
þegar ég bjó hjá ömmu og henni á
Hverfó og ekki síður á unglingsárun-
um. Mér hefur stundum dottið í hug
að unglingavandamálið margum-
rædda væri ekki til ef allir unglingar
ættu þann kost sem ég átti þá: vísa
vist á Hverfó ef eitthvað bjátaði á í
skólanum eða heima fyrir, nú eða
bara ef mig langaði í einhveija til-
breytingu í lífinu!
Já, Hverfó. Lengi þótti mér erfitt
að aka framhjá Hverfisgötu lOOb og
þekkja ekki þá sem þar bjuggu og
enn verður mér litið upp í gluggana
á þessu stóra steinhúsi, eins og í von
um að sjá kunnuglegum skugga
bregða fyrir í eldhúsinu.
Það var á Hverfó, þar sem ég og
Erna hennar Fjólu fæddumst í stof-
unni, þar sem Hulda, Fjóla og pabbi
ólust upp, þar sem þau hófu öil sinn
búskap, þar sem allir í íjölskyldunni
höfðu einhvern tímann búið og oft-
ast margir í senn, þó að íbúðin þætti
ekki stór í dag. Síðast bjó Hulda þar
ein með Pálma eiginmanni sínum
eftir að amma Eyrún hafði flutt sig
á Hrafnistu.
Huldu og Pálma leið vel á Hverfó,
en auðvitað voru systurnar allan tím-
ann að leita leiða til að koma sér
undir sama þakið á ný. Og tækifær-
ið kom í líki homlóðar við Akrasel í
Breiðholti. Þar var teiknað stærsta
einbýlishús sem nokkur hafði þá séð
og því einfaldlega skipt í tvennt með
pennastriki. Þar hafa fjölskyldur
þeirra systra búið síðan og þar ætl-
uðu þær sér svo sannarlega að vera
saman alla tíð.
í gær var ég að glugga í tímarit
og las þar viðtal við tvíburamömmu
sem á tvær eineggja 11 ára gamlar
telpur. Hún segir foreldrana frá
fyrstu tíð hafa lagt áherslu á að efla
hjá þeim vitund um að þær séu tveir
sjálfstæðir einstaklingar, því þó sam-
félagið geri ráð fyrir því að tvíburar
séu alltaf saman, þá gangi það bara
ekki þegar fólk er orðið fullorðið.
Pálmi og Bjöm vita betur. Það
gekk hjá þeim systmm með þeirra
hjálp og það enda þótt systirin, hvort
heldur var Hulda eða Fjóla, hafí allt-
af komið fyrst hjá hinni. Ekki bara
á undan makanum heldur á undan
henni sjálfri, á undan öllum öðrum.
Samband þeirra var ekki einleikið
og þær þurftu ekki að vera í sama
landsíjórðungi til að skynja hvemig
hinni leið eins og þeg^r Hulda fékk
bullandi sjóveiki í tvo þijá tíma með-
an Fjóla skrapp á sjó fyrir norðan
án þess að nokkur vissi. Og Fjóla
hefur misst mikið ekki síður en Pálmi
og við öll, þegar Hulda nú er farin.
Ég nefndi áðan hversu auðvelt
Hulda átti með að tengjast fólki vin-
áttu- og tryggðarböndum. Það er
ekki aðeins fjölskylda okkar sem þær
systur hafa haldið saman, heldur
einnig stórum hópi vina, skólasystra
og fjarskyldari ættingja. Fjölskylda
Pálma var Huldu líka kær, ekki síst
Sigga dóttir hans, Gulli hennar mað-
ur og ömmubörnin tvö: Pálmi yngsti
og Ingibjörg Laufey. Þriðji Pálminn,
Pálmi hennar Ernu og Sigga, og
systir hans hún Fjóla voru líka
ömmubömin hennar Huldu ekki síður
en Fjólu. Öll þessi börn ásamt Olla,
elsta syni Emu, nutu umhyggju og
örlætis Huldu og Pálma. Ingi minn
fór ekki varhluta af rausnarskap
þeirra og hagaði sér strax eins og
heima hjá sér í Akraselinu þó heim-
sóknir hans þangað væru ekki jafn
tíðar og bamanna sem nær bjuggu.
Hulda veiktist fyrst fyrir 24 árum.
Það var hræðilegt áfall á tímum þeg-
ar krabbamein í bijósti var ekki bara
dauðadómur heldur dauðinn sjálfur.
Hún var ekki á því að láta í minni
pokann og hafði sigur í fyrstu lotu.
Og þeir urðu fleiri. Á nokkurra ára
fresti tók meinið sig upp, alltaf á
nýjum og nýjum stöðum og líffærum
og alltaf unnust nýir sigrar. En þeir
urðu erfíðari með tímanum og þegar
síðasta höggið kom nú í janúar var
líkaminn of veikburða til að þola
lyfjameðferðina eina ferðina enn.
Megnið af þessum langa tíma frá
1971 var Hulda þó frísk og hraust,
glöð og bjartsýn eins og henni var
lagið. Hún naut lífsins, naut þess að
ferðast, hvort heldur var upp um fjöll
og fímindi í jeppanum með Pálma
eða í þotum í heimsóknir til vin-
kvenna og ættingja í útlöndum. Og
hún hélt ótrauð áfram að vinna. Þeg-
ar Erna og Siggi hófu rekstur fyrir-
tækis síns í Skeifunni tók Hulda
auðvitað við bókhaldinu og kom sínu
lagi á það. Þá var komið að Sigga
að passa svunturnar!
En allan tímann vofði meinið yfír
uns það hafði sigur yfír lífinu hennar
aðfaranótt 1. maí sl. á afmælisdaginn
minn. Hafí Hulda mín þökk fyrir
allt sem hún var mér og mínum.
Álfheiður Ingadóttir.
Elsku hjartans Hulda mín. Nú ertu
farin frá okkur. Ég vil kveðja þig
með nokkrum orðum og þakka þér
allt það sem þú varst mér, en um
leið streyma minningarnar fram í
hugann.
Eg er fædd og uppalin á Hverfís-
götu 100B, þar sem þú bjóst með
ömmu Eyrúnu ásamt foreldrum mín-
um. Við höfum þess vegna fylgst að
frá minni fyrstu tíð, Hulda mín, og
mikið áttir þú í þessari einkadóttur
tvíburasystur þinnar. Æskuárin á
Hverfó einkenndust af ævintýra-
ljóma, og ég bý enn að ljúfum minn-
ingum frá þessum árum. Síðar á lífs-
leiðinni byijaði ég minn búskap, að
sjálfsögðu í kjallaranum á Hverfó,
og þar eignaðist ég mitt fyrsta barn.
Þá voru ófá sporin milli hæða, ég
upp til þín að fá ráðleggingar, þú
niður til að leiðbeina mér.
Á þessum árum kom stóra ástin
inn í líf þitt, svífandi á silfurvængj-
um, flugstjórinn Pálmi Sigurðsson.
Yndislegar stundir hafíð þið átt sam-
an, jafnt hér heima sem erlendis. Þú
hafðir mjög gaman af því að ferð-
ast, og áttum við saman ánægjulegar
og ógleymanlegar ferðir til Sa Coma
1988 og til New York 1992.
Á árinu 1973 byijuðuð þið Pálmi
að byggja ásamt foreldrum mínum
stórt einbýlishús í Akraseli 6. Því
skyldi skipt í tvennt, því þið vilduð
vera undir sama þaki. Þar bjugguð
þið tvíburasystur hlið við hlið í 21
ár með fjölskyldum ykkar og þar
voru hlutirnir eins og þið vilduð hafa
þá, þið gátuð bankað upp á hjá hvor
annarri í tíma og ótíma, eða sest
fram í hol, til að tala tvær saman.
Og þá er ótalið það merkilegasta,
en það var kærleikurinn á milli ykk-
ar systra, það var ekki til sá hlutur,
sem þið vilduð ekki gera hvor fyrir
aðra, og aldrei heyrðist styggðaryrði
ykkar á milli. Þessi kærleikur geisl-
aði af ykkur út í umhverfíð, og þá
er ég ekki bara að tala um ijölskyld-
urnar.
Elsku mamma mín, þinn missir
er svo mikill. Ég veit, að þér finnst
vanta helminginn af þér, nú þegar
Hulda er farin, þið komuð báðar úr
sama egginu, þið eruð búnar að
ganga saman í gegnum lífíð, deila
gleði og sorgum. Þú ert búin að vera
Huldu mikil stoð í gegnum 24 ára
veikindastríð hennar og af miklum
t
Útför ástkaerrar móður minnar og systur,
ÞÓRU HALLDÓRSDÓTTUR,
Ljósheimum 10,
Reykjavík,
sem lést 6. maí, fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 12. maí
kl. 15.00.
Elsa Þ. Heiðdal,
Sólveig Halldórsdóttir.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR BJARNASON,
dvalarheimilinu Höfða,
áður Sunnubraut 21,
Akranesi,
lést aðfaranótt 10. maí.
Margrét Guðmundsdóttir, Guðjón Guðmundsson,
Bjarni Guðmundsson, Þórlína Sveinbjarnardóttir,
Vilhjálmur Guðmundsson, Guðrún Ólafsdóttir,
Guðriður Guðmundsdóttir, Sigmundur Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐMUNDlNA pétursdóttir
frá Laugum í Súgandafirði,
sem lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Isafirði þann 6. maí, verður jarðsungin frá Suðureyrarkirkju laugardaginn 13. maí kl. 14.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Högni Egilsson, Liv Randi Opdal,
Hulda Karls, Birgitte Egilsson Opdal, Gylfi H. Þorsteinsson, Kolbrún Högnadóttir,
Guðmundur Heiðar Gylfason, Jóna Þorvaldsdóttir,
Rúnar Þór Gyifason, Sigríður Guðmundsdóttir,
Ingvar Valur Gylfason, Fjóla Birkisdóttir,
Ómar Sæberg Gylfason, Hildur Búadóttir,
Björn Viðar Gylfason, Högni Elfar Gyifason, Gylfi Svavar Gylfason, María Jóhannesdóttir,
barnabarnabörn og aðrir ástvinir.