Morgunblaðið - 28.12.1995, Blaðsíða 60

)0 FIMMTUDAGUR 28. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TIL BLAÐSINS
Dýraglens
Smáfólk
SOMEPA'I', l*M G0IM6 TO LIVE 1
IM A 016 HOUSE WITH A
FIREPLACE,ANP0N CHRISTMA5
EVE l'LL HAN6 MV 5T0CKIM6
ON THE FIREPLACE,ANP SANTA
CLAU5 IVILL COME ANO FILL
MV ST0CKIM6 WITH WONPERFUL
V PRE5EMT5... >

IN THE 1
MEANTIME,
MV ARM 15
FALLIN6
OFF! ,
~Q 1934 (Jfiiled Feature Syndicale, Inc.
EINHVERN tíma ætla ég að búa í stóru ... En í millitíðinni dettur
húsi með arni, og á aðfangadagskvöld handleggurinn af mér!
ætla ég að hengja sokkinn minn á arin-
inn, og jólasveinninn mun koma og fylla
sokkinn með dásamlegum gjöfum
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Um skattamál blað-
burðarbama og um-
boðsmanna dagblaða
Frá Stefáni Þór Sigurðssyni:
SNEMMA í nóvember sl. birti Mbl.
bréf mitt til blaðsins undir fyrirsögn-
inni „Að gera menn að glæponum“.
Þar reifaði ég nokkuð hvernig ráð-
herra fjármála þessa lands er að
fara með þann hluta þegna sinna,
sem hefur tekið að sér að vera um-
boðsmenn dagblaða og bera þau út
til kaupenda, þ.e.a.s. verið er að
skattleggja ímyndaðar tekjur þessa
fólks mörg ár aftur í tímann og
ekkert tillit tekið til forsögu máls-
ins. Þeirrar forsögu að ekki verður
séð að frá upphafi dagblaðaútgáfu
hafí umboðslaun vegna dagblaða og
sölulaun blaðburðarbarna verið gefín
upp til skatts. Ég ætla því að vona
að öll þau blaðsölubörn, sem á ein-
hverju tímabili ævi sinnar hafa stað-
ið niðrá torgi og selt blöð, hafi mun-
að eftir að gefa þær tekjur upp til
skatts og haldi eftir kostnaðarnót-
um, vegna atvinnustarfsemi sinnar.
Það er deginum ljósara að skatta-
yfirvöld þessa lands hafa frá upp-
hafi vitað að það hefur viðgengist
frá upphafi blaðaútgáfu á íslandi að
gefa ekki upp laun blaðasölu- og
blaðburðarbarna og umboðsmanna.
Það, að vitneskjan hefur verið fyrir
hendi, skiptir miklu þegar réttlæta
á skattlagningu árum saman aftur
í tímann og leggja á 25% álag.
Dagblöð á Islandi hafa löngum
fengið styrki frá stjórnvöldum, í
ýmsum myndum. Stjórnvöld hafa
viljað hafa formlega styrki sem
lægsta og heldur viljað velja óform-
legu leiðina, t.d. kaup á dagblöðum.
Það má ljóst vera að ef allar greiðsl-
ur frá dagblöðum hefðu verið gefnar
upp til skatts hefðu móttakendur
greiðslnanna, þ.e. umboðsmenn og
blaðasölubörnin, ekki sætt sig við
annað en að laun þeirra hækkuðu
sem því næmi. Ásókn dagblaða eftir
ríkisstyrk hefði orðið þeim mun
hærri, ef að líkum lætur. Ætla verð-
ur að stjórnvöldum hafi verið þetta
ljóst og því ekki fylgt eftir skattlagn-
ingu á þessar greiðslur. Fæ ég ekki
betur séð en að stjórnvöld hafi þar
með lagt blessuð sína á þetta fyrir-
komulag, enda góð sátt um það ára-
tugum saman. Þegar síðan stefnu
stjórnvalda hefur verið breytt er á
hæsta máta ósanngjarnt að fara
mörg ár aftur í tímann í skattlagn-
ingu og kollvarpa þannig öllum
grundvelli þeirra launagreiðslna.
En gilda sömu lög um Jón og
séra Jón í landi voru? Fyrir örfáum
árum kom upp álíka mál hjá íþrótta-
hreyfingunni. Þar hafði ekki tíðkast
að gefa upp til skatts ýmsar greiðsl-
ur og var vísað til hefðar. Gagnvart
íþróttahreyfingunni var fallist á að
ef viðkomandi íþróttafélög færu að
skattalögum á því ári, sem málið
kom upp, yrði ekki frekar aðhafst í
málinu. Til að gæta jafnræðis milli
aðila væri ekki óeðlilegt að afgreiða
mál umboðsmanna dagblaða og
blaðburðarbarna með svipuðum
hætti og gert var gagnvart íþrótta-
hreyfingunni. En íþróttahreyfingin,
með sína öflugu talsmenn og pólitík-
usa innan sinna vébanda, er sem
séra Jón meðan hinir eru bara venju-
legir Jónar, mismununina sjá þeir,
sem, annað slagið, taka kíkinn frá
blinda auganu.
Hvað þá um þátt dagblaðanna?
Þegar umboðsmenn réðu sig til
starfa var þeim sagt að launin væru
skattfrjáls, þ.e.a.s. að ekki væri
venja að gefa þau upp til skatts.
Þetta hef ég fengið staðfest hjá
fjölda umboðsmanna, þótt engum
þeirra hafi dottið í hug að fá það
skriflegt, t.d. í ráðningarsamningi.
Því má spyija hvort dagblöðin beri
enga ábyrgð? Ef þau ráða til sín
fólk á forsendum, sem seinna er
kippt undan, hvor aðilinn ber þá
ábyrgð, launagreiðandinn eða laun-
þeginn?
STEFÁN ÞÓR SIGURÐSSON,
Hjallavegi 1, Njarðvík.
Fær Keflavík nýtt útlit?
Frá Matthíasi Matthíassyni:
í MORGUNBLAÐINU 7. desember
segir frá því að bæjarstjórn Reykja-
nesbæjar ætli að gefa gamla bænum
í Keflavík nýtt útlit, með því að end-
urbyggja götur með tilheyrandi „S“-
beygjum og eyjum til að halda niðri
ökuhraðanum.
Einnig á að gera nútímalegar
gangstéttir og að sjálfsögðu nútíma-
lega götulýsingu vegna aukinnar
umferðar. Til hamingju með fram-
takið.
Síðastliðið sumar átti ég leið um
aðalgötuna með íjölskyldu minni í
leit að skyndibitastað, þar sem við
gætum sest niður og notið matarins
sem var stórgóður. Nú kom að því
að þrennt úr fjölskyldunni þurfti að
kasta af sér vatni eftir allt gos-
drykkjaþambið og spurði ég af-
greiðslustúlkuna um hvar salernið
væri á veitingastofunni. Svarið var
að því miður væri það aðeins til notk-
unar fyrir starfsfólkið og matargest-
ir yrðu að fínna sér stað utanhúss.
Hvar er þá almenningssalerni hér
við aðalgötuna, en fátt var um svör,
svo ég spurði hvort lögreglan sektaði
fólk ef það notaði göturennuna eða
húsveggina; hvað veit ég um það var
svarið. Ég hef margsinnis heimsótt
Keflavík um ævina og vissi að á þak
við veitingastofuna var stórgrýtt
fjara þar sem möguleiki væri að pissa
án þess að hneiksla íbúana. Nú í
miðjum klíðum birtist við fætur
krakkana spikfeit stærðar rotta svo
krakkamir ráku upp skaðræðis neyð-
aróp. „Afí, afi“! Takið þessu rólega,
engin hætta á ferðum, hún er bara
að leita að matarleifunum ykkar frá
veitingastofunni.
Af þessari reynslu okkar í Kefla-
vík datt mér í hug að minna bæjar-
stjórnarmenn og arkitekta náðar-
samlega á að muna eftir að utanbæj-
armenn og erlendir ferðamenn þyrftu
að geta farið á klóið án þess að lenda
í slysi. Sem sagt að setja vel merkta
wc-aðstöðu fyrir almenning við nýju,
fallegu götuna.
MATTHÍAS MATTHÍASSON,
Litlagerði 9, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.