Morgunblaðið - 17.04.1996, Side 36

36 MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MININIINGAR
Elskulegur sonur mlnn, bróðir okkar,
barnabarn, barnabarnabarn og frændi,
ÓLAFUR BERGMANN ÓMARSSON,
Hólmgarði 7,
Reykjavík,
er lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur aðfara-
nótt 10. apríl, verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju fimmtudaginn 18. apríl
kl. 13.30.
Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Hjartavernd.
Aðalbjörg Ólafsdóttir,
Sara Dögg Ómarsdóttir,
Hörður Freyr Harðarson,
Arinbjörn Harðarson,
Ólafur Bergmann Ásmundsson, Málfríður Ó. Viggósdóttir,
Helga Ósk Kúld, Stefán Brynjólfsson,
Sverrir Svavarsson, Sigrún Halldórsdóttir,
Sigurlín Ester Magnúsdóttir,
Rósinkrans Kristjánsson
Arinbjörn Kúld, Ásmundur Bjarnason,
Magnea Sigurðardóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÓLAFUR E. ÓLAFSSON
fyrrverandi kaupfélagsstjóri
frá Króksfjarðarnesi,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
föstudaginn 19. apríl kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hins látna er
bent á Krabbameinsfélag íslands.
Friðrikka Bjarnadóttir,
Bjarni Ólafsson, Rannveig Guðmundsdóttir,
Bjarney Ólafsdóttir, Richard A. Hansen, '
Ólafur Elias Ólafsson, Guðrún Gunnarsdóttir,
Jón Sigurður Ólafsson, Caroline Nicholson,
Dómhildur Ingibjörg Ólafsdóttir, Jón Hilmar Friðriksson,
Þóra Sigríður Ólafsdóttir, Páll Már Pálsson,
barnabörn og langafabarn.
t
Þökkum af alhug, samúð og vináttu sem
okkur var sýnd við andlát, og útför
GRETTIS LÁRUSSONAR,
bifvélavirkja,
Súlunesi 20,
Garðabæ.
Ólafía Þórðardóttir,
Kristín Grettisdóttir,
Þórður Grettisson,
Lára Grettisdóttir,
Áslaug H. Grettisdóttir Hansen,
Jenný K. Grettisdóttir,
tengdabörn, barnabörn og systkini.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug
við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður, ömmu og-
langömmu,
LOVÍSU G. ÁRNADÓTTUR,
dvalarheimilinu Hlíð,
áður Norðurgötu 39,
Akureyri.
Daníel Guðjónsson,
Dóróthea Daníelsdóttir, Ingólfur Þórarinsson,
Guðjón H. Daníelsson, Anna Þorsteinsdóttir,
Anna Lilly Danielsdóttir, Kristján Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
er sýndu okkur hlýhug og samúð við
andlát og útför elskulegrar móður okk-
ar, tengdamóður, systur, ömmu, lang-
ömmu og langalangömmu,
MARGRÉTAR SIGRÍÐAR
EYJÓLFSDÓTTUR,
Skólavöllum 14,
Selfossi,
áðurhúsfreyju
á Læk í Holtum.
Sigurður Sigfússon,
Eygló Sigfúsdóttir,
Davíð Sigfússon,
Dóra Sigfúsdóttir,
Ólafur Sigfússon,
Pálmi Sigfússon,
Oddný G. Eyjólfsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Vigdís Magnúsdóttir,
Halldór Þorkelsson,
Hlfn Magnúsdóttir,
Karl Steinbergsson,
Hóimfrfður Hjartardóttir,
Vigdís Guðmundsdóttir,
Erla Björgvinsdóttir,
EIRÍKUR HAMALL
ÞORSTEINSSON
+ Eiríkur Hamall Þorsteinsson
fæddist í Ósló 16. september
1964. Hann lést 8. apríl síðastlið-
inn og fór minningarathöfn um
hann fram í Reykholtskirkju 13.
apríl.
Við viljum minnast vinar okkar,
Eiríks Hamals Þorsteinssonar, sem
lést 8. apríl síðastliðinn.
Við kynntumst Eiríki árið 1979
þegar við hófum nám við Mennta-
skólann í Reykjavík. Eiríkur var full-
ur lífsgleði og átti ánægjuleg náms-
ár. Hann var forvitinn og áhugasam-
ur í námi og góður félagi. Eiríkur
var einlægur vinur og ávallt reiðubú-
inn að hjálpa félögum sínum. Hann
var falslaus og hreinn og beinn í öll-
um samskiptum.
Eiríkur hafði mikinn áhuga á sögu
og menningu íslands. Hann sótti þann
áhuga tii foreldra sinna. í ferðalagi
í íjórða bekk í MR til Borgarfjarðar
þótti Eiríki við hæfi að taka Egils
sögu með svo að hann gæti lesið
hana aftur á söguslóðum. Sumir
skólafélaganna höfðu aðrar áherslur
í lífinu, eins og algengt er á þessum
aldri, og þótti þetta koma spánskt
fyrir sjónir. En Eiríkur kom til dyr-
anna eins og hann var klæddur og
reyndi aldrei að falla í hópinn ef hann
hafði aðrar skoðanir. Mörgum árum
síðar komu hann og Þorsteinn bróðir
hans í heimsókn til annars okkar í
París og höfðu þeir einkum áhuga á
að sjá sýningu með fomminjum frá
víkingatíma. Fyrir vikið gafst ekki
færi að sjá önnur listasöfn en fá orð
voru höfð um það. Egill Skallagríms-
son ýtti Mónu Lísu til hliðar.
Eiríkur unni íslenskri tungu, en
lagði sig jafnframt fram um að læra
erlend mál, og fórst honum það vel,
hvort sem var þýska eða latína.
Annað sérstakt hugðarefni Eiríks var
gerð og gangur alheimsins. Hlustaði
hann með sérstakri athygli þegar
kennarar okkar greindu frá innstu
gerð efnisins eða fæðingu og enda-
lokum sólstjarna. Fór hann þá heldur
ekki leynt með ef honum þótti ósenni-
lega frá skýrt. Sumarið eftir fimmta
bekk vann Eiríkur í Þýskalandi.
Heimsótti annar okkar hann þangað,
og var þá farið í „planetarium“ að
skoða stjömur og gerð ferð til fæð-
ingarstaðar Johannesar Kepler. Sem
áhugamanni um gang himintungla
sæmir átti Eiríkur forláta klukku,
og voru ekki aðrar nákvæmari í skól-
anum í þann tima. Var Eiríkur og
kjörinn „inspector platearum“ með
yfirburðum, og hringdi hann skóla-
bjöllunni allan sjötta bekk svo ekki
skakkaði sekúndu. Kom fyrir ekki
þótt skólabræður hans reyndu að
hamla honum starfans. Alltaf komst
Eiríkur undan og til bjöllunnar, enda
svo snöggur og liðugur að ekki varð
hönd á fest.
Að loknu stúdentsprófi hóf Eiríkur
nám í eðlisfræði við Háskóla íslands
og lauk þaðan BS prófi árið 1987
og lauk síðan framhaldsnámi í eðlis-
fræði við háskólann í Hamborg árið
1994. Hann hafði nýhafið störf sem
kennari við Framhaldsskólann að
Laugum í Þingeyjarsýslu.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vináttu við
fráfall og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
HALLDÓRU VÍGLUNDSDÓTTUR,
Furugrund 71,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir fyrir góða umönnun
sendum við læknum og starfsfólki á
Borgarsjúkrahúsi og Sjúkrahúsi Reykja-
víkur, Landakoti.
Kristfn Jónsdóttir, Óskar Guðjónsson,
Stefán Vfglundur Jónsson, Þorgerður Gylfadóttir,
Hólmfrfður Salóme Jónsdóttir, Ásgrímur Stefánsson,
Guðmundur Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Einlægar þakkir til ykkar allra, sem
senduð okkur samúðar- og vinarkveðjur
eða á annan hátt heiðruðuð minningu
HJARTAR E. ÞÓRARINSSONAR,
Tjörn,
við andlát og útför hans.
Sumarkveðjur.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Sigríður Hafstað.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför móður minnar,
KRISTÍNAR N. HANNESDÓTTUR
frá Siglufiröi.
Gunnar Jens Þorsteinsson.
t
Alúðar þakkir sendum við þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför föður okkar, fósturföður
og tengdaföður,
ÓLAFS MAGNÚSSONAR,
Hnjóti,
Vesturbyggð.
Egill Ólafsson, Ragnheiður Magnúsdóttir,
Sigríður Ólafsdóttir, Ari Benjamínsson,
Sigurbjörg Ólafsdóttir, Bjarni Þorvaldsson,
Ólafía Jónsdóttir.
Eiríkur skilur eftir skarð í lífi vina "
sinna sem erfitt verður að fylla. (
Mannkostir hans eru vandfundnir.
Barnsleg einlægni, hreinlyndi og
heiðarleiki vilja oft víkja til hliðar í
lífsins ólgusjó. Það er mikill missir
að árin skyldu ekki hafa orðið fleiri.
Síðustu árin gekk Eiríkur ekki
heill til skógar og voru tvö síðastlið-
in ár sérstaklega erfið. Við flytjum
foreldrum hans og bræðrum einlæg- .
ar samúðarkveðjur. Við söknum góðs
vinar. Eiríkur mun ávallt lifa í minn-
ingu okkar. (
Gylfi Zoega,
Torfi Þórhallsson.
Eiríkur Hamall Þorsteinsson var
með allra hugljúfustu mönnum sem
ég hef kynnst. Hann var afburða
næmur og greindur vel, háttvís og
velviljaður. Aldrei varð ég þess var
að hann bæri kala til nokkurs manns.
Ég kynntist honum fyrst sem ungum
dreng í sveitinni hjá ömmu og afa,
er hann dvaldist þar að sumarlagi.
Eiginleikar hans komu fram í leik
og starfi og undraðist ég ekki síst
yfir tónlistarhæfileikum hans og sá
fyrir mér upprennandi listamann. En
hugur hans stefndi meir til vísinda
en lista. Listamaðurinn blundaði þó
í honum og kom einkum fram í hrif-
næmi hans gagnvart fegurð og
margbreytileika náttúrunnar. Mér er
svo minnisstætt þegar við frændurn-
ir fórum um hásumar í silungsveiði
upp á Arnarvatnsheiði. Veðrið var
skínandi og hvelfdan koll Eiríksjök-
uls bar við heiðan himin. Veiðimenn-
irnir í hópnum tóku fram stengurnar
og héldu niður að vatni, en Eiríkur
greip úr farteski sínu myndavél og
bók og einbeitti sér að náttúrunni á
meðan aðrir renndu fyrir físk. Ekki
man ég vel hvað aflinn hljóðaði upp
á marga fiska. En aflabrögð Eiríks
höfðu verið ágæt, þótt af öðru tagi
væru. Hann kom til okkar með Flóru
íslands undir hendinni og sýndi okk-
ur feng sinn sposkur á svip; fjölda
blóma og jurta er lifðu í sambýli á
einum fermetra. Nefndi hann fle-
stallt með íslenskum nöfnum og lat-
neskum. Upplýsti hann okkur um
sérstæði heiðarflórunnar og marg-
breytileika og nefndi að fjöldinn
væri meiri á hvern fermetra en á
láglendinu. Honum þótti vænt um
heiðina eins og flestum þeim sem
komast í snertingu við hana og efa
ég ekki, að líkt hafí verið með honum
og Vestur-íslendingnum, sem þráði
að komast í fjárleit á Arnarvatns-
heiði og kom einu sinni aftur til
ættlandsins í þeim tilgangi.
Eiríkur var góður ferðafélagi og
kunni ágæt skil á jarðfræði og sögu.
Snemma hneigðist hann til bóklestr-
ar og hafði mikið dálæti á fornri
arfleifð þjóðarinnar. Það fór heldur
ekki á milli mála að hann hafði
kynnst afa sínum, skáldinu og heim-
spekingnum honum Þorsteini Jóns-
syni á Úlfsstöðum, þessum bjarta,
hæruhvíta öldungi, sem kunni einn
af fáum þá sérstöku list að segja
frá. Hann leiddi æskumanninn inn í
töfraheim fornaldar, íslendinga-
sagna, Ijóðlistar og ekki síst inn í
hina sérstöku, íslensku heimspeki um
lífsamband allra lifandi vera í al-
heimi. Að framlíf væri jafneðlilegt
og sjálfsagt og jarðlífið í allri sinni
mynd. Með þetta veganesti, auk
margvíslegs stuðnings góðra foreldra
og annarra ættmenna, hélt Eiríkur
út í heiminn. Fylgdist hann vel með
öllum nýjungum á sviði vísinda og
var óspar á að fræða mig græningj-
ann og leiða mig inn í þennan merki-
lega heim raunvísindanna. Við vorum
sammála um það, að sannleikurinn
væri sem fjölflata gimsteinn, sem
stafar geislum á ýmsa vegu. Ósjaldan
ræddum við um heimspeki, goða-
fræði og listir.
Ég hugsaði oft gott til glóðarinnar
að hitta Eirík, þó að langt væri á
milli samfunda á meðan hann stund-
aði háskólanám erlendis. Eins og
endranær bjóst ég við að hitta hann
um páskana en sú eftirvænting
breyttist í kuldagjóst sem lagði um
mig allan er mér bárust tíðindin af
fráfalli hans. Þykir mér það ávallt
mikill skaði, þegar drengir góðir falla
í valinn og get ég ekki annað en
þakkað forlögunum fyrir það, að lífs-
leiðir okkar Eiríks lágu saman. Far
þú heill frændi á Víðbláins lendur.
Þorsteinn. V. Sveinsson.