Morgunblaðið - 18.05.1996, Blaðsíða 4
4 LAUGARDAGUR 18. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Heimsþekktur
hágæda
sænskur
útivistar-
fatnadur ag
vidlegu-
búnaöur
Fagmennska
í útivisl
Gædaval eru
lifsgæði
Góöur
ferdáfélagi
FRÉTTIR
Stéttarfélags-
frumvarpið
••
Onnur
umræða
hafin
FRUMVARP til laga um stéttarfélög
og vinnudeilur var tekið til annarrar
umræðu á Alþingi í gær. Umræð-
unni var frestað um kvöldmatarleytið
'en gert er ráð fyrir að hún taki
nokkra daga. Stjómarliðar sögðu að
í meðförum félagsmálanefndar hefðu
verið sniðnir af þeir vankantar sem
verið hefðu á frumvarpinu og lögðu
til að það yrði samþykkt, en stjómar-
andstaðan krafðist þess sem áður
að frumvarpið yrði dregið til baka
og vísað tii ríkisstjómarinnar.
Siv Friðleifsdóttir, varaformaður
félagsmáianefndar, mælti fyrir áliti
meirihluta nefndarinnar, sem leggur
til að frumvarpið verði samþykkt
með nokkrum breytingum. Þær eru
helstar að heimild til stofnunar
vinnustaðafélaga er felld brott, þar
sem fjöldi verkalýðsfélaga hafi lýst
andstöðu við það og talið það til
bess fallið að veikja skipulag verka-
iýðshreyfingarinnar. Einnig er að
finna ákvæði um vinnustaðasamn-
inga og kveðið á um að slíkur samn-
ingur skuli borinn sameiginlega und-
ir atkvæði allra starfsmanna og ræð-
ur meirihluti niðurstöðu burtséð frá
félagsaðild. Þá eru reglur um at-
kvæðagreiðslur um kjarasamninga
einfaldaðar og samræmdar, breytt
er reglum um boðun og frestun
vinnustöðvana, felld brott tilvísun til
fjöldauppsagna í 5. grein og breytt
reglum um miðlunartillögur.
Kristín Ástgeirsdóttir, formaður
félagsmálanefndar, mælti fyrir
nefndaráliti minnihlutans. Þar segir
að um sé að ræða óeðlileg og óæski-
leg afskipti stjómvalda af innri mál-
efnum stéttarfélaga sem dregið er í
efa að standist stjómarskrá, alþjóða-
sáttmála og alþjóðasamþykktir um
félagafrelsi. Frumvarpið sé flutt í
algjörri óþökk stéttarfélaganna og
dragi taum samtaka atvinnurekenda.
Þá eru mörg efnisatriði frumvarpsins
harðlega gagnrýnd þrátt fyrir breyt-
ingar, svo sem um lögboðið vald
samninganefnda, fyrirkomulag at-
kvæðagreiðslna, ákvæði um vinnu-
staðasamninga, vald sáttasemjara og
fleira.
Ekkert einkamál
Páll Pétursson félagsmálaráð-
herra svaraði gagnrýni á framlagn-
ingu frumvarpsins á þann veg að
kjarasamningar og samskipti á
vinnumarkaði væru ekkert einkamál
launamanna og atvinnurekenda.
Þetta væru málefni sem vörðuðu
þjóðfélagið allt og almannaheill
krefðist þess að um þessi samskipti
væru lögfestar reglur.
Fjögurra manna fjölskylda bjargaðist úr bruna á Nönnugötu
.. Morgunblaðið/Kristinn
FJOLSKYLDAN á Nönnugötu er sameinuð á ný eftir sjúkrahúsvistina. Daníel Aron 5 ára situr í fangi pabba síns, Guðna Ragnars
Þórhallssonar, en Júlíana T. Jónsdóttir er með yngri strákinn, Sverri Frey.
Mér finnst hann hetja
„ÉG ÞAKKA guði fyrir að hafa ekki
frosið heldur brugðist rétt við. Á
svona stundum tekur eitthvað við
sem maður veit ekki af en á í bak-
höndinni," segir Guðni Ragnar Þór-
hallsson sem bjargaði bömum sínum
og eiginkonu út úr brennandi heim-
ili þeirra við Nönnugötu í Reykjavík
aðfaranótt miðvikudagsins. I viðtali
við blaðamann Morgunblaðsins lýstu
Guðni og Júlíana Torfhildur Jóns-
dóttir, eiginkona hans því, hvernig
hann bjargaði fyrst henni og svo
bömum þeirra tveimur út úr brenn-
andi húsinu. Við það að brjóta í
sundur glugga á svefnherbergi húss-
ins skar Guðni í sundur vöðva á
upphandlegg og hlaut að auki stóran
skurð á læri. „Hann dregur úr öllu
en mér fínnst hann vera algjör hetja.
Ég skil ekki hvernig hann áorkaði
þetta. Margir hefðu bara sjokkerast
og frosið,“ sagði Júlíana.
Vildi halda áfram að sofa
Guðni og Júlíana voru útskrifuð
af Borgarspítalanum í gær en synir
þeirra tveir, Daníel Aron, 5 ára, og
Sverrir Freyr, 1 árs, voru útskrifað-
ir á uppstigningardag.
Nönnugata 5
Stofa
Eldhus
Baðherbergi
1
GuOni
4 Barnaherbergi og Júllana m
(ónákv. teikning, byggð á lausl. rissi Guðna)
Guðni dregur Júlíönu
fram gang og út, en
kemst ekki sömu leið
til baka vegna reyks
Hann braut þá glugga
á svefnherberginu, fer
inn og nær í drengina
ogkemurþeimútum
gluggann, tyrst Daniei
en síðan Sverri
Blaðamaður Morgunblaðsins
ræddi við þau hjónin á sjúkrahúsinu
í gærmorgun um lífsreynslu þeirra
þegar þau vöknuðu klukkan tæplega
fjögur um nóttina í brennandi húsi.
„Við vöknuðum bæði samtímis við
þykkan reyk og hita í andrúmsloft-
inu. Þetta var eins og anda að sér
tjöru. Við stigum fram úr og opnuð-
um hurðina til að athuga hvað þetta
væri og þá skall á manni ennþá
meiri reykur og hiti. Ég fann að lík-
aminn var búinn og hvað maður
varð lítill andspænis þessu. Konan
mín ætlaði að hörfa en ég hugsaði:
Annað hvort verð ég að komast út
núna eða við deyjum öll,“ segir
Guðni.
„Ég hélt að þetta væri draumur
og vildi leggjast og halda áfram að
sofa og vakna seinna," segir Júlíana.
Guðni segist hafa fetað sig fram
eftir ganginum, og leitt Júlíönu á
eftir sér út ganginn, meðfram eld-
húsinu, fram í anddyri hússins og
út. Hann segist hafa haft augun
lokuð á leiðinni út til að veijast hitan-
um sem var svo gífurlegur að himn-
ur í augum Júlíönu skemmdust á
leiðinni út.
Hlaut augnskaða vegua hitans
Hún þarf að nota sólgleraugu
þessa dagana vegna þess skaða sem
sjón hennar varð fyrir á leiðinni út
úr brennandi húsinu,
„Það var ekki möguleiki að fara
aftur inn að ná í strákana og þegar
ég kom út fór ég beint út fyrir end-
ann á húsinu. Þar tók ég upp blóma-
pott úr steini og henti honum í
franskan glugga á svefnherberginu
en það dugði ekki því potturinn
brotnaði. Þá tók ég upp múrstein,
hélt á honum í hendinni og kýldi í
gegnum rúðuna, reif svo út rúðuna
með öllu og fór inn,“ segir Guðni.
„Þegar ég kom inn heyrði ég í
Sverri, sem lá í barnarúmi út við
dyr, en ekki í Daníel, sem lá í rúm-
inu sínu rétt við gluggann. Þess
vegna fór ég fyrst til Daníels, tók
hann upp og rétti hann út um
gluggann til nágranna okkar sem
voru fyrir utan. Þá fikraði ég mig
yfir herbergið að barnarúminu þar
sem Sverrir var ennþá grátandi, tók
hann upp, fikraði mig til baka og
rétti hann út um gluggann. Svo þreif
ég sæng úr rúminu og henti henni
út. Síðan fór ég út og þá tók ná-
granni minn kápu af konunni sinni
og lagði yfir mig,“ segir Guðni.
„Það leið smá tími meðan við vor-
um að bíða eftir honum út,“ segir
Júlíana „og þá vorum við orðin
hrædd um hann.“
Mátti ekki skeika
mörgum sekúndum
Slökkvi- og sjúkralið var ekki
komið á staðinn þegar börnin og
Guðni komu út en nágrannar höfðu
safnast að. „Um leið og Sverrir var
kominn út hætti hann að anda,“
segir Júlíana. „Nágrannakona okk-
ar, Vilborg Halldórsdóttir, blés í
hann og náði honum í gang áður
en sjúkraliðið kom á staðinn." Hjón-
in eru bæði sammála um að ekki
hafi mátt skeika mörgum sekúndum
með björgun þeirra, svo litlu hafi
munað að þau kæmust öll út á lífi.
Fjölskyldan var flutt í sjúkrabílum
á Borgarspítalann og þar lágu þau
á sömu stofu og voru meðhöndluð
við reykeitrun, sem öll voru illa hald-
in af. Við meðferðina voru þau sett
í hinn nýja þiýstijöfnunarklefa
sjúkrahússins. Eftir eina dvöl þar
var reykeitrunin í börnunum yfir-
unnin og eftir tvær ferðir var blóð
Guðna orðið hreint og verkur sem
legið hafði í gegnum lungu Júlíönu
á bak og burt.
Áfallahjálp ómetanleg
Þau fara fögrum orðum um gæði
meðferðar og aðhlynningar þeirrar
sem þau hafa notið á sjúkrahúsinu,
ekki síst þá áfallahjálp sem þeim var
veitt. „Ég veit ekki hvemig ég væri
í dag ef ég hefði ekki fengið áfalla-
hjálpina," segir Júlíana. „Það var
hjá mér prestur allan daginn á mið-
vikudaginn og það var ómetanlegt."
Þau hjónin höfðu ekki farið aftur
að húsi sínu í gær og kváðust kvíða
því enda standa þau uppi fatalaus
og allslaus og eiga nú ekki aðrar
teljandi eignir en væntanlegar
tryggingabætur, sem bæta e.t.v.
fjárhagslegt tjón en ekki þá persónu-
legu muni sem þau töpuðu í eldsvoð-
anum eða tilfinningatjón sem fylgir
því að tapa húsinu sem þau voru
búin að endurbæta frá grunni eftir
að hafa lagt í það allt sitt fé og flest-
ar tómstundir síðastliðin fimm ár.
Auk þess missti Júlíana vinnuna við
brunann en hún hefur starfað sem
dagmóðir og passað börn á heimil-
inu.
Eldsupptök óljós
RLR vinnur enn að rannsókn á
eldsupptökum og eru þau óljós en
Júlíana og Guðni segja að þeim hafi
komið á óvart fréttir um að hugsan-
lega hafi kviknað í út frá kerti-
Húsið var byggt árið 1940 og telja
þau — eftir að hafa m.a. rætt málið
við slökkviliðsmenn — óvíst að eldur-
inn hafi kraumað lengi. Einangrun
í gömlum húsum sé oft eldfim og
því geti eldur breiðst mjög hratt út.
Meðan Guðni og Júlíana lágu á
sjúkrahúsinu sögðu þau að streymt
hefðu til þeirra hlýjar kveðjur og
sendingar frá vinum, fjölskyldu og
vandalausum; blóm, fatnaður og
hvaðeina. Velúnnarar þeirra hafa
einnig stofnað bankareikning þeim
til stuðnings í aðalbanka Búnaðar-
bankans. Reikningsnúmerið er 301-
26-6670.