Morgunblaðið - 12.10.1996, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
LAUGARDAGUR 12. OKTÓBER 1996 43
SVAVA
GÍSLADÓTTIR
RAKEL
BJÖRNSDÓTTIR
+ Svava Gísladóttir fæddist
í Reykjavík 5. febrúar
1921. Hún lést á öldrunardeild
Landspítalans í Hátúni lOb 25.
september síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Dóm-
kirkjunni 7. október.
Elskuleg föðursystir mín,
Svava Gísladóttir, er látin.
Nú á kveðjustund finn ég hvað
hún var sérstök kona, svo full af
umhyggju fyrir öllum sem hún
þekkti. Svava var vel menntuð
kona, víðsýn og vel lesin. Mínar
fyrstu minningar um hana eru
þær þegar hún og Hannes bróðir
hennar voru að koma úr utan-
landsferðunum sínum með
skemmtilegu frásagnirnar og
gjafirnar handa öllum. Lítil stúlka
fékk þá stóran pakka sem inni-
hélt þau fallegustu föt sem hún
hafði nokkurn tíma séð. Mér
fannst ég vera fínasta telpan á
Islandi.
Ég man gamlárskvöldin sem
ég dvaldi í Reykholti hjá föðurfjöl-
skyldu minni og spenninginn þeg-
ar miðnætti nálgaðist og við
krakkarnir fengum loksins að sjá
skreytt borðið og hátíðartertuna
sem Svava hafði varið dijúgum
tíma í að skreyta með marsipan-
myndum og fleiru. Er ég hugsa
til baka til bernskuáranna eru
þetta einu gamlárskvöldin sem ég
minnist sérstaklega.
Svava var listræn kona og hafði
einstaklega fallega rithönd. Hún
málaði á postulín og ég man hvað
henni þótti gaman að ég skyldi
hafa þetta sama áhugamál. Þegar
hún fór til að kaupa sér hluti til
að mála á keypti hún oftast handa
mér líka ef hún sá að eitthvað
nýtt var komið í verslunina.
Fjölskylda mín man jólagjafirn-
ar frá Svövu og Hannesi sem
voru svo fallega skreyttar að við
geymdum alltaf þar til síðast að
opna þær og þá með varúð til að
skemma ekki skrautið. Ég ólst
upp í hópi hálfsystkina og Svava
sá ávallt um að þau fengju gjafir
um leið og ég og ég veit að þetta
muna þau og þakka henni hugul-
semina.
Svövu var það ákaflega mikils
virði að við unglingarnir í fjöl-
skyldunni lærðum eitthvað sem
höfðaði til okkar og við hefðum
gagn og gaman af. Hun fylgdist
með námi okkar af áhuga og
gladdist við hvern þann áfanga
er við náðum. Það má segja að
hún og Hannes eigi mestan þátt
í því að ég fór í framhaldsskóla
og hvatning þeirra nær enn til
þessa dags því ég er ennþá að
mennta mig í mínu fagi.
Að lokum vil ég fyrir hönd
okkar hjónanna og barnanna okk-
ar þakka Svövu góðvild í okkar
garð alla tíð. Við minnumst henn-
ar með söknuði en vitum að nú
líður henni vel. Við vottum ætt-
ingjum Svövu innilega samúð og
þá sérstaklega Hannesi sem sér
nú á eftir elskaðri systur og vini.
Blessuð sé minningin um þig,
elsku Svava.
Ester Bergmann
Halldórsdóttir.
+ RakeI Björnsdóttir fæddist
í Reykjavík 20. júní 1919.
Hún lést á Landspítalanum 28.
september síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Foss-
vogskirkju 8. október.
Kæra frænka mín, hún Ragga,
er nú farin frá okkur. Hún sem
var svo kær okkur öllum í fjöl-
skyldunni. Hún sem batt ættar-
böndin hvað fastast saman. Ég
er sú sem sumir mundu telja
svarta sauðinn sem er í hverri
fjölskyldu. Hún stóð sem klettur,
alltaf tilbúin að veija mig og létta
mér byrðar hugarangurs og
skammar sem á mér dundu svo
voðalega hvað eftir annað.
Hún Ragga vissi lengra en nef
hennar náði og gat verið
skemmtileg og innileg við mig á
voðastundum. Og hún áleit mig
líka innilega væna og yndislega.
A ég henni gleði mína að þakka
'og hvernig hún tók á mínum
þungu raunum. Og lítið gat hún
gert úr sínum eigin vandamálum,
þrátt fyrir sjúkdóm sem nú hefur
lagt hana að velli. Nú er erfitt
að fylla það rúm sem hún áður
fyllti. Öll þau bönd og vitneskja
sem hún réð yfir. Hver er nú tilbú-
in að vera svo góð sem hún var
og hver getur fyllt það pláss sem
hún gerði fyrir mig og aðra. Ég
leitaði ætíð mikið til hennar og
hún var ætíð reiðubúin að láta
mig verða mikið fróðari eftir en
áður. Gleði hennar og kærleikur
til okkar allra í fjölskyldunni voru
alþekkt. Þessi æviár urðu allt of
fá. Hún var hrifin frá okkur allt
of snemma. Dauðinn og hennar
erfiði sjúkdómur lögðu þarna
hetju og afburða konu að velli.
Þakka þér fyrir allar góðar
stundirnar og hjálp við mig á
erfiðum stundum, elsku Ragga
mín.
Munda Pálína.
GUÐJON OLAFUR
JÓNSSON
+ Guðjón Ólafur Jónsson
fæddist á Elínarhöfða í
Innri-Akraneshreppi 7.
desember 1916. Hann lést á
Sjúkrahúsi Akraness að kvöldi
2. október síðastliðins og fór
útför hans fram frá Akranes-
kirkju 11. október.
Það er misjafnt hvernig fólk
virkar á mann við fyrstu kynni.
Guðjón hitti ég í fyrsta skipti fyr-
ir um 10 árum og þá held ég að
hann hafi helst vakið hjá mér for-
vitni. Hann gaf sig ekki að fólki
að fyrra bragði, en þegar ég
kynntist honum betur sá ég vel
hvernig maður Guðjón var. Hann
var einn af þeim sem gerir heim-
inn að betri stöðum, góður maður,
sem mér leið alltaf vel í kringum.
Guðjón hafði gaman af að lesa
góðar bækur, las mikið af ljóðum
og sýndi umhverfinu áhuga. Hanr.
gaf því gaum hvað fólkið hans var
að aðhafast og hvernig manni leið.
ALDA
PÉTURSDÓTTIR
+ Alda Pétursdóttir fæddist
í Hafnarfirði 28. mars
1929. Hún lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 25. september
síðastliðinn og fór útför henn-
ar fram frá Fríkirkjunni í
Hafnarfirði 3. október.
Ég veit þú fékkst engu, vinur, ráðið um það,
en vissulega hefði það komið sér betur
ef lát þitt hefði ekki borið svo bráðan að,
við bjuggumst við að hitta þig oftar í vetur
og nú var um seinan að sýna þér allt það
traust
sem samferðafólki þínu hingað til láðist
að votta þér. Það var svo ástæðulaust
að vera að slíku fyrst daglega til þín náðist.
(Tómas Guðmundsson)
Fregnin kom.
Hún Alda vinkona er að deyja.
Þessi hárfíni þráður sem skilur á
milli lífs og dauða var skyndiiega
að slitna hjá henni, og augnablik
stóð allt kyrrt, svo kom sársauk-
inn, síðan tómleikinn og að end-
ingu koma minningarnar hver á
fætur annarri. Allar bjartar,
fyndnar og skemmtilegar. Ég
hugsa til síðasta samtals okkar,
fyrir nokkrum dögum, þú hress
og kát að vanda, ánægð yfir að
bakið væri að verða gott, og þar
sem ég og Hemmi stæðum á stór-
um tugum væri alveg kominn tími
til að huga að „einni góðri Spánar-
ferð“. Við rifjuðum upp góðar
minningar frá fyrri ferðum sem
ávallt vöktu hlátur hjá okkur. En
á afmælisdaginn minn slitnaði
þráðurinn þinn. Þú kvaddir lífið
með því að gefa öðrum líf.
Alda mín. Takk fyrir samfylgd-
ina, hún var skemmtileg.
Við þökkum fyrir ástúð alla,
indæl minning lifir kær.
Nú mátt þú, vina, höfði halla
við herrans bijóst er hvíldin vær.
í sölum himins sólin skín,
við sendum kveðju upp til þín.
(H.J.)
Mínar dýpstu samúðarkveðjur
sendi ég þér, Hemmi minn, og bið
Guð að styrkja Hauk, Pétur, Reyni
og þeirra fjölskyldur.
Dýrley (Dedda).
Guðjón hafði mjög góðan húmor
og gerði lúmskt grín að sjálfum
sér og öðrum og kom oft með
hnyttin tilsvör.
Guðjón hafði gaman af fótbolta
og aldrei fór maður á völlinn uppi
á Skaga nema sjá hann standa
þar í brekkunni í gráu úlpunni og
með derhúfuna. Ef illa gekk fuss-
aði hann óspart, en ef vel gekk
var hann greinilega ánægður þó
hann væri ekki að eyða í það of
mörgum orðum.
Ég hitti Guðjón í síðasta skiptið
fyrir rúmum mánuði á Landspítal-
anum. Við töluðum lengi saman
um lífíð og tilveruna, það sem á
undan var gengið og það sem
framtíðin mundi bera f skauti sér.
Þegar ég fór frá honum eftir þetta
vissi ég að þetta var sennilega síð-
asta skiptið sem ég hitti hann.
Aðskilnaður er alltaf erfíður, sama
hver á í hlut, en það sem hann
veitti mér þetta síðasta skipti sem
ég hitti hann á eftir að verða mér
gott veganesti á lífsleiðinni. Ég
efast um að ég hafi gefíð honum
eitthvað þennan tíma sem ég var
þarna hjá honum, maður sér alltaf
eftir á hvað maður gerir lítið af
því að láta sína nánustu vita
hversu mikils virði þeir eru manni.
Elsku Sigríður, Guð veri með
þér og þínum á þessum erfíðu tím-
um.
Kristín Huld Haraldsdóttir.
t
Ástkær móðir okkar,
LAUFEY VALBJÖRG ÞORVARÐARDÓTTIR,
Hæðargarði 35,
Reykjavík,
andaðist í Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtudaginn 10. október.
Birna K. Árnadóttir,
Böðvar Árnason,
Ragnhildur Árnadóttir.
t
Innilegar þakkir til allra, sem heiðruðu
minningu
AÐALBJARGAR TRYGGVADÓTTUR
frá Eskifirði,
til heimilis
í Lönguhlíð 3.
Sérstakar þakkir til forstöðukonu og
starfsfólks Lönguhlíðar 3 fyrir þeirra
ástúð og umhyggju.
Aðalbjörg Ragna Hjartardóttir og fjölskylda,
Inga Guðmundsdóttir, Guðjón E. Long.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld i úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar
um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallinubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
LÁRA SESSEUA BJÖRNSDÓTTIR,
Skjólgarði,
Höfn, Hornafirði,
andaðist í Landspítalanum að kvöldi miðvikudagsins 9. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Haraldur Þórðarson,
Sæþór Skarphéðinsson, Steinunn Maríusdóttir,
Borghildur Skarphéðinsdóttir,
Auður Skarphéðinsdóttir, Hjörtur Marínósson,
Birna Þ. Skarphéðinsdóttir, Gunnar Hermannsson,
Skarphéðinn Helgason, Þórunn Gunnarsdóttir,
Guðrún B. Helgadóttir, Steinar I. Guðmundsson,
Aðalheiður Haraldsdóttir, Ólafur Karl Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför föður okkar,
AXELS HÓLM MAGNÚSSONAR.
Ósk Axelsdóttir,
Þórir Axelsson.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við fráfall og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföð-
ur, afa og langafa,
KRISTJÁNS GUNNARS HILDIBERGS JÓNSSONAR
málarameistara,
Hringbraut 115.
Sigríður Þorbjörnsdóttir,
Jón Kristjánsson, Ólöf Jónsdóttir,
Pétur Kristjánsson, Laila Schjetne,
Arndís Kristjánsdóttir, Sveinn Hörður Blomsterberg,
Sesselja Kristjánsdóttir, Magnús Óskarsson,
Steinar Jakob Kristjánsson, Svandís Óskarsdóttir,
Anna Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna
andláts og við jarðarför elskulegs eigin-
manns míns og föður,
ALFREÐS GUÐMUNDSSONAR,
fyrrverandi
forstöðumanns
Kjarvalsstaða.
Guðrún Árnadóttir,
Guðmundur S. Alfreðsson.