Morgunblaðið - 26.10.1996, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 26.10.1996, Blaðsíða 25
MORGUNB LAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. OKTÓBER 1996 2 UTl Aí) BORÐA MEÐ MARÍl) ELLINGSEN | AUÐVÍN í glösum í dempaðri birtu, ’ rósir á borðum og söngur um ástina Lí loftinu. Rómantískt og hún hugsar mikið um ást- ina — en raunsæjum huga. Hún svífur ekki um í þoku óljósra drauma og byggir ekki hús sitt á sandi. „Þegar ég kom heim eftir leik- listarnám í Experimental Theatre Wing í New York langaði mig að setja upp leikritið Sjúk í ást (Fool for Love) eftir Sam Shepard. Mér var sagt að sölumenn gætu safnað sér góðum pening á stuttum tíma, svo ég gerðist sölumaður og seldi bókina Heimilis- læknirinn um allt land eða þangað til ég átti fyrir uppfærslunni," segir María Ellingsen leikkona. Mistökin að temja ástina Við erum á veitingastaðnum Við tjörnina í Templarasundi í Reykja- vík. María er nýflogin af sýningu á Svaninum eftir Elizabeth Egloff sem Annað svið sýnir í Borgarleikhúsinu. Svanurinn er annað leikritið sem María stendur straum af hér á landi undir heitinu Annað svið. Leikstjór- inn, Kevin Kuhlke, sem einnig leik- stýi'ði Sjúk í ást, var kennari hennar í NewYork. Þjónn leggur steiktan smokkfisk á borðið handa Maríu og villibráðar- paté í forrétt handa mér. „Ég hef aldrei bragðað smokkfisk áður,“ segir hún, „hann er rosalega ljúf- fengur. Ég hef tilhneigingu til að halda mér á þekktum svæðun en líka að ögra sjálfri mér, þess vegna valdi ég leiklistina og þennan smokkfísk." Er Dóra íSvaninum ástfangin? „Mér fannst ég þekkja Dóru, bæði í öðrum konum og sjálfri mér,“ segir María. „Hún á þrjú hjónabönd að baki en vonin kviknar alltaf aftur og hún gerir sífellt sömu vitleysurnar. Hún er aum í hjartanu — með lítið sprengjubrot — og vill ekki meir en getur ekki verið ein. Hún lokar hjarta sitt í kistli, en svanurinn vill að hún opni og segir hjarta hennar gullið bál — hún berst eins og ljón á móti.“ Mönnum hættir til að taka hið mikla nátt- úruafl ástarinnar og klæða í smekkleg föt, temja hið villta en fínnast svo allt leiðinlegt. „Astin er sterkasta upplifunin í lífínu," segir María, „og hún veldur líka mestum sársauka og einmanakennd. Eftir að hafa staðið fyrir þessum tveimur leikritum, Sjúk í ást óg Svaninum, velti ég fyrir mér hvort ég væri með ástina á heilan- um. En ég held að það sé frekar það að ég vilji ekki ástina upp á punt í hillu, heldur takast á við hana.“ Spánskt Montecillo-rauðvín á tungu, ást- arsöngur í eyrum og nú villt gæsabringa á guUiB bái diskum. „Mjög gott og við- eigandi að borða villtan fugl,“ segir María. María segist hafa orðið fyrir miklum áhrifum af bók Roberts Johnson We sem fjallar um hvernig vestrænir menn hafa mis- skilið ást Tristans og Isoldar. „Við gleypum við sögunni en niðurstaða hennar er óhamingja og dauði. Við viljum vera eins og þau, en þau meiða sig mikið og við vöðum inn í eldinn og erum hissa á að brenna okkur. Isold er hálfmennsk og hálfgyðja og hún og Trist- an eru ekki ástfangin hvort af öðru heldur af ástinni sjálfri. María stendur að leik- sýningunni Svaninum í Borgarleikhúsinu sem fjallar meðal ann- ars um villtu ástina í hjartanu. Gunnar Hersveinn borðaði með henni á veitinga- húsinu Við tjörnina og hlýddi á orð hennar um eldinn. Morgunblaðið/Kristinn ísold hinna hvítu handa er aftur á móti mennsk og kona jarðarinnar og með henni getur Tristan öðlast hamingju og líf, en hann yfirgefur hana og fer til hinnar aftur og það dreg- ur þau til dauða. Skilaboðin í þessari mýtu eru viðvörun um að láta hina goðumlíku ást ekki leiða okkur á villu- götur. Gyðjan er ástin innra með manni en ekki sú sem við giftumst." María segist sammála Robert Johnson um að rómantísk ást hafi tekið sess trúarlegrar upplifun- ar í vestrænu samfélagi. Astin er yfirnátt- úruleg og þeir sem blindast eins og Tristan vakna óvænt upp við barnagrát og bleyju- þvott. En mýtan býður mönnum að láta hina guðlegu mynd ástarinnar ekki skyggja á manneskjuna sem við elskum. Leigubflahljóð berst inn og par kveður veitingastaðinn. Gæsabringan er farin ljúf- feng af diskunum. Eftirrétturinn er valinn: Súkkulaðimús. „Margir stjórnast af ástinni, en pæla aldrei í henni,“ segir María. „Er leiklistin ekki kjörin til að hreyfa við fólki?“ „Jú, og leikarinn þarf alltaf að vera í sambandi, hann má aldrei vera á flótta. Hann þarf að túlka það að vera manneskja, til dæmis eins og Dóra sem glímir við ástina," segir María. Fólk fer í leikhús til að upplifa eitt- hvað stærra en hversdags og við velj- um að vera leikarar til að túlka þess- ar tilfinningar, svo áhorfandinn geti sagt: „Svona líður mér.“ Það er til- gangurinn, en ekki að hamra boðskap inn í fólk og leikarinn fer fram á yztu brún til að gera þetta.“ Lífið byrjar ekki með manni sjáifum „Hvernig bragðast súkkulaðimús- in?“ „Brjálæðislega góð,“ svarar María og músin svífur á hana. „Ég fer á þennan veitingastað þegar ég vil fara út í óvissuna. Það er ekki hægt að reikna út fyrirfram hvað maður borð- ar. Hér smakka ég mat sem ég vissi ekki að væri til. Óvæntir réttir og matreiðsla." Ég halla mér aftur í stólnum og María lítur til beggja hliða út um gluggana, annan fyllir Alþingisgarð- urinn, hinn Dómkirkjan, en þar var séra Haraldur Níelsson (1868-1928) prestur, langafi Man'u. „Hann hefur fylgt mér,“ segir hún. María er líka komin af Guðnýju frá Klömbrum (1804-36) en eftir hana birtist íyrsta prentaða Ijóðið eftir íslenska konu. „Það er gott að styðja sig við forfeður sína og muna að lífíð byrjaði ekki með manni sjálfum." Kraftinn og bjarsýnina sækir María í móðurætt sína til Færeyja. Guðný frá Klömbrum var samtíðarkona Agnesar og Skáld-Rósu, en María lék Agn- esi í samnefndri kvikmynd. Guðný sprakk af harmi þegar maður hennar yfirgaf hana vegna þess að hann þoldi ekki gáfur hennar. Guðný samdi ástarljóð og dó; ljóð sem Mar- ía byggði á í túlkun sinni á Agnesi. Undir ástarlögum veitingahússins og rós- um á borði tæmum við rauðvínsglösin. And- artak dempast ljósin í myrkur, gler molnar, svo birtir á ný. Eg tek eftir að rúðan er brot- in og María horfín. Nýkomin ódýr nátífatnaÓur, leikfóng og gjafavara. í leiÓinni GUsibx, s. 5533305 SÍNENG Níiá'H SÉWÖ1NGAR 20'/,SÍNMSARAFSIÍTTUR Opið laugardag kl. 10 -16 sunnudag kl. 13 - 17 Persía Opið laugardag og sunnudag. Suðurlandsbraut46v/Faxafen-Slmi:S686999. r.irmiQ rtukið urval <H HtroLim <t uunua ug suuu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.